Οι άνθρωποι που δεν κοιμούνται αρκετά έχουν τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να... συναχωθούν, σε σύγκριση με εκείνους που απολαμβάνουν έναν πολύωρο νυχτερινό ύπνο, σύμφωνα με μια μελέτη που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Οι επιστήμονες βάσισαν τη μελέτη τους σε 164 εθελοντές που δέχτηκαν να εκτεθούν στον ιό του κοινού κρυολογήματος. Ταυτόχρονα κατέγραφαν τις συνήθειές τους όσον αφορά τον ύπνο.

Οι εθελοντές επισκέφθηκαν πρώτα έναν γιατρό και απάντησαν σε ερωτηματολόγια ώστε οι ερευνητές να μπορέσουν να λάβουν υπόψη τους ορισμένους παράγοντες όπως τα επίπεδα άγχους, τον χαρακτήρα τους, την κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα. Επί μία εβδομάδα πριν ξεκινήσει η μελέτη παρακολουθούσαν τον ύπνο τους. Όλοι οι συμμετέχοντες έπρεπε να μείνουν επί μία εβδομάδα στα δωμάτια ενός ξενοδοχείο στο Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ.

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες τους χορήγησαν τον ιό του κοινού κρυολογήματος --με ρινικές σταγόνες-- και έπαιρναν καθημερινά δείγματα για να δουν εάν τα υποκείμενα της μελέτης τους θα συναχώνονταν.

Διαπίστωσαν ότι εκείνοι που κοιμούνταν λιγότερες από έξι ώρες κάθε νύχτα είχαν κατά 4,2 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να κολλήσουν τον ιό του κοινού κρυολογήματος σε σύγκριση με εκείνους που κοιμούνταν περισσότερες από επτά ώρες. Μάλιστα, οι εθελοντές που κοιμούνταν λιγότερες από 5 ώρες είχαν 4,5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αρρωστήσουν.

"Η έλλειψη ύπνου ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας" εξήγησε ο Άρικ Πράτερ, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, που ήταν υπεύθυνος για τη μελέτη αυτή που δημοσιεύεται στην αμερικανική επιστημονική επιθεώρηση Sleep. "Δεν έχει σημασία η ηλικία των ανθρώπων, το άγχος τους, η φυλή τους, η εκπαίδευση ή το εισόδημά τους. Δεν έχει σημασία αν ήταν καπνιστές ή όχι. Αφού λάβαμε υπόψη όλες αυτές τις παραμέτρους, ο σημαντικότερος παράγοντας ήταν ο ύπνος", πρόσθεσε.
Παλαιότερες μελέτες έχουν συνδέσει την έλλειψη ύπνου με χρόνιες παθήσεις, με πρόωρους θανάτους, με αυξημένο κίνδυνο προσβολής από ασθένειες ή με τροχαία δυστυχήματα. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του 2013, ένας στους πέντε Αμερικανούς κοιμάται λιγότερο από έξι ώρες κάθε νύχτα.

imerisia.gr

Ο παγωμένος ώμος ή συμφυτική θυλακίτις του ώμου (Adhesive Capsulitis), είναι μια ξεχωριστή κλινική οντότητα, με κύρια χαρακτηριστικά αιφνίδιο ή σταδιακό χρόνιο πόνο στον ώμο και περιορισμό όλων των κινήσεων της άρθρωσης τόσο των ενεργητικών όσο και των παθητικών, προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς ιδιαίτερα παθολογικά ευρήματα στις ακτινογραφίες του ώμου.

Ο παγωμένος ώμος είναι πάθηση συνήθης στην ηλικία 50-80 ετών. Συνήθως αρχίζει με πόνο στο δελτοειδή μυ του ώμου και κατά κανόνα ακολουθεί μία κρίση αυχενικής ριζοπάθειας.

Σπάνια η δυσκαμψία εγκαθίσταται χωρίς πόνο. Συχνά επίσης εμφανίζεται μετά από ενδαρθρικό τραυματισμό του ώμου, ή και από κρίσεις περιαρθρίτιδας.

Συνήθως ο πόνος είναι πιο έντονος τη νύχτα. Μπορεί να συνυπάρχει παγωμένος ώμος ταυτόχρονα με ασβεστοποιό περιαρθρίτιδα και υπακρωμιακή προστριβή.

Συμπτώματα

Η πάθηση, οδηγεί σε σημαντική σοβαρή λειτουργική ανεπάρκεια τού ώμου, προκαλώντας μείωση του εύρους κινήσεων και μυϊκές ατροφίες, αλλά έχει ομαλή αποκατάσταση, ακόμα και αν δεν εφαρμοσθεί καμία θεραπεία. Η πάθηση εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία έχει τρία στάδια και διαρκεί 12-24 μήνες. Τα 3 στάδια συμπτωμάτων έχουν ως εξής:

Πρώτο στάδιο: Εισβολή πόνου και έναρξη μείωσης του εύρους κινήσεων απαγωγής και στροφών.

Δεύτερο στάδιο: Μείωση του πόνου με σταθεροποίηση και εγκατάσταση μεγάλης δυσκαμψίας. Ο ώμος δεν απάγεται και δεν κάνει στροφές. Ο πόνος μονιμοποιείται.

Τρίτο: Ο πόνος μειώνεται σταδιακά και οι κινήσεις επανέρχονται επίσης σταδιακά.

Εργαστηριακές εξετάσεις

- Αρθρογράφημα

- Μαγνητική Τομογραφία. Τα συχνότερα ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία είναι η διόγκωση (τενοντίτιδα) του υπερακανθίου τένοντος, η μερική ή η ολική ρήξη και η διόγκωση του υπακρωμιακού θυλάκου. Κύριο διαγνωστικό σημείο στη μαγνητική τομογραφία ώμου για τη διάγνωση του παγωμένου ώμου είναι η ρίκνωση του αρθρικού θυλάκου.

- Θεραπεία

- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ναπροξένη, η ασπιρίνη, η ετορικοξίμπη.

- Έγχυση με υαλουρονικό νάτριο

- Φυσικοθεραπεία

- Κινήσεις υπό νάρκωση

- Αρθροσκόπηση

Πολλές φορές μέσα στην ημέρα, μπορεί να νιώσουμε έναν πόνο ή ένα σφίξιμο σε διάφορα μέρη του σώματος, χωρίς σοβαρή αιτία, ενώ είναι κάτι που μπορεί να μας συμβεί οπουδήποτε και οποτεδήποτε, ανεξάρτητα από το αν διάγουμε καθιστική ζωή (όπως οι περισσότεροι) ή αν είμαστε δραστήριοι.

Τις περισσότερες φορές, τέτοιοι πόνοι εμφανίζονται στο γραφείο, όταν είμαστε καθιστοί και κάνουμε επαναληπτικές κινήσεις. Ευτυχώς, υπάρχουν τεχνικές που επικεντρώνονται σε κάθε σημείο του σώματος ξεχωριστά και οι οποίες μειώνουν σε σημαντικό βαθμό τον πόνο σε εκάστοτε σημείο.

Δείτε τι να κάνετε για κάποιον πόνο που σας ταλαιπωρεί σε κάθε σημείο του σώματος:

Πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης

-Καθίστε σε όρθια θέση στην καρέκλα.
-Σηκώστε το ένα γόνατο μέχρι το στήθος και κρατήστε το με τα χέρια σας από το κάτω μέρος.
-Σταδιακά φέρτε το κοντά στον κορμό σας.
-Κρατήστε για μισό λεπτό.
-Αφήστε αργά το πόδι.
-Επαναλάβετε με το άλλο πόδι.

Πόνος στον ώμο

-Σηκώστε τους ώμους σας προς τα αυτιά σας και αναπνεύστε βαθιά.
-Κρατήστε για 3 δευτερόλεπτα.
-Εκπνεύστε και χαμηλώστε τους ώμους σας.
-Επαναλάβετε για 10 φορές.

Πόνος στα πόδια

-Βάλτε το ένα πόδι μπροστά από το άλλο.
-Τοποθετήστε το πόδι πίσω από τη φτέρνα και τη γλώσσα και τεντώστε τα δάχτυλα προς τα πίσω βάζοντας κόντρα.
-Κρατήστε για μισό λεπτό.
-Σταδιακά ισιώστε τα δάχτυλά σας.
-Επαναλάβετε με το άλλο πόδι.

Πόνο στις αρθρώσεις των χεριών

-Και με τα δύο χέρια κάντε γροθιές.
-Τεντώστε τα χέρια σας εμπρός.
-Κάντε κυκλικές κινήσεις στον αέρα με τις αρθρώσεις σας.
-Επαναλάβετε 10 φορές σε κάθε κατεύθυνση.

Πόνος στους μυς του στήθους

-Βάλτε τα χέρια σας πίσω από το κεφάλι σας και να κάντε “φτερά” με τους αγκώνες σας.
-Χαμηλώστε τα χέρια στην πλάτη και κάντε τους ώμους σας να κλείσουν ο ένας πάνω στον άλλον.
-Κρατήστε για μισό λεπτό.
-Σταδιακά επιστρέψτε τα χέρια σας στην αρχική θέση.

Πόνος στο ισχίο

-Καθίστε σε όρθια θέση στην άκρη της καρέκλας.
-Κρατήστε την πλάτη σας ίσια και περιστρέψετε το στήθος σας λίγο προς τα δεξιά.
-Τεντώστε το αριστερό σας πόδι προς τα πίσω.
-Κρατήστε το δεξί σας πόδι σε ορθή γωνία.
-Με το στήθος σας κάθετα πιέστε το ισχίο σας.
-Κρατήστε για μισό λεπτό.
-Σταδιακά απελευθερώστε και επιστρέψτε στην αρχική θέση.
-Επαναλάβετε με την άλλη πλευρά.

Μυϊκός πόνος στους γλουτούς

-Καθίστε σε όρθια θέση σε μια καρέκλα.
-Βάλτε το δεξί αστράγαλό σας στο αριστερό σας γόνατο.
-Σκύψτε εμπρός.
-Θα αισθανθείτε ένταση στους μυς των γλουτών. Μην πιέσετε πάρα πολύ.
-Κρατήστε για μισό λεπτό.
-Σηκωθείτε σταδιακά.
-Επαναλάβετε με το άλλο πόδι.

Πόνος στο πάνω μέρος της πλάτης

-Αγκαλιάστε τον εαυτό σας.
-Τοποθετήστε το δεξί χέρι στον αριστερό σας ώμο και το αριστερό σας χέρι στον δεξί σας ώμο.
-Αναπνεύστε βαθιά.
-Κρατήστε για μισό λεπτό.
-Απελευθερώστε αργά.

Πόνος στο γόνατο

-Καθίστε σε όρθια θέση σε μια καρέκλα.
-Σηκωθείτε με αργό ρυθμό, αλλά με μία ενιαία κίνηση, χωρίς διακοπές
-Σιγά-σιγά καθίστε και πάλι προς τα κάτω.
-Επαναλάβετε 10 φορές.

Πόνος στον αυχένα

-Καθίστε σε όρθια θέση σε μια καρέκλα.
-Γείρετε το κεφάλι σας προς τη μία πλευρά, βάλτε το αυτί στον ώμο.
-Κρατήστε για μισό λεπτό.
-Σταδιακά επιστρέψτε το κεφάλι σας στη θέση του.
-Επαναλάβετε από την άλλη πλευρά.

http://www.healthylivinghouse.com

Τον ευεργετικό ρόλο του μαγνησίου στον οργανισμό μας κατέγραψε τελευταία έρευνα που έγινε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Σύμφωνα με αυτή, η πρόσληψη μαγνησίου μειώνει το κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη έως και 33%, ενώ -όπως φαίνεται- καταπολεμά την κατάθλιψη και τις ημικρανίες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η έλλειψη μαγνησίου από τον οργανισμό μας εκδηλώνεται με μια σειρά συμπτωμάτων όπως είναι η υπέρταση, το αίσθημα της ατονίας, τα προβλήματα στον ύπνο και η τάση για έμετο. Ενώ, όπως τονίζουν, έντονα είναι και τα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους.

Οι επιστήμονες συμβουλεύουν να έχουμε μια ισορροπημένη διατροφή και να προσέξουμε, ώστε ο οργανισμός μας να λαμβάνει το απαραίτητο μαγνήσιο σε καθημερινή βάση όπως και τις υπόλοιπες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

Πηγές μαγνησίου αποτελούν τα αμύγδαλα, τα φιστίκια και τα κάσιους από του ξηρούς καρπούς ενώ, από τα λαχανικά καλό θα είναι να συμπεριλάβουμε στη διατροφή μας το σπανάκι, το αβοκάντο και τα μαύρα φασόλια. Τέλος, από τους υδατάνθρακες ιδανικοί είναι τα δημητριακά, το ψωμί, οι πατάτες και το ρύζι ενώ στις πρωτεΐνες το βρίσκουμε στο γιαούρτι και στο γάλα σόγιας.

Βλεφαρίτιδα είναι η φλεγμονή των βλεφάρων, μία από τις πιο συχνές διαταραχές της περιοχής των οφθαλμών. Τα κύρια συμπτώματα είναι δυσφορία, ερυθρότητα και δακρύρροια.

Άλλα συμπτώματα: αίσθημα καύσου, κνησμός, ευαισθησία στο φως και αίσθηση ξένου σώματος που γίνεται εντονότερη κατά το ξύπνημα.

Υπάρχουν 3 μορφές βλεφαρίτιδας σταφυλοκοκκική, σμηγματορροϊκή και βλεφαρίτιδα λόγω δυσλειτουργίας των Μεβομιανών αδένων. Και οι τρεις μορφές βλεφαρίτιδας έχουν χρόνιο χαρακτήρα. Ασθενείς με σταφυλοκοκκική βλεφαρίτιδα έχουν μέση ηλικία 42 έτη. Οι ασθενείς με σμηγματορροϊκή βλεφαρίτιδα και βλεφαρίτιδα λόγω δυσλειτουργίας των Μεβομιανών αδένων, είναι γενικά μεγαλύτερης ηλικίας και έχουν πλούσιο ιστορικό οφθαλμικών συμπτωμάτων.
Στην σταφυλοκοκκική βλεφαρίτιδα υπάρχει κρούστα κατά μήκος των βλεφαρίδων.

Στην σμηγματορροϊκή βλεφαρίτιδα υπάρχει λιπαρότητα κατά μήκος των βλεφαρίδων. Οι ασθενείς συχνά πάσχουν απο σμηγματορροϊκή δερματίτιδα.

Στην δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων, υπάρχουν εμφανή αιμοφόρα αγγεία στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος. Επιπλέον υπάρχει έμφραξη στον πόρο του Μεβομιανού αδένα, και ανεπαρκής και ημιδιαφανής ελαιώδης έκκριση.

Ασθενείς με δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων συχνά πασχουν απο  σμηγματορροϊκή δερματίτιδα ή ροδόχρου ακμή.

Θεραπεία

Η βλεφαρίτιδα είναι χρόνια ασθένεια για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία και απαιτεί μακροχρόνια αντιμετώπιση για να τον έλεγχό της. Η θεραπεία αποτελείται από 2 φάσεις (οξεία φάση και φάση συντήρησης). Η οξεία φάση της θεραπείας προϋποθέτει την εντατική θεραπεία για να τεθούν γρήγορα την συμπτώματα υπό έλεγχο. Κατά τη φάση συντήρησης στόχος είναι να συνεχιστεί επ “αόριστον το ελάχιστο ποσό της θεραπείας που είναι αναγκαίο για τη διατήρηση της νόσου σε ύφεση. Θα επικεντρωθεί στις θεραπείες που βοηθούν τον έλεγχο της διαδικασίας βλεφαρίτιδα ίδια.

Θερμά επιθέματα ακολουθούμενα από τριβή των βλεφάρων είναι απο τα πιό κρίσιμα στοιχεία για τον αποτελεσματικό ελέγχο της βλεφαρίτιδας. Αυτοί οι χειρισμοί αφαιρούν τα άχρηστα υλικά που μπορεί να υπάρχουν στα βλέφαρα (τα οποία μπορεί να είναι αποικίες από βακτήρια), μειώνοντας το βακτηριακό φορτίο και σταθεροποιώντας την δακρυική στιβάδα με την απελευθέρωση των ελαιωδών εκκρίσεων από τούς Μεβομιανούς αδένες, μειώνοντας έτσι την εξάτμιση των δακρύων (έτσι τα συμπτώματα ξηροφθαλμίας μειώνονται).
Τεχνική: Εμποτίζουμε μια καθαρή πετσέτα σε ζεστό νερό (όσο ζεστό μπορούμε να ανεχθούμε) και την τοποθετούμε στα κλειστά βλέφαρα για πέντε έως δέκα λεπτά. Στην οξεία φάση η διαδικασία επαναλαμβάνεται 2 με 4 φορές την ημέρα.

Στην οξεία φάση της βλεφαρίτιδας (που συνοδεύεται απο ερυθρότητα ή πόνο) δεν επιτρέπεται η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων. Αντίθετα η εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων βοηθά όσον αφορά στα συμπτώματα και την πορεία της πάθησης τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα!

Εναλλακτικά μετά την εφαρμογή των θερμών επιθεμάτων είναι σημαντικό να εφαρμόσουμε τριβή (μάλαξη) των βλεφάρων Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό κυρίως σε ασθενείς που έχουν δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων. Στους ασθενείς που έχουν δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων οι εκκρίσεις είναι θολερές παχύρευστες και οι εκφοριτικοί πόροι των αδένων είναι σχεδόν κλειστοί. Είναι σαν ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας που περιέχει βούτυρο αντί κρέμας. Σε κανονική θερμοκρασία είναι λιγότερο εύκολο να βγάλουμε το βούτυρο από το σωληνάριο. Εαν ομως το ζεστάνουμε, τότε το βούτυρο θα μαλακώσει αρκετά για να βγει από το σωλήνα, αλλά μόνο εφαρμόζοντας κάποια πίεση. Κάτι ανάλογο ισχύει  και με το περιεχόμενο των Μεβομιανών αδένων.
Γι’αυτό μετά από κάθε 1 λεπτό εφαρμογής των θερμών επιθεμάτων πρέπει να εφαρμόσουμε μάλαξη των βλεφάρων ως εξής: Κλείνουμε απαλά τα βλέφαρα και με ένα δάκτυλο του ενός χεριού “τεντώνουμε” την έξω άκρη του άνω βλεφάρου. Με ένα δάκτυλο του άλλου χεριού πιέζουμε το βλέφαρο στο χείλος (κοντά στις βλεφαρίδες) αρχίζοντας απο την εσωτερική άκρη (κοντα στην βάση της μύτης) και το μετακινούμε πιέζοντας προς την εξω άκρη. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία 5-6 φορές. Εναλλακτικά αντί των δακτύλων, η τριβή μπορεί να γίνει με την μαλακή μικρή πετσέτα που χρησιμοποιούμε για την εφαρμογή των θερμών επιθεμάτων. Στην συνέχεια καθαρίζουμε με παιδικό σαμπουάν οπως περιγράφουμε παρακάτω. Τέλος καλό είναι στο τέλος της όλης διαδικασίας να γίνει εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων για 15΄ περίπου με σκοπό την μείωση της υπεραιμίας και της αύξησης της θερμοκρασίας της περιοχής των βλεφάρων.

   
Υγιεινή των βλεφάρων:
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για καθαρίσετε τα βλέφαρα. Ο καθαρισμός πρέπει να στοχεύει στη βάση των βλεφαρίδων στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος.

Baby Shampoo: Το σαμπουάν για μωρά θα πρέπει να αραιωθεί πρώτα ένα προς ένα με νερό σε ένα φλιτζάνι ή στην παλάμη του χεριού. Αυτό αναμειγνύεται με καθαρά χέρια και στη συνέχεια τρίβουμε με μια απαλή οβάλ κίνηση στη βάση των βλεφαρίδων στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος (με κλειστά βλέφαρα) για 1 λεπτό. Ακολούθως ξεπλένουμε το πρόσωπο με άφθονο νερό.
Υπάρχουν διαθέσιμα στο εμπόριο επιθέματα καθαρισμού τα οποία είναι εξίσου αποτελεσματικά αν και πιο δαπανηρή μέθοδος, ενώ  υποτίθεται ότι είναι λιγότερο ενοχλητικό για τα βλέφαρα.

Αντιβιοτική θεραπεία.
Η εφαρμογή οφθαλμικής αλοιφής στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος αμέσως μετά το τρίψιμο του βλεφάρου μπορεί να συμβάλει στην άνεση των ασθενών. Η επιλογή εδώ είναι συνήθως Ερυθρομυκίνη ή Τομπραμυκίνη σε συνδιασμό με στεροειδή. Επιπλέον, συμβάλλουν στην περαιτέρω μείωση του βακτηριακού φορτίου στα βλέφαρα.
Λήψη απο στόματος Τετρακυκλίνης (δοξυκυκλίνη ή μινοκυκλίνη) για περίπου 3 μήνες μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανθεκτικές δυσλειτουργίες των Μεβομιανών αδένων. Η Τετρακυκλίνη επηρεάζει τις εκκρίσεις των αδένων, αναστέλλει τις βακτηριακές λιπάσες (ένζυμα) και μειώνουν το βλεφαρικό βακτηριακό φορτίο.

Αντιφλεγμονώδης θεραπεία:
Τα Ω-3 λιπαρά οξέα μπορεί να μειώσoυν τη φλεγμονή στα βλέφαρα.

Αντιοξειδωτική θεραπεία:
Η κατανάλωση σταφυλιών μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με βλεφαρίτιδα. Ο σχηματισμός των οξειδωτικών παραγόντων όπως το μονοξείδιο του αζώτου στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος έχει αναφερθεί οτι διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην βλεφαρίτιδα  Η ρεσβερατρόλη είναι ένα αντιοξειδωτικό που είναι πολύ αποτελεσματικό ενάντια σε αυτούς τους τύπους νιτρωδών οξειδωτικών. Τα σταφύλια είναι ιδιαίτερα καλές πηγές ρεσβερατρόλης. Η ρεσβερατρόλη βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών. Η νωπή φλούδα σταφυλιών περιέχει περίπου 50 με 100 μικρογραμμάρια ρεσβερατρόλη ανά γραμμάριο. Το κόκκινο κρασί περιέχει περίπου 1,5 με 3 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο…

iator.gr