Τα χρέη πνίγουν αυτούς που τα έχουν και δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν αλλά και τις τράπεζες και το Δημόσιο που γνωρίζοντας ότι ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος αποφασίζουν να βάλουν νερό στο κρασί τους.

Διάταξη σε νομοσχέδιο επιτρέπει να γίνουν μεγάλες αναδιαρθρώσεις χρεών όπως ληξιπρόθεσμα επιχειρηματικά σε τράπεζες αλλά και χρέη στο Δημόσιο.

Σημαντικό είναι ότι εκτός από το κούρεμα που προβλέπεται σε υπερήμερες οφειλές των επιχειρήσεων προς το Δημόσιο, προβλέπεται παράλληλα άρση του τραπεζικού και φορολογικού απορρήτου για να αποκλειστούν έτσι αυτοί που έχουν αλλά δεν πληρώνουν και θα προσπαθήσουν να επωφεληθούν από τη νέα ρύθμιση.

Σύμφωνα με το άρθρο 17, προβλέπεται η γενίκευση της νομικής προστασίας των τραπεζικών στελεχών που χειρίζονται υποθέσεις ρυθμίσεων δανείων επιχειρήσεων. Στα προηγούμενα σχέδια νόμου, με ημερομηνία πριν από τον Φεβρουάριο, το ακαταδίωκτο οριζόταν για τα πρόσωπα εκείνα που χειρίζονται αναδιαρθρώσεις επιχειρηματικών οφειλών μόνο στο πλαίσιο της υπαγωγής στον εξωδικαστικό μηχανισμό.

Με το πρόσφατο νομοσχέδιο επεκτείνεται η νομική προστασία των προσώπων αυτών και για διαγραφές χρεών στο πλαίσιο του πτωχευτικού νόμου, αλλά ακόμη και στη βάση διμερούς συμφωνίας μεταξύ τράπεζας και οφειλέτη. Το άρθρο 17 προσφέρει το ακαταδίωκτο και για τη μεταβίβαση δανειακών χαρτοφυλακίων σε funds.

Οι συγκεκριμένες διατάξεις του έχουν ως εξής: «Οσοι από τον νόμο ή από δικαιοπραξία έχουν την επιμέλεια ή με οποιονδήποτε τρόπο διαχείριση περιουσίας πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος δεν υπέχουν ποινική και αστική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις τις οποίες τέλεσαν για την εξυπηρέτηση της αναδιάρθρωσης ή διαγραφής χρεών κατά τα οριζόμενα στον Πτωχευτικό Κώδικα ή στον νόμο ΟCW - εξωδικαστικός μηχανισμός ή στα άρθρα 2 και 3 Ν. 4354/2015 ή βάσει διμερούς συμφωνίας μεταξύ ιδρύματος και οφειλέτη, εφόσον αυτές ήταν σύμφωνες με τις προβλεπόμενες στους ανωτέρω νόμους και τις σχετικές εγκυκλίους διαδικασίες, τα οριζόμενα στους εσωτερικούς κανονισμούς και τα καταστατικά των νομικών προσώπων που εκπροσωπούσαν και συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

1 Οι πράξεις ή παραλείψεις τελούνται με σκοπό είτε την είσπραξη μέρους τουλάχιστον της απαίτησης είτε, αν πρόκειται για επιχειρηματικά δάνεια, τη συνέχιση της δραστηριότητας επιχείρησης με βάση συμφωνία εξυγίανσης ή σχέδιο αναδιοργάνωσης και διάσωσης αυτής και αποβλέπουν μέσω αυτής στην εξασφάλιση είσπραξης τουλάχιστον μέρους της απαίτησης.
2 Δεν έχουν παραβιαστεί οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της ΤτΕ, και
3 Υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε πιστωτικού ιδρύματος, που κρίνουν αιτιολογημένα ότι προβλέπεται ανέφικτη η είσπραξη του συνόλου της απαίτησης».

Ανάλογη προστασία δίνεται επίσης και σε στελέχη του Δημοσίου, των δήμων και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που χειρίζονται υποθέσεις αναδιάρθρωσης ή διαγραφής χρεών στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού και του πτωχευτικού νόμου.
Σχετικά με τις διαγραφές των επιχειρηματικών οφειλών προς το Δημόσιο, το τελευταίο νομοσχέδιο περιγράφει ότι από τις απαιτήσεις του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων προαφαιρείται 60% των απαιτήσεων που έχουν προκύψει από τον καταλογισμό αυτοτελών προστίμων και 40% απαιτήσεων από τόκους και προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής. Η αφαίρεση αυτών των ποσοστών δεν επιτρέπεται να οδηγεί σε απομείωση της απαίτησης του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων που να ξεπερνά το 30% της αρχικής συνολικής απαίτησης.

πηγη: Ethnos.gr