Η Κοινή Αμυντική Πολιτική της Ε.Ε. αποτελεί εθνικό και ευρωπαϊκό στόχο

Την πεποίθηση ότι η κοινή αμυντική πολιτική είναι αυτή που θα καταστήσει την Ευρώπη παράγοντα ισχύος και θα δημιουργήσει αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες της, αλλά και την αίσθηση της ευρωπαϊκής ενότητας, εξέφρασε στην ομιλία του στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Σπίτι της Ευρώπης στη Ρόδο, ο Τομεάρχης Τουρισμού της Νέας Δημοκρατίας και Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας.

«Ένας ευρωπαϊκός αμυντικός βραχίονας δεν σημαίνει ότι θα λειτουργήσει εναντίον του ΝΑΤΟ. Το αντίθετο, μπορεί να υπάρχει συνεργασία και κάτι τέτοιο το θεωρώ δεδομένο.

Η Ευρώπη χρειάζεται μια κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική και το ζήτημα αυτό είναι ένα από τα κορυφαία ζητήματα που πρέπει να προωθηθούν το επόμενο χρονικό διάστημα. Άλλωστε, προβλέπεται και από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1993, και χώρισε τις πολιτικές της Ε.Ε. σε τρεις βασικές κατηγορίες, τους λεγόμενους Τρεις Πυλώνες.

Ο δεύτερος πυλώνας της Ε.Ε. είναι η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας. Η κοινή αμυντική πολιτική έχει ως πεδίο εφαρμογής, την προστασία των συνόρων, την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, αλλά τη δυνατότητα διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων προκειμένου να υπάρχει αποτροπή», τόνισε ο κ. Κόνσολας.

Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου εκτίμησε ότι η θέση της Ελλάδας, αλλά και οι πρωτοβουλίες της, θα πρέπει να κινηθούν στην κατεύθυνση δημιουργίας μιας Κοινής Ευρωπαϊκής Αμυντικής Πολιτική χωρίς αστερίσκους.

Αυτό σημαίνει τα σύνορα της Ελλάδας είναι ευρωπαϊκά σύνορα και η όποια επιβουλή ή εχθρική ενέργεια από τρίτη χώρα στρέφεται κατά της Ευρώπης, η οποία και οφείλει να απαντήσει.

«Η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει δικό της βηματισμό, να αποκτήσει στρατηγική, να διεκδικήσει ευρωπαϊκές πολιτικές που θα βοηθήσουν πραγματικά τη χώρα», επισήμανε ο Μάνος Κόνσολας.

Παράλληλα, ο Τομεάρχης Τουρισμού της Νέας Δημοκρατίας, αναφέρθηκε στους τέσσερις (4) βασικούς στόχους και τις διεκδικήσεις της Ελλάδας στην Ε.Ε. τα επόμενα χρόνια που πρέπει να είναι:

1ον: Η δημιουργία ενιαίου προϋπολογισμού στην ευρωζώνη που δεν θα έχει ως στόχο μόνο τη διαφύλαξη των συνθηκών δημοσιονομικής σταθερότητας, αλλά θα συμβάλλει στην στήριξη των χωρών με υψηλή ανεργία με πολιτικές απασχόλησης.

2ον: Ευρωπαϊκή Μεταναστευτική Πολιτική στην πράξη με έμφαση στις ανθρωπιστικές αξίες και με ένα ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου με ενιαίους κανόνες σε όλες τις χώρες αλλά και σε συνεργασία με τρίτες χώρες.

3ον: Ενεργειακή ενοποίηση στην Ε.Ε. Αν τα ενεργειακά δίκτυα της Ελλάδας συνδεθούν με τα δίκτυα της Ευρώπης τότε αυτό θα μεταφραστεί σε μείωση του ενεργειακού κόστους για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

4ον: Η μετάβαση στην ψηφιακή οικονομία. Τα περισσότερα προϊόντα θα παράγονται με 3D εκτύπωση, μέχρι το 2027, το 10% όλων των προϊόντων που παράγονται θα έχουν εκτυπωθεί σε 3D.

Μπροστά σε αυτές τις σαρωτικές αλλαγές, οι χώρες με ψηφιακό έλλειμμα όπως η Ελλάδα θα έχουν σοβαρό πρόβλημα, για αυτό και πρέπει να διεκδικήσουμε τη δημιουργία ενός Ταμείου Μετάβασης στην Ψηφιακή Οικονομία και Κοινωνία για τη βελτίωση και ανάπτυξη ψηφιακών υποδομών και τεχνολογιών στη χώρα μας.

Η οικονομική κρίση φαίνεται να καλλιεργεί το έδαφος για εντάσεις που πολλές φορές καταλήγουν στην εκδήλωση βίας διαφόρων μορφών. Παράλληλα, όλο και περισσότερες γυναίκες απευθύνονται σε συμβουλευτικά κέντρα για να καταγγείλουν τη βία που ασκείται εναντίον τους, συνήθως από τους συντρόφους τους, και εναντίον των παιδιών τους.

Η οικονομική κρίση φαίνεται να καλλιεργεί το έδαφος για εντάσεις που πολλές φορές καταλήγουν στην εκδήλωση βίας διαφόρων μορφών. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε η ActionAid έπειτα από έρευνα που διεξήγαγε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών που είναι την Κυριακή 25 Νοεμβρίου.

Όπως αναφέρεται, η έρευνα που διεξήχθη μεταξύ Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2018 και βασίστηκε στα πορίσματα συνεντεύξεων με επαγγελματίες που διαχειρίζονται περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην Αθήνα και στον Πειραιά εντόπισε πως παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει, η εφαρμογή του σχετικού νομικού πλαισίου παρουσιάζει προβλήματα.

Σημαντικές είναι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης όχι μόνο σε σχέση με τις αλλαγές που έχει επιφέρει στο οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και στην ανεπάρκεια των μέσων που διατίθενται από το δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα για να αντιμετωπιστεί ο αυξανόμενος αριθμός των περιστατικών βίας.

Συγκεκριμένα, όπως προέκυψε από τις συνεντεύξεις η οικονομική κρίση φαίνεται να καλλιεργεί το έδαφος για εντάσεις που πολλές φορές καταλήγουν στην εκδήλωση βίας διαφόρων μορφών. Παράλληλα, όλο και περισσότερες γυναίκες απευθύνονται σε συμβουλευτικά κέντρα για να καταγγείλουν τη βία που ασκείται εναντίον τους, συνήθως από τους συντρόφους τους, και εναντίον των παιδιών τους.

Η υπεύθυνη έρευνας και συνηγορίας της ActionAid, Μαρία Μουρτζάκη, επισημαίνει ότι «με τα περιστατικά βίας να αυξάνονται διαρκώς τόσο στην οικογένεια όσο και ευρύτερα στην κοινωνία, είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν περισσότεροι ξενώνες για τα θύματα και να στελεχωθούν καλύτερα οι ήδη υπάρχοντες».

Και προσθέτει: «Όλοι οι αρμόδιοι φορείς χρειάζεται να συνεργαστούν για την αποτελεσματικότερη καταγραφή των περιστατικών αυτών, για την εκπαίδευση, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των επαγγελματιών, αλλά και του κοινού μέσα από κατάλληλες δράσεις. Να αναφέρουμε ότι η έρευνα έγινε στο χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβριο 2018 και τα στοιχεία και συμπεράσματα που έχουν προκύψει προέρχονται από συνεντεύξεις από εξειδικευμένους φορείς δημοσίου και ιδιωτικού τομέα με γυναίκες θύματα βίας αλλά κι επαγγελματίες που παρέχουν τις σχετικές υπηρεσίες ή έγιναν αποδέκτες καταγγελιών και μετέφεραν αυτές τις γνώσεις και τα στοιχεία που διαθέτουν».

Οι... τάσεις στη βία

Σύμφωνα με την έρευνα της Action Aid πολλά, αν όχι τα περισσότερα, περιστατικά βίας δεν έρχονται ποτέ στο φως, αφού δεν καταγγέλλονται στις αρχές, αλλά ούτε αναφέρονται στις αρμόδιες οργανώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν και ένας στους τέσσερις κατοίκους στην Ελλάδα γνωρίζουν ένα θύμα ενδοοικογενειακής βίας στη γειτονιά τους, πάνω από οχτώ στους δέκα δεν θεωρούν την ενδοοικογενειακή βία συνηθισμένο πρόβλημα.

Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες στατιστικές της ΕΕ, μία στις τέσσερις Ελληνίδες άνω των 15 έχει βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία τουλάχιστον μια φορά στη ζωή της. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με μελέτες το 21,3% των Ελληνίδων βιώνουν περιστατικά σωματικής ή σεξουαλικής βίας αλλά δεν το αναφέρουν, ποσοστό που είναι κατά 10 μονάδες πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ (Ινστιτούτο Ισότητας της ΕΕ, 2017).

Τα χαμηλά ποσοστά καταγγελιών των περιστατικών βίας λειτουργούν ιδιαίτερα επιβαρυντικά σε ένα τόσο μείζον κοινωνικό ζήτημα, αφενός γιατί η συνεχόμενη έκθεση σε βία αφορά παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και αφετέρου γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ούτε απονομή δικαιοσύνης ούτε κατάλληλη στήριξη των θυμάτων.

Αναφορικά με τη βία μεταξύ συντρόφων και τα θύματα βίας που κάλεσαν τη γραμμή SOS της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) την περίοδο Νοέμβρη 2016 με Νοέμβρη 2017, πρόκειται ως επί το πλείστον για Ελληνίδες θύματα (87%), που αντιπροσωπεύουν όλες ηλικιακές κατηγορίες, μορφωτικά επίπεδα, και εργασιακές καταστάσεις.

Αντίστοιχα, και οι δράστες προέρχονται από ποικίλα δημογραφικά και κοινωνικο-οικονομικά υπόβαθρα, όπως δείχνει αναλυτικά μια πρόσφατη μελέτη πεδίου για λογαριασμό της Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων (ΓΓΙΦ, 2018). Ωστόσο, μια ανάλυση των στατιστικών ευρημάτων, αποκαλύπτει την ύπαρξη συγκεκριμένων τάσεων. Ηλικιακά, η πλειοψηφία των δραστών, κοντά δηλαδή στο 70%, είναι μεταξύ 35 και 54 ετών, ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό (4,48%) φαίνεται να είναι νεαρότερης ηλικίας.

Σχετικά με το μορφωτικό επίπεδο, παρατηρείται μια ελαφριά υπερεκπροσώπηση αντρών χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου ανάμεσα στους δράστες, σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό Ελλήνων αντρών. Χαρακτηριστικά, 33,3% των δραστών ενδοοικογενειακής βίας δεν έχουν ολοκληρώσει την δευτεροβάθμια υποχρεωτική εκπαίδευση. Για εκείνους που έχουν ολοκληρώσει υποχρεωτική δευτεροβάθμια αλλά όχι τριτοβάθμια εκπαίδευση, το ποσοστό των δραστών είναι 37,7, ενώ για εκείνους πιο έχουν ολοκληρώσει και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το ποσοστό είναι 29%.

Όπως επίσης τονίζεται στην μελέτη, η ανεργία των θυμάτων φαίνεται να είναι εκείνη που μετράει περισσότερο σε μια βίαια σχέση--ή μάλλον στη συνέχισή της. Ειδικότερα, το 37,7% των γυναικών-θυμάτων που έλαβαν μέρος στην έρευνα ήταν άνεργες, ποσοστό αντίστοιχο με εκείνο των γυναικών που κάλεσαν τη Γραμμή SOS της Γενικής Γραμματείας κατά την περίοδο 2016-2017 (28% ήταν άνεργες ή ανενεργές, σε σύγκριση με 22% που ήταν απασχολούμενες). Άρα συμπερασματικά φαίνεται ότι οι γυναίκες, λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν έχασαν μόνο την οικονομική τους δύναμη, αλλά και την δυνατότητα να μένουν μακριά από βίαιους συντρόφους.

Η υπεύθυνη έρευνας και συνηγορίας της ActionAid, Μαρία Μουρτζάκη καταλήγει ότι «εν κατακλείδι η εν λόγω μελέτη έδειξε ότι δεδομένης της σημασίας της οικονομικής ανεξαρτησίας των γυναικών για την έγκαιρη διαφυγή τους από βίαιους συντρόφους αλλά και για την προστασία των παιδιών τους, τα μέτρα για την ενίσχυση της συμμετοχής τους στην αγορά εργασίας, καθώς επίσης και της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας τους, θα βοηθούσαν άμεσα και κατά πολύ στην ενδυνάμωσή τους. Παράλληλα, η διεύρυνση της δωρεάν πρόσβασης σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία θα εξυπηρετούσε ιδιαίτερα τις μητέρες που δυσκολεύονται να εργαστούν γιατί έχουν επωμιστεί εξ' ολοκλήρου το βάρος της φροντίδας των παιδιών».

Απογοητευτικά πάντως είναι και τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ σχετικά με το θέμα της βίας κατά των γυναικών σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σύμφωνα με τα νούμερα φαίνεται ότι μία στις τρεις γυναίκες ή κορίτσια βιώνουν σωματική ή σεξουαλική βία κατά τη διάρκεια της ζωής τους, συνήθως από κάποιον στενό συγγενή τους. Το 52% των γυναικών (μόνο) που έχουν παντρευτεί ή συζούν, αποφασίζουν ελεύθερα σχετικά με τις σεξουαλικές σχέσεις, τη χρήση αντισυλληπτικών και την υγειονομική περίθαλψη, ενώ 750.000.000 γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο παντρεύτηκαν πριν κλείσουν τα 18 τους χρόνια και 200.000.000 υπέστησαν ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Στο μεταξύ, μία στις δύο γυναίκες που σκοτώθηκαν σε όλο τον κόσμο έχασαν τη ζωή τους από τους συντρόφους ή την οικογένειά τους, ενώ μόνο ένας στους 20 άνδρες σκοτώθηκαν υπό παρόμοιες συνθήκες. Το 71 % όλων των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων παγκοσμίως είναι γυναίκες ή κορίτσια και 3 στις 4 από αυτές είναι θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Μάλιστα, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση του ΟΗΕ η βία κατά των γυναικών είναι εξίσου σοβαρή αιτία θανάτου με αυτή του καρκίνου.5 Νοεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών

Πηγή: Action Aid

Επιστημονική Ομάδα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλής τον Καθηγητή του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος και Πρόεδρο του ΟΑΣΠ Ευθύμη Λέκκα πρόκειται να μεταβεί αύριο Κυριακή στο Πλωμάρι Λέσβου, μετά την εκδήλωση κατολίσθησης στους πρόποδες του λόφου του Προφήτη Ηλία τα ξημερώματα του Σαββάτου.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση «Με τη χρήση οργάνων και μεθόδων σύγχρονης τεχνολογίας η επιστημονική ομάδα αναμένεται να αποτιμήσει το φαινόμενο και τα αίτια που το προκάλεσαν και να εκτιμήσει την επικινδυνότητα για την ευρύτερη περιοχή».

photo: Eurokinissi

https://www.dikaiologitika.gr

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία όσον αφορά τις τεράστιες συμμετοχές που καλούνται οι Έλληνες να καταβάλλουν σε γιατρούς, φάρμακα και ιατρικές εξετάσεις.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, για την κατάσταση της υγείας στην Ε.Ε, στο 35% βρίσκονταν το 2015 οι πληρωμές των Ελλήνων από την «τσέπη» τους για υπηρεσίες Υγείας.

Οι άμεσες πληρωμές συνιστούσαν το 2015 το 1/3 των συνολικών δαπανών για την υγεία στη χώρα μας, ποσοστό υπερδιπλάσιο του μέσου όρου 15% που είναι στην Ε.Ε και το τέταρτο υψηλότερο των κρατών- μελών.

Από τις εν λόγω ιδιωτικές δαπάνες, όπως αναφέρεται, σχεδόν το 1/3 αποτελείται από άτυπες πληρωμές που καταβάλλονται κυρίως σε χειρουργούς για να παρακαμφθούν οι λίστες αναμονής και για την εξασφάλιση της θεωρούμενης «καλύτερης φροντίδας» .

Οι συνολικές δαπάνες( δημόσιες και ιδιωτικές) κυμάνθηκαν στο 8, 4% του ΑΕΠ του 2015. Συγκεκριμένα, η κατά κεφαλήν δαπάνη μειώθηκε από 2.287 ευρώ το 2009 σε 1.650 ευρώ το 2015, μείωση ύψους 28% η οποία κατατάσσει την Ελλάδα αρκετά χαμηλά σε σχέση με τον μέσο όρο στην Ε.Ε.

Παρότι παραδοσιακά η δημόσια δαπάνη για την υγεία στην Ελλάδα ποτέ δεν υπερέβη το μέσο όρο της Ε.Ε , η οικονομική κρίση είχε σημαντικό αντίκτυπο καθώς οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ σε σχέση με το 7,2% που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε και αντιπροσωπεύουν μόλις το 59% των συνολικών δαπανών για την υγεία.

https://www.dikaiologitika.gr/

Μέσα από τις φυλακές της Θήβας δηλώνει την απέραντη ευγνωμοσύνη της, στο πανελλήνιο κύμα συμπαράστασης. Τονίζει ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις και ελπίζει να αποφυλακιστεί σύντομα.
Μετά το σάλο που προκάλεσε σε ολόκληρη τη χώρα η προφυλάκισή της, η ίδια λύνει τη σιωπή της και ευχαριστεί όλους εκείνους που στέκονται στο πλευρό της.

Η 53χρονη γυναίκα τονίζει στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος του Βόλου» πως έκανε τα πάντα για τα παιδιά της. Λέει χαρακτηριστικά: «Ντρέπομαι αλλά ήθελα τα παιδιά μου να έχουν μια καλύτερη ζωή από τη δική μου. Έτρεμε η ψυχή μου μη μεγαλώσουν σε ίδρυμα όπως εγώ». Μέσα από τις φυλακές της Θήβας δηλώνει την απέραντη ευγνωμοσύνη της, στο πανελλήνιο κύμα συμπαράστασης. Τονίζει ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις και ελπίζει να αποφυλακιστεί σύντομα.

Την άμεση παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου προκάλεσε η καταδίκη της καθαρίστριας από το Πενταμελές Εφετείο του Βόλου σε 10ετή ποινή κάθειρξης, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα η κατηγορούμενη να οδηγηθεί στη φυλακή.

Η γυναίκα διορίστηκε το 1996 και για να μπορέσει να διοριστεί σε παιδικό σταθμό, με τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ πλαστογράφησε το πτυχίο που είχε της Ε΄ δημοτικού και το έκανε της ΣΤ΄ Δημοτικού. Όταν η πλαστότητα εντοπίστηκε απολύθηκε, πέρασε από δίκη και επειδή κρίθηκε ότι επί 20ετία πληρωνόταν παράνομα, της επιβλήθηκε η εξοντωτική ποινή των 10 χρόνων κάθειρξης.

Υπενθυμίζεται ότι η 53χρονη καθαρίστρια είχε καταδικασθεί πρωτοδίκως σε 15ετή φυλάκιση ενώ σε δεύτερο βαθμό, η ποινή της μετατράπηκε σε 10 χρόνια, χωρίς αναστολή.

Η ανακοίνωση των συναδέλφων της καθαρίστριας:

«Η αστική δικαιοσύνη, αφού εξάντλησε όλη την αυστηρότητά της σε μια φτωχή εργαζόμενη, καταδίκασε μια γυναίκα που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά της σε 10 χρόνια φυλακή! Διορίστηκε το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ΄ δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία.

Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου, προσέφερε εργασία και πληρωνόταν γι’ αυτή. Δεν έκλεψε! Δεν καταχράστηκε τα δημόσια χρήματα! Τα δούλεψε! Για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές της ανάγκες. Αυτή τη στιγμή, ύστερα από την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, εκτίει την άδικη ποινή που της έχει επιβληθεί στις Φυλακές Θήβας.

Ζητάμε να αποφυλακιστεί άμεσα η συνάδελφός μας γιατί δεν είναι έγκλημα να εργάζεται κάποιος για να ζήσει και μάλιστα όταν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Γιατί δεν είναι έγκλημα ο αγώνας για επιβίωση ενός φτωχού ανθρώπου σε ένα σύστημα όπου νόμιμα και παράνομα κλέβονται δεκάδες δισεκατομμύρια, όπου νόμιμα και παράνομα φυσικά πρόσωπα και επιχειρηματικοί όμιλοι πλουτίζουν σε βάρος του λαού.

Όπου η αστική δικαιοσύνη έχει «ερμητικά κλειστά τα μάτια» μπροστά στην πραγματική κοινωνική αδικία, που καταδικάζει στη φτώχεια και στην ανέχεια χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, που αναζητούν απελπισμένα τρόπο να ζήσουν».

Κύμα αντιδράσεων για την καταδίκη
Στο μεταξύ, συνεχίζονται και σήμερα οι αντιδράσεις για την καταδίκη της 53χρονης, η οποία εργαζόταν ως καθαρίστρια σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου και βρίσκεται ήδη στις φυλακές Θήβας, εκτίοντας την ποινή που της επιβλήθηκε.

Η 53χρονη παρουσίασε πλαστό τίτλο σπουδών της ΣΤ’ τάξης Δημοτικού, ενώ ήταν απόφοιτη της Ε’ τάξης Δημοτικού, όταν διορίστηκε στο Δημόσιο το 1996 μέσω διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.

Το ΚΚΕ ζητά «να αποφυλακιστεί άμεσα η εργαζόμενη καθαρίστρια σε παιδικό σταθμό του Βόλου, στον οποίο προσέφερε τις υπηρεσίες της για σχεδόν 20 χρόνια, που καταδικάστηκε σε 10ετή κάθειρξη γιατί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, εργαζόταν με πλαστό «τίτλο σπουδών» ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου, ενώ ήταν «απόφοιτη» της Ε’ τάξης του Δημοτικού!».

Όπως αναφέρει ανακοίνωση του κόμματος, «τόσο το κατηγορητήριο, με το οποίο παραπέμφθηκε για κακούργημα, όσο και οι καταδικαστικές σε βάρος της αποφάσεις των δικαστηρίων και πολύ περισσότερο το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εργαζόμενη εκτίει την αδιανόητη 10ετή ποινή της στις Φυλακές της Θήβας, συναποτελούν μια κατάφωρη αδικία σε βάρος μιας φτωχής γυναίκας, που ουσιαστικά δεν αδίκησε κανέναν».

Το ΚΚΕ καταγγέλλει ως «απαράδεκτο και εξοργιστικό το γεγονός ότι το κράτος και η δικαιοσύνη εξάντλησαν την αυστηρότητά τους και φυλάκισαν την καθαρίστρια, τη στιγμή που άλλες υποθέσεις, μεγάλου πολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος και με αποδεδειγμένες τεράστιες ζημίες για το Δημόσιο εκκρεμούν».

«Αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ότι η πολιτική που αντιμετωπίζει τον λαό ως εχθρό και που υλοποιείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις και τη σημερινή, αντιδραστικοποιείται διαρκώς. Η άδικη αυτή απόφαση, επίσης, καταρρίπτει τα όσα υποκριτικά κι αστήρικτα επικαλούνται τα κόμματα του κεφαλαίου -κατά πώς βολεύονται κάθε φορά- περί «ισότητας απέναντι στον νόμο» και «κράτους δικαίου» προσθέτει το ΚΚΕ και καταλήγει: «Πρέπει τώρα να τερματιστεί η περιπέτεια της καθαρίστριας και να γυρίσει στην οικογένεια και τη δουλειά της».

Το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ και το Σωματείο Καθαριστριών του νομού Μαγνησίας ζήτησαν την αποφυλάκιση της καθαρίστριας, τονίζοντας ότι η γυναίκα συντηρεί μία ολόκληρη οικογένεια, με τον σύζυγο της να είναι ανάπηρος κατά 67%.

Σε σχετική ανακοίνωση προέβη και ο ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας εξήντλησε την αυστηρότητά του απέναντι σε μία φτωχή εργαζόμενη καθαρίστρια» και προσθέτοντας ότι «η απόφαση αυτή προσβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα και πλήττει την εμπιστοσύνη των πολιτών στη δικαιοσύνη».

Σε καταδίκη της απόφασης του δικαστηρίου προέβη και η Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία κάνει λόγο για «τερατώδη ποινή» και για ένα ακόμα κρούσμα «μίας μόνιμης παθογένειας της ποινικής δικαιοσύνης», την απουσία ελέγχων σε δικαστές για υπερβολική αυστηρότητα στην επιβολή 

https://www.eleftherostypos.gr