Με τον χρόνο να μετράει αντίστροφα, τα επιτελεία των κομμάτων καταστρώνουν τη στρατηγική τους, αφού πλέον οι πολιτικές εξελίξεις αλλά και τα εθνική ζητήματα καθορίζουν το χρόνο των βουλευτικών εκλογών.

Οι συζητήσεις για τις τετραπλές εκλογές τον Μάιο έχουν ξεκινήσει από το καλοκαιριού του 2018, ωστόσο το μείζον θέμα του Σκοπιανού αλλά και η στάση που θα κρατήσουν οι ΑΝΕΛ, δεν αποκλείουν ο δρόμος προς τις κάλπες να έρθει πριν τα τέλη της άνοιξης του 2019.

Μπορεί την περασμένη Πέμπτη (20/12) ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης να είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο να στηθούν πρόωρες κάλπες με τη δήλωση «συνέχεια τα ίδια θα λέμε; Ούτε τον Ιανουάριο, ούτε το Φεβρουάριο, ούτε το Μάρτιο. Μετά έχουμε διπλές εκλογές», ωστόσο λίγες ώρες αργότερα ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος με την γνωστοποίηση ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή αμέσως μετά τις 15 Ιανουαρίου, φέρνει νέα δεδομένα.

Έτσι από τα μέσα του πρώτου μήνα του 2019 θα ξεκινήσουν οι πραγματικοί κλυδωνισμοί της συγκυβέρνησης, καθώς ο Πάνος Καμμένος θα πρέπει να κάνει πράξη όσα έχει πει. Ότι θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση και θα καταψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Με αυτά τα δεδομένα το Μέγαρο Μαξίμου έχει ξεκινήσει από τώρα τις ζυμώσεις οι οποίες αναμένεται να ενταθούν μετά την πρωτοχρονιά για την εξασφάλιση των 151 βουλευτών που θα υπερψηφίσουν την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία».

Στην κυβέρνηση πλέον μετρούν και ξαναμετρούν τις θετικές ψήφους, καθώς το Μαξίμου επιθυμεί να περάσει τη Συμφωνία με 151 ψήφους κι όχι με απλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε περίπτωση που κάποιο κόμμα ή βουλευτής δεν παραστεί στην ψηφοφορία ή δηλώσουν απλώς παρόν.

Ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, ο Σπύρος Δανέλλης θεωρούνται σίγουροι, ενώ προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η Κατερίνα Παπακώστα. Αναπάντητο παραμένει ακόμα το ερώτημα τι θα κάνουν η Έλενα Κουντουρά και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ενώ καταλυτικό ρόλο στην απόλυτη πλειοψηφία θα παίξει η στάση των Ποταμίσιων βουλευτών, όπως του Σταύρου Θεοδωράκη, του Σπύρου Λυκούδη και του Γιώργου Μαυρωτά.

Πάντως, ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών οι συσχετισμοί αλλά και οι συνθήκες δεν θα ευνοούν τον Αλέξη Τσίπρα προς εξάντληση της τετραετίας, παρότι δηλώνει ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο του 2019.

Οι εισηγήσεις που δέχεται ο πρωθυπουργός από τους στενούς του συνεργάτες, αλλά και οι δημοσκοπήσεις που φτάνουν στο Μαξίμου, δείχνουν τον Μάιο ως τον επικρατέστερο μήνα για τη διεξαγωγή και των βουλευτικών εκλογών. Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί από το κυβερνητικό στρατόπεδο που τάσσονται με το στήσιμο των καλπών πριν από τον Μάιο του 2019.

Κι αυτό γιατί στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι σε αυτή την περίπτωση, το κλίμα θα πολωθεί περισσότερο και θα συσπειρωθούν οι ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι σήμερα αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην αποχή και την ψήφο στο κυβερνών κόμμα. Ετσι ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος μπαίνουν για τα καλά στα παιχνίδι των υπόψηφιων ημερομηνιών για τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών. Αν τελικά συμβεί κάτι τέτοιο οι εισηγητές του συγκεκριμένου σεναρίου εκτιμούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκτός των άλλων θα έχει και το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού