A. Η συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2018 άρχισε από καιρό γιατί εμπεριέχει δυσοίωνες προβλέψεις.
Νέες επιβαρύνσεις 1,8 δισ.ευρώ για το σύνολο των φορολογημένων και περικοπές 0,8 εκ. στις δημόσιες κοινωνικές λειτουργίες. Στους «χαμένους» του 2018 κυρίως οι ευπαθείς ομάδες, οι μικροσυνταξιούχοι (περικοπή ΕΚΑΣ, κατάργηση έκπτωσης ιατρικών δαπανών, μειωμένο επίδομα πετρελαίου θέρμανση…).Στους χαμένους και οι Δήμοι με μείωση χρηματοδότησεων κατα 129 εκ. (ΚΑΠ).
B. Το εισπρακτικό μέτρο 2018 που ξεσηκώνει αντιδράσεις και αποκτά δυναμική είναι η επιβολή φόρου διαμονής στα ξενοδοχεία 0,5 έως 4 ευρώ ανά διανυκτέρευση το οποίο προϋπολογίζεται να αποδώσει περί τα 74 εκ. ευρώ. Τον χορό ξεκίνησε η ένωση ξενοδόχων ΞΕΕ που πλήρωσε μελέτη που λέει ότι: εργασίας οι απώλειες στην Οικονομία από τον φόρο διαμονής θα είναι 340 εκατ. ευρώ και θα χαθούν 6.174 θέσεις εργασίες! Ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία που λέει ότι θα καταργήσει το φόρο διανυκτέρευσης, ενώ ο συμπατριώτης μας κ. Κόνσολας δηλώνει ευθαρσώς : Το τέλος διανυκτέρευσης δεν πρέπει να εφαρμοστεί! Την σκυτάλη παίρνει με επερώτηση στην βουλή ο κ. Κρεμμαστινός που υιοθετώντας τις θέσεις του ΞΕΕ κάνει επερώτηση στην Βουλή ζητώντας να μάθει ‘’τα νομοθετικά μέτρα που θα λάβει η Κυβέρνηση προτού σημειωθεί πλήγμα στον τουρισμό δεδομένου ότι η αρμόδια Υφυπουργός είχε πει ότι «εφόσον κριθεί αναγκαίο και εφικτό θα προβούμε σε περαιτέρω απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις!’’ Κοντολογίς το θέμα έχει ανοίξει! Και το ερώτημα που θα βρεθούν για να πληρωθούν τα 74 εκ. στους δανειστές που η δανειακή σύμβαση που όλοι (πλην ΚΚΕ) ψήφισαν στην Βουλή η απάντηση είναι: Αυτοί που δεν μιλούν!!! Ανάμεσα 2017 και 2018 προβλέπεται αύξηση έμμεσων φόρων (που πληρώνουμε όλοι) κατά 0,8 δις ενώ οι άμεσοι φόροι μένουν στα ίδια επίπεδα.
Η φορολογία των αδιανέμητων κερδών των ανωνύμων εταιρειών το 1980 ήταν 40%. Την περίοδο Κ. Σημίτη περιορίστηκε στο 30%. Τώρα είναι στο 20% και λένε ότι θα πρέπει να μειωθεί στο 10% για να μην φεύγουν οι επιχειρήσεις για Βουλγαρία! Την ίδια ώρα περικόπτονται συντάξεις και κοινωνικές παροχές.
C. Το ειδικό τέλος τουρισμού έπρεπε να κατευθυνθεί στους Δήμους. Δεν είναι επιβάρυνση των επιχειρήσεων άλλα έσοδο για τοπικές τουριστικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές που αφορούν και τους ίδιους τους τουρίστες αφου προορίζονται να βελτιώσουν την ποιότητα της διαμονής τους στον τόπο μας. Χωρίς αυτό το τέλος οι Δήμοι και οι τοπικές υποδομές είναι υπό κατάργηση. Αυτό έπρεπε να επιδιώξουν οι κ.κ. Κόνσολας και Κρεμμαστινός και όχι να γίνονται φωνή των ξενοδοχειακών ομίλων.
D. Είμαστε στην τελική ευθεία για την σύνταξη του Δημοτικού προϋπολογισμού και του προγράμματος έργων 2018. Είναι δεδομένη η οικονομική δυσπραγία και ο δείκτης προσδοκιών πολύ χαμηλός. Όλοι οι δήμοι, και ο δήμος μας δεν μπορούν όχι μόνο να προγραμματίσουν και να κατασκευάσουν έργα ανάπτυξης, άλλα αδυνατούν να συντηρήσουν τις όποιες υποδομές τους. Ο χρόνος περνά και μετρά αρνητικά. Δυστυχώς δεν διεκδικούμε και δεν μιλάμε γι αυτό: τοπικά γιατί είναι ‘’πολιτικά ορθό’’ να εκπέμπουμε γενικά θετικά μηνύματα και να ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους, περιφερειακά βολεύει να καταλογίζουμε ευθύνες στους Δήμους για αδυναμία συνεργασίας και απορρόφησης ευρωπαϊκών προγραμμάτων και κεντρικά γιατί έχουν τους δανειστές και τις δεσμεύσεις των μνημονίων!!! Αυτή η θλιβερή εικόνα ανημπόριας και υποταγής που πρέπει να ανατραπεί!
E. Ο Δήμος μας πρέπει να υψώσει φωνή! Να εντάξει τουλάχιστον ένα έργο πνοής στο πρόγραμμα του 2018 και να ζητήσει από τις επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους του νησιού μας: να το συγχρηματοδοτήσουν! Για παράδειγμα ένας πεζόδρομος-ποδηλατόδρομος (πλάτους 2,5μ με μπετόν) από το ΡΑΜΙΡΑ στον ΛΑΚΙΤΗΡΑ μήκους 10 χιλιομέτρων δίπλα σε υπάρχοντες δρόμους έχει κόστος 1,5 εκ ευρώ, άλλα ανυπολόγιστη κοινωνική και αναπτυξιακή ανταπόδοση.
Ν. Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)