Ο ιδρυτικός νόμος του ΠΕΔΥ προβλέπει ότι οι οικογενειακοί γιατροί παρέχουν δέσμη υπηρεσιών υγείας, η οποία περιλαμβάνει τη διαχείριση των πλέον συχνών χρόνιων νοσημάτων και καταστάσεων στην κοινότητα.

 

Την παροχή γραπτών εξηγήσεων, επειδή χορήγησε φάρμακο για τη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), ζητεί ο ΕΟΠΥΥ από γενική γιατρό της Δωδεκανήσου.

Οι υπεύθυνοι του Οργανισμού θεωρούν ότι κακώς δόθηκε το σκεύασμα, καθώς η γιατρός δεν έχει την ειδικότητα να χορηγεί φάρμακα για τη συγκεκριμένη πάθηση.

Το γεγονός προκάλεσε την αντίδραση του προεδρείου της Ελληνικής Ένωσης Γενικής Ιατρικής, η οποία παραθέτει μία σειρά από λόγους, για τους οποίους η θεραπεία της ΧΑΠ εμπίπτει στις αρμοδιότητες ενός γενικού γιατρού.

 

Βασισμένο σε επιστημονικά στοιχεία, τονίζει ότι ο γενικός ιατρός είναι απόλυτα αρμόδιος ιατρός για τη διαχείριση της ΧΑΠ:

 

Η ΧΑΠ – αναφέρει – αποτελεί μια από τις συχνότερες χρόνιες παθήσεις και μια σημαντική πρόκληση για τη δημόσια υγεία, που είναι δυνατόν τόσο να προληφθεί, όσο και να θεραπευτεί.

 

Νοσηρότητα
Είναι ένα κύριο αίτιο χρόνιας νοσηρότητας και θνησιμότητας (4η αιτία θανάτων παγκόσμια), πολλοί άνθρωποι πάσχουν από τη νόσο για πολλά χρόνια και τελικά πεθαίνουν πρόωρα από αυτή και τις επιπλοκές της.

 

Στα αντικείμενα της εκπαίδευσης στη Γενική Ιατρική είναι η διαχείριση των συνήθων χρόνιων νοσημάτων στη κοινότητα και η ΧΑΠ σαφέστατα είναι ένα από αυτά. Ο πρόσφατος άλλωστε ιδρυτικός νόμος του Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας (ΠΕΔΥ) επιχειρεί να θέσει τον γενικό γιατρό θεμέλιο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

 

Ορίζει πως “οι οικογενειακοί ιατροί παρέχουν δέσμη υπηρεσιών υγείας, η οποία περιλαμβάνει τη διαχείριση των πλέον συχνών χρόνιων νοσημάτων και καταστάσεων στην κοινότητα, των μειζόνων παραγόντων κινδύνου και των υπηρεσιών φροντίδας υγείας και αποκατάστασης, και εξασφαλίζει το συντονισμό και τη διασύνδεση με άλλους ειδικούς ιατρούς του Τοπικού Δικτύου κατά περίπτωση, καθώς και με τα Νοσοκομεία Αναφοράς”...

 

Σπιρομέτρηση
Οι γενικοί γιατροί σημειώνουν ότι σε σπιρομετρικό έλεγχο που πραγματοποιήθηκε σε δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) στην Ελλάδα, ένα υψηλό ποσοστό των ασθενών με ΧΑΠ (65%) δε γνώριζαν ότι πάσχουν από τη νόσο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη λαμβάνουν θεραπεία στα αρχικά στάδια της νόσου.

 

Προκύπτουν έτσι – εκτός των άλλων – σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, καθώς η έναρξη της θεραπείας σε προχωρημένα στάδια της νόσου:

 

Αυξάνει το κόστος αντιμετώπισης της νόσου (το μέσο κόστος ανά περιστατικό ασθενή με σοβαρή παρόξυνση στην Ελλάδα υπολογίστηκε στα 1.711 ευρώ), ενώ έχει υψηλό κοινωνικό κόστος, δεδομένου ότι το 2.9% των Ελλήνων ασθενών με ΧΑΠ που θα νοσηλευτεί στο νοσοκομείο λόγω παρόξυνσης θα πεθάνει εντός τριών μηνών.

 

Η ΡΟΔΙΑΚΗ