"Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν έχει τη δικαιοδοσία για το αν μια χώρα μπορεί να μπει ή να βγεί από την ευρωζώνη", είπε ο αντιπρόεδρος της Τράπεζας Βίτορ Κονστάντσιο σε συνέντευξη σε γερμανικό μέσο. Πρόσθεσε ακόμη ότι είναι ευθύνη της Ελλάδας να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Σε συνέντευξη στην οικονομική εφημερίδα Börsen-Zeitung που ανάρτησε η ΕΚΤ στην ιστοσελίδα της, ο Κονστάντσιο ερωτήθηκε εάν τα σενάρια για πιθανή έξοδο της Ελλάδας που ακούστηκαν το καλοκαίρι ζημίωσαν την εμπιστοσύνη στο ευρώ. "Μόνο η (ίδια η) χώρα μπορεί να αποφασίσει μόνη της να φύγει από το ευρώ, δεν μπορεί να αποβληθεί σύμφωνα με το νόμο, παρότι μπορεί να υπάρξει πίεση (για να φύγει)", απάντησε ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ.

Και συνέχισε: "Ωστόσο, για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, η ΕΚΤ δεν έχει δικαιοδοσία όσον αφορά την είσοδο ή έξοδο μιας χώρας. Είμαστε υπεύθυνοι για την διασφάλιση του ευρώ και την ακεραιότητα της νομισματικής ένωσης, ανεξάρτητα από τη σύνθεσή της. Τώρα, όσον αφορά την ερώτησή σας, κάθε συζήτηση για την πιθανή έξοδο μιας χώρας αποδυναμώνει τη νομισματική ένωση συνολικά, και επιπλέον σημαίνει πρόσθετο χρηματοοικονομικό κόστος για όλες τις χώρες. Ευτυχώς, η ελληνική κρίση έχει τώρα ξεπεραστεί".

"Αναλάβετε τις ευθύνες σας"!
Σε απάντηση για την συνέπεια καθυστερήσεων από την Ελλάδα στις μεταρρυθμίσεις, ο Κονστάντσιο απάντησε, "Υπάρχει μια συμφωνία και είναι τώρα ευθύνη της Ελλάδας - και, ασφαλώς, και των άλλων χωρών της ευρωζώνης - να τηρήσουν τις δεσμεύσεις των".

Στη συνέντευξη, μεταξύ άλλων, ο Κονστάντσιο είπε ότι δεν πιστεύει πως η ευρωζώνη θα μπει ως σύνολο σε αποπληθωρισμό, αμύνθηκε της απόφασης της τράπεζας να παρατείνει το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, και εξέφρασε τον θαυμασμό του για την απόφαση της Γερμανίας να υποδεχθεί μεγάλους αριθμούς προσφύγων. Σε μία Ευρώπη που γερνάει, η συρρίκνωση του εργαζόμενου πληθυσμού αρχίζει να ασκεί πίεση κάθετα σε κάθε δυνατότητα ανάπτυξης και στη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών συστημάτων, εξήγησε, και μια αύξηση του εργατικού δυναμικού μπορεί να βοηθήσει, αν και δεν είναι θέμα για το οποίο μπορεί να δώσει συμβουλές μια κεντρική τράπεζα.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Τα δάνεια που έχουν χορηγήσει οι ελληνικές τράπεζες στα μέλη των διοικητικών τους συμβουλίων και σε συνδεδεμένα προς αυτά πρόσωπα θέτουν στο "μικροσκόπιό" τους το Υπουργείο Οικονομικών αλλά και ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (SSM).

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών μέσω των εκπροσώπων του Δημοσίου στα δ.σ των τραπεζών έχει ζητήσει να ενημερωθεί για τα δάνεια που έχουν λάβει τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών, τα μέλη της ανώτερης διοίκησης, καθώς και τους όρους χορήγησης (ύψος επιτοκίου, αξία εγγυήσεων κλπ). Στο ίδιο μήκος κύματος έχει ήδη κινηθεί και ο SSM ο οποίος έχει αποστείλει απευθείας στις διοικήσεις των τραπεζών σχετικό ερωτηματολόγιο. Στόχος είναι να γίνει πλήρης χαρτογράφηση της "ευαίσθητης" αυτής κατηγορίας χορηγήσεων, καθώς για κάποια από τα δάνεια αυτά οι τράπεζες έχουν προχωρήσει στην αναδιάρθρωση τους προκειμένου να "διευκολύνουν" τους δανειολήπτες, ήτοι τους ίδιους τους τραπεζίτες, για την αποπληρωμή τους.

Τα συγκεκριμένα δάνεια είχαν καταγραφεί και αξιολογηθεί από την Black Rock, η οποία είχε πραγματοποιήσει τον έλεγχο των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, Εθνική Πειραιώς Alpha Bank και Εurobank πριν από την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση τους το 2013. Στη διάρκεια εκείνου του ελέγχου των σχετικών φακέλων, είχε προκύψει ότι τα δάνεια είχαν χορηγηθεί σε τραπεζίτες και συνδεδεμένα πρόσωπα για αγορές ακινήτων, οικοπέδων αλλά και σκαφών.

Όμως, έκτοτε τα δεδομένα έχουν μεταβληθεί. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα δανείου που έχει χορηγηθεί σε κορυφαίο στέλεχος τράπεζας για την αποπληρωμή του ΕΝΦΙΑ, τη στιγμή που το ίδιο εμφανίζεται να έχει βγάλει στο εξωτερικό περίπου 8 εκατ. ευρώ. Το συνολικό ύψος των δανείων αυτών κρατήθηκε επτασφράγιστο μυστικό στην ΤτΕ. Αντίθετα στην Κύπρο τα ευρήματα του ελέγχου δύο τραπεζών, της Τράπεζας Κύπρου και της Λαϊκής, διέρρευσαν τελικά στον Τύπο. Όπως προέκυψε τα δάνεια που είχαν λάβει τα μέλη των δ.σ των δύο αυτών τραπεζών άγγιξαν το 1 δισ. ευρώ το 2011. Το ποσό αυτό αντιστοιχούσε στο 20% του συνόλου των χορηγήσεων σε ολόκληρη την οικονομία. Η συνέχεια για πολλά από τα δάνεια αυτά δόθηκε στα δικαστήρια καθώς όπως προέκυψε είχαν χορηγηθεί με ανεπαρκείς εγγυήσεις ή με προκλητικά ευνοϊκούς όρους. Στην Ελλάδα όπου το Δημόσιο έχει δανειστεί περίπου 50 δισ. ευρώ για τη σωτηρία των τραπεζών τα δάνεια που έχουν χορηγηθεί στους τραπεζίτες είτε με τη μορφή σύνθετων χρηματοδοτικών διευκολύνσεων (credit facilities) είτε με συνήθεις όρους.

Η εξέταση των όρων με τους οποίους έχουν χορηγηθεί τα δάνεια αυτά αποτελεί το πρώτο βήμα για την βελτίωση τραπεζικής διακυβέρνησης (banking governance), η οποία αποτελεί μέτρο για το οποίο η Κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να υλοποιήσει στο νέο Πρόγραμμα που συμφωνήθηκε με τους δανειστές το περασμένο καλοκαίρι. Μάλιστα προς την κατεύθυνση αυτή έχουν ασκηθεί ισχυρές πιέσεις κυρίως από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενόψει και της αξιολόγησης των διοικήσεων που προβλέπει ο νέος Νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

www.dikaiologitika.gr

Οι Έλληνες εν μέσω των capital controls ανακαλύπτουν την αξία των κερμάτων, καθώς οι περιορισμοί στις αναλήψεις μετρητών, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία, φαίνεται ότι οδήγησαν σε αυξημένη ζήτηση για χρήση κερμάτων, με αποτέλεσμα να μην επαρκεί η ποσότητα που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά.

Έτσι, τον Οκτώβριο, όπως προκύπτει από έγγραφο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών προσέφυγε στην ΕΚΤ ζητώντας να τετραπλασιαστεί η αξία των κερμάτων που μπορεί να εκδώσει η χώρα μας, προκειμένου να «ανταποκριθεί στην απροσδόκητη αύξηση της ζήτησης για κέρματα».


Ως εκ τούτου, ενώ η Ελλάδα είχε λάβει άδεια για το 2015 να εκδώσει κέρματα αξίας 13,3 εκατ. ευρώ, η ΕΚΤ ενέκρινε μετά το σχετικό αίτημα του ΥΠΟΙΚ να αυξηθεί για εφέτος το όριο έκδοσης στα 52,7 εκατ.

Σημειώνεται ότι το καθεστώς έκδοσης και διαχείρισης των κερμάτων δεν ταυτίζεται με αυτό των τραπεζογραμματίων, καθώς στην ουσία τα κέρματα αποτελούν περιουσιακό στοιχείο του κάθε κράτους.