Η σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τις σημερινές συνθήκες είναι αυτονόητη. Όμως, το θέμα συζήτησης θα πρέπει να είναι η υλοποίηση των μέτρων που θα επιλύσουν το μεταναστευτικό – προσφυγικό πρόβλημα και όχι απλά η διατύπωση θεωρητικών μη υλοποιήσιμων πολιτικών θέσεων.

Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι πρόβλημα διεθνές που γενεσιουργό αιτία έχει τους πολέμους της Μέσης Ανατολής και του Αφγανιστάν οι οποίοι οφείλονται στον συνεχή πολεμικό ανταγωνισμό των δύο υπερδυνάμεων. Κατά συνέπεια, πρώτιστη ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης θα πρέπει να είναι το αίτημα προσφυγής στον ΟΗΕ και η σύγκληση, μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Συμβουλίου Ασφαλείας με θέμα την άμεση κατάπαυση του πυρός στη Μέση Ανατολή. Είναι αδιανόητο να συγκαλείται το Συμβούλιο Ασφαλείας για τα επεισόδια μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων και όχι για το μεταναστευτικό ζήτημα.

Δεν είναι ώρα να συζητήσουμε για τις ευθύνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που είναι πράγματι πολύ μεγάλες. Όχι μόνο γιατί η Κυβέρνηση παρέμεινε ουσιαστικά παρατηρητής και δεν έπραξε τίποτα για να αποτρέψει το κύμα των μεταναστών αλλά γιατί με τις ενέργειές της συνέβαλε στη γιγάντωσή του. Οι δηλώσεις του τύπου «δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα» αποτέλεσαν σίγουρα ανοιχτή πρόσκληση προς τους δουλεμπόρους, τη στιγμή που το μείζον πρόβλημα σχετικά με το μεταναστευτικό είναι η φύλαξη των πρακτικά αφύλακτων θαλασσίων συνόρων. Αυτό που σήμερα ζητούμε να πράξει το ΝΑΤΟ θα έπρεπε να το είχαμε ήδη επιτύχει εμείς με το Λιμενικό και το Πολεμικό Ναυτικό με οικονομική υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ελλείψει δικών μας πόρων

Τώρα πλέον διαφαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αρχίζει να υιοθετεί σοβαρότερα το θέμα της φύλαξης των θαλασσίων συνόρων. Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών πρέπει να αποφασίσει ότι η Ελλάδα πρέπει να κάνει τα απολύτως απαραίτητα βήματα, πέραν της προσφυγής στον ΟΗΕ για τη λήξη των πολέμων στη Μ. Ανατολή.
Πρώτο και αποφασιστικό βήμα είναι η ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε η Τουρκία να υποχρεωθεί στην εξάρθρωση των κυκλωμάτων που διακινούν και εκμεταλλεύονται τους δυστυχείς αυτούς ανθρώπους, ακόμα και με βοήθεια της Interpol. Εάν η Ευρώπη δεν επιτύχει τη διάλυση των δουλεμπορικών κυκλωμάτων στην πράξη, ακόμα και επιβάλλοντας οικονομικά μέτρα, όλα τα άλλα μέτρα θα είναι δευτερεύοντα.
Δεύτερον, η χώρα πρέπει να φυλάξει τα θαλάσσια σύνορά της με τη συνεχή παρουσία εποπτεύοντος ελικοπτέρου και ταχυπλόων του Λιμενικού και της Frontex, αντί του ΝΑΤΟ, για την αποτροπή του κύματος των εισερχομένων. Το ίδιο θα πρέπει να πράξει - πιεζόμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση - και η Τουρκία με το δικό της Λιμενικό αποτρέποντας την αναχώρηση των δουλεμπορικών πλοιαρίων.

Τρίτον, όσοι πρόσφυγες εισέρχονται χρειάζεται να μετακινούνται καθημερινά προς την ενδοχώρα για φιλοξενία σε αξιοπρεπείς χώρους υποδοχής, με ανθρώπινες συνθήκες και να μεταφέρονται άμεσα με ασφάλεια στα σύνορα για τη συνέχιση της πορείας τους προς όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Τέταρτο, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να πιεστεί να υλοποιήσει την αναλογική εγκατάσταση των μετακινούμενων πληθυσμών σε όλα τα κράτη-μέλη καθώς και την ανθρώπινη διέλευσή τους από χώρα σε χώρα, για να μην δημιουργούνται σκηνές ντροπής ανάλογες με τις εικόνες των συνόρων των Σκοπίων.

Είναι δυνατόν κάποιος να διανοηθεί ότι θα απειλούνταν από το μεταναστευτικό τα συμφέροντα των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, δηλαδή των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας και δε θα συγκαλείτο το Συμβούλιο με θέμα το άμεσο σταμάτημα των πολέμων στη Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν;

Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση, που αποδεδειγμένα πλήττεται από το μεταναστευτικό – προσφυγικό, δεν μπορεί να ζητήσει τη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας και δεν μπορεί να απαιτήσει και να επιτύχει τη διάλυση των δουλεμπόρων διακινητών, τότε είναι αυταπόδεικτο ότι δεν μπορεί να προασπίσει τα ίδια της τα συμφέροντα.