Για την περίοδο της πρωθυπουργίας του, την ένταξη της χώρας στο μνημόνιο, αλλά και το σήμερα, μίλησε ο Γιώργος Παπανδρέου, λίγες ημέρες πριν από την επέτειο έξι χρόνων από το Καστελόριζο.
Ο πρώην πρωθυπουργός σε μια αποκαλύπτική συνέντευξη χθες στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Ιστορίες», υποστήριξε ότι «το ΔΝΤ υπήρχε και συμβούλευε την Ελλάδα και την Ε.Ε. από το 2005», προσθέτοντας ότι το ΔΝΤ είχε προειδοποιήσει τότε την ελληνική κυβέρνηση πως χρειάζονται αλλαγές στο δημοσιονομικό πλαίσιο, για να μην εκτροχιαστεί η οικονομία. «Το ΔΝΤ είχε έρθει στην Ελλάδα το 2005. Εγώ το έμαθα αργότερα αυτό όταν γυρίζοντας ανά τον κόσμο στις ομιλίες σε ένα πανεπιστήμιο της Αμερικής, συντονιστής ήταν ένας κύριος Μπάνετζι, ο οποίος ήταν τότε υπεύθυνος για την Ελλάδα στο ΔΝΤ» είπε ο κ. Παπανδρέου.
Σημείωσε ότι ο κ. Μπάνετζι του είχε πει πως πήγε στην Ελλάδα το 2005, προειδοποιώντας ότι «θα ξεφύγουν τα δημοσιονομικά σας». «Τους πρότειναν να αλλάξουν το δημοσιονομικό πλαίσιο, όχι σε θέματα συντελεστών, αλλά να λειτουργήσει πολύ καλύτερα το όλο σύστημα, ΣΔΟΕ, φορολογική δικαιοσύνη κλπ. Και μου έκανε το παράπονο ότι κατέθεσαν προτάσεις για την βελτίωση του φορολογικού συστήματος και αυτά πήγανε στον κάλαθο των αχρήστων. Άρα λοιπόν το ΔΝΤ υπήρχε και συμβούλευε την Ελλάδα και την Ε.Ε. εδώ και πολύ καιρό», είπε ο κ. Παπανδρέου.
Στην ερώτηση για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρώτο μνημόνιο, ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ επέμεινε ότι η Ε.Ε. ζήτησε «να υπάρχει μια τεχνική βοήθεια», ενώ επέρριψε ευθύνες στους Ευρωπαίους και ειδικότερα στη Γερμανία, καταλογίζοντάς τους ότι δεν παρείχαν σαφή στήριξη στην Ελλάδα, συντηρώντας τον φόβο των αγορών. «Δεν ήθελα εγώ το ΔΝΤ. Το ξέρουν όλοι πια και είναι γεγονός πια αυτός ο μύθος. Η Γερμανία ήθελε το ΔΝΤ», υπογράμμισε.
Μονόδρομος το Καστελόριζο
Ο Γιώργος Παπανδρέου περιέγραψε ως μονόδρομο και «αναγκαστική απόφαση για να μην πάμε στον γκρεμό» περιέγραψε την απόφαση για είσοδο της χώρας στο πρώτο μνημόνιο ο λέγοντας ότι ο προκάτοχός του στην πρωθυπουργία, Κώστας Καραμανλής, «ήξερε πολλά πράγματα, τα οποία δεν μας έλεγε». Επανέλαβε ότι πριν τις εκλογές του 2009, δεν γνώριζε το μέγεθος του προβλήματος. Έστρεψε τα «βέλη» στον Κώστα Καραμανλή, κατηγορώντας τον για «στατιστική απάτη», ενώ αναφέρθηκε και στον τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Προβόπουλο, καταλογίζοντάς του ότι δεν αποκάλυψε το 2008 ότι υπήρχε έκθεση του ΔΝΤ, βάσει της οποίας το χρέος πιθανώς θα έφτανε μέχρι και 800%.
«Δεν το γνώριζα. Ουδείς γνώριζε αυτή την κατάσταση, όπως τουλάχιστον διαμορφώθηκε. Ξέραμε ότι υπήρχαν προβλήματα αλλά όλος αυτός ο μύθος ότι εμείς γνωρίζαμε κλπ. είναι απλώς ένας μύθος», είπε. Σημείωσε ότι η κυβέρνηση αντέδρασε γρήγορα, καταθέτοντας άμεσα προϋπολογισμό που είχε μέτρα 4% μείωσης του ελλείμματος. «Δεν έχει ξανακάνει καμία κυβέρνηση τέτοια μείωση τόσο γρήγορα», πρόσθεσε.
Για το «λεφτά υπάρχουν»
Αιτιολόγησε το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», σε ερώτηση για το πρόγραμμα του, το 2009, λέγοντας δεν περιλάμβανε παροχές, αλλά μεταρρυθμίσεις. «Και έλεγα λεφτά θα υπάρξουν -αυτό το παρεξηγημένο δυστυχώς, το οποίο γκεμπελικά κατάφεραν να περάσουν στον ελληνικό λαό ότι εγώ έλεγα για παροχές-, λεφτά υπάρχουν εάν. Το εάν το απέκρυψαν. Γιατί το απέκρυψαν; Διότι ουσιαστικά έλεγα για όλα τα αρνητικά, τα κατεστημένα, τις δυσκολίες που είχε η χώρα μας και θα έπρεπε να αλλάξουν. Έλεγα λεφτά θα υπάρξουν αν χτυπήσουμε την φοροδιαφυγή, αν βάλουμε διαφάνεια στο δημόσιο, αν συγχωνεύσουμε οργανισμούς, αν ανοίξουμε τα επαγγέλματα, αν χτυπήσουμε την γραφειοκρατία και φέρουμε ξένες επενδύσεις, διότι δεν έρχονται λόγω της γραφειοκρατίας», σημείωσε.
Αναφέρθηκε στη συνάντησή του με τον τότε γενικό διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, στην κουζίνα ενός ξενοδοχείου στο Νταβός, όπου –όπως σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός-, ο κ. Στρος Καν τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, χωρίς να είναι απαραίτητη η συμμετοχή του ΔΝΤ, πέρα από την ήδη υπάρχουσα τεχνική βοήθεια. Σημείωσε ότι βρήκε κλειστές πόρτες από τη Ρωσία, όταν αναζήτησε χρήματα, ενώ εκτίμησε ότι αν δεν υπήρχε ο μηχανισμός, η Ελλάδα θα είχε χρεοκοπήσει. Εξέφρασε επίσης της πεποίθηση ότι η όλη πορεία της χώρας αν είχαμε τρία πράγματα. Συναίνεση, αξιοπιστία και «να δούμε τα πραγματικά προβλήματα. Το χρέος και το έλλειμμα είναι το σύμπτωμα. Μπορεί να πεθάνεις και από τα συμπτώματα, όπως σε μια καρδιακή προσβολή είναι το σύμπτωμα από μια βαθύτερη κατάσταση. Αλλά τα πραγματικά προβλήματα στη χώρα μας είναι αυτή η πελατειακή λειτουργία του κράτους».
«Δεν είπα ποτέ πως οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι. Είπα πως αν νικήσουμε τη συστημική διαφθορά, ο Έλληνας θα δημιουργήσει», διευκρίνισε στη συνέχεια ενώ όπως είπε, τον Οκτώβριο του 2010 ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και η καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ έθεσαν θέμα τιμωρητικής απώλειας δικαιώματος ψήφου της χώρας. «Τους απάντησα: “πάρτε πίσω τα λεφτά”», συμπλήρωσε ο κ. Παπανδρέου. Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, κατηγορώντας τον ότι, ενώ τον κάλεσε στο τηλέφωνο για να επιτευχθεί συναίνεση, εκείνος διέρρευσε την συζήτηση και όξυνε την αντιπαράθεση.
«Το δημοψήφισμα ήταν απάντηση στα σενάρια περί Grexit»
Για το ενδεχόμενο Grexit o πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ επέρριψε ευθύνες στην Ευρωζώνη και κυρίως στη Γερμανία και τον Σόιμπλε, για τη συντήρηση μίας συζήτησης περί του θέματος, τονίζοντας ότι το δημοψήφισμα θα ήταν η απάντηση. Σημείωσε ότι αν είχε διεξαχθεί, θα έληγε η συζήτηση και θα προχωρούσαν οι επενδύσεις. «Η κ. Μέρκελ με στήριξε για το δημοψήφισμα - το είχαμε συζητήσει. Ο κ. Σαρκοζί ήταν έξαλλος, του χαλάσαμε τη ‘γιορτή’ με τους G20», υποστήριξε ο κ. Παπανδρέου μιλώντας για τις Κάννες. Παραδέχθηκε επίσης ότι «στην επιστροφή από τις Κάννες, στο αεροπλάνο, υπήρξε μία ρωγμή που συνεχίστηκε μέχρι σήμερα και μαστίζει τον χώρο μας».
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ;
Για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου τόνισε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν είχε μια ευκαιρία, δεν ξέρω αν την έχει ακόμη, να μετεξελιχθεί σε ένα δημοκρατικό αριστερό κόμμα». Για την Κεντροαριστερά, είπε ότι έχει δώσει πολλά στην Ελλάδα. «Εμένα με τίμησε, εγώ ήμουν μέλος απλό, έφτασα πρόεδρος, έφτασα πρωθυπουργός, αλλά για να προχωρήσει αυτός ο χώρος πρέπει να βάλει το διακύβευμα καθαρά στη συνεργασία», τόνισε.
Κάλεσε όσους αρχηγούς κομμάτων ή κινήσεων ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν ένα βασικό πλαίσιο και να ανοίξει ο διάλογος για πιθανή συνεργασία. Είπε ότι δεν έχει διαμορφωθεί κάποια πλατφόρμα και εξέφρασε παράλληλα τη λύπη του που τελικά δεν είχε γίνει το δημοψήφισμα, όταν ήταν πρωθυπουργός.
Καταλήγοντας, εκτίμησε ότι αν η ΕΚΤ επί Τρισέ έλεγε το 2010 ό,τι είπε αργότερα ο κ. Ντράγκι για τα ελληνικά ομόλογα, «μπορεί να μην χρειαζόμασταν καν το πρόγραμμα». Σημείωσε επίσης ότι ο τέως υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης δεν υπήρξε ποτέ σύμβουλός του στο παρελθόν.
Χρειάζεται άλλη φιλοσοφία για το προσφυγικό
«Χρειάζεται μια άλλη φιλοσοφία. Ο πρόσφυγας και εγώ έχω ζήσει την προσφυγιά, ξέρω τι είναι, δεν πήγα με βάρκα βέβαια αλλά έζησα την εξορία, ο πατέρας μου δυο φορές, ο παππούς μου έξι. Ξέρω τι σημαίνει εξορία και θα έλεγα πολλοί στην Ελλάδα ξέρουν τι σημαίνει προσφυγιά», είπε ο κ. Παπανδρέου. «Ο πρόσφυγας στην Ελλάδα είναι εν δυνάμει δύναμη αλλαγής για τη χώρα του. Είναι όμως και εν δυνάμει και ένας ο οποίος είτε θα παθητικοποιηθεί είτε θα ριζοσπαστικοποιηθεί πολύ αρνητικά και θα είναι μια αρνητική εξέλιξη, όπως είδαμε με κάποιους τζιχαντιστές. Εγώ θέλω η Ευρώπη να επενδύσει στους πρόσφυγες και να τους δει ως μελλοντικούς αρχιτέκτονες, μηχανικούς, οικοδόμους αν θέλετε με την συμβολική έννοια αλλά και την ουσιαστική έννοια της νέας Συρίας αλλά και της νέας Μέσης Ανατολής», πρόσθεσε για το προσφυγικό.
imerisia.gr
Τώρα μιλάει για «κόκκινες γραμμές» η κυβέρνηση, ενώ ο Τσακαλώτος σκέφτεται την παραίτηση
«Βαραίνει επικίνδυνα το κλίμα» στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, καθώς η κυβέρνηση επιχειρεί να θέσει τους δικούς της όρους στις συζητήσεις και να καταφέρει τουλάχιστον να διαχειριστεί πολιτικά την απαίτηση των δανειστών για πρόσθετα μέτρα, αφού είναι μάλλον απίθανο να αποφύγει τη δέσμευση αυτή.
Ο ελιγμός της κυβέρνησης να ζητήσει να ολοκληρωθεί πρώτα η αξιολόγηση και αφού ξεκινήσει η συζήτηση για το χρέος, τότε να υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές για πρόσθετα μέτρα 3 δισ. ευρώ, εφόσον προκύψει δημοσιονομικό κενό έως το 2018, βάζει «φωτιά» στη διαπραγμάτευση.
Οι δανειστές έχουν ζητήσει η δέσμευση της κυβέρνηση για πρόσθετα μέτρα σε περίπτωση αποτυχίας του προγράμματος να περιλαμβάνεται στην αξιολόγηση, ώστε αυτή να κλείσει έγκαιρα.
Η απάντηση ωστόσο της κυβέρνησης αναμένεται να θέσει νέα δεδομένα στις συζητήσεις που ξεκινούν σήμερα με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά: από την επίτευξη μίας πρώτης συμφωνίας, έως το πλήρες αδιέξοδο και τη νέα παράταση των συζητήσεων, όπερ σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει εκπλήρωση του στόχου για ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων έως το Πάσχα.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να πάει σε «σκληρή» γραμμή έναντι της τελευταίας αξίωσης των δανειστών – αξίωση που είναι βασισμένη στην εκτίμηση του ΔΝΤ ότι δεν πρόκειται να πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι του προγράμματος, με τις αισιόδοξες προσεγγίσεις της ελληνικής κυβέρνησης και άρα απαιτούνται νέες παρεμβάσεις – εξαιτίας της ισχυρής πίεσης που νιώθει στο εσωτερικό. Τόσο σε επίπεδο εσωκομματικής πίεσης, όσο και γενικότερα στην κοινωνία, καθώς η λήψη τόσο σκληρών μέτρων ανατρέπει όλο το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ και τον κατατάσσει στις μνημονιακές δυνάμεις ανεπιστρεπτί.
Μετά τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που δείχνει προβληματισμένος ακόμα και για την παραμονή του στην κυβέρνηση εφόσον περάσει η πιο «σκληρή» εκδοχή των μέτρων, την ύπαρξη σοβαρού πολιτικού προβλήματος για το κυβερνών κόμμα παραδέχονται κι άλλοι κορυφαίοι παράγοντές του, όπως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης.
«H κυβέρνηση επιδιώκει να κλείσει την πρώτη αξιολόγηση, χωρίς νέα μέτρα στη βάση των αποφάσεων του καλοκαιριού» δήλωσε ο κ. Δραγασάκης χθες σε εκδήλωση του Φώτη Κουβέλη, τονίζοντας ότι «οτιδήποτε πέρα από αυτή δημιουργεί πολιτικό πρόβλημα, γιατί η κυβέρνηση εκλέχθηκε να εφαρμόσει τη συγκεκριμένη συμφωνία».
Έτσι κι αλλιώς η εσωκομματική κίνηση των «53+», που ανέλαβε δράση την περασμένη εβδομάδα, ενώπιον των κρίσιμων αποφάσεων από το Μαξίμου, προειδοποίησε την κυβέρνηση για τους πολιτικούς κινδύνους, διαμηνύοντας στην ηγεσία ότι δεν είναι αυτοσκοπός η παρουσία στη διακυβέρνηση, καθώς είναι προτιμότερο να φεύγει κανείς μαχόμενος, παρά να κρατά την εξουσία συμβιβαζόμενος πέραν ενός σημείου. Στην κίνηση μετέχουν υπουργοί και βουλευτές και παρότι είναι μάλλον βέβαιο ότι δεν θα προκαλέσουν την πτώση της κυβέρνησης σε περίπτωση διαφωνιών, πιέζουν για επανεξέταση της στρατηγικής του κόμματος.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πλέον αντιμέτωπος με αφόρητες πιέσεις σε εσωτερικό και εξωτερικό και συζητά τα τελευταία 24ωρα διαρκώς με τους συνεργάτες του κάθε επόμενη κίνηση στη σκακιέρα των διαπραγματεύσεων, αλλά και στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι.
Η βούληση για συμφωνία έως την Παρασκευή 22 Απριλίου και είναι πιθανόν εντός των ημερών να επιχειρήσει και πάλι επαφές με ευρωπαίους ηγέτες και κορυφαίους παράγοντες ώστε να πετύχει τον συγκεκριμένο στόχο μέσω της λεγόμενης πολιτικής διαπραγμάτευσης, αξιοποιώντας την αγωνία των ευρωπαίων που δεν θέλουν πολλά ανοιχτά μέτωπα ενόψει του δημοψηφίσματος για το Brexit.
protothema.gr
«Αυτόματες» μειώσεις σε όλες κύριες συντάξεις μετά το 2017 αν η συνολική δαπάνη για την εθνική, την αναλογική και της επικουρική ξεπεράσει το περιθώριο της αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ (με έτος αναφοράς το 2009), προβλέπει το νέο Ασφαλιστικό.
Τη «ρήτρα» για τις αυτόματες μειώσεις ακόμη και των ήδη καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων - που θα ανακαθοριστούν με βάση τα νέα χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης ώστε να «ενσωματώσουν» τις μνημονιακές περικοπές «κρατώντας» έως το τέλος του 2017 τα τυχόν επιπλέον ποσά ως «προσωπική διαφορά» - περιλαμβάνει το άρθρο 14 του νομοσχεδίου για το νέο Ασφαλιστικό.
Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο «από την 1/1/2017 και ανά τριετία η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί υποχρεωτικά αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος. Το ύψος των ανωτέρω δαπανών για την εθνική, την αναλογική και την επικουρική σύνταξη, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009».
ΕΠΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Στελέχη της κοινωνικής ασφάλισης προεξοφλούν ότι αν εκδοθούν μέσα στην επόμενη διετία οι 132.500 κύριες και οι 129.000 επικουρικές συντάξεις που είναι σε καθυστέρηση πληρωμής και χωρίς να υπολογιστούν τυχόν νέες αιτήσεις (που είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν), η δαπάνη θα «εκτοξευθεί» πάνω από το όριο οδηγώντας σε νέες περικοπές.
Εάν το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων είναι μικρότερο από αυτό που προκύπτει από τον επανυπολογισμό τους, τότε αυτό προσαυξάνεται κατά το ένα πέμπτο της διαφοράς σταδιακά και ισόποσα εντός πέντε ετών από την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Τα παραπάνω στοιχεία θα αποτυπώνονται από την 1/1/2018 για κάθε συνταξιούχο στο πληροφοριακό σύστημα της ΗΔΙΚΑ.
ΕΞΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ
Αμεσες, ωστόσο, θα είναι οι περικοπές τουλάχιστον για έξι κατηγορίες:
Στις νέες κύριες συντάξεις (για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά την ψήφιση του νέου νόμου) καθώς τα ποσά θα υπολογιστούν με τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης (βλ. Πίνακα ανά έτος), την προσθήκη εθνικής σύναξης 384 ευρώ στο αναλογικό τμήμα για όσους έχουν 20 χρόνια και πάνω και 345 ευρώ για 15 έτη και με βάση το μέσο όρο των αποδοχών της τελευταίας 15ετίας. Σύμφωνα με υπολογισμούς οι νέες συντάξεις θα είναι χαμηλότερες έως και 30% σε σχέση με τα ποσά που προέκυπταν με βάση τις αποδοχές της καλύτερης πενταετίας... Αν η διαφορά παλαιού και νέου τρόπου υπολογισμού είναι άνω του 20%, το ήμισυ της διαφοράς θα καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά. Για όσους αποχωρήσουν εντός του έτους 2017 ή εντός του έτους 2018 η προσωπική διαφορά θα είναι στο 1/3 και στο 1/4 αντίστοιχα.
Στις επικουρικές που μετά τον επανυπολογισμό τους, μαζί με την κύρια σύνταξη, θα υπερβαίνουν τα 1.300 ή 1.400 ευρώ (το ποσό παραμένει «ανοικτό» στη διαπραγμάτευση καθώς συναρτάται από την αύξηση των εισφορών και το ποσοστό «κάλυψης» του ελλείμματος στα επικουρικά). Ο επανυπολογισμός θα γίνει με συντελεστή 0,45% που δίνει ποσοστό αναπλήρωσης 13,5% για 30 έτη, 15,75% για 35 έτη, 18% για 40 έτη και 18,9% για 42 έτη έναντι του 20% - 45% που είχαν οι συνταξιούχοι με το προηγούμενο καθεστώς. Μειώσεις έχουν «κλειδώσει» και για τα μερίσματα.
Σε καταβαλλόμενη μηναία ατομική σύνταξη που υπερβαίνει το εξαπλάσιο του πλήρους ποσού της εθνικής σύνταξης (2. 304 ευρώ) και σε πολλαπλές το οκταπλάσιο της εθνικής σύνταξης (3. 072 ευρώ).
Στις συντάξεις των απασχολούμενων συνταξιούχων θα γίνεται πλέον μείωση 60%, χωρίς τα πλαφόν μη περικοπής που ισχύουν σήμερα για εργαζόμενους είτε με εξαρτημένη σχέση εργασίας είτε ως αυτοαπασχολούμενοι.
Στις νέες συντάξεις χηρείας επιβάλλεται το 55ο ως όριο ηλικίας ενώ θα δίνεται για τα πρώτα τρία χρόνια το 50% της σύνταξης του θανόντος (αντί του 70%). Περικοπές θα ισχύουν και σε περιπτώσεις που ο γάμος έχει διαρκέσει έως πέντε έτη και υπήρχε μεγάλη διαφορά ηλικίας της συζύγου.
Στις νέες προσωρινές συντάξεις θα δίδονται, έως ότου εκδοθεί η οριστική σύνταξη, χαμηλότερα ποσά (το 50% των συντάξιμων αποδοχών αντί του 80% της σύνταξης).
Μια φωτογραφία θα μείνει χαραγμένη για πολύ καιρό στη συνείδηση των Φινλανδών.
Είναι αυτή η οποία απαθανάτισε τον πρωθυπουργό Γιούχα Σίπιλα και τον υπουργό Οικονομικών Αλεξάντερ Στουμπ να αλληλοσυγχαίρονται μετά τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν με τα συνδικάτα (ουσιαστικά, τους την επέβαλαν εκβιαστικά) και προβλέπει, ανάμεσα στα άλλα, δραστικές περικοπές στις δημόσιες κοινωνικές δαπάνες, όπως εκείνες που αφορούν στην εκπαίδευση και τα επιδόματα παιδιών, αύξηση των ωρών εργασίας και των ασφαλιστικών εισφορών, «πάγωμα» των μισθών και κατάργηση μιας σειράς επιπλέον παροχών, στις οποίες πιθανότατα θα περιλαμβάνεται και το μπόνους της καλοκαιρινής αδείας.
«Τα μέλη μας ενοχλήθηκαν πολύ. Ήταν σαν οι δυο τους να περιέπαιζαν τους εργαζόμενους και να έλεγαν: Τώρα μπορούμε να τους πατήσουμε κάτω», σχολίασε η επικεφαλής ενός από τα συνδικάτα που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις.
Άλλοι συνάδελφοί της προχώρησαν ακόμη περισσότερο, χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη φωτογραφία ως αδιαμφισβήτητο σύμβολο για το τέλος του μοντέλου της συναίνεσης που κυριαρχούσε στη χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες (όπως, άλλωστε, σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες), ανοίγοντας ένα κύκλο οικονομικής και πολιτικής αβεβαιότητας. Οι απεργίες και διαδηλώσεις που πυκνώνουν έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι κάτι έχει αλλάξει στη Φινλανδία.
Βεβαίως, δεν επρόκειτο για κεραυνό εν αιθρία, αλλά για μια εξέλιξη που είχε ουσιαστικά προαναγγελθεί από τα γεγονότα των τελευταίων ετών και μηνών. Το παγκόσμιο Κραχ που εκδηλώθηκε το 2008 επιτάχυνε την κατάρρευση της εταιρείας που αποτελούσε τη «σημαία» της φινλανδικής οικονομίας, της Nokia, με συνολικό κόστος το οποίο υπολογίζεται ότι έφτασε στο 3% του ΑΕΠ της χώρας.
Το «κερασάκι στην τούρτα»
Σχεδόν ταυτόχρονα, βυθίστηκε σε κρίση και η βιομηχανία ξύλου, που αποτελούσε ένα ακόμη από τα πολύ δυνατά χαρτιά της Φινλανδίας, «κόβοντας» άλλο ένα 0,75% του ΑΕΠ. Σαν «κερασάκι στην τούρτα» ήρθε η συρρίκνωση των οικονομικών συναλλαγών με τη γειτονική Ρωσία, τόσο λόγω της εκεί κρίσης όσο και των δυτικών κυρώσεων, που κόστισε στο Ελσίνκι ένα επιπλέον 1,5% του ΑΕΠ.
Η κατάσταση άρχισε να γίνεται ανεξέλεγκτη και να μοιάζει με χιονοστιβάδα. Η ανεργία άρχισε να αυξάνεται και εκτοξεύτηκε μέσα στα τελευταία τρία χρόνια στο απίστευτο για τη χώρα ποσοστό του 9,4%. Οι δύο από τις τρεις μεγάλες εταιρείες αξιολόγησης (S&P και Fitch) «απέβαλαν» τη χώρα από το μικρό κλαμπ εκείνων που διατηρούν το άριστα (ΑΑΑ) στην πιστοληπτική τους ικανότητα, ενώ δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν και άλλες υποβαθμίσεις.
Και οι Βρυξέλλες άρχισαν τα... παράπονα και τις παρατηρήσεις για τα δημοσιονομικά μεγέθη. Υπό το βάρος όλων αυτών των γεγονότων, η κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 19ης Απριλίου 2015, με τη συμμετοχή και της Ακροδεξιάς, δεν άργησε να βρει τη συνταγή που θα εφάρμοζε: μνημονιακών διαστάσεων λιτότητα (για τα δεδομένα της Φινλανδίας, φυσικά), χωρίς την ταπείνωση της επίσημης επιβολής μνημονίου.
Ο (βαθύπλουτος) πρωθυπουργός έσπευσε να χαρακτηρίσει τη χώρα του ως τον «μεγάλο ασθενή της Ευρώπης» και έβαλε στο στόχαστρο τις δημόσιες δαπάνες, χαρακτηρίζοντας ουσιαστικά απαράδεκτο το γεγονός ότι αντιστοιχούν στο 58% του ΑΕΠ, που είναι και το υψηλότερο ποσοστό ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ (βλ. γράφημα). Έτσι, έθεσε ως στόχο την «εξοικονόμηση», με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, περίπου 7 δισ. ευρώ μέχρι το 2019, αλλά και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, κυρίως μέσω της μείωσης κατά τουλάχιστον 5% του κόστους εργασίας.
Μόνο η αρχή
Όπως εύκολα καταλαβαίνει οποιοσδήποτε, αυτή είναι μόνο η αρχή. Στην περίπτωση που τα μέτρα περάσουν σχετικά εύκολα από τους ευρισκόμενους σε κατάσταση σοκ Φινλανδούς, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν και άλλα. Και μάλιστα, όχι μόνο στη Φινλανδία, αλλά και σε άλλες σκανδιναβικές χώρες -όπως, για παράδειγμα, στη Νορβηγία, όπου πρόσφατα μια μεγάλη και διεθνούς εμβέλειας αλυσίδα ηλεκτρονικών ειδών προχώρησε σε μια ενέργεια που μέχρι πριν λίγο καιρό θα θεωρούνταν αδιανόητη: Κατήργησε μονομερώς τη συλλογική σύμβασης εργασίας και κάλεσε τους εργαζομένους να υπογράψουν ατομικές, με μικρότερες απολαβές και λιγότερα δικαιώματα.
Μίλησε κανείς για Ελλάδα;
imerisia.gr
Στην καταγραφή των πιο συγκλονιστικών στοιχείων την εξαετία των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης, προχώρησε η εκπομπή του ΑΝΤ1, «Καλημέρα Ελλάδα».
Δείτε το βίντεο:
enikos.gr