Το ‘χεις ακούσει από έναν φίλο «ΟΥΚά», από έναν συμφοιτητή μπάρμαν, από έναν γνωστό Καλύμνιο. Από ανθρώπους δηλαδή που δεν την είδαν ποτέ σαν προορισμό διακοπών. Την πέταξες έξω από τα καλοκαιρινά σου πλάνα με συνοπτικές διαδικασίες (μάλλον δεν την έβαλες ποτέ για να λέμε κι αλήθειες), γιατί είναι αποικία των αλλοδαπών τουριστών.
Κι όμως λίγο αν παραμερίσεις το τουριστικό παραπέτασμα θα καταλάβεις πως η Κως δεν έγινε καθόλου τυχαία αγαπημένος προορισμός των Ευρωπαίων. Κι από πολύ νωρίς μάλιστα. Οταν όλη η Ελλάδα ανακάλυπτε έκπληκτη τις ομορφιές της η Κως μαζί με τη Ρόδο δέχονταν στα αεροδρόμιά τους ήδη πτήσεις τσάρτερ, το Τιγκάκι βούλιαζε από ξεροψημένα κορμιά και τα Εξάρχεια, ο bar street της πόλης της Κω, απογειωνόταν κάθε ξημέρωμα.
Τι θέλουν οι ξένοι για να αγαπήσουν έναν τόπο; Λαμπερό ήλιο, αστραφτερή θάλασσα και ζωντανά κατάλοιπα της αρχαίας Ελλάδας. Αυτά βρήκαν και στην Κω και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό. Αμέτρητες χρυσές αμμουδιές, κρυστάλλινα νερά και μνημεία όλων των εποχών την κατακλύζουν.
Κατ’ αρχάς μια πόλη από αυτές που λέμε «έκπληξη» σε υποδέχεται. Ενα παζλ με αταίριαστα κομμάτια που καταφέρνουν να ενωθούν με εκπληκτική αρμονία. Οταν το τζαμί Defterdar ρίχνει τη σκιά του στην αγορά της Ιταλοκρατίας κι ο πλάτανος του Ιπποκράτη βάζει πλάτη στην οθωμανική κρήνη που χύνει το νερό της σε μια σαρκοφάγο.
Σύγχρονα κτίρια και νησιώτικες πινελιές, πάνω σε ιταλικά χνάρια, κι αυτά πάνω σε ιπποτικά κι εκείνα πάνω σε ρωμαϊκά και σε αρχαία. Ολες οι εποχές κι οι κατακτητές είναι παρόντες σε όλη την Κω, από την πόλη έως το κάστρο της Αντιμάχειας κι από το σπουδαίο Ασκληπιείο στις παλαιοχριστιανικές βασιλικές του Αγίου Στεφάνου. Οι τουρίστες το ξέρουν. Οι Ελληνες όχι.
Δύσκολα βρίσκεις ήσυχες περιοχές, είναι η αλήθεια. Ελάχιστες παραλίες είναι ανοργάνωτες, ενώ και τα ορεινά χωριά διεκδικούν μερίδα του τουριστικού λέοντος. Οι all inclusive μονάδες βρίσκονται γύρω από την πόλη και τις κοντινές παραλίες της κυρίως και στην Καρδάμαινα ενώ προς διευκόλυνση των τουριστών στις περισσότερες παραλίες έχουν τοποθετηθεί ραμπίτσες μες στη θάλασσα.
Πολυεθνική πόλη
Κοσμοπολιτισμός. Από όπου κι αν τη δεις, αυτό νιώθεις. Λες κι από την 3η χιλιετία που πρωτοκατοικήθηκε δεν έπαψε να καλοδέχεται ετερόκλητους ανθρώπους. Λίγο η θέση της πλάι στις μικρασιατικές ακτές, λίγο τα εύφορα εδάφη της, τα νερά και το ομαλό της ανάγλυφο, εξελίχθηκε από νωρίς σε σπουδαίο κέντρο που, αν δεν ήταν η γειτονική Ρόδος, θα πρωταγωνιστούσε αδιαμφισβήτητα.
Αν φτάσεις στην πόλη με το καράβι, τότε τα πράγματα είναι κάπως πιο εύκολα. Το κάστρο τοποθετημένο στην πιο καίρια θέση του κόλπου σού δίνει σημείο αναφοράς.
Οι Ιωαννίτες ιππότες που το έκτισαν στα τέλη του 14ου αιώνα για να ελέγχουν το πέρασμα προς τους Αγίους Τόπους κατά τις Σταυροφορίες (σε συνδυασμό με το κάστρο του Αγίου Πέτρου στο γειτονικό Μπόντρουμ) δεν είναι πια εδώ. Είναι όμως όλοι οι επισκέπτες της Κω κι εσύ μαζί τους που δεν χορταίνεις περίπατο.
Κάτω, η γέφυρα σε ρίχνει στην πλατεία Ιπποκράτη, εκεί όπου προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ο περίφημος πλάτανος. Στη σκιά του, σύμφωνα με την παράδοση, κουβέντιαζε ο πατέρας της Ιατρικής με τους μαθητές του ωστόσο τις εντυπώσεις κερδίζει αναπόφευκτα το εντυπωσιακό τζαμί της Λότζιας (ή Λοζιάς ή Γαζή Χασάν Πασά).
Κτισμένο το 1786 δεν είναι επισκέψιμο, στέκει όμως μάρτυρας της αέναης πολυεθνικής κίνησης που περνά από τον πεζόδρομο και οδηγείται στην αρχαία αγορά...
Κατά μήκος της ακτής Κουντουριώτου βρίσκεις εκδρομικά σκάφη, καταδυτικά, ιστιοπλοϊκά, κότερα, καΐκια. Κατά μήκος της βρίσκεις και τον ποδηλατόδρομο, βρίσκεις και καφετέριες κι εστιατόρια, καταστήματα με τουριστικά είδη κι ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς και να χρειαστείς.
Χαρούμενες παρέες, πολύχρωμα ποδήλατα, μπαλονάδες, παιδιά με μπάλες, ζευγάρια όλων των ηλικιών και των εθνικοτήτων σε γυροφέρνουν κι η βόλτα στα γύρω στενά εμφανίζει το εκρηκτικό αρχιτεκτονικό αμάλγαμα της πόλης που ανοικοδομήθηκε από τους Ιταλούς μετά τον σεισμό του 1933.
Μα με την πόλη της Κω δεν τελειώνεις έτσι εύκολα. Μεταξύ των οδών Μεγάλου Αλεξάνδρου, Πατριάρχου Γρηγορίου Ε’ και Βασιλέως Παύλου θαρρείς κι αντικρίζεις ένα τεράστιο αρχαιολογικό πάρκο που αποκαλείται Δυτική Αρχαιολογική Ζώνη.
Από την άλλη πλευρά της Πατριάρχου Γρηγορίου το ρωμαϊκό ωδείο σαν καινούργιο ζωντανεύει από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Πιο κάτω η Ρωμαϊκή Οικεία, μια πραγματική ρωμαϊκή έπαυλη αναστηλωμένη που κρατά τις πόρτες κλειστές αυτή την εποχή (και αυτή), απέναντι ο βωμός του Διονύσου, πιο πέρα ακόμη ρωμαϊκά λουτρά κι απομεινάρια υδραγωγείου...
Στις Θέρμες
Τα πράγματα είναι απλά στην Κω. Η πόλη βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο από όπου ο δρόμος προς ανατολή συνεχίζει μόνο προς τις μεγάλες παραλίες-θέρετρα, Ψαλίδι και Αγιος Φωκάς. Βολεύεσαι αν το θες σε σειρές από ξαπλώστρες, παραδίνεσαι στην κοσμικότητα ή συνεχίζεις μαγνητισμένος ως τις Εμπρός Θέρμες.
Από την Κω ο κεντρικός δρόμος περνάει πάνω από την ακτή και διασχίζει όλο το νησί, ενώ ένας δεύτερος ανηφορίζει προς το Πλατάνι, το χωριό των μουσουλμάνων με τις καταπληκτικές ταβέρνες ανατολίτικης κουζίνας. Αφού περάσει από το Ιπποκράτειο Ιδρυμα με τον βοτανολογικό κήπο, πάει προς το Ασκληπιείο και τα ορεινά χωριά δίνοντας υπέροχη θέα στην πόλη και τα μικρασιατικά παράλια.
Πώς να μη γίνεται εδώ η αναπαράσταση της απαγγελίας του Ορκου του Ιπποκράτη; Πώς να μη διοργανώνονται δεκάδες ιατρικά συνέδρια; Πώς να μη σπεύδουν στην εντυπωσιακή κλίμακα και τον δωρικό ναό γιατροί από όλο τον κόσμο;
Ορεινή Κως
Βλέμμα ψηλά. Στον Δίκαιο. Το βουνό της Κω που ορίζει τη νοτιοδυτική ακτή. Μπαίνεις στη βλάστηση, προσπερνάς ποδηλάτες που από λάθος συνεννόηση ή εκτίμηση πίστεψαν πως μπορούν να ανέβουν με το ποδήλατο και στο βουνό. Αγγίζεις τα πρώτα σπίτια του Ασφενδού που σχηματίζουν οι συνοικίες Ασώματος κι Ευαγγελίστρια.
Δικαιώνεσαι. Ολος ο ορεινός δρόμος από την πόλη έως εδώ ένα ατέλειωτο αγνάντι είναι. Πορεία προς το Πυλί. Κι αν το σύγχρονο χωριό προσπαθεί να σε κρατήσει με τη βρύση, τα ταβερνάκια, τον τάφο της Ελληνιστικής περιόδου (Χαρμύλειο), το Παλιό Πυλί σε δένει δίχως κόπο για ώρες.
Ετοιμάζεις ενέδρα στη μισή Κω, στην Κάλυμνο, την Ψέριμο, στην Τουρκία, στο Αιγαίο. Τέτοιο αγνάντι. Δεν ξεμπέρδεψες κι ούτε το ήλπιζες. Το μονοπάτι στη βάση του σε φέρνει στους ναούς. Ταξιάρχες και Παναγιά Καστριανή αφηγούνται την ιστορία του χωριού που εγκαταλείφθηκε το 1830.
Αλλο πρόσωπο
Ο κόμβος της Αντιμάχειας. Νευραλγικό σημείο. Ειδικά αν έρθεις στην Κω με το αεροπλάνο, εδώ είναι το αεροδρόμιο. Ποδήλατα, ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και μηχανάκια, γουρούνες, μπάγκι, ό,τι όχημα έχεις δει και δεν έχεις δει στη ζωή σου παρελαύνει στους δρόμους της Κω κι εσύ έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα, ξέρεις πως έχεις να κάνεις με ξένους τουρίστες και ντόπιους...
Ελίσσεσαι, προσπερνάς, σταματάς μαζί τους να δεις τη θέα. Στην Αντιμάχεια σταματάς να δεις κι ένα σπίτι από μέσα. Εν είδει λαογραφικού μουσείου σού σφυρίζει κάτι για τους μουσικούς της, τους στιχοπλόκους, τους τραγουδιστές της... Σαν μαγνητισμένος πας στο ιπποτικό κάστρο της.
Ανέλπιστο θέαμα. Αγναντεύει τη θάλασσα και το στενό Κω – Νισύρου έτοιμο ακόμη να αναχαιτίσει τους όποιους εχθρούς. Οχι όμως και τους τουρίστες που κάνουν απόβαση στην Καρδάμαινα. Ο τουρισμός εδώ μυρίζει από χιλιόμετρα.
Το λιμανάκι αναστενάζει από τα σκάφη κι η περαντζάδα από τα βήματα και τα αρώματα των ανθρώπων. Κάπως έτσι γεννιέται η ανάγκη να σκαρφαλώσεις στο καράβι για Νίσυρο... Αντ’ αυτού παίρνεις τον δρόμο για τα νοτιοδυτικά. Η χερσόνησος - απόληξη της Κω είναι πιο ήσυχη. Μη φανταστείς ερημιά.Φαντάσου πιο ήρεμες καταστάσεις.
Φαντάσου παραλίες, υπέροχες και τόσες πολλές που βρίσκεις και θέση και Ελληνες σαν την Καμήλα, το Κοχυλάρι, τον Λιμνιώνα, την Μagic, την Paradise, τη Markos. Φαντάσου το χωριό της Κεφάλου σαν ένα ζωντανό κεφαλοχώρι όπου ακούς καλημέρες στα ελληνικά. Φαντάσου το καστράκι της, τα υπόσκαφα και μια εκπληκτική θέα σε όλο τον κόλπο, τη Νίσυρο, το Γυαλί.
Ετσι φτάνεις στον Αϊ-Γιάννη τον Θεολόγο με τις μικρές αμμουδιές και τους κέδρους. Με το ταβερνάκι. Με τις καβάτζες κάτω από τον χωματόδρομο που λίγοι εντοπίζουν.
Οι 14 ξαπλώστρες που μοιάζουν ανύπαρκτες μπρος στην τεράστια παραλία. Ο απόκοσμος βράχος που σηματοδοτεί κάποιο τέλος. Η απεραντοσύνη του πελάγους. Περίμενες τέτοια Κω; Πες αλήθεια.
travelbook.com
Σύμφωνα με το Monthly Report του tripinview.com, του Πρώτου Οπτικού Ταξιδιωτικού Ιστότοπου στον κόσμο, η Ελλάδα είναι η πρώτη επιλογή των ταξιδιωτών, οι οποίοι αναζητούν προορισμούς διακοπών στην Ευρωπαϊκή ακτογραμμή της Μεσογείου.
Η Ελλάδα καταλαμβάνει, για δεύτερο συνεχόμενο μήνα την πρώτη θέση στις προτιμήσεις Βρετανών, Σέρβων, Ούγγρων, Ρώσων, καθώς και των ταξιδιωτών από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ έγινε η πρώτη επιλογή Βουλγάρων, Ελβετών, Αυστριακών και Νορβηγών τον Ιούνιο. Η Ιταλία είναι η πρώτη προτίμηση των Γερμανών, η Ισπανία των Σουηδών και η Τουρκία των Δανών και των Ολλανδών.
Οι 3 πρώτες επιλογές των Βρετανών είναι η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία. Οι Γερμανοί ταξιδιώτες εκτός από την Ιταλία επιλέγουν Ελλάδα και Τουρκία, ενώ στις προτιμήσεις των Ρώσων, μετά την Ελλάδα βρίσκονται η Ιταλία και η Ισπανία. Τρεις στους τέσσερις ταξιδιώτες από τις Βαλκανικές χώρες έχουν ως πρώτη επιλογή την Ελλάδα και ως δεύτερη την Τουρκία, ενώ αντίστοιχο ποσοστό Κεντροευρωπαίων επιλέγουν Ελλάδα και Ιταλία. Οι επισκέπτες από την Σουηδία και τη Νορβηγία προτιμούν Ισπανία και Ελλάδα, οι Ολλανδοί επιλέγουν Τουρκία και Ελλάδα και τέλος, οι Αμερικάνοι έχουν ως πρώτη προτίμηση την Ελλάδα και ως δεύτερη την Ιταλία.
Η πρώτη προτίμηση Ελλήνων, Τούρκων, Ιταλών, Γάλλων και Ισπανών εξακολουθεί να είναι η χώρα τους, ενώ δεύτερη προτίμηση είναι η πιο κοντινή γειτονική χώρα.
Οι προτιμήσεις των ξένων επισκεπτών σε παραθαλάσσιους προορισμούς
Το Didim στην Τουρκία, η Χαλκιδική στην Ελλάδα κι η Μαγιόρκα στην Ισπανία είναι οι πρώτες προτιμήσεις των Γερμανών ταξιδιωτών τον Ιούνιο, σύμφωνα με το tripinVIEW Monthly Report. Οι Βρετανοί φαίνεται να προτιμούν Κεφαλλονιά, Κέρκυρα και Soke στην Τουρκία. Οι ταξιδιώτες από την Ουγγαρία και την Σερβία επιλέγουν Ιόνιο (Κέρκυρα, Κεφαλλονιά) και Κεντρική Μακεδονία (Πιερία και Χαλκιδική), ενώ οι Αμερικάνοι προτιμούν την Μεσσίνα στην Σικελία, την Λακωνία και τους Παξούς στην Ελλάδα.
Οι λαοί της Μεσογείου φαίνεται πως έχουν επηρεαστεί σημαντικά από την οικονομική κατάσταση και προτιμούν τις παραλίες της χώρας τους. Έτσι οι Έλληνες επιλέγουν Εύβοια, Λακωνία, Μεσσηνία, Μήλο και Αλόννησο, οι Τούρκοι προτιμούν το Didim στο Aydin, το Marmara, το Side, το Fethiye και την Antalya και οι Ιταλοί προτιμούν Σικελία (Messina, Trapani, Palermo και Agrigento και Liguria στην Genova. Οι Γάλλοι ταξιδιώτες φαίνεται πως προτιμούν το Montpelier, την Toulon, την Κορσική, ενώ υψηλά στις προτιμήσεις τους είναι η Βαρκελώνη. Τέλος οι Ισπανοί επιλέγουν Almeria, Mallorca, Cadiz και Barcelona.
Tripinview.com
Ειδυλλιακή κρουαζιέρα στο Αιγαίο για τον Ευτύχη Μπλέτσα
Το «Happy Traveller» και ο Ευτύχης Μπλέτσας από το Σάββατο 16 Ιουλίου στις 18.15 στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ξεκίνησε κρουαζιέρα.
Για την ακρίβεια μία ειδυλλιακή κρουαζιέρα στο Αιγαίο για να χορτάσουν τον ήλιο και τη θάλασσα των Ελληνικών νησιών.
10 διαφορετικοί προορισμοί και φυσικά ανμέσα τους η όμορφη ΚΩΣ!!! Ένα απίθανο καλοκαιρινό επεισόδιο! Μύκονος, Ιος, Σαντορίνη, Σάμος, Κως, Μήλος, Σύρος, Τσεσμέ (Σμύρνη) και Κουσάντασι (Έφεσος)! Όλα σε ένα φανταστικό Καλοκαιρινό επεισόδιο!
Δείτε το απόσπασμα περίπου στο 32ο λεπτό
Εκτός αγοράς εξοχικών κατοικιών έχουν μείνει εδώ και χρόνια οι Ελληνες εξαιτίας της οικονομικής κρίσης αλλά και του ΕΝΦΙΑ, ωστόσο, περισσότερα από 50 χιλιάδες ακίνητα έχουν βάλει πωλητήριο, κυρίως στα νησιά, αναζητώντας ξένους αγοραστές.
Οι τιμές των παραθεριστικών κατοικιών έχουν πιεστεί τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες, ωστόσο, το ενδιαφέρον έχει ατονήσει από την εγχώρια αγορά. Ομως, όπως φαίνεται από τις διαδικτυακές αναζητήσεις, χιλιάδες ξένοι, κυρίως από ΗΠΑ, Αυστραλία αλλά και την Ευρώπη, «φλερτάρουν» με την αγορά εξοχικών στην Ελλάδα, περιμένοντας ωστόσο, ακόμη μεγαλύτερη υποχώρηση των τιμών.
Σύμφωνα με μεσίτες, το Brexit έχει παγώσει τους Βρετανούς υποψήφιους αγοραστές σπιτιών στην Ελλάδα, καθώς περιμένουν τις εξελίξεις και κυρίως το πώς θα κινηθεί η στερλίνα έναντι του ευρώ. Ομως, Γερμανοί, Γάλλοι, Σκανδιναβοί, Αμερικανοί αλλά και Αυστραλοί, κυρίως ομογενείς, με υψηλή ρευστότητα, βάζουν στο στόχαστρο εξοχικές κατοικίες, κυρίως μικρής και μεσαίας αξίας. Δεν λείπουν βεβαίως και οι αγορές ακριβών ακινήτων, άνω του ενός εκατ. ευρώ, ωστόσο αυτές είναι μετρημένες στα δάχτυλα.
Οπως εκτιμούν οι ειδικοί της αγοράς, και η φετινή σεζόν θα κινηθεί υποτονικά ως προς τα τελικά συμβόλαια που θα υπογραφούν, αλλά είναι δεδομένο το ενδιαφέρον των ξένων να αποκτήσουν ένα ακίνητο στην Ελλάδα.
Σε έρευνα του Spitogatos Network, του μεγαλύτερου δικτύου ιστοσελίδων με αγγελίες ακινήτων στην Ελλάδα και την Κύπρο, αποτυπώνονται οι τιμές πώλησης κατοικιών στα ελληνικά νησιά. Ο χάρτης δείχνει τις μέσες τιμές προσφοράς σε κάθε νησί, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να βρει κανείς ακίνητο σε υψηλότερη αλλά και σε χαμηλότερη τιμή.
Από τα στοιχεία φαίνεται ότι η Μύκονος παραμένει το ακριβότερο νησί στην Ελλάδα με μέση τιμή πώλησης εξοχικών τα 4.759 ευρώ/τ.μ. και ακολουθεί όχι η Σαντορίνη, αλλά η Πάτμος, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει «απογειωθεί». Συγκεκριμένα, τα εξοχικά δίνονται προς 4.064 ευρώ/τ.μ., ενώ στη Σαντορίνη η μέση τιμή είναι 3.130 ευρώ/τ.μ. Στο... ρετιρέ βρίσκεται πάντα και η Πάρος με 2.342 ευρώ/τ.μ. αλλά και η Νάξος με 2.335 ευρώ/τ.μ., ενώ την έκπληξη κάνει η Σίφνος με 3.130 ευρώ/τ.μ. Πάνω από τα 2.000 ευρώ ανά τετραγωνικό βρίσκονται αρκετά νησιά και συγκεκριμένα: Η Σκιάθος με μέση τιμή 2.776 ευρώ/τ.μ., η Κεφαλλονιά με 2.283 ευρώ/τ.μ., η Ανδρος με 2.260 ευρώ/τ.μ., η Λευκάδα και η Κέρκυρα με 2.137 και 2.084 ευρώ/τ.μ. αντίστοιχα.Κάτω από τα 2.000 ευρώ/τ.μ. που είναι το ψυχολογικό όριο βρίσκεται σχεδόν όλη η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, η Σάμος, η Σύρος, η Τήνος κ.λπ.
Τι κάνουμε όταν θέλουμε να φύγουμε για διακοπές και… λυπόμαστε τα φυτά στο μπαλκόνι ή την ταράτσα μας, που θα μείνουν απότιστα όσο εμείς λείπουμε;
Σε μια εποχή που κυριαρχεί ο φόβος και η καχυποψία η λύση του να εμπιστευτούμε το κλειδί σε κάποιον μακρινό συγγενή, φίλο ή ακόμα και φιλικό γείτονα δεν φαίνεται να είναι η πιο ενδεδειγμένη…
Ούτε, βέβαια, μπορούμε να αφήσουμε και τα φυτά μας στη μοίρα τους, είναι ζωντανοί οργανισμοί που έχουν ανάγκες και πριν το κάνουμε θα ήταν καλό να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση τους και να αναρωτηθούμε αν θα θέλαμε να έχουμε τέτοια μεταχείριση… Μερικές πρακτικές συμβουλές για να διατηρήσετε τα φυτά σας σε καλή κατάσταση όσο λείπετε, χωρίς να χρειάζεται να υποχρεωθείτε σε κάποιον, ούτε και να ανησυχείτε για το σε ποια χέρια μπορεί να έχουν… κατρακυλήσει τα κλειδιά του σπιτιού σας.
Το κλασικό αυτόματο πότισμα
Η πιο ενδεδειγμένη λύση είναι η συσκευή αυτόματου ποτίσματος. Φυσικά η εγκατάστασή της απαιτεί όχι μόνο κάποια δαπάνη, αλλά και το να έχετε ανοιχτό τον γενικό του νερού όσο λείπετε, κάτι που δεν ενδείκνυται για μακροχρόνιες απουσίες.
Με το αυτόματο πότισμα, πάντως, ξενοιάζετε για τα φυτά σας, αρκεί να έχετε ρυθμίσει σωστά τους χρονοδιακόπτες και να βεβαιωθείτε πριν φύγετε ότι το σύστημα λειτουργεί χωρίς την παρουσία σας, οπότε είναι καλό να το τοποθετήσετε από την παραμονή της αναχώρησής σας.
Self-service γλάστρες
Οι αυτοποτιζόμενες γλάστρες με φυτίλι είναι μια άλλη λύση, κυρίως για τα φυτά που είναι πολύ ευαίσθητα και διατηρούνται ελάχιστα χωρίς νερό. Τέτοιες συσκευές και φυτίλια υπάρχουν σε διάφορες παραλλαγές στην αγορά, αρκεί να αφήσετε ένααπόθεμα νερού ικανό να τα συντηρήσει για μερικές εβδομάδες. Θα πρέπει πρώτα να βεβαιωθείτε ότι ο μηχανισμός λειτουργεί στον τύπο χώματος που έχετε τοποθετήσει. Το χώμα πρέπει να είναι σε μέτρια πυκνότητα.
Η λύση της μπανιέρας
Βάλτε τα πιο ευαίσθητα φυτά σας στη μπανιέρα. Αν θα λείψετε για λίγες ημέρες, αρκεί να τα ποτίσετε πρώτα καλά και να τα καλύψετε μ’ ένα πλαστικό, ώστε να διατηρηθεί η υγρασία. Αν η απουσία σας είναι πιο μακροχρόνια γεμίστε την μπανιέρα (2-3 εκατοστά ύψος) με νερό και τοποθετήστε εκεί τις γλάστρες, κατά προτίμηση πάνω σε κάποια βάση, κάποιο τελάρο κτλ., ώστε να διατηρούνται πάντα δροσερά.
Πλαστική σακούλα
Κάποια πιο ανθεκτικά φυτά μπορούν να διατηρηθούν αρκεί να τα καλύψουμε εντελώς με μια πλαστική σακούλα. Αρκεί μόνο να ανοίξουμε μερικές τρύπες για να αναπνέει το φυτό και να μην το αφήσουμε εκτεθειμένο στο άμεσο ηλιακό φώς, διότι θα καταστραφεί λόγω της υψηλής θερμοκρασίας.
Προστασία από τον ήλιο
Τοποθετούμε τα περισσότερα φυτά μας σε χώρους όπου δεν υπάρχει ήλιος, ώστε να χρειάζονται λιγότερο νερό όταν ποτίζονται. Το υπόγειο είναι ιδανική λύση εφ’ όσον έχουμε χώρο, επειδή είναι συνάμα και δροσερό, εκτός του ότι έχει χαμηλότερο φωτισμό. Ένα φυτό έχει λιγότερες ανάγκες σε νερό αν διατηρείται σε χαμηλότερη θερμοκρασία.
Προσοχή στα … ξένα χέρια
Αν έχετε αποφασίσει να εμπιστευθείτε τα κλειδιά σε κάποιο πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης σας, να γνωρίζετε ότι έχει τη συνήθεια να τα…παραποτίζει, επειδή δεν θέλει να τα αφήσει αφρόντιστα μέχρι την επόμενη επίσκεψή του (η οποία μάλλον δεν ξέρει πότε θα είναι). Το υπερβολικό πότισμα σε ορισμένα ευαίσθητα φυτά έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με το να μην είχαν ποτιστεί καθόλου.
Delivery σε φίλους
Υπάρχει και μια λύση που απαιτεί μεν κάποια κούραση παραπάνω, αλλά είναι ενδεδειγμένη. Μεταφέρετε τα φυτά σας ή, τέλος πάντων, αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη ευαισθησία, στο σπίτι ενός φίλου, ώστε να τα φροντίζει μαζί με τα δικά του. Έτσι γλυτώνετε το να του δώσετε τα κλειδιά του σπιτιού σας, αλλά τον γλυτώνετε και από τον κόπο να επισκέπτεται κάθε τόσο το σπίτι σας.
Πηγή: flowmagazine