Ως ένα νέο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα αντιμετωπίζουν οι επιστήμονες και στην Ελλάδα το μυκόπλασμα genitalius το οποίο όμως μπορεί να διαγνωστεί μετά από τρεις εβδομάδες με ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις.

Όπως λέει στο CNN Greece ο γυναικολόγος, Ανδρέας Μπαζαίος το νόσημα είναι "από ο, τι φαίνεται πιο συχνό από ο,τι πιστεύαμε παλιότερα" αλλά "το μεγάλο του μειονέκτημα είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κάποιο τεστ για να το διαγνώσουμε".

"Όταν ένας άνθρωπος έρχεται με συμπτώματα και πονάει δεν μπορείς εσύ να περιμένεις τρεις εβδομάδες για να του δώσεις θεραπεία, θα του δώσεις θεραπεία για τα συμπτώματα", πρόσθεσε.

Μιλώντας για τα συμπτώματα ειδικότερα ανέφερε ότι "οι άνθρωποι έχουν συμπτώματα αντίστοιχα με μια ουρηθρίτιδα που μπορεί να οφείλεται στον γονόκκοκο, έναν πόνο στην ούρηση, αλλά δεν είναι στο σύνολο του πληθυσμού".

"Ασυμπτωματικές οι μισές γυναίκες"
Βασικό πρόβλημα στη διάγνωση και έγκαιρη αντιμετώπιση του νοσήματος είναι το γεγονός ότι ο μισός γυναικείος πληθυσμός είναι ασυμπτωματικός και ως εκ τούτου δεν προσέρχεται στον γιατρό, υπογράμμισε ο κ. Μπαζαίος.

"Οι μισές γυναίκες είναι τελείως ασυμπτωματικές δεν το ξέρουν καθόλου και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα ιατρικό γιατί ένας άνθρωπος χωρίς σύμπτωμα δεν έχει λόγο να πάει στο γιατρό. Ένα σχετικά μικρό ποσοστό πληθυσμού έχει συμπτώματα και έτσι μπορεί να μεταδώσει το όχημα χωρίς να το γνωρίζει", υπογράμμισε.

Σχετικά με την θεραπεία, ο κ. Μπαζαίος επισήμανε ότι "ευτυχώς είναι αρκετά ευαίσθητο στα ίδια αντιβιοτικά που είναι και τα χλαμύδια" και πως "σε μια μονοδοσική θεραπεία, για μια μέρα, αν του δώσεις ένα γραμμάριο αζιθρομυκίνη, περίπου το 80-85% των ανθρώπων με το μυκόπλασμα τους το ξεριζώνεις".

Πρόκρινε ως το κυριότερο προτεινόμενο μέτρο πρόληψης το προφυλακτικό, "ιδιαιτέρως όταν είναι ένας καινούργιος σύντροφος, δεν συζητάμε κιόλας εάν είναι ένα άτομο που έχει πολλούς συντρόφους, το προφυλακτικό είναι το νούμερο 1 και το μοναδικό για να προφυλαχθείς".

cnn.gr

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι αυξημένες υποχρεώσεις προκαλούν υπερκόπωση τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Η συσσωρευμένη και χρόνια κούραση προκαλεί ραγδαία εξάντληση με συνέπεια ακόμη και οι καθημερινές εργασίες να εκτελούνται με δυσκολία.

Ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια της ;

Για να καταλάβετε ότι κινδυνεύετε άμεσα με υπερκόπωση, πρέπει να παρατηρήσετε τα ακόλουθα:

Δεν μπορείτε να συγκεντρωθείτε
Είστε μονίμως σε εγρήγορση
Εκνευρίζεστε με το παραμικρό
Δεν έχετε όρεξη να πάτε για δουλειά ή να ασχοληθείτε με οποιοδήποτε δραστηριότητα που σας "ξεκούραζε" παλιότερα
Πίνετε πολλούς καφέδες
Δε θυμάστε ημερομηνίες και γεγονότα
Σας έχει πιάσει υπνηλία ενώ όταν έχετε τα μάτια σας ανοικτά
Έχετε πολύ αυξημένη όρεξη
Από τι κινδυνεύετε

Η υπερκόπωση αποτελεί την αιτία πολλών δεινών για την υγεία σας. Καλό είναι εάν διαπιστώσετε ότι έχετε όλα τα προειδοποιητικά σημάδια να απευθυνθείτε στον γιατρό σας. Και αυτό γιατί οι συνέπειες της υπερκόπωσης μπορεί να είναι καταστροφικές για την υγεία σας σε βάθος χρόνου.

Οι κίνδυνοι που παραμονεύουν, μεταξύ άλλων, είναι:

Εγκεφαλικά επεισόδια
Υψηλή αρτηριακή πίεση και χοληστερίνη
Έντονο άγχος και στρες
Κατάθλιψη
Παχυσαρκία
Εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος
http://www.mayoclinic.org

Πνευμονικό οίδημα είναι μια κατάσταση που προκαλείται από την περίσσεια υγρού στους πνεύμονες. Αυτό το υγρό συλλέγεται στους πολυάριθμους θύλακες αέρα στους πνεύμονες, καθιστώντας δύσκολη την αναπνοή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πνευμονικό οίδημα μπορεί να προκαλέσει καρδιακά προβλήματα. Αλλά υγρό στον πνεύμονα μπορεί να συσσωρευθεί και για άλλους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας, της έκθεσης σε ορισμένες τοξίνες, τραύματος στο θωρακικό τοίχωμα και την έντονη σωματική άσκηση ή ζουν σε μεγάλα υψόμετρα.

Το πνευμονικό οίδημα που αναπτύσσεται ξαφνικά (οξύ πνευμονικό οίδημα) είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση που απαιτεί άμεση περίθαλψη. Αν και το πνευμονικό οίδημα μερικές φορές μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο, οι πιθανότητες πλήρους ίασης βελτιώνονται, όταν λάβετε άμεση θεραπεία για σε συνδυασμό με θεραπεία για τον υποκείμενο πρόβλημα, το οποίο προκάλεσε εξ' αρχής την συσσώρευση υγρού στον πνεύμονα.

Συμπτώματα

Ανάλογα με την αιτία, τα συμπτώματα του πνευμονικού οιδήματος μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά ή να αναπτυχθούν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.

Συμπτώματα του οξέος πνευμονικού οιδήματος

-Μεγάλη δύσπνοια, που επιδεινώνεται όταν ξαπλώνετε

-Αίσθημα πνιγμού στην αναπνοή

-Συριγμός ή λαχάνιασμα

-Άγχος

-Βήχας με αφρώδη πτύελα που μπορεί να έχουν και αίμα

-Πόνος στο στήθος, αν το πνευμονικό οίδημα που προκαλείται από καρδιακές παθήσεις

-Ταχυπαλμία και καρδιακή αρρυθμία (αίσθημα παλμών)

Συμπτώματα του χρόνιου πνευμονικού οιδήματος

-Αν έχετε λίγο παραπάνω δύσπνοια από το κανονικό, όταν είστε σωματικά δραστήριοι

-Δυσκολία στην αναπνοή κατά την άσκηση

-Δυσκολία στην αναπνοή όταν είστε ξαπλωμένοι

-Συριγμός

-Αν ξυπνάτε μέσα στη νύχτα με “κομμένη την ανάσα”, συναίσθημα που μπορεί να μειωθεί όταν κάθεστε.

-Απότομη αύξηση του σωματικού βάρους, όταν το πνευμονικό οίδημα αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας. Η αύξηση του σωματικού βάρους είναι από συσσώρευση υγρών στο σώμα, ειδικά στα πόδια.

-Πρήξιμο στα κάτω άκρα

-Κόπωση

Συμπτώματα πνευμονικού οιδήματος από το μεγάλο υψόμετρο

-Δύσπνοια μετά από κόπωση, η οποία εξελίσσεται σε δύσπνοια και κατά την ηρεμία

-Βήχας

-Δυσκολία στο περπάτημα στην ανηφόρα, η οποία εξελίσσεται σε δυσκολία στο περπάτημα και σε επίπεδες επιφάνειες

-Πυρετός

-Βήχας με αφρώδη πτύελα που μπορεί να έχουν και αίμα

-Ταχυπαλμία και καρδιακή αρρυθμία

-Δυσφορία στο στήθος

-Πονοκέφαλοι, οι οποίοι συχνά είναι το πρώτο σύμπτωμα

http://www.mayoclinic.org/

Ο σίδηρος είναι ένα από τα πιο σημαντικά μικροθρετικά συστατικά, με πληθώρα δράσεων για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού μας.

Ο ρόλος της διατροφής στη διατήρηση των επιπέδων σιδήρου σε φυσιολογικά επίπεδα είναι εξαιρετικά σημαντικός. Η συστηματική κατανάλωση πηγών σιδήρου, όπως το συκώτι, το κόκκινο κρέας, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, τα ολικής άλεσης προϊόντα και τα δημητριακά πρωινού (ιδιαίτερα τα εμπλουτισμένα), είναι απαραίτητη για την αναπλήρωση του σιδήρου που χάνεται μέσα από τις καθημερινές λειτουργίες του οργανισμού μας.

Όταν τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα ή στις αποθήκες του σώματός μας βρίσκονται σε χαμηλά ή, μερικές φορές, σε ανεπαρκή επίπεδα, προκαλείται η λεγόμενη 'έλλειψη σιδήρου' ή 'σιδηροπενία'. Ο οργανισμός μας προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις καθημερινές του ανάγκες με χαμηλότερη διαθεσιμότητα στο μέταλλο αυτό και αντλεί συνεχώς σίδηρο από το 'απόθεμα', αποδομώντας την πρωτεΐνη φερριτίνη, που αποθηκεύει τον σίδηρο στους ιστούς.

Συχνά, η έλλειψη σιδήρου είναι ασυμπτωματική, με αποτέλεσμα να μη διαγιγνώσκεται, παρά μόνο όταν υφίσταται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Πιθανά συμπτώματα αποτελούν η εύκολη κούραση, το διαρκές αίσθημα της αδυναμίας, η μειωμένη προσοχή και αποδοτικότητα, καθώς και η αλλαγή στο χρώμα του δέρματος (χάνεται το φυσικό ροζ χρώμα).

Ο σίδηρος συντελεί στη σωστή μεταφορά οξυγόνου στους ιστούς, στη σύνθεση του γενετικού υλικού DNA, στην ομαλή διεξαγωγή πολλαπλών βιοχημικών αντιδράσεων. Η ημερήσια πρόσληψη σιδήρου με τις τροφές, η διάθεση και η απώλεια σιδήρου ευρίσκονται σε λεπτή ισορροπία στον υγιή οργανισμό με αποτέλεσμα τα επίπεδα του ζωτικού αυτού μετάλλου να διατηρούνται σε φυσιολογικά επίπεδα.

Ως σιδηροπενία ορίζεται η παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μείωση του σιδήρου του οργανισμού. Η σιδηροπενία προκύπτει ως αποτέλεσμα διατάραξης του φυσιολογικού κύκλου πρόσληψη σιδήρου – ομαλή διάθεση σιδήρου – φυσιολογική απώλεια σιδήρου. Στην περίπτωση αυτή, η φεριτίνη, που αποτελεί μέτρο των σιδηραποθηκών του σώματος μειώνεται, ενώ στην απλή γενική αίματος μπορεί να εμφανιστεί και χαμηλός αιματοκρίτης. Τα κύρια αίτια της σιδηροπενίας είναι η ανεπαρκής πρόσληψη σιδήρου με την διατροφή (π.χ. χορτοφαγία με κακό συνδυασμό φυτικών πηγών σιδήρου) η κακή απορρόφηση (π.χ. νοσήματα εντέρου), η αυξημένη δέσμευση σιδήρου σε ιστούς του σώματος (πχ. πνευμονική αιμοσιδήρωση), οι αιμορραγικές καταστάσεις (π.χ. γαστρορραγία).

Αρκετές φορές ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα, όπως η ασπιρίνη προκαλούν αφανή ή εμφανή απώλεια σιδήρου από το γαστρεντερικό σύστημα. Η κύηση και η γαλουχία αυξάνει σημαντικά τις ανάγκες της γυναίκας σε σίδηρο , με αποτέλεσμα η πλήρωση των σιδηραποθηκών να είναι δυσχερής. Η ελάττωση του σιδήρου του σώματος προκαλεί συμπτώματα όπως διαταραχές συγκέντρωσης, διαταραχή μνήμης, εύκολη κόπωση, ζάλη, δύσπνοια, αίσθημα ταχυκαρδίας, λιποθυμία, αλλοιώσεις από το δέρμα, τα νύχια και τα μαλλιά, όπως εύκολη ρυτίδωση, αύξηση ευθραυστότητας. Σε σοβαρή σιδηροπενία αναπτύσσονται σχισμές στις γωνίες του στόματος, διαστροφή συμπεριφοράς, κοιλονυχία, νευρολογικά σύνδρομα.

Κατά την διερεύνηση της σιδηροπενίας, στοιχεία από το ιστορικό που αφορούν την ηλικία, την διατροφή, την χρήση φαρμάκων, το οικογενειακό ιστορικό, την έκθεση σε τοξικές ουσίες, το κάπνισμα, τις συνήθειες του εντέρου, το χρώμα των ούρων και των κοπράνων είναι πολύ σημαντικά. Τα στοιχεία αυτά σε συνδυασμό με τα αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης είναι σημαντικά για την παραγγελία των εργαστηριακών εξετάσεων που απαιτούνται, την εντόπιση του αιτίου της σιδηροπενίας και τη σωστή αποκατάστασή της. Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία.

Χορτοφαγία και σίδηρος
Ο σίδηρος που περιέχεται στο κρέας απορροφάται πιο αποτελεσματικά συγκριτικά με το σίδηρο των φυτικών προϊόντων, λόγω της αλληλεπίδρασης του τελευταίου με τανίνες και συστατικά των τροφών. Φυτικές πηγές σιδήρου είναι τα όσπρια, η σόγια, το πιτυρούχο ψωμί, το σπανάκι, το κουνουπίδι, οι ελιές, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, το φύτρο σταριού. Ο σίδηρος των φυτικών τροφών μεταβολίζεται συνήθως πιο δύσκολα, η ικανότητα όμως του οργανισμού σας να τον επεξεργάζεται μπορεί να αυξηθεί εάν πιείτε ταυτόχρονα ένα φρέσκο χυμό πορτοκάλι, που μόλις στύψατε. Στους χορτοφάγους χορηγούνται ειδικοί συνδυασμοί τροφίμων για την αποτροπή σιδηροπενίας.
mednutrition.gr/ enallaktikidrasi.com