Άρθρο του Νεκτάριου Σαντορινιού, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Δωδεκανήσου

Μετά από πέντε χρόνια μνημόνιου και καταστροφής, πέντε χρόνια θυσιών για τον Ελληνικό λαό, ήρθε η ώρα της ευθύνης για όλους μας. Για την κυβέρνηση, για τη συμπολίτευση, για την αντιπολίτευση αλλά κυρίαρχα για τον Ελληνικό λαό, γι αυτούς που τόσα χρόνια μάτωσαν, υπέφεραν αλλά άντεξαν.
Σε αυτή την πιο κρίσιμη ώρα της μεταπολίτευσης, τα ψέματα τελείωσαν. Το παιχνίδι με τις πρώην εθελόδουλες ελληνικές κυβερνήσεις τελείωσε.Εμείς δεν δουλώνουμε- δεν υπογράφουμε.Εμείς δεν ανεχόμαστε να εκβιάζεται ο ελληνικός λαός.

Στις 25 του Γενάρη οι πολίτες έδωσαν ένα σαφές μήνυμα ότι αυτές οι πολιτικές κοινωνικής εξαθλίωση δεν μπορούν να συνεχιστούν.
Εμείς φέρουμε την υποχρέωση να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα αυτής της πλειοψηφίας του λαού που δεν έχει offshore, που δεν είναι το όνομά του στις λίστες του μαύρου χρήματος, που δεν έβαλε το δάχτυλο του σε κανένα βάζο με μίζες.

Κανείς δεν έχει δικαίωμα, στο όνομα της ενωμένης Ευρώπης, της δημοκρατίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης και στο όνομα των ιδεών του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, να εκβιάζει, να θέτει τελεσίγραφα και να οδηγεί στο θάνατο έναν λαό που έχει ταπεινωθεί.
Εμείς διαπραγματευτήκαμε και διαπραγματευόμαστε πάνω στον άξονα της λαϊκής εντολής που λάβαμε: Όχι στη λιτότητα- υπεράσπιση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Η διαφορά αυτών των διαπραγματεύσεων με τις προηγούμενες είναι ότι αυτή τη κυβέρνηση δεν την κρατάνε από πουθενά. Εμείς δε χρωστάμε σε κανέναν. Μόνο σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που μάτωσαν με τα μέτρα που έλαβαν οι προηγούμενες πρόθυμες «διαπραγματευτικές» ομάδας. Μόνο σε όλα αυτά τα παιδιά που έφυγαν ψάχνοντας για μια νέα ζωή σε άλλες χώρες, σε όλους αυτούς του νεκρούς- ιδανικούς αυτόχειρες εξαιτίας μιας κρίσης χωρίς διέξοδο.

Εμείς την πρόταση για δημοψήφισμα δεν την κάνουμε για να πετάξουμε το μπαλάκι στον ελληνικό λαό και να αποποιηθούμε των ευθυνών μας- δεν είναι Κάννες εδώ.
Δεν προτείνουμε δημοψήφισμα ως προπέτασμα καπνού και μετά να μας πιάσουν από το αυτί οι Ευρωπαίοι μπαμπάδες μας και να το αποσύρουμε.
Το Δημοψήφισμα είναι για να μιλήσει ο λαός. Ο λαός που είναι ο μόνος στον οποίο υπακούμε. Ο μόνος στον οποίο υποτασσόμαστε. Ο μόνος του οποίου τη βούληση σεβόμαστε απόλυτα και αναντίρρητα. Ο μόνος που είναι ο απόλυτος κυρίαρχος να αποφασίζει για την τύχη του.
Το Δημοψήφισμα δε σημαίνει έξοδο από το Ευρώ.

Ας μην προσπαθεί η αντιπολίτευση να το μεταφράσει κατά το δοκούν ή κατά το συμφέρον της. Γιατί ενώ όλοι οι Έλληνες έχουν καταλάβει τι σηματοδοτεί, μόνο η αντιπολίτευση θέτει ανυπόστατες αντιρρήσεις περί αντισυνταγματικότητας. Γιατί άραγε; Δε θέλει Δημοψήφισμα; Δε θέλει να εκφραστεί συγκεκριμένα ο Ελληνικός λαός μετά από 5χρόνια μνημονίων; Θέλει να συνεχίσει να του υπόσχεται Ζάππεια και να του δίνει χαράτσια;
Η πρόταση για δημοψήφισμα είναι σώφρων και ηρωική.

Ζητάμε από τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να πουν ΟΧΙ στην ιταμή πρόταση των δανειστών και να πουν ΝΑΙ στη συνέχιση των διαπραγματεύσεων- με πλαίσιο την ελληνική πρόταση για εξεύρεση κοινής, βιώσιμης για την Ελλάδα, λύσης.
Θέλουμε να μείνουμε στην Ευρώπη ζωντανοί, ισότιμοι και περήφανοι. Σε όποια άλλη λύση λέμε ΟΧΙ.
ΟΧΙ λοιπόν στην πρόταση των δανειστών για άλλο ένα μνημόνιο, για μια ακόμη κατρακύλα στην ανθρωπιστική κρίση που μας μαστίζει για πέντε ολόκληρα χρόνια τώρα
ΟΧΙ λοιπόν στη λιτότητα αυτή που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα σε Ευρώπη και Ελλάδα και εξαθλιώνει κι άλλο τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, τους ανέργους.

ΟΧΙ λοιπόν στις προτάσεις των θεσμών που οδηγούν στην καταστροφή των μοναδικών παραγωγικών τομέων της χώρας: τον πρωτογενή τομέα και τον τουρισμό.
Τώρα είναι η ώρα που πρέπει όλοι να απαντήσουν αν αποδέχονται 23% στη διαμονή και την εστίαση, αν αποδέχονται την κατάργηση των ειδικών συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά. Πρέπει όλοι να μας πουν αν αποδέχονται νέες μειώσεις συντάξεων, αν αποδέχονται να εξευτελίζεται η ιστορία μιας χώρας και να καταδικάζεται το μέλλον της.
Για πρώτη φορά την Κυριακή 5 Ιουλίου -μετά το όχι στο βασιλιά- έχουμε ξανά την ευκαιρία να εφαρμόσουμε τη δυνατότητα που μας δίνεται από το Σύνταγμα αυτής της χώρας για προσφυγή σε δημοψήφισμα. Για προσφυγή στην κρίση του λαού.

Εμείς είμαστε κάθε λέξη των προγραμματικών μας δηλώσεων- είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος αυτής της χώρας. Είμαστε περήφανοι για τα μαθήματα Δημοκρατίας που δίνουμε σε Ελλάδα και Ευρώπη. Είμαστε περήφανοι που δεν προδώσαμε τον ελληνικό λαό, χωρίς να έχει την ευκαιρία να δηλώσει εκείνος τη βούλησή του. Είμαστε περήφανοι που γίναμε ο κακός μπελάς για όσους θέλουν την Ευρώπη όργανο των ελίτ.
Δεν δουλώσαμε- δεν υπογράψαμε, γιατί αριστερά σημαίνει καταρχάς πατριωτική ευθύνη, σημαίνει μια ακατανόητη εμμονή στο κοινωνικό δίκαιο, εμμονή στο να ορίζουν οι ίδιοι οι λαοί την τύχη τους, εμμονή στο να σηκωθούν όρθιοι όσοι ζουν γονατισμένοι

Η απάντηση του λαού θα είναι ισχυρή και όταν οι λαοί αποφασίζουν να μιλήσουν τότε όλοι οφείλουμε να σιωπούμε και να τους ακούμε με ευλάβεια.

(*) ο τίτλος του άρθρου είναι εμπνευσμένος από το βιβλίο της Ναταλίας Αποστολοπούλου, αντιστασιακής συγγραφέα και διηγηματογράφου «Δεν δουλώνω, δεν υπογράφω» Σύγχρονη Εποχή, 4η έκδοση, Αθήνα 1985.