Μια ομάδα Βρετανών, Γερμανών και Ιαπώνων επιστημόνων κατάφεραν για πρώτη φορά κάτι που ως τώρα είχε αποδειχτεί αδύνατο στο πεδίο της βιολογίας: να επαναφέρουν τα ανθρώπινα πολυδύναμα βλαστοκύττταρα στην «παρθένα» κατάστασή τους, όπως είναι σε ένα έμβρυο 7 έως 10 ημερών.
Στο αρχικό αυτό εμβρυικό στάδιο τα βλαστικά κύτταρα έχουν το μέγιστο αναπτυξιακό δυναμικό τους και μπορούν να διαφοροποιηθούν σε οποιοδήποτε επιμέρους κύτταρο του σώματος. Το επίτευγμα θα δώσει αυξημένες δυνατότητες στους επιστήμονες μελλοντικά στον τομέα της αναγεννητικής ιατρικής.
Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να αναστρέψουν (αναπρογραμματίσουν) «ενήλικα» ανθρώπινα κύτταρα από δέρμα, πνεύμονες, ήπαρ κ.α. και να τα επαναφέρουν σε μια πρότερη κατάσταση, ώστε να γίνουν πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα. Αυτά τα τελευταία όμως δεν είναι αυθεντικά «παρθένα» εμβρυικά βλαστικά κύτταρα, αλλά κάπως πιο «ώριμα», γι’ αυτό έχουν ελαφρώς διαφορετικές ιδιότητες, γεγονός που περιορίζει τη γκάμα των επιμέρους κυττάρων στα οποία μπορούν να διαφοροποιηθούν.
Επίσης, μέχρι τώρα οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να γυρίσουν προς τα πίσω το αναπτυξιακό «ρολόι» και να πάρουν αυθεντικά εμβρυικά βλαστικά μόνο από ζώα (ποντίκια και αρουραίους). Είναι πλέον η πρώτη φορά που κάτι ανάλογο έγινε και με τα ανθρώπινα κύτταρα από τους ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Πολ Μπερτόουν του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής (EMBL-EBI), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας «Cell», σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς.
«Το να αναστρέψουμε τα κύτταρα ποντικιών σε μια τελείως "παρθένα" κατάσταση, έχει γίνει πια ρουτίνα, όμως το να κάνουμε το ίδιο με ανθρώπινα κύτταρα, είχε αποδειχτεί πολύ πιο δύσκολο», δήλωσε ο Πολ Μπερτόουν.
Οι επιστήμονες είχαν επιτυχία αυτήν τη φορά χάρη στην υιοθέτηση μιας νέας μεθόδου κυτταρικού αναπρογραμματισμού, με τη βοήθεια δύο γονιδίων (των NANOG και KLF2), με τα οποία έκαναν κυριολεκτική «επανεκκίνηση» στα κύτταρα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι τα βλαστικά κύτταρα που προέκυψαν, είναι πια ικανά στη συνέχεια να μετατραπούν πραγματικά σε οποιοδήποτε είδος εξειδικευμένου σωματικού κυττάρου.
Εξάλλου, οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι πλέον θα μπορέσουν να μάθουν πιο πολλά πράγματα για το αρχικό στάδιο ανάπτυξης ενός εμβρύου. «Ελπίζουμε ότι μια ημέρα θα καταφέρουμε να "ξεκλειδώσουμε" τη θεμελιακή βιολογία της πρώιμης ανάπτυξης, κάτι που είναι αδύνατο να μελετήσουμε απευθείας στους ανθρώπους», δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο Όστιν Σμιθ, διευθυντής του Ινστιτούτου Βλαστοκυττάρων του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ.
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ, Π. Δρακόπουλος
Η μαγεία του βυθού είναι μοναδική. Κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας οι εικόνες που μπορεί να πιάσει μια κάμερα είναι απίστευτες και μαγευτικές.
Ο Ντάνιελ Στούπιν, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής θαλάσσιας βιολογίας στο πανεπιστήμιο της Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, αποφάσισε να κινηματογραφήσει την εξέλιξη και την μεταμόρφωση ενός ύφαλου.
Πέρασε εννιά μήνες τραβώντας υλικό και επεξεργάστηκε περισσότερες από 150.000 φωτογραφίες για αν φτιάξει το βίντεο που βλέπετε με τίτλο «Slow Life». Και το οποίο επιβεβαιώνει πλήρως τον τίτλο του αφού δείχνει την εξέλιξη της ζωής σε έναν ύφαλο.
Εικόνες γεμάτες χρώμα απεικονίζουν την μεταμόρφωση και αυτό που κατάφερε ο Στούπιν ήταν να δώσει σε αυτή τη μαγεία τον κατάλληλο χρόνο ώστε να γίνει αντιληπτή και κατανοητή από το ανθρώπινο μάτι.
«Σε έναν κόσμο που κινείται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες το να περιμένεις υπομονετικά για να παρατηρήσεις και την πιο μικρή αλλαγή, δεν είναι εύκολο» λέει ο δημιουργός.
Ο σκοπός του βίντεο είναι να δείξει σε όλους τις καταστροφικές συνέπειες που έχει η ανθρώπινη παρέμβαση στην θαλάσσια ζωή και τους υδροβιότοπους αφού διάφοροι έχουν σαν «χόμπι» να αφαιρούν κομμάτια από υφάλους για να τα παίρνουν μαζί τους. Αυτή η τακτική έχει θέσει σε κίνδυνο τον Great Barrier, τον μεγαλύτερο ύφαλο του κόσμου που βρίσκεται στην Αυστραλία και ο Στούπιν ευελπιστεί ότι με το συγκλονιστικό του βίντεο θα ευαισθητοποιήσει τον πολύ κόσμο ώστε να προληφθεί η καταστροφή.