Εναλλακτικές λύσεις που σχεδιάζουν να επιβάλλον ο ένας στον άλλον ετοιμάζουν Ε.Ε. (και ειδικότερα ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) και το ΔΝΤ σε ό,τι αφορά τη μέθοδο της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.

Κοινός παρανομαστής και των δύο δανειστών είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να εφαρμόσει συντεταγμένα και χωρίς καθυστερήσεις ένα βασικό πακέτο μεταρρυθμίσεων ώστε η οικονομία να επανέλθει σε μια τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.

Σχετικά πρόσφατα Ε.Ε. και ΔΝΤ φαίνεται ότι συμφώνησαν και για το γεγονός ότι το χρέος της Ελλάδας που αναμένεται να αγγίξει σύμφωνα με την Κομισιόν ή και να ξεπεράσει σύμφωνα με το ΔΝΤ το 200% του ΑΕΠ χρειάζεται οπωσδήποτε ελάφρυνση για να είναι μακροχρόνια βιώσιμο.

Οι Ευρωπαίοι δανειστές μετά τη γενικόλογη και ασαφή διατύπωση της υπόσχεσης για κάποια διευθέτηση του χρέους «αν χρειαστεί» επιμένουν τώρα ότι αν η χώρα καταφέρει να περιορίσει το ετήσιο κόστος για τα τοκοχρεολύσια τότε το χρέος είναι βιώσιμο. Με βάση τις λήξεις του χρέους το πρόβλημα εξυπηρέτησης γίνεται ορατό από το 2022 όταν οι δανειακές υποχρεώσεις φτάνουν τα 33,84 δισ. ευρώ, το 2023 τα 28,75 δισ. ευρώ και το 2025 τα 24,52 δισ. ευρώ. Το… δυνητικό της παρέμβασης των Ευρωπαίων δανειστών οφείλεται στον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας για την επόμενη δεκαετία. Αν δηλαδή ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας είναι 3% του ΑΕΠ σε μέσα ετήσια επίπεδα τότε το πρόβλημα ξεπερνιέται χωρίς παρεμβάσεις αφού το μέσο κόστος εξυπηρέτησης δεν ξεπερνά το 15% του ΑΕΠ. Συνεπώς δεν χρειάζεται να γίνει τίποτα παραπάνω

Το ΔΝΤ, από την άλλη, έχοντας μεγαλύτερη εμπειρία για το θέμα βλέπει ότι με ένα υπόλοιπο χρέους πάνω από 170% του ΑΕΠ για πολλά χρόνια, η Ελλάδα θα είναι ευάλωτη σε οποιαδήποτε οικονομική κρίση, ειδικά αν έχει επανέλθει σε δανεισμό από τις αγορές. Θα αντιμετωπίσει σοβαρό επιτοκιακό κίνδυνο και το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται. Πιέζει λοιπόν για πιο γενναίες παρεμβάσεις από τους Ευρωπαίους ώστε να υπάρχει μια ουσιαστική απομείωση του χρέους, ακόμη και αν χρειαστεί και ένα μικρό κούρεμα του υπολοίπου. Από την άλλη μεριά βέβαια δεν μπορεί να πιέσει περισσότερο από το σημείο να αρνηθεί να συμμετέχει ως χρηματοδότης στο 3ο ελληνικό πρόγραμμα.
Εναλλακτικές λύσεις

Παράλληλα προσαρμόζει τη στρατηγική του διαλόγου, ζητά από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας να εξασφαλίσουν ότι θα γίνουν παρεμβάσεις ώστε το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους να μην υπερβαίνει το 10% του ΑΕΠ. Ο επικεφαλής του Ταμείου για τα ευρωπαϊκά θέματα κ. Πολ Τόμσεν σε ενημέρωση που έκανε κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στη Λίμα του Περού τόνισε χαρακτηριστικά: «Μια χώρα με χρέος 200% του ΑΕΠ δεν μπορεί να τα καταφέρει χωρίς ελάφρυνση».

Από την άλλη η Ευρώπη δείχνει με τον τρόπο της ότι δεν είναι διατεθειμένη για τόσο γενναίες αποφάσεις. Το πολιτικό κόστος αλλά και το ενδεχόμενο να εγείρουν και άλλες μνημονιακές χώρες με υψηλό χρέος ανάλογα αιτήματα περιορίζει την προσφορά τους σε μια light παρέμβαση αν και όποτε χρειαστεί.

Παράλληλα βέβαια η Κομισιόν αλλά και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας εκπονούν και εναλλακτικό σχέδιο που προβλέπει ακόμη το ενδεχόμενο της μη συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Πηγές του ESM ανέφεραν ότι υπάρχει λύση να προσφερθούν στην Ελλάδα σταθερά αντί κυμαινόμενα επιτόκια για τον επίσημο δανεισμό της αν αυτό χρειαστεί. Αυτό μπορεί να γίνει αν ο ESM εκδώσει ένα 30ετές ομόλογο ειδικά για την Ελλάδα δίνοντας σταθερό επιτόκιο και στα δάνεια προς τη χώρα μας ώστε να περιορίσουν τον κίνδυνο από ένα ενδεχόμενο ανόδου των επιτοκίων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού τα οποία βρίσκονται σήμερα σε ιστορικά χαμηλά.

Ο επικεφαλής του ESM κ. Κλάους Ρέγκλινγκ από τη Λίμα τόνισε ότι το θέμα της Ελλάδας βρίσκεται σε συνεχή παρακολούθηση. «Αν η Ελλάδα ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις του προγράμματος και χρειαστεί μεγαλύτερη ελάφρυνση στο χρέος της θα την έχει» είπε χαρακτηριστικά.

e-typos.com