Το νέο σύστημα επιλογής επιτελικών στελεχών για τους κρατικούς οργανισμούς που επεξεργάζεται η κυβέρνηση με βάση μελέτη του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης. Τα διεθνή παραδείγματα και η πρόταση για Κώδικα Δημόσιας Εταιρικής Διακυβέρνησης.

Τη δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος επιλογής ανωτέρων στελεχών και διοικήσεων στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, με βάση αντίστοιχες πρακτικές του εξωτερικού, επεξεργάζονται στην κυβέρνηση. Επιπλέον, προωθούν τη δημιουργία «Κώδικα Δημόσιας Εταιρικής Διακυβέρνησης» κατά τα πρότυπα αρκετών κρατών – μελών της Ε.Ε. Πρόσφατα, μάλιστα, παραδόθηκε στην κυβέρνηση σχετική μελέτη του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ) που παρουσιάζει το Euro2day.gr.

Είναι η πρώτη φορά που πέφτει στο τραπέζι η δημιουργία ενός τέτοιου Κώδικα καθώς εκτός από το σαθρό σύστημα επιλογής διοικήσεων στους κρατικούς οργανισμούς, η Ελλάδα δε διαθέτει μηχανισμό λογοδοσίας των ανθρώπων που αναλαμβάνουν κρίσιμες θέσεις στη δημόσια διοίκηση. Αντίθετα, κατά παράδοση, πολιτικά στελέχη «παρκάρονται» σε καίριες θέσεις της κρατικής μηχανής μέχρι τις επόμενες εκλογές και λειτουργούν ως ένας ακόμα μοχλός του πελατειακού συστήματος.

Πρόκειται για δύο πρωτοβουλίες οι οποίες έρχονται να συμπληρώσουν το σχέδιο νόμου «Διαφάνεια, Αξιοκρατία και Αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης» που προωθείται προς ψήφιση στη Βουλή. Το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει το Εθνικό Μητρώο επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, το Σύστημα Αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, τη βαθμολογική διάρθρωση θέσεων και το Σύστημα Επιλογής Προϊσταμένων στο δημόσιο.

Εδώ και δεκαετίες προκαλούνται αντιδράσεις κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση εξαιτίας των κριτηηρίων επιλογής των διοικήσεων στις κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς. Η μελέτη του ΕΚΔΔΑ περιέχει ενδιαφέροντα στοιχεία για τα μοντέλα που ακολουθούνται στον υπόλοιπο κόσμο. Στις χώρες της Βαλτικής, για παράδειγμα, αναπτύχθηκε οδηγός για τα βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να διακρίνουν τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων κρατικών οργανισμών.

Στον συγκεκριμένο οδηγό επισημαίνεται πως «στις χώρες του ΟΟΣΑ, αξιολογείται ως αρνητικό στοιχείο για έναν/μία υποψήφιο/α, τόσο το να είναι εν ενεργεία πολιτικός, όσο και δημόσιος υπάλληλος» (σ.σ. θεωρείται σύγκρουση συμφερόντων, εμπόδιο στην αντικειμενική κρίση, κλπ). Πρόκειται για διαπίστωση που βρίσκεται πολύ μακριά από την Ελλάδα όπου τα διοικητικά συμβούλια στελεχώνονται συχνότατα από πολιτευτές του κυβερνώντος κόμματος (ή κομμάτων, με πρόσφατο το παράδειγμα των ποσοστώσεων επί συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ).

Σε άλλες χώρες, όμως, θεωρείται πως οι ίδιες οι κρατικές εταιρείες «θα πρέπει να εντοπίζουν και να ενισχύουν (με προγράμματα κατάρτισης και εκπαίδευσης) υποψηφιότητες που προέρχονται από το προσωπικό τους». Ιδιαίτερη μέριμνα καταβάλλεται ώστε «να εξασφαλίζεται εύρος και ποικιλία βιογραφικών» στη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου ενός κρατικού οργανισμού ή επιχείρησης.

Από τον ίδιο οδηγό προκύπτει πως οι υποψήφιοι για την ανάληψη επιτελικών κρατικών θέσεων πρέπει «να κατέχουν πολιτικό κριτήριο και κατανόηση της λειτουργίας της κυβέρνησης, το οποίο συχνά απουσιάζει από στελέχη που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα…». Ταυτόχρονα, όμως, θεωρείται σημαντική «η εμπειρία από τον ιδιωτικό τομέα, κατά προτίμηση σε πολυεθνική ή εισηγμένη εταιρεία». Μάλιστα, «αν ο/η υποψήφιος/α είχε εργαστεί ως διευθύνων/ουσα σύμβουλος, αποτελεί, επίσης, σημαντικό πλεονέκτημα».

Η μελέτη του ΕΚΔΔΑ επισημαίνει την ιδιαίτερη σημασία «που αποκτούν οι αρχές της διαφάνειας, της λογοδοσίας, του επαγγελματισμού και της συνέπειας, στο πλαίσιο μιας συστηματικής και τυποποιημένης διαδικασίας αναζήτησης και επιλογής υποψηφίων» για τη στελέχωση των κρατικών επιχειρήσεων / οργανισμών.

Αλλαγές σε τέσσερις άξονες

Η μελέτη προτείνει αλλαγές σε τέσσερις άξονες της διαδικασίας με βάση και τη διεθνή εμπειρία:

Πρώτον, στο στάδιο πριν τη διαδικασία επιλογής των υποψηφιοτήτων «το οποίο θα πρέπει να υποστηρίζεται από μια αξιόπιστη, τεχνικά άρτια, δημόσια και σύγχρονη βάση δεδομένων» (σ.σ. το Εθνικό Μητρώο επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης που προβλέπει το σχέδιο νόμου). Επίσης, πρέπει να έχει καθοριστεί το όργανο που θα επιλέγει τους υποψήφιους. Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως στις μη εισηγμένες κρατικές εταιρείες ακολουθούνται διάφορα μοντέλα όπως η συγκρότηση ειδικού αυτόνομου φορέα που είναι υπεύθυνος για τη συνολική διαδικασία επιλογής διοικήσεων σε όλους τους οργανισμούς (όπως στη Νέα Ζηλανδία) ή η συγκρότηση «Ειδικής Επιτροπής Επιλογής» για όλες τις προβλεπόμενες θέσεις Επιτελικών Στελεχών στο Δημόσιο, η δημιουργία ad hoc επιτροπών επιλογής ανά εποπτεύον υπουργείο ή η ανάθεση σε εξειδικευμένες εταιρείες επιλογής στελεχών (“head hunters”).

Δεύτερον, στο στάδιο της συλλογής των βιογραφικών των υποψηφίων και του ελέγχου των τυπικών προσόντων, με σύστημα που εξασφαλίζει τη διαφάνεια (από το περιεχόμενο και τη δημοσιότητα που έχει η προκήρυξη για μια θέση μέχρι τη δυνατότητα ενστάσεων από υποψηφίους οι οποίοι θεωρούν πως αδικήθηκαν).

Τρίτο, το στάδιο της αξιολόγησης των βιογραφικών των υποψηφίων, «με έμφαση στην αναζήτηση υποψηφίων με συγκεκριμένο προφίλ και τη συγκρότηση φακέλου, ώστε να ακολουθήσει η δομημένη συνέντευξη, ως επιπρόσθετο φίλτρο επιλογής».

Τέταρτο, το στάδιο μετά την επιλογή και «αφού έχει εντοπιστεί και διοριστεί ο επικρατέστερος/η υποψήφιος/α» που προτείνεται ένα σύστημα διαρκούς ενημέρωσης / επιμόρφωσης ειδικά για μέλη διοικητικών συμβουλίων.

Ο Κώδικας Δημόσιας Εταιρικής Διακυβέρνησης

Στη μελέτη του ΕΚΔΔΑ επισημαίνεται πως σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, εκτός από τους κανόνες Εταιρικής Διακυβέρνησης που ισχύουν για τις εισηγμένες κρατικές, με βάση και το σχετικό πλαίσιο του ΟΟΣΑ, έχει αναπτυχθεί και ένας ξεχωριστός κώδικας για τους υπόλοιπους κρατικούς οργανισμούς. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η Γερμανία, ενώ στη Σουηδία υπό την αιγίδα του υπουργείου Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας «λειτουργεί ειδικός οργανισμός για την εταιρική διακυβέρνηση και τη διαχείριση των επενδύσεων, με στόχο την αύξηση της παραγόμενης αξίας των εταιρειών».

Προτείνεται η εφαρμογή ενός αντίστοιχου «Κώδικα Δημόσιας Εταιρικής Διακυβέρνησης» και στην Ελλάδα κυρίως γιατί «η εισαγωγή ενός σύγχρονου συστήματος επιλογής επιτελικών στελεχών δεν πρέπει να περιορίζεται στη διασφάλιση τυποποιημένων διαφανών και αξιοκρατικών διαδικασιών, αλλά πολύ περισσότερο να εστιάζεται στρατηγικά στη βελτίωση της διοικητικής – λειτουργικής ικανότητας των δημοσίων οργανισμών».

euro2day.gr

Νέες προοπτικές στο χώρο της Υγείας ανοίγει η νανοϊατρική, καθώς προσφέρει νέα εργαλεία για διάγνωση και θεραπεία, βελτιωμένη ακρίβεια στην απεικόνιση και ανίχνευση βλαβών σε πιο πρώιμο στάδιο σε σχέση με τις συμβατικές μεθόδους, στοχευμένη θεραπεία, αποτελεσματικότερη αξιολόγηση του θεραπευτικού αποτελέσματος, καθώς και χρήση λιγότερο επεμβατικών τεχνικών.

Κυρίως ο τομέας της ογκολογίας, έχει να επωφεληθεί τα μέγιστα από την ανάπτυξη της νανοϊατρικής, με την εισαγωγή εξατομικευμένων προσεγγίσεων στοχευμένης διάγνωσης και θεραπείας για όλους του τύπους καρκίνου.

Θέματα όπως οι καινοτόμες αντικαρκινικές νανοθεραπείες, οι νανοπλατφόρμες στη μοριακή απεικόνιση, τα «ευφυή» νανοσυστήματα χορήγησης αντικαρκινικών φαρμάκων και τα νανοφάρμακα, οι νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις για τη χρήση νανοτεχνολογικών προϊόντων, σχολιάστηκαν από τους καθηγητές, Ευστάθιο Ευσταθόπουλο, Αν. Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κώστα Δεμέτζο, Καθηγητής Φαρμακευτικής ΕΚΠΑ, Μαρία Γαζούλη, Επικ. Καθηγήτρια Ιατρικής ΕΚΠΑ και Αγάπη Πλουσή, Ερευνήτρια Επιστημονική Συνεργάτης, στην Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, στους οποίους απευθύνθηκε το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Η νανοϊατρική βρίσκει εφαρμογή στη διάγνωση με την ανάπτυξη βιοαισθητήρων υψηλής ευαισθησίας και τεχνικών μοριακής απεικόνισης, στη θεραπεία με τη στοχευμένη χορήγηση και την ελεγχόμενη αποδέσμευση φαρμάκων στα κύτταρα, καθώς και στην Αναγεννητική Ιατρική με την ανάπτυξη τεχνητών δομών και την αναδόμηση ιστών. Σημαντικές εφαρμογές έχουν ήδη αναπτυχθεί στην καρδιολογία, την ογκολογία, την οφθαλμολογία, την ενδοκρινολογία, την ορθοπεδική, τη νευρολογία, τη δερματολογία και τη χειρουργική, είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ευσταθόπουλος. Η νανοϊατρική, τόνισε ο κ. Ευσταθόπουλος, συνδυάζει ποικίλες βασικές επιστήμες όπως είναι η ιατρική, η φυσική, η βιολογία, η φαρμακευτική και η μηχανική. «Στόχος της νανοϊατρικής είναι να επιτρέψει μια πιο έγκαιρη και ακριβή διάγνωση και να παρέχει μια πιο αποτελεσματική θεραπεία χωρίς παρενέργειες».

Νανοϊατρική και Ογκολογία

Σύμφωνα με τους καθηγητές σημαντική είναι η συμβολή της ναοϊατρικής στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου, καθώς επιτρέπει πιο εύκολη και ειδική ανίχνευση των βιοδεικτών που χαρακτηρίζουν τα προ-καρκινικά και καρκινικά κύτταρα και παρέχει μια πιο έγκαιρη διάγνωση στους γιατρούς από ότι οι βιοψίες. Επιπρόσθετα, πολλές κατηγορίες νανοσωματιδίων έχουν την ικανότητα να μπορούν να προσδεθούν με οργανικά μόρια, όπως DNA και πρωτεΐνες, δημιουργώντας ένα φάσμα βιολογικά συμβατών βιοαισθητήρων υψηλής ακρίβειας. Όπως είπαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, σήμερα έχουν ήδη αναπτυχθεί νανοανιχνευτές για την ανίχνευση κυκλοφορούντων καρκινικών κυττάρων και την έγκαιρη διάγνωση των μεταστάσεων, ενώ μεγάλη πρόοδο έχει επιφέρει η νανοϊατρική και στην μοριακή απεικόνιση του καρκίνου.

Όσον αφορά τη θεραπεία, η νανοϊατρική είναι στην πρώτη γραμμή της στοχευμένης χορήγησης φαρμάκων και της εγγενούς θεραπείας, με την ανάπτυξη των θεραγνωστικών νανοσωματιδίων (nanotheranostics), νανοσωματιδίων δηλαδή, που συνδυάζουν τη διάγνωση με τη θεραπεία. Τα θεραγνωστικά νανοσωματίδια μπορούν να στοχεύσουν ειδικά στους ιστούς που μας ενδιαφέρουν και να δράσουν εξατομικευμένα ως προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πάθησης του ασθενούς. Από τη στιγμή που θα βρεθούν στον μοριακό στόχο, ενεργοποιούνται και καταστρέφουν επιλεκτικά τον καρκινικό ιστό, ενώ ελαχιστοποιούν τις όποιες παρενέργειες, και τις βλάβες στον υγιή ιστό κάτι που συχνά συμβαίνει με τα κλασικά θεραπευτικά.

Επίσης, η σύνδεση των ήδη υπαρχόντων φαρμάκων ή διαφόρων βιολογικών μορίων (γονιδίων, αντισωμάτων) με νανοσωματίδια επιτρέπει την εντοπισμένη χορήγηση των χημειοθεραπευτικών, μειώνοντας σημαντικά την ποσότητα φαρμάκων που διαχέεται στην κυκλοφορία και απορροφώνται από άλλους ιστούς και μειώνοντας και τις παρενέργειες στους υγιείς ιστούς.

«Ευφυή» Συστήματα

Ο χρονικός και χωρικός έλεγχος της αποδέσμευσης των φαρμάκων στον οργανισμό, αλλά και η στόχευση και η εξατομίκευση στην θεραπεία οδηγεί στη δημιουργία συστημάτων, που χαρακτηρίζονται ως «ευφυή», καθώς «αποφασίζουν» με βάση το περιβάλλον που βρίσκονται, δηλαδή τον ανθρώπινο οργανισμό την αλληλεπίδραση με τους ιστούς – στόχους. Τα οφέλη από την παραγωγή συστημάτων μεταφοράς φαρμάκων σε νανοκλίμακα –τα νανοφάρμακα- βασίζονται όχι μόνο στις ιδιότητές τους, εξαιτίας του μεγέθους τους, αλλά και την ικανότητά τους να ελέγχουν τα ακόλουθα: Στόχευση σε ιστούς και όργανα, βιοχημική προστασία του φαρμακομορίου με αυξημένη σταθερότητα και χαμηλότερη τοξικότητα, απουσία ανεπιθύμητων αλληλεπιδράσεων με το βιολογικό περιβάλλον, μεγάλος χρόνος κυκλοφορίας, βιοαποικοδόμηση (Biodegradability), εύκολη και χαμηλού κόστους παραγωγή και μεγάλη διάρκεια αποθήκευσης.

Όπως είπε ο κ. Ευστασθόπουλος, στην Ελλάδα, κυκλοφορούν νανοφάρμακα και συγκεκριμένα λιποσωμιακά φάρμακα για την καταπολέμηση του καρκίνου αλλά και ως αντιμηκυτησιακά, τα οποία έχουν εγκριθεί από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Το νομοθετικό πλαίσιο έγκρισης νανοτεχνολογικών και νανο-βιοτεχνολογικών φαρμάκων είναι συνεχώς μεταβαλλόμενο και εξελισσόμενο. Η ανάπτυξη νανοτεχνολογικών προϊόντων υψηλής τεχνολογίας ακόμα και για απλές καθημερινές εφαρμογές, δημιουργεί την ανάγκη ύπαρξης ενός ευέλικτου νομοθετικού πλαισίου, το οποίο θα ακολουθεί τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Ημερίδα με τίτλο «Νανοϊατρική-Ογκολογία, καινοτόμες θεραπείες και φάρμακα για τον καρκίνο»

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου (4 Φεβρουαρίου), διοργανώνεται ημερίδα, με τίτλο «Νανοϊατρική-Ογκολογία , καινοτόμες θεραπείες και φάρμακα για τον καρκίνο», με βασικό στόχο να γνωστοποιηθεί στους επαγγελματίες υγείας, αλλά και στο ευρύ κοινό τι είναι η Νανοϊατρική και την σπουδαία προσφορά της στη μάχη ενάντια στον καρκίνο.

Η ημερίδα διοργανώνεται για τρίτη συνεχή χρονιά, από την Ευρωπαϊκή Τεχνολογική Πλατφόρμα για τη Νανοϊατρική (European Technology Platform on Nanomedicine, ETPN) και το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα ENTRANS (Enabling Nanomedicine TRANSlatin) και τελεί υπό την αιγίδα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, της Ελληνικής Φαρμακευτικής Εταιρίας και του Georgetown Alumni Club of Greece και θα πραγματοποιηθεί στις 3 Φεβρουαρίου στο Μαγγίνειο Αμφιθέατρο του Αρεταίειου Νοσοκομείου.

Η «Νανο» Παγκόσμια Ημέρα Καρκίνου είναι μια πανευρωπαϊκή δράση του ETPN, που πραγματοποιείται ταυτόχρονα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και που έχει ως στόχο την ενημέρωση και τη βελτίωση της γνώσης στο πεδίο της νανοϊατρικής και των εφαρμογών της στην μάχη κατά του καρκίνου, τόσο σε επίπεδο διάγνωσης, όσο και θεραπείας.

newsit.gr