Νέο "στόχο" στο πλαίσιο καινούργιου τύπου φαρμακευτικών θεραπειών του καρκίνου του μαστού ανακάλυψαν ερευνητές του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου (Π), σε συνεργασία με ερευνητές από το Boston University School of Medicine (BUSM).

Πρόκειται για γονιδιακό "στόχο" που δίνει ελπίδες για την κατασκευή πιο αποτελεσματικών φαρμάκων για την πρόληψη και θεραπεία της μετάστασης του καρκίνου του μαστού. Η σημαντική αυτή έρευνα έγινε στο Εργαστήριο Βιολογίας Καρκίνου και Χημειοπροφύλαξης (Cancer Biology and Chemoprevention Laboratory, CBC) του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του ΠΚ. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου ο καρκίνος του μαστού περιλαμβάνει διάφορους υπο - τύπους που χαρακτηρίζονται από διαφορετική μοριακή αιτιολογία και παρουσία διαφορετικών πρωτεϊνών - δεικτών. Για παράδειγμα, οι καρκίνοι που είναι θετικοί για την παρουσία των υποδοχέων οιστρογόνων και προγεστερόνης (ER+/PR+), ή του υποδοχέα HER2/Neu, μπορούν να αντιμετωπιστούν πιο εύκολα με υπάρχοντα στοχευμένα φάρμακα, όπως το «Τamoxifen» και το «Herceptin», αντίστοιχα.

Αντίθετα, ο καρκίνος του μαστού "βασικού" τύπου (basal-like breast cancer - BLBC), είναι μια από τις πιο επιθετικές μορφές της νόσου. Χαρακτηρίζεται και ως "τριπλά - αρνητική" (ER-/PR-/Her2-), που σημαίνει ότι δεν ανταποκρίνεται στα περισσότερα συμβατικά φάρμακα που είναι σήμερα διαθέσιμα. Η μορφή BLBC έχει περισσότερες πιθανότητες να κάνει μετάσταση, δηλαδή, να διαδοθεί και να εξαπλωθεί σε διαφορετικά σημεία του σώματος, πιο γρήγορα και νωρίς στην εξέλιξή της, και σχετίζεται με κακή πρόγνωση. Γυναίκες κάτω των 40 ετών έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αυτό τον τύπο καρκίνου, όμως μέχρι στιγμής υπάρχουν περιορισμένες επιλογές για αντιμετώπισή του, ιδιαίτερα αφού έχει κάνει μετάσταση σε άλλα όργανα.

Η ανάπτυξη φαρμάκων ενάντια στη μορφή BLBC έχει παρεμποδιστεί διότι οι λόγοι για τους οποίους αυτή η μορφή καρκίνου είναι τόσο διεισδυτική και επιθετική παραμένουν άγνωστοι. Αυτή η μορφή καρκίνου μπορεί να επεκταθεί στους πνεύμονες και σε άλλους ιστούς πιο εύκολα από άλλες μορφές της νόσου.

Οι ερευνητές του Εργαστηρίου Βιολογίας Καρκίνου και Χημειοπροφύλαξης του ΠΚ, υπό την επιστημονική καθοδήγηση του καθηγητή, Ανδρέα Κωνσταντίνου, σύγκριναν τους δείκτες στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων με το προφίλ της γενετικής έκφρασης όγκων μαστού και εντόπισαν ότι ο υποδοχέας α2 της ιντερλευκίνης 13 (IL13R alpha2) υπήρχε σε υψηλά επίπεδα σε μεταστατική, ή προχωρημένη μορφή της BLBC. Χρησιμοποιώντας βάσεις δεδομένων, οι ερευνητές μπόρεσαν, επίσης, να προβλέψουν την πιθανότητα της επιβίωσης των ασθενών, βάσει των επίπεδων έκφρασης του γονιδίου IL13RA2 στα καρκινικά κύτταρα. Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε, επίσης, ότι ένας υπο - τύπος της BLBC μορφής, που είχε την τάση να μεταδίδεται πιο γρήγορα στους πνεύμονες, είχε υψηλά επίπεδα IL13RA2.

Όταν οι ερευνητές μείωσαν (με γενετικές μεθόδους) τα επίπεδα της IL13RA2 πρωτεΐνης στα καρκινικά κύτταρα, βρήκαν ότι η ανάπτυξη των όγκων στα ζώα καθυστερεί. Επιπλέον, τα ζώα (ποντίκια) που δέχτηκαν τα τροποποιημένα κύτταρα είχαν μικρές, ή καθόλου μεταστάσεις στους πνεύμονες, κάτι που υποδεικνύει ότι η IL13RA2 πρωτεΐνη εμπλέκεται στην ανάπτυξη και εξάπλωση του καρκίνου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές οι δυνατότητες αυτής της ανακάλυψης δεν περιορίζονται στον καρκίνο του μαστού. Άλλες θανατηφόρες μορφές καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων αυτών του εγκεφάλου, παγκρέατος, ωοθηκών και παχέος εντέρου, παρουσιάζουν επίσης υψηλά επίπεδα της πρωτεΐνης IL13RA2.

Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, δρ. Ανδρέας Κωνσταντίνου, τόνισε ότι "η ανακάλυψη ίσως στο μέλλον θα μεταφραστεί σε στοχευμένη φαρμακευτική αγωγή που θα δώσει ελπίδες επιβίωσης σε εκατομμύρια γυναίκες που αντιμετωπίζουν αυτή την επιθετική μορφή καρκίνου". Η έρευνα, η οποία διεξάγεται στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, έχει παγκόσμια απήχηση και η χρηματοδότηση της έρευνας στον τόπο μας αργά ή γρήγορα αποδίδει καρπούς, σημείωσε.

"Οι περαιτέρω μελέτες αυτoύ του καρκινικού «βιοδείκτη θα είναι μεγάλης σημασίας για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με καρκίνο που φέρουν αυτή τη μοριακή ανωμαλία", ανέφερε ο κύριος ερευνητής, δρ. Πάνος Παπαγεώργης. Αν και αυτή η ανακάλυψη είναι ελπιδοφόρα για κάποιους ασθενείς, απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθεί ο ρόλος του υποδοχέα IL13RA2 και άλλων μορίων στον καρκίνο του μαστού που μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση, πρόγνωση και εν τέλει στη θεραπεία της νόσου.

Η ανακάλυψη έγινε στο Εργαστήριο Βιολογίας Καρκίνου και Χημειοπροφύλαξης (Cancer Biology and Chemoprevention, CBC) του ΠΚ. Η έρευνα στο Εργαστήριο CBC εστιάζεται στην ανακάλυψη νέων χημειοθεραπευτικών και προληπτικών φαρμάκων ενάντια σε διάφορους τύπους καρκίνου. Πρόσφατα, ερευνητές του Εργαστηρίου CBC ανακάλυψαν ότι η επανέκφραση του ERβ υποδοχέα, με χρήση φαρμάκων που επηρεάζουν τη χρωματίνη, μπορεί να ευαισθητοποιήσει καρκινικά κύτταρα μαστού στο φάρμακο Tamoxifen.

Επίσης, σημαντικές δημοσιεύσεις του εργαστηρίου αφορούν τις αντικαρκινικές ιδιότητες φυσικών και συνθετικών μορφών της Βιταμίνης Ε στον καρκίνο του μαστού και του προστάτη. Ο επιβλέπων ερευνητής της σημαντικής αυτής ανακάλυψης, δρ. Ανδρέας Κωνσταντίνου, είναι καθηγητής Μοριακής Βιολογίας και ιδρυτικό μέλος του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του ΠΚ. Ο κύριος ερευνητής της μελέτης αυτής, δρ Πάνος Παπαγεώργης, ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ΠΚ και εργάστηκε για τρία χρόνια υπό την επίβλεψη του δρα Κωνσταντίνου για τη διεξαγωγή της έρευνας.

Ο δρ. Παπαγεώργης σήμερα εργάζεται ως Επίκουρος Καθηγητής στο πρόγραμμα Βιολογικών Επιστημών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Επίσης, από το εργαστήριο CBC, συμμετείχε στη διεξαγωγή της έρευνας η μεταδιδακτορική ερευνήτρια, δρ. Χριστιάνα Νεοφύτου.

e-typos.com

Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) των ΗΠΑ πέτυχαν την «τηλεμεταφορά» -ή μετάδοση- κβαντικών πληροφοριών, οι οποίες μεταφέρονταν σε σωματίδια του φωτός, μέσω ενός οπτικού καλωδίου μήκους άνω των 100 χιλιομέτρων.

Έσπασαν έτσι το σχετικό παγκόσμιο ρεκόρ, επιτυγχάνοντας απόσταση περίπου τετραπλάσια σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ.

Το πείραμα επιβεβαίωσε ότι είναι εφικτή η κβαντική επικοινωνία σε μεγάλες αποστάσεις μέσω οπτικής ίνας, γεγονός με ζωτική σημασία για το μέλλον των τηλεπικοινωνιών και των υπολογιστών. 'Αλλες επιστημονικές ομάδες έχουν μεταφέρει κβαντικές πληροφορίες σε ακόμη μεγαλύτερες αποστάσεις αλλά στον αέρα και όχι μέσω συμβατικών καλωδίων οπτικών ινών.

         Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χιρόκι Τακεσούε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οπτικής "Optica", μετέφεραν κβαντικές πληροφορίες που περιέχονταν σε ένα φωτόνιο, σε ένα άλλο φωτόνιο που βρισκόταν σε απόσταση 102 χιλιομέτρων. Η μεταφορά έγινε σε μήκη κύματος που χρησιμοποιούνται στις σύγχρονες τηλεπικοινωνίες.

   Οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι δεν πρόκειται για τηλεμεταφορά όπως η διακτίνιση των ανθρώπων στο «Σταρ Τρεκ». Η πραγματική κβαντική τηλεμεταφορά αφορά την μεταφορά πληροφοριών που είναι κωδικοποιημένες σε κβαντικές καταστάσεις του φωτός ή της ύλης.

   Η δυνατότητα αυτή, μεταξύ άλλων, ανοίγει νέες δυνατότητες για τη δημιουργία ενός κβαντικού διαδικτύου, καθώς και για την απαραβίαστη κβαντική πλέον κρυπτογράφηση των δεδομένων που μεταδίδονται.

Ερευνητές του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου (ΠΚ) σε συνεργασία με ερευνητές από το Boston University School of Medicine (BUSM), ανακάλυψαν ένα νέο γονιδιακό στόχο που δίνει ελπίδες για την κατασκευή πιο αποτελεσματικών φαρμάκων για την πρόληψη και θεραπεία της μετάστασης του καρκίνου του μαστού.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Πανεπιστημίου, η έρευνα έγινε στο Εργαστήριο Βιολογίας Καρκίνου και Χημειοπροφύλαξης (Cancer Biology and Chemoprevention Laboratory, CBC) του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Breast Cancer Research.

Γυναίκες κάτω των 40 ετών έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αυτό τον τύπο καρκίνου, όμως μέχρι στιγμής υπάρχουν περιορισμένες επιλογές για αντιμετώπισή του, ιδιαίτερα αφού έχει κάνει μετάσταση σε άλλα όργανα.

Η ανάπτυξη φαρμάκων ενάντια στη μορφή BLBC έχει παρεμποδιστεί διότι οι λόγοι για τους οποίους αυτή η μορφή καρκίνου είναι τόσο διεισδυτική και επιθετική παραμένουν άγνωστοι. Αυτή η μορφή καρκίνου μπορεί να επεκταθεί στους πνεύμονες και σε άλλους ιστούς πιο εύκολα από άλλες μορφές της νόσου.

Οι περαιτέρω μελέτες αυτού του καρκινικού «βιοδείκτη» θα είναι μεγάλης σημασίας για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με καρκίνο που φέρουν αυτή τη μοριακή ανωμαλία, πρόσθεσε ο κύριος ερευνητής της μελέτης, Δρ Πάνος Παπαγεώργης. Αν και αυτή η ανακάλυψη είναι ελπιδοφόρα για κάποιους ασθενείς, απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθεί ο ρόλος του υποδοχέα IL13RA2 και άλλων μορίων στον καρκίνο του μαστού που μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση, πρόγνωση και εν τέλει στη θεραπεία της νόσου.

Πηγή: philenews / ΚΥΠΕ

Επιστήμονες στην Ιαπωνία πραγματοποίησαν ένα ακόμη σημαντικό βήμα προόδου στον δρόμο για την ανάπτυξη πλήρως λειτουργικών νεφρών στο εργαστήριο.

Οι ερευνητές μεταμόσχευσαν σε πειραματόζωα -χοίρους και αρουραίους- νεφρούς εργαστηρίου, οι οποίοι δούλεψαν σαν τους φυσιολογικούς, περνώντας ακόμη και το «τεστ της ούρησης».
Eνα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία νεφρών στο εργαστήριο
Σε προηγούμενες απόπειρες, οι εργαστηριακοί νεφροί είχαν αποτύχει στην εν λόγω δοκιμασία, καθώς φούσκωναν αφύσικα υπό την πίεση των ούρων. Οι ερευνητές κατάφεραν όμως να λύσουν το πρόβλημα, αναπτύσσοντας εκτός από τους νεφρούς έναν ουρητήρα (σωλήνα «αποχέτευσης»), καθώς και μια ουροδόχο κύστη όπου καταλήγουν τα ούρα.

Όταν το σύστημα αυτό συνδέθηκε στη φυσιολογική ουροδόχο κύστη των πειραματόζωων, λειτούργησε κανονικά. Τα ούρα περνούσαν από τους μεταμοσχευμένους εργαστηριακούς νεφρούς και, μέσω του εργαστηριακού ουρητήρα, έφθαναν στην μεταμοσχευμένη εργαστηριακή ουροδόχο κύστη και από εκεί στην κανονική ουροδόχο κύστη του ζώου. Οκτώ εβδομάδες μετά την τοποθέτηση των εργαστηριακών οργάνων, το ουροποιητικό σύστημα δούλευε χωρίς πρόβλημα.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον δρα Τακάσι Γιόκου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζικέι στο Τόκιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC, δήλωσαν ότι οι σχετικές κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους θα αργήσουν ακόμη μερικά χρόνια.

Ο τελικός στόχος παραμένει η δημιουργία εργαστηριακών νεφρών που θα αντικαθιστούν τους κανονικούς, χωρίς να χρειάζεται δότης για την μεταμόσχευση. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν σήμερα περιμένοντας για την εύρεση του κατάλληλου οργάνου λόγω ανεπάρκειας δοτών.

Οι εργαστηριακοί νεφροί αναπτύσσονται από βλαστικά κύτταρα του ίδιου του ασθενούς. 'Αλλες επιστημονικές ομάδες έχουν ακολουθήσει διαφορετική οδό και προσπαθούν να αναγεννήσουν τους ίδιους τους προβληματικούς νεφρούς, αντί να δημιουργήσουν άλλους εξ αρχής.

Εξάλλου, μια άλλη αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε για πρώτη φορά στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που δημιουργούν πέτρες στα νεφρά, κινδυνεύουν περισσότερο από αθηροσκλήρωση ως ενήλικες.
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι αν οι πέτρες στα νεφρά και η αθηροσκλήρωση (η σκλήρυνση και στένωση των αρτηριών που μπορεί να οδηγήσει σε καρδιαγγειακό επεισόδιο) προκαλούνται από τον ίδιο βιολογικό μηχανισμό, αν και υποθέτουν ότι παίζει κάποιο ρόλο η χρόνια φλεγμονή.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι κάτι συμβαίνει στο σώμα σχετικά με τον σχηματισμό πέτρας στα νεφρά, το οποίο επίσης επιδρά αρνητικά στην υγεία των αρτηριών των παιδιών», δήλωσε η υπεύθυνη της μελέτης δρ Κίρστεν Κουσούμι του Νοσοκομείου Παίδων Nationwide, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό παιδιατρικής "Journal of Pediatrics".

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ομάδα ερευνητών του Νaval Postgraduate School στο Μοντέρεϊ της Καλιφόρνια πραγματοποίησε επιτυχή πτήση ενός σμήνου από 50 drones, τα οποία βρίσκονταν όλα από τον έλεγχο ενός ανθρώπου.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, ο επικεφαλής του προγράμματος, Κέβιν Τζόουνς, υπογραμμίζει πως πρόκειται για μια παγκόσμια πρωτιά όσον αφορά στον αριθμό των UAV (μη επανδρωμένα αεροσκάφη) που πετούν υπό τον έλεγχο ενός μεμονωμένου χειριστή- κα μάλιστα με διαφορά.

Η ομάδα αποσκοπεί στην ανάπτυξη συμπεριφορών «σμήνους», που παρέχουν τη δυνατότητα ελέγχου μεγάλου αριθμού αεροσκαφών χωρίς να απαιτείται αντίστοιχος αριθμός χειριστών. 

Τα Zephyr drones που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ειδικά κατασκευασμένα, κυρίως από εξαρτήματα και κομμάτια που είναι διαθέσιμα σε χομπίστες, και το κόστος τους ανέρχεται σε 2.000 δολάρια έκαστο.

Η ταυτόχρονη απογείωση τόσο μεγάλου αριθμού αποτέλεσε ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα, καθώς δεν υπήρχε η δυνατότητα εκτόξευσης με το χέρι, που συναντάται σε μικρότερα drones (σε μεγαλύτερα μεγέθη είναι επικίνδυνο για το χέρι του χειριστή). 

Για αυτό τον σκοπό αναπτύχθηκε ειδικός εκτοξευτής, που τα εκτόξευσε διαδοχικά σε διάστημα ενός ανά 30 δευτερόλεπτα- με τους ερευνητές να εκτιμούν ότι ο χρόνος αυτός μπορεί να περιοριστεί στα 10.

Εν πτήσει, τα drones επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω συστήματος Wi-Fi υψηλής ισχύος αντί για συμβατικά συστήματα επικοινωνίας μεταξύ drones. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν αλγόριθμοι «σμήνους» σε πραγματικά αεροσκάφη αντί για εξομοιώσεις.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επιχειρήσεις «σμήνους» είναι στην ουσία «follow-me mode», με ένα ή περισσότερα αεροσκάφη να ακολουθούν τον «αρχηγό»- κάτι που συνεπάγεται κίνηση όλου του σμήνους χωρίς να χρειάζεται έλεγχος του καθενός μεμονωμένα. Επίσης, υπάρχουν αλγόριθμοι για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, στις οποίες η κίνηση θυμίζει περισσότερο μέλισσες που ψάχνουν τροφή.

Πηγή: naftemporiki.gr