Κατά παράβαση της εκλογικής νομοθεσίας και με γνωστούς στην κοινωνία τους υποκινητές και πάτρωνες της δήθεν «αιφνίδιας» διαμαρτυρίας συμπολίτη μας κάτω από το Δημαρχείο, η Δημοτική Αρχή έχει κινήσει όλες τις απαραίτητες διαδικασίες που προβλέπει η νομοθεσία για να ξεσκεπαστεί ακόμη μία στημένη προπαγάνδα δύο μέρες πριν από τις εκλογές.

Αναφορικά με την ουσία της υπόθεσης και καθώς είμαστε απόλυτα βέβαιοι πως δεν έχουμε αδικήσει τον συμπατριώτη μας που διαμαρτύρεται, ο Δήμος μας από τον Οκτώβριο του 2013 έχει καταθέσει όλα τα απαραίτητα στοιχεία στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Κω, στο Αστυνομικό Τμήμα Κω και στο Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας σύμφωνα με τα οποία η τριμελής εξ υπαλλήλων επιτροπή έχει καταγράψει το σύνολο των σοβαρών παραλήψεων και ελλειμμάτων της εν λόγω εγκατάστασης η οποία λειτουργούσε χωρίς άδεια παραβιάζοντας συλλήβδην την ιδιαίτερα αυστηρή νομοθεσία που αφορά στην ίδρυση και λειτουργία βρεφονηπιακών σταθμών.

Είναι νωπές οι μνήμες από τα γεγονότα στο Δήμου Ελληνικού και αν κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν προεκλογικά παιχνίδια με την υγεία, την ασφάλεια και την ζωή μικρών παιδιών τότε να βγουν και να το δηλώσουν δημόσια.

Αυτή η δημοτική αρχή αποδεδειγμένα έχει στηρίξει και στηρίζει κάθε προσπάθεια των συμπατριωτών μας να αναπτύξουν την επιχειρηματική τους δράση προασπίζοντας όμως παράλληλα και με κάθε μέσο το δημόσιο συμφέρον.

Αναλυτικά το ιστορικό της υπόθεσης του υπό αδειοδότηση Ιδιωτικού Παιδικού Σταθμού, ιδιοκτησίας του κ. Πάτρα Ιωάννη του Δημητρίου στην Κω με διακριτικό τίτλο «ΧΑΡΑ» σύμφωνα με τα δεδομένα και τα στοιχεία που τηρεί η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου μας έχει ως εξής:
1. Στις 7/8/2012 έγινε επώνυμη καταγγελία (αρ. πρωτ. 27834) για παράνομη λειτουργία βρεφονηπιακού Σταθμού
2. Στην συνέχεια έγινε αίτηση για έκδοση άδειας η οποία έπειτα από 3 αυτοψίες της επιτροπής, στις 31/10/2012 δεν έγινε δεκτή από την Επιτροπή που συγκροτείται από 1 Υπάλληλο της Τεχνικής Υπηρεσίας, 1 Υπάλληλο της  Πρόνοιας του Δήμου και 1 Υπάλληλο της Διεύθυνσης Δημοσίας Υγείας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου διότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις της Υπουργικής απόφασης και έγκρισης Αρ. Π2β/οικ. 2808/15-07-97 του ΦΕΚ 645/31-7-1997.
3. Εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 38265/01-10-2013 απόφαση της Αντιδημάρχου τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής & Πολιτικών Ισότητας των Φύλων Δήμου Κω για τη διακοπή της παράνομης λειτουργίας που έθετε σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια βρεφών και νηπίων
4. Στις 28/11/2013 επανήλθε με νέα αίτηση σε νέο χώρο.
5. Στις 24/12/2013 προσκόμισε συμπληρωματικά δικαιολογητικά γιατί ο φάκελος του ήταν ελλιπείς.
6. Στις 22/1/2014 υποβάλλει εκ νέου δικαιολογητικά προς αντικατάσταση
7. Στις 4/2/2014 η υπηρεσία του Δήμου απευθύνθηκε προς τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου προκειμένου να γίνει η συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής για να εξετάσει τόσο τα δικαιολογητικά όσο και να προβεί σε αυτοψία. Η ημερομηνία προσδιορίστηκε για τις 19/2/2014
8. Στις 19/3/2014 διαβιβάστηκε στον ενδιαφερόμενο το πρακτικό της επιτροπής το οποίο εντόπιζε σημαντικές ελλείψεις που έθεταν σε κίνδυνο την υγεία των φιλοξενούμενων βρεφών και προνηπίων.
9. Στις 26/3/2014 ο ενδιαφερόμενος ενημέρωσε ότι αποκατέστησε τις ελλείψεις και ζητούσε την τροποποίηση της αρχικής του αίτησης ως προς τον αριθμό των φιλοξενούμενων βρεφών και προνηπίων.
10. Στις 2/4/2014 η υπηρεσία του Δήμου απευθύνθηκε προς τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου προκειμένου να προσδιορίσουν πότε θα γίνει εκ νέου η συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής για να εξετάσει με επιτόπια αυτοψία εάν οι ελλείψεις αποκαταστάθηκαν. Η αυτοψία έγινε στις 30/4/2014
11. Στην τελευταία αυτοψία έχουν βρεθεί και πάλι ελλείψεις από τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου ως προς την εφαρμογή των υγειονομικών κανονισμών μεταξύ άλλων στις τουαλέτες του σταθμού που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των βρεφών και των προνηπίων, τα οποία εάν δεν τα αποκαταστήσει ο ενδιαφερόμενος η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου δεν μπορεί να χορηγήσει την αιτούμενη άδεια και να θέσει σε κίνδυνο τα φιλοξενούμενα βρέφη και προνήπια.

Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε την έκθεση αυτοψίας "ΧΑΡΑ" της αρμόδιας επιτροπής στις 30.04.2014

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΩ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Δυστυχώς οι μνήμες ξύπνησαν»

Γιάννης Μαχαιρίδης: Νοσοκομείο Ρόδου 2009 & Νοσοκομείο Ρόδου 2014 - οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους.

Η πρόσφατη προεκλογική επίσκεψη και οι φωτογραφίες που έβγαλε στο Νοσοκομείο Ρόδου ο κ. Μαχαιρίδης και τα πλατιά χαμόγελα απέχουν παρασάγγας από τα τεράστια λειτουργικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο Νοσοκομείο του Νοτίου Αιγαίου. Δυστυχώς οι μνήμες ξύπνησαν . Πέντε χρόνια πριν, το 2009, περίπου τέτοια εποχή ο κύριος Μαχαιρίδης, Νομάρχης τότε Δωδ/σου, «διαμαρτυρόμενος» για τα προβλήματα του Νοσοκομείου μετέφερε το γραφείο του στην είσοδο του. Φαίνεται πως ήταν ο μόνος τρόπος διαμαρτυρίας και ο τελευταίος. Από το 2009 μέχρι σήμερα τα προβλήματα μεγάλωσαν χωρίς σοβαρές διαμαρτυρίες εκ μέρους του.

Αναρωτιέται λοιπόν κανείς, γιατί τόσα χαμόγελα;

Χαράλαμπος Κόκκινος

Υποψήφιος Χωρικός Αντιπεριφερειάρχης Δωδεκανήσου

Tον διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, κ. Βασίλη Παπανικόλα,  συνάντησε σήμερα ο υπ. Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου και επικεφαλής της  παράταξης «Νότιο Αιγαίο Αρχιπέλαγος Δημιουργίας», κ. Γιάννης Μαχαιρίδης, μαζί με τον υπ. Χωρικό Αντιπεριφερειάρχη  Δωδεκανήσου, κ. Δημήτρη Κρητικό, καθώς και με υποψήφιους Περιφερειακούς συμβούλους της παράταξης και μέλη της διοίκησης του Νοσοκομείου.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, συζητήθηκαν θέματα που αφορούν στη λειτουργία του νοσοκομείου, με τον διοικητή να ευχαριστεί τον υποψήφιο Περιφερειάρχη, για τη διαχρονική και συνεχή στήριξή του, ενώ συγκεκριμένα αναφέρθηκε τόσο στη δημιουργία του Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου, τον εξοπλισμό του με τον αξονικό τομογράφο και ψηφιακό μαστογράφο, καθώς και στην προμήθεια ιατρό-τεχνολογικού εξοπλισμού για τα νησιά της Ρόδου, της Κω και της Καλύμνου, συνολικού προϋπολογισμού 1.000.000 ευρώ.
Στη συνέχεια της συνάντησης που συμμετείχαν επίσης οι κ.κ. Γιάννης Δασκαλάκης, Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας, και Νικήτας Μόσχος, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου, ο υποψήφιος Περιφερειάρχης, κ. Γιάννης Μαχαιρίδης, ενημερώθηκε για το πρόβλημα που δημιουργεί η απουσία επικουρικών ιατρών στο νοσοκομείο, κυρίως λόγω του υψηλού κόστους διαβίωσης. Ο κ. Δασκαλάκης απευθύνθηκε στον υποψήφιο Περιφερειάρχη ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα, ο οποίος με την σειρά του τους διαβεβαίωσε ότι θα εξεταστεί το κατά πόσο υπάρχει κατάλληλος χώρος και εφόσον βρεθεί,  θα φέρει ο ίδιος το θέμα στο Περιφερειακό συμβούλιο, για την δημιουργία ξενώνα που θα δώσει λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα.

Εγκατάλειψη και απομόνωση βιώνουν οι κάτοικοι των Δημοτικών Διαμερισμάτων της υπαίθρου Ρόδου.

Στο πλαίσιο της άμεσης και συνεχούς επαφής με τους πολίτες,  ο Υποψήφιος Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος, συνοδευόμενος από τον Υποψήφιο Χωρικό Αντιπεριφερειάρχη Χαράλαμπο Κόκκινο και υποψήφιους περιφερειακού συμβούλους του συνδυασμού, περιόδευσε στα δημοτικά διαμερίσματα της Ρόδου την Τετάρτη 14/05.

Συγκεκριμένα επισκέφτηκαν τα χωριά : Σάλακο, Αγ. Ισίδωρο, Έμπωνα, Σιάνα, Μονόλιθο, Απολακιά, Προφύλια, Ίστριο, Βάτι.

Στις συναντήσεις με τους πολίτες καταγράφηκε για άλλη μια φορά η έντονή αγωνία αλλά και η οργή. Η «ερήμωση» της υπαίθρου παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Το κύμα φυγής των κατοίκων και ιδιαίτερα των νέων συνεχίζεται. Η απερχόμενη Περιφερειακή αρχή τους θυμήθηκε και πάλι κατά την προεκλογική περίοδο δίνοντάς τους νέες «ακάλυπτες πολιτικές επιταγές».
Η έλλειψη έργων υποδομών, δράσεων που θα στηρίξουν τον πρωτογενή τομέα, σε συνδυασμό με τις ελλιπέστατες παροχές υγείας, κάνουν βαριά την καθημερινότητα. Οι κάτοικοι της υπαίθρου της Ρόδου δέχθηκαν με ανακούφιση το σχέδιο ανάπτυξης του Περιφερειακού συνδυασμού ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΝΟΤΙΟ ΑΙΓΑΙΟ και δήλωσαν τη στήριξή τους στον Γιώργο Χατζημάρκο.

Οι προγραμματικές θέσεις για την Δημόσια Υγεία, της κίνησης πολιτών Κω ‪#‎δίεση‬, όπως ανακοίνωσε ο Γ. Ζερβός στην τηλεοπτική του συνέντευξη.

Δίεση – Προγραμματικές θέσεις Υγείας.

ΥΓΕΙΑ

Υγεία. Το υπέρτατο αγαθό για τον άνθρωπο και για κάθε ζώντα οργανισμό. Όλοι γνωρίζουν πως η υγεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωή και την ποιότητα αυτής. Τι είναι όμως η υγεία; Πως την ορίζουμε; Πως την αντιλαμβανόμαστε; Το 1946, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO – World Health Organization) στο Διεθνές Συνέδριο Υγείας στην πόλη της Νέας Υόρκης (19-22 Ιουνίου 1946), έδωσε τον πλέον αποδεκτό ορισμό:

“Η Υγεία είναι η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας.”

Έτσι λοιπόν, η έννοια της υγείας, δεν αποδίδεται μόνο από την ιατρική, αλλά και από άλλους παράγοντες όπως είναι το περιβάλλον, η οικονομία, η εργασία κ.α.

Το πως ορίζεται βέβαια η υγεία και η ασθένεια ως κοινωνική αναπαράσταση ίσως να διαφέρει ανάλογα με τις πολιτιστικές διαφορές, τις ιδέες και πεποιθήσεις, την εκπαίδευση και την παιδεία αλλά και τις θρησκευτικές αντιλήψεις (για τη ζωή, το θάνατο, την αμαρτία, την τιμωρία, το μίασμα), καθώς και τις αντιλήψεις για το σώμα (για τα όρια του, την καθαριότητα, την εικόνα του, το φύλο του) που υπάρχουν σε κάθε κοινωνία.

Είναι γνωστό ακόμα ότι ο τεράστιος αριθμός παραγόντων που επηρεάζουν την κατάσταση της υγείας ενός πληθυσμού βρίσκονται σε άμεση συσχέτιση με την κοινωνική αναπαράσταση που έχει ο πληθυσμός για την υγεία του.

Παράγοντες γενετικοί, περιβαλλοντικοί (τρόπος διαβίωσης, κατοικία, εργασία, συνθήκες εργασίας ρύπανση περιβάλλοντος) παράγοντες συνθηκών ζωής (διατροφή, κάπνισμα, άσκηση, χρήση εθιστικών ουσιών, συμπεριφορά), παράγοντες σχετιζόμενοι με το σύστημα και τις υπηρεσίες υγείας και παράγοντες εκπαίδευσης υγείας επηρεάζουν την υγεία των ανθρώπων αλλά και την κοινωνική αναπαράσταση του διπόλου υγείας-ασθένειας.

Προαγωγή Υγείας

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (1ο Παγκόσμιο Συνέδριο Προαγωγής Υγείας (Ottava, 1986)) όρισε την Προαγωγή Υγείας ως «τη διαδικασία που παρέχει τη διευκόλυνση σε άτομα και κοινότητες ανθρώπων να αυξήσουν τον έλεγχο πάνω στους παράγοντες που επιδρούν στην υγεία τους και έτσι να βελτιώσουν την υγεία τους».

Ως προτεραιότητες για την Προαγωγή της Υγείας τον 21ο αιώνα καθορίζονται ως εξής:

1.Προώθηση της κοινωνικής ευθύνης για την υγεία: ανάληψη ευθύνης από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα ώστε να μην διακινδυνεύεται η υγεία.

2.Αύξηση των επενδύσεων για την ανάπτυξη της υγείας: πολυτομεακή προσέγγιση με επιπλέον πόρους για εκπαίδευση, κατοικία, υπηρεσίες υγείας με βάση τις ανάγκες συγκεκριμένων ομάδων (γυναικών, παιδιών, ηλικιωμένων, ιθαγενών, φτωχών, και περιθωριοποιημένων πληθυσμών).

3.Εδραίωση και διεύρυνση συνεργασιών για την υγεία: πολυτομεακές συνεργασίες με κοινό στόχο την προστασία της κοινωνικής ευεξίας και της υγείας.

4.Αύξηση του δυναμικού της κοινότητας και ενδυνάμωση του ατόμου: βελτίωση δεξιοτήτων και ικανοτήτων των ατόμων και των κοινωνιών να αναλαμβάνουν δράση οι ίδιοι, μέσα από πρακτική εκπαίδευση, εξάσκηση και πρόσβαση σε πόρους.

5.Εξασφάλιση υποδομής για την προαγωγή της υγείας: νέοι μηχανισμοί χρηματοδότησης σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, και ανάπτυξη κινήτρων για κυβερνητικούς και μη-κυβερνητικούς οργανισμούς, εκπαιδευτικά ιδρύματα και τον ιδιωτικό τομέα.

Με ποιες στρατηγικές μπορούμε να εξασφαλίσουμε την προαγωγή υγείας (Χάρτης Οτάβα, 1986):
1)Οικοδόμηση δημόσιας πολιτικής που υποστηρίζει την υγεία. Τα θέματα υγείας αφορούν όλους τους τομείς κυβερνητικών και μη-κυβερνητικών δράσεων, και όχι μόνον τον τομέα της υγείας. Πολιτικές που προάγουν την υγεία είναι απαραίτητες με στόχο οι υγιείς επιλογές να είναι εύκολες επιλογές.
2) Δημιουργία υποστηρικτικού περιβάλλοντος. Η υγεία έχει άμεση σχέση με τη φύση και το περιβάλλον. Η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων οδηγεί σε κακή υγεία και κοινωνικά προβλήματα. Η υγεία δε μπορεί να διαχωριστεί από τον τρόπο ζωής, με την εργασία και την αναψυχή να επιδρούν άμεσα.
3) Η προαγωγή της υγείας βασίζεται στη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας. Οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να μάθουν νέους τρόπους δουλειάς μαζί με τα άτομα και τις κοινότητες, - όχι για τα άτομα και τις κοινότητες.
4) Ανάπτυξη προσωπικών δεξιοτήτων: η προαγωγή υγείας υποστηρίζει την προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη και βοηθά τους ανθρώπους να αποκτήσουν τις δεξιότητες που θα τους κάνουν να ελέγχουν οι ίδιοι τις επιλογές τους, τη ζωή τους και την υγεία τους.
5) Αναπροσανατολισμός των υπηρεσιών υγείας: η προαγωγή υγείας μέσα στις υπηρεσίες υγείας αποτελεί ευθύνη των ατόμων, των πληθυσμιακών ομάδων, των επαγγελματιών υγείας, των γραφειοκρατών και των κυβερνήσεων. Όλοι πρέπει να συνεργαστούν ώστε οι υπηρεσίες υγείας να συμβάλουν στην υγεία.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ

Σύμφωνα με τον Ν.3370/2005 άρθρο 1 και 2 "Η Δημόσια Υγεία είναι επένδυση για τη διατήρηση και βελτίωση του ανθρώπινου κεφαλαίου της χώρας. Ως Δημόσια Υγεία ορίζεται το σύνολο των οργανωμένων δραστηριοτήτων της πολιτείας και της κοινωνίας, που είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες και αποβλέπουν στην πρόληψη νοσημάτων, στην προστασία και την προαγωγή της υγείας του πληθυσμού, στην αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής".

Στενά συνδεδεμένες με την έννοια της Δημόσιας Υγείας είναι οι έννοιες της ανάπτυξης και προαγωγής της υγείας, της εκτίμησης των επιπτώσεων στην υγεία διαφόρων πολιτικών και προγραμμάτων, της διαχείρισης του κινδύνου για την υγεία, της βελτίωσης της ποιότητας των υπηρεσιών και των συνθηκών διαβίωσης, καθώς και των προτεραιοτήτων για την υγεία.

Στην ευρύτερη έννοια της Δημόσιας Υγείας περιλαμβάνονται, επίσης, ο σχεδιασμός και η αποτίμηση των υπηρεσιών υγείας, καθώς και η κοινωνικοοικονομική αξιολόγηση των υγειονομικών προγραμμάτων και παρεμβάσεων...

Το 1923, ο Winslow διατύπωσε έναν ορισμό της Δημόσιας Υγείας που ακόμα και στις μέρες μας είναι σύγχρονος: "Δημόσια Υγεία είναι η επιστήμη και η τέχνη να προλαμβάνεται η νόσος, να επιμηκύνεται η ζωή, να προάγεται η φυσική υγεία και η αποδοτικότητα του ανθρώπου, μέσα από την οργανωμένη προσπάθεια της κοινωνίας για την εξυγίανση του περιβάλλοντος, τον έλεγχο των λοιμωδών νόσων, την εκπαίδευση κάθε ατόμου στην ατομική υγιεινή, την οργάνωση των ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών υγείας για την πρώιμη διάγνωση και προληπτική θεραπεία των νόσων και την ανάπτυξη μιας «κοινωνικής μηχανής» που να εξασφαλίζει σε κάθε άτομο ένα επίπεδο ζωής ικανό για τη διατήρηση της υγείας του".

Το 1968, ο Mustard διατύπωσε ότι: "πρόβλημα Δημόσιας Υγείας είναι αυτό που έχει τέτοιο χαρακτήρα ή έκταση (ανικανότητα - θάνατος - αριθμός προσβαλλόμενων ατόμων), ώστε να επιλύεται μόνο με συστηματική και οργανωμένη κοινωνική δράση."

Το 1998 στην Αγγλία, στο Acheson Report, επαναδιατυπώθηκε ο ορισμός ως εξής: "Δημόσια Υγεία είναι η επιστήμη και η τέχνη να προλαμβάνεται η νόσος, να προάγεται η υγεία και να επιμηκύνεται η ζωή, μέσα από οργανωμένη προσπάθεια της κοινωνίας" (Independent Inquiry into Inequalities in Health Report, 1998).

Το 2004, οι Bearglehole & Bonita αναφέρουν ότι: "Δημόσια Υγεία είναι η συλλογική δράση για αειφόρο ανάπτυξη της υγείας του πληθυσμού." Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι το αντικείμενο της Δημόσιας Υγείας συνίσταται στην ολιστική βελτίωση της υγείας του πληθυσμού.

Η Δημόσια Υγεία στηρίζεται σε διάφορες επιστήμες και τεχνικές όπως η ιατρική, η επιδημιολογία και η βιο-στατιστική, η δημογραφία και οι κοινωνικές επιστήμες, οι οποίες συντελούν στο να διερευνηθεί το επίπεδο υγείας και νοσηρότητας του πληθυσμού και να παραχθούν και να αξιολογηθούν μέτρα που προτείνονται από τους ειδικούς, με σκοπό την προάσπιση και προαγωγή της υγείας του πληθυσμού και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του. Οι βασικές λειτουργίες της Δημόσιας Υγείας συνίστανται ιδίως:
Στην παρακολούθηση της υγείας του πληθυσμού, καθώς και των παραγόντων που την επηρεάζουν.
Στην προστασία και προαγωγή της υγείας, καθώς και στην πρόληψη ασθενειών.
Στο σχεδιασμό και στην αξιολόγηση υπηρεσιών υγείας.
Στην προάσπιση των αναγκών υγείας των διαφόρων ομάδων του πληθυσμού.
Στον έλεγχο των λοιμωδών νοσημάτων και άλλων υψηλής επικράτησης νοσημάτων, και στην αντιμετώπιση εκτάκτων κινδύνων και απρόβλεπτων ειδικών συνθηκών.

Τέλος, οι δράσεις της Δημόσιας Υγείας επικεντρώνονται:
Στην εκτίμηση και αντιμετώπιση των επιπτώσεων στην υγεία από το φυσικό περιβάλλον από δραστηριότητες της κοινωνικής και παραγωγικής ζωής.
Στους κοινωνικούς περιβαλλοντικούς και οικονομικούς παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία του πληθυσμού και στην προσβασιμότητα στις υπηρεσίες υγείας.
Στις ανάγκες των ευπαθών πληθυσμών και στους τρόπους ζωής και τις συνθήκες που τις επηρεάζουν.
Στην αποτελεσματική αντιμετώπιση επειγόντων ή έκτακτων καταστάσεων και γεγονότων.
Στη διαμόρφωση πολιτικών που προάγουν την υγεία και τη βιωσιμότητα.
Στη διατήρηση, βελτίωση και ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου της χώρας.

Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

“Το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.”
Σύνταγμα της Ελλάδας
Άρθρο 21, παρ. 3

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

WHO (1946) International Health Conference, New York
www.BeStrong.org.gr
Υγειονομικός χάρτης - www.ygeianet.gov.gr
www.neaygeia.gr
http://www.who.int/healthpromotion/conferences/previous/ottawa/en/index.html
http://www.hellenicparliament.gr
http://www.greeklaws.com

ΔΙΕΣΗ

Προγραμματικές θέσεις για την Δημόσια Υγεία

Ο Διευθυντής στη Β’ Χειρουργική Κλινική, του Ειδικού Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Πειραιά ΜΕΤΑΞΑ, κος Ντάτσης Κώστας αναφέρει σε συγκεκριμένο άρθρο του τα εξής:

Η τοπική αυτοδιοίκηση (ο Δήμος) ολοένα και εντονότερα εμπλέκεται, ή οφείλει να εμπλέκεται στη Φροντίδα Υγείας των δημοτών με πολυποίκιλες δομές και δράσεις.
Η αξιοποίηση των τοπικών αρχών στη χάραξη και υλοποίηση της πολιτικής για τη Δημόσια Υγεία στη χώρα μας, πρέπει να θεωρείται αυτονόητη.
Σκοπός κάθε συστήματος υγείας είναι η διασφάλιση και η βελτίωση του επιπέδου υγείας του πληθυσμού μέσω της πρόληψης, της περίθαλψης, της θεραπείας και της γενικότερης φροντίδας.
Η κεντρική εξουσία ασχολείται κυρίως με την περίθαλψη και την θεραπεία. Άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε πλημμελώς.
Η δράση του Δήμου στον τομέα Φροντίδα Υγείας των δημοτών οφείλει να συμπληρώνει τις αντίστοιχες δράσεις της πολιτείας και όχι να τις ανταγωνίζεται.
Ενδεικτικό πλαίσιο δράσεων που μπορούν να πραγματοποιηθούν από τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης είναι:
• Αγωγή υγείας πληθυσμού (στους χώρους εργασίας και στις εκπαιδευτικές δομές).
• Προγράμματα για την υποστήριξη των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού (ΚΑΠΗ, Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων, δημιουργική απασχόληση ΑΜΕΑ, ψυχοκοινωνική στήριξη και αποκατάσταση πρώην εξαρτημένων, στήριξη μεταναστών)
• Επιδημιολογική έρευνα και καταγραφή των αναγκών υγείας της περιοχής
• Προγράμματα πρόληψης και προσυμπτωματικού ελέγχου. Όπως εμβολιασμοί, προληπτικός οδοντιατρικός έλεγχος στα σχολεία, πληθυσμιακοί έλεγχοι έγκαιρης διάγνωσης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου, πρόληψη/έγκαιρη διάγνωση σακχαρώδη διαβήτη, υπέρτασης, υπερλιπιδαιμίας κ.α.
• Υπηρεσίες προνοσοκομειακής, μετανοσοκομειακής φροντίδας και αποκατάστασης, παρακολούθηση χρόνιων πασχόντων και κοινωνικής φροντίδας
• Διασύνδεση με τις υπηρεσίες και τις δομές Υγείας (γειτονικά και ειδικά νοσοκομεία, πολυιατρεία, ιδιωτικά ιατρεία και εργαστήρια) αλλά και τις υπηρεσίες Κοινωνικής Ασφάλισης, για την συμβουλευτική και καθοδήγηση των δημοτών.
• Οργάνωση και στελέχωση 24ωρης φροντίδας παροχής πρώτων βοηθειών στους πάσχοντες δημότες αλλά και συντονισμός της περαιτέρω αντιμετώπισης τους από τις οργανωμένες για την κάθε περίπτωση δομές υγείας σε συνεργασία με το ΕΚΑΒ.
Φυσικά όλα τα προαναφερθέντα είναι καθήκον της πολιτείας να τα διασφαλίζει στον κάτοικο αυτής της χώρας. Η κεντρική διοίκηση ελάχιστα και σπασμωδικά προσπαθεί να λειτουργήσει αντίστοιχες δράσεις.
Ευτυχώς όμως ο νομοθέτης παρέχει τη δυνατότητα στην τοπική αυτοδιοίκηση να έχει ενεργό ρόλο. Αυτονόητο είναι η κάθε δημοτική αρχή να κάνει καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης, να διασφαλίζει τη διατήρηση της λειτουργίας όσων δράσεων ήδη προσφέρονται στους δημότες και να σχεδιάζει τα επόμενα βήματα.
Με τις σημερινές συνθήκες και συγκυρίες τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς εθελοντισμό. Ίσως μάλιστα η στενότητα της εποχής να οδηγήσει σε ουσιαστικότερη αλληλοβοήθεια μεταξύ μας.

Στις θέσεις αυτές μπορούμε να δούμε συγκεντρωτικά ένα εξαιρετικά ορθό κι εφαρμόσιμο πρόγραμμα Δημόσιας Υγείας, με απλές δομές, χωρίς σύνθετους όρους χωρίς τη χρήση εξειδικευμένης και κοστοβόρας τεχνογνωσίας. Βασική προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία του προγράμματος είναι η ευαισθητοποίηση και εθελοντική συμμετοχή των επαγγελματιών του κλάδου αλλά και των πολιτών. Ας μην ξεχνάμε το βασικότερο όλων: η νομοθεσία στην Ελλάδα για την Δημόσια Υγεία είναι πολύ ασαφής ως προς την παροχή υπηρεσιών απ'τους Δήμους, δηλαδή αυτό που ονομάζουμε “πρωτοβάθμια περίθαλψη”. Με άλλα λόγια η περίθαλψη και η θεραπεία παρέχονται αποκλειστικά από το Κράτος μέσω του ΕΣΥ και είναι απαγορευτικό σε οποιονδήποτε άλλο φορέα να το κάνει. Αυτό όμως δε σημαίνει πως ο Δήμος θα μείνει θεατής.
Εμείς στη #δίεση πιστεύουμε ακράδαντα πως η Δημόσια Υγεία δεν είναι τα κτήρια, νοσοκομεία, κλινικές, κέντρα. Δεν είναι τα οχήματα, τα σκάφη ή τα αεροπλάνα ούτε τα σύγχρονα μηχανήματα και οι τελευταίας γενιάς τεχνολογίες. Δημόσια Υγεία είναι οι άνθρωποι που την απαρτίζουν! Το ανθρώπινο δυναμικό με ψυχή και νου είναι αυτό που έχει σημασία για να μπορέσουμε να μιλήσουμε υπεύθυνα για ολοκληρωμένη και σωστή Δημόσια Υγεία.
Ειδικά εμείς εδώ στην Κω το ζουμε καθημερινά. Πολλοί ασχολούνται συνεχώς επι σειρά ετών για το μείζωνος σημασίας θέμα του Νοσοκομείου. Το πως δεν είναι αρκετό και το πως πρέπει να χτιστεί ένα νέο, μεγαλύτερο στο κέντρο του νησιού, όπου θα εξυπηρετήσει καλύτερα. Και σε κάθε προεκλογική περίοδο έχουμε τον κάθε υποψήφιο να μας “κερνάει” την καραμέλα του νέου Νοσοκομείου. Μια καραμέλα που τόσα χρόνια πιπιλάμε και δε λέει να λιώσει.
Ναι, σίγουρα η Κως χρειάζεται νέο Νοσοκομείο. Κανείς δε θα διαφωνίσει μ'αυτό. Αλλά κανείς δεν μας είπε, όταν κι εφόσον γίνει το νέο Νοσοκομείο, μετά απο 10-15 χρόνια αν ξεκινήσει σήμερα, που θα είναι έτοιμο, μετά από τόσα λεφτά που θα κοστίσει, όταν παραδωθεί, ποιος θα το λειτουργήσει;;;
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πως το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το νησί μας είναι η λειψανδρία. Και γι'αυτό πρέπει να παλέψουμε. Το ήδη υπάρχον Γενικό Νοσοκομείο δεν είναι ιδανικό, όλοι το γνωρίζουμε. Θα μπορούσε όμως να εξυπηρετήσει βασικές ανάγκες αν είχε τον κατάλληλο αριθμό γιατρών, νοσηλευτών κι εργαζομένων. Αν είχε επαρκή προμήθεια σε ιατροφαρμακευτικό υλικό κι εξειδικευμένο προσωπικό.
Ζούμε σε ένα νησί όπου τους θερινούς μήνες μοιραζόμαστε την ίδια γη περίπου 130.000 ψυχές ταυτόχρονα, κι όλοι έχουν την ίδια ανάγκη για περίθαλψη και θεραπεία καθώς και το ίδιο δικαίωμα στην υγεία. Πως ένα Νοσοκομείο με ένα κέντρο υγείας θα μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες όλων αυτών των ανθρώπων όταν δεν στελεχώνεται από βασικές ιατρικές ιδιότητες, όταν οι περισσότερες βασικές κλινικές είναι κλειστές, όταν δεν έχει νοσηλευτές και τραυματιοφορείς; Πολύ δύσκολα! Το βλέπουμε κάθε καλοκαίρι όταν τα αλλεπάλληλα περιστατικά τροχαίων με μηχανάκια ή “γουρούνες” που ενοικιάζονται πολλές φορές και χωρίς την κατάλληλη άδεια, σε άπειρους οδηγούς, κάνουν ουρές στους διαδρόμους του Νοσοκομείου. Κι εκεί καταθέτουν ψυχή και σώμα οι εναπομείναντες νοσηλευτές, οι 2 τραυματιοφορείς και οι ΗΡΩΕΣ αγροτικοί γιατροί που από προσωπική εμπειριά έχω δει να δουλεύουν συνεχόμενα έως και 56 (ναι σωστά) ώρες!!
Συνεπώς, η ορθή διαχείρηση της Δημόσιας Υγείας πρέπει να γίνεται συστηματικά και μεθοδευμένα.

ΣΤΟΧΟΣ 1ος:
Επιβάλλεται από τις δημοτικές αρχές και τους τοπικούς άρχοντες να ασκήσουν πίεση στην κεντρική εξουσία και στους εκάστοτε υπουργούς Υγείας για την πρόβλεψη και τη στελέχωση του Νοσοκομείου αλλά και του Κ.Υ. της Αντιμάχειας με γιατρούς, και νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται για την ορθή λειτουργία τους, καθώς και να προβλέψει για το πως θα πληρωθούν οι θέσεις στα αγροτικά ιατρεία Ζηπαρίου, Πυλίου, Καρδάμενας και Κεφάλου. Είναι υποχρέωση του κράτους να υποστηρίξει το δικαίωμα των Κώων πολιτών και των πολλών επισκεπτών του νησιού για δωρεάν δημόσια υγεία. Είναι υποχρέωση των τοπικών αρχόντων να διεκδικήσουν αυτά τα δικαιώματα.

ΣΤΟΧΟΣ 2ος:

Επειδή αναπόφευκτα, παρ'όλο που το απευχόμαστε, θα υπάρξουν βαριά κι επείγοντα περιστατικά, στα οποία θα χρειαστεί διακομιστούν ασθενείς σε άλλα νοσοκομεία της Αττικής, της Ρόδου, της Κρήτης κ.ο.κ.. Ο Δήμος πρέπει να δημιουργήσει ένα δίκτυο ή “γέφυρες” τέτοιες ώστε να γίνεται άμεση επικοινωνία και συνεννόηση με τις εκάστοτε νοσοκομειακές μονάδες, να γίνεται άμεση και γρήγορη μεταφορά του ασθενούς στις πύλες εξόδου του νησιού (αεροδρόμιο, ελικοδρόμιο, λιμάνια κλπ). Όπως όλοι γνωρίζουμε ο χρόνος παίζει πολύ σημαντικό χρόνο σε οξεία περιστατικά και δυστυχώς είναι εναντίον μας. Όσο περισσότερο μειώσουμε τον “χρόνο αντίδρασης” μας τόσες περισσότερες ευκαιρίες έχει να επιβιώσει ο ασθενής ή να αναρρώσει πλήρως. Για το σκοπό αυτό ο Δήμος μπορεί να ζητήσει βοήθεια απο τις ομάδες “Σύλλογος 4x4 Κω” και “Σαμαρείτες” των οποίων τα μέλη έχουν επανειλημμένα βοηθήσει σε ακραίες καταστάσεις, εθελοντικά!!

ΣΤΟΧΟΣ 3ος:
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ (Δ.Ι.)
Ένα μαγάλο θέμα και υψίστης σημασίας είναι αυτό των Δημοτικών Ιατρείων. Στο Δήμο της Κω θα μπορούσαν να λειτουργήσουν Δημοτικά Ιατρεία, εξοπλισμένα επαρκώς σε ότι αφορά την υλικοτεχνική υποδομή και στελεχωμένα με έμπειρο διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό, πλαισιωμένα με ιατρούς που προσφέρουν εθελοντική εργασία, καλύπτοντας όλο σχεδόν το φάσμα των ιατρικών ειδικοτήτων.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες που ισχύουν για τον Δήμο μας, το ιδανικό θα ήταν τα Δημοτικά Ιατρεία να παίζουν το ρόλο Αστικού Τύπου Κέντρων Υγείας. Θα μπορούσαν δηλαδή να δρουν συμπληρωματικά, αποσυμφορώντας τα εξωτερικά ιατρεία των μεγάλων νοσοκομείων. Με στόχο την καθημερινή εξυπηρέτηση των αναγκών στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, αλλά και την αντιμετώπιση των μικρής σχετικά βαρύτητας περιστατικών σε αυτά τα κέντρα, μέσα από πρόγραμμα εφημεριών 24ωρης βάσης, ο δημότης μας θα μπορούσε να εξυπηρετείται άμεσα, αντί να συνωστίζεται στα υπερκορεσμένα «επείγοντα» του νοσοκομείου.

Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν είναι επί του παρόντος εφικτό, καθώς δεν υπάρχει ούτε το κατάλληλο νομικό πλαίσιο, αλλά ούτε και η τρέχουσα οικονομική συγκυρία είναι τέτοια ώστε να το στηρίξει.

Πως όμως μπορούν να λειτουργήσουν τα Δημοτικά Ιατρεία του Δήμου μας και τι υπηρεσίες μπορούν να παρέχουν στην πράξη;

Από την προσωπική μου εμπειρία, και χωρίς να θέλω να παραβλέψω τις προσπάθειες που γίνονται στον τομέα της πρόληψης (εμβολιασμοί, συμβουλευτική υποστήριξη εφήβων, ομιλίες κλπ) αλλά και υποστήριξης ευπαθών κοινωνικών ομάδων (ανασφάλιστοι, άποροι), κατά κύριο λόγο η δραστηριότητα των ΔΙ εξαντλείται σε διαδικασίες εξυπηρέτησης του κοινού με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που ισχύει στα ιατρεία του πρώην ΙΚΑ. Δηλαδή συνταγογράφηση και έκδοση παραπεμπτικών για εργαστηριακές εξετάσεις κυρίως, με ή χωρίς ολιγόλεπτη κλινική εξέταση στα πλαίσια του περιορισμένου χρόνου που αναλογεί στον κάθε ασθενή. (χωρίς να αμφισβητούμε την αναγκαιότητα της συνταγογράφησης) Ο κύριος όγκος των ασθενών είναι ασφαλισμένοι στον ΕΟΠΥΥ. Ουσιαστικά τα Δημοτικά Ιατρεία προσφέρουν την ίδια ακριβώς εξυπηρέτηση που θα είχε ένας Δημότης σε κάποιον από τους παρόχους υγείας του ΕΟΠΥΥ, χωρίς να υπάρχει οργανωμένο αρχείο παρακολούθησης του ιστορικού.

Η ίδια η φύση και η οργάνωση των ΔΙ εμφανίζει κάποια μειονεκτήματα σε ότι αφορά τον τομέα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Η εθελοντική συμμετοχή των ιατρών, και η περιορισμένη παρουσία που αυτή συνεπάγεται (συνήθως 1-2 ώρες την εβδομάδα), οδηγεί σε δυσχέρεια στην τακτική παρακολούθηση – επανεξέταση του ασθενούς. Σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχει ούτε υποδομή αλλά και πρόβλεψη για τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου ασθενών, μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος πως τα Δημοτικά Ιατρεία περισσότερο «εξυπηρετούν» κάποιες ομάδες συμπολιτών μας και λιγότερο υπηρετούν την υγεία σε επίπεδο πρόληψης αλλά και πρωτοβάθμιας περίθαλψης.

Αντί λοιπόν τα Δημοτικά Ιατρεία να δρουν στην ουσία ανταγωνιστικά απέναντι στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ επαγγελματίες υγείας της περιοχής μας, με την όποια δυσαρέσκεια συνεπάγεται αυτό, τη στιγμή που ο Δήμος μας δεν καλύπτεται από όλες τις ιατρικές και παρεμφερείς ειδικότητες, κατά τη γνώμη μου, τα Δημοτικά Ιατρεία θα έπρεπε να αποδεσμευθούν από αυτή, την τύπου «ιατρεία πρώην ΙΚΑ» λειτουργία τους και να επικεντρωθούν σε δύο πολύ σημαντικούς τομείς, στους οποίους έχουν πράγματι πολύ σημαντικό έργο να επιτελέσουν:

Κοινωνικό ιατρείο: Ιατρική φροντίδα σε ανασφάλιστους και αποδεδειγμένα άπορους συμπολίτες μας. Εφόσον θεσμπιστούν δίκαια κριτήρια για την έκδοση βιβλιαρίων απορίας. Η φροντίδα αυτή, πέρα από τον τομέα της διάγνωσης πρέπει να επεκταθεί και στην χορήγηση δωρεάν φαρμάκων και εκτέλεσης εξετάσεων, με το κόστος να καλύπτεται είτε από δωρεές πολιτών είτε από οικονομική επιχορήγηση του Δήμου.
Πρόληψη και ενημέρωση κοινωνικών ομάδων: με διοργάνωση δράσεων αφιερωμένων σε συγκεκριμένες ενότητες που θα περιλαμβάνουν ομιλίες, διαγνωστικούς ελέγχους (σε συνεργασία ή και χορηγία κέντρων) και κλινική εξέταση. Με προγραμματισμο σεμιναρίων σε παιδιά κι εφήβους, σε γονείς, εκπαιδευτικές συναντήσεις με κεντρικούς ομιλιτές καταξιωμένους επαγγελματίες και επιστήμονες του κλάδου οι οποίοι θα λύνουν οποιαδήποτε απορία προκύπτει και θα επιμορφώνουν τον πληθυσμό για την προάσπιση και την προφύλαξη της ατόμικής υγείας και κατ' επέκταση της δημόσιας υγείας.

Ουσιαστικά αυτό το τελευταίο είναι που θα αναδείξει το ρόλο του Δήμου στην προάσπιση της Υγείας των Πολιτών. Δημιουργώντας θεματικές ενότητες, που θα αφορούν σε συγκεκριμένες κάθε φορά ομάδες πολιτών, μπορούν να οργανωθούν δράσεις που θα στοχεύουν στην ενημέρωση, στην πρόληψη είτε στην έγκαιρη διάγνωση.

Πηγές: http://indobserver.blogspot.gr
http://dimotikianagennisiph.blogspot.gr
Γιώργος Λάττας, ιατρός ουρολόγος

ΣΤΟΧΟΣ 4ος:

Ο σημαντικότερος στόχος και το μεγαλύτερο στοίχημα του Δήμου μας απέναντι στη Δημόσια Υγεία! Θα αναφέρω επιγραμματικά το άρθρο του Προέδρου Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γιώργου Πατούλη, όπως δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα parapolitika.gr:

Τα θεμέλια της Πρόληψης μέσα από την τοπική αυτοδιοίκηση θέτει το Εθνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων Προαγωγής Υγείας (ΕΔΔΥΠΠΥ), με τον καινοτόμο θεσμό των ΚΕΠ Υγειας, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Ο καινοτόμος αυτός θεσμός που αφορά στη χάραξη στρατηγικής στην Πρόληψη και Προαγωγή της Υγείας των πολιτών με συνέχεια και συνέπεια σε εθνικό πλέον επίπεδο, ξεκινά για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Τα ΚΕΠ Yγείας των Δήμων θα παρέχουν τη δυνατότητα στους υγιείς πολίτες να υποβάλλονται σε εξετάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου πριν νοσήσουν, να ενημερώνονται και να ευαισθητοποιούνται σε θέματα υγείας και να αποκτούν την πρόσβαση που δικαιούνται στις υπηρεσίες υγείας της περιοχής τους.

Η πρώτη μεγάλη παρουσίαση του θεσμού αυτού θα γίνει από το ΕΔΔΥΠΠΥ και τους 14 Δήμους που ξεκινούν πιλοτικά στις 4/2/2014 στον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών.

Τα δημοτικά ΚΕΠ Υγείας θα έχουν υπο την αρμοδιότητα τους τη διοργάνωση προγραμμάτων προσυμπτωματικού ελέγχου για την εξέταση του γενικού πληθυσμού για την ανίχνευση φαινομενικά «υγειών» πολιτών που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Η προληπτική αυτή ιατρική αποτελεί για το ΕΔΔΥΠΠΥ τη βάση του Συστήματος Υγείας, που οφείλει πλέον να παρέχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, μετά τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων υγείας που πέρασαν στους ΟΤΑ από το Νόμο 3852/2010.

Ο πιο σημαντικός άξονας στην ίδρυση και λειτουργία των ΚΕΠ Υγείας είναι η ιατρική και κοινωνική μέριμνα της Πρόληψης που θεσμοθετημένα αναλαμβάνει ο Δήμος απέναντι στον πολίτη.

Κάνοντας μία στροφή της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας προς την τοπική αυτοδιοίκηση, θα έλεγε κανείς ότι ο θεσμός αυτός αναλαμβάνει τον έλεγχο της υγείας των «υγιών» πολιτών και την ευθύνη ενεργοποίησης και ευαισθητοποίησης τους, ως προς τη διατήρηση της υγείας τους και της ποιότητας της ζωής τους.

Είναι πολύ σημαντικό να καλεί τηλεφωνικά ο Δήμος τον πολίτη και να τον ενημερώνει για τον έλεγχο της υγείας του, πριν καν προλάβει ο πολίτης να νοσήσει και να αναζητήσει ιατρική βοήθεια. Αυτού του επιπέδου οι παροχές υγείας, μέσα από ένα στανταρισμενο πλαίσιο διεθνών πρωτοκόλλων screening και προαγωγής υγείας, αποτελούσε για την Ελλάδα ένα όνειρο, ου σήμερα το ΕΔΔΥΠΠΥ το κάνει πράξη.

Τα δημοτικά ΚΕΠ Υγείας αναμένεται να λειτουργήσουν σε ήδη υπάρχουσες δομές των Δήμων και με το ήδη υπάρχον προσωπικό μετά από ειδική εκπαίδευση, γεγονός που πιστεύουμε πως θα διασφαλίσει και τη βιωσιμότητα του θεσμού στο βάθος του χρονου.

Στόχος μας είναι, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, να διαφυλάξουμε σε υψηλά επίπεδα τη Δημόσια Υγεία, διατηρώντας υγιή τον πολίτη. Είναι πάγια πεποίθησή μας, ότι η Υγεία πρέπει να ξεκινά από την πρόληψη.

Τα κύρια νοσήματα, για τα οποία ξεκινάμε τον προσυμπτωματικό έλεγχο είναι τέσσερις κακοήθειες, ο καρκίνος του προστάτη, ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του παχέος εντέρου, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας και το μελάνωμα και δυο καρδιαγγειακά νοσήματα που αφορούν τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και τη ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής.

Κάθε ένα από αυτά τα νοσήματα, επιδημιολογικά, έχει ένα «κορυφωμα» εμφάνισης σε συγκεκριμένες ηλικίες, το φάσμα των οποίων θα ελέγξουμε για όλους τους πολίτες «υψηλού κινδύνου». Η διαδικασία αυτή, στο πλαίσιο λειτουργίας του ΚΕΠ Υγείας, θα γίνεται μέσα από συγκεκριμένα αλγοριθμικά πρωτόκολλα παρακολούθησης προς τον τελικό αποκλεισμό ή την τελική ιατρική διάγνωση και επιβεβαίωση της νόσου στον at-risk πληθυσμό.

Θεωρούμε βέβαια, ότι τα προγράμματα που ξεκινούν οι δημοτικές δομές μας, έχουν συγκεκριμένα όρια εμβέλειας και δεν πρέπει οι λειτουργοί τους να ξεφεύγουν από αυτά, διότι ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι να ευαισθητοποιεί, να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και να ενεργοποιεί έγκαιρα τον πολίτη, πριν γίνει από υγιής ασθενής.

Τα επόμενα βήματα προς την αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος προκύψει, καθώς επίσης, η διαχείριση της ασθένειας και η θεραπεία, βαρύνουν ως ευθύνη το θεράποντα γιατρό που πρέπει να μπορεί να επιλέγει ελεύθερα ο ασθενής πολίτης.

Πιστεύουμε σε μια καθολική Πολιτική Πρόληψης, ισότιμη για όλους τους κατοίκους αυτής χώρας, μέσα από την οποία, θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την αποφυγή της νόσησης, είτε μέσα από προγράμματα πρωτογενούς πρόληψης (π.χ. εμβολιασμούς) είτε μέσα από προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου και δευτερογενούς πρόληψης.

Σε αυτή τη μεταρρύθμιση, πιστεύουμε ότι η Εθνική Στρατηγική Πρόληψης και Διατήρησης Υγιών Πολιτών, μπορεί να γίνει πράξη, αν ενισχυθεί η κεντρική αξιοποίηση όλων των Δομών Υγείας στους ΟΤΑ και η συμμετοχή όλων των επιστημονικών φορέων της χώρας, μέσα από την άσκηση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και της Προληπτικής Ιατρικής.

Ετσι, θα μπορούμε να μιλούμε για ουσιαστική Οικονομία στις Δαπάνες Υγείας με ταυτόχρονη την αποτελεσματική διατήρηση της Υγείας του πληθυσμού μας.

Το πρόγραμμα που παρουσιάζει ο Πρόεδρος μέσα απ' το άρθρο του είναι η ουσιαστική ελπίδα για την διατήρηση, πρόληψη και προφύλαξη της Δημόσιας Υγείας και ουσιαστικά μας δείχνει τον τρόπο έτσι ώστε ο Δήμος να μπορεί μέσω κάποιων απλών ενεργειών, με πολύ χαμηλό κόστος και με εύκολα προσπελάσιμες δυσκολίες, να ανεβάσει κατά πολύ το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.
Επιπλέον ερχόμαστε να προσθέσουμε στο παραπάνω πρόγραμμα τις εξής παραμέτρους:
Ο Δήμος θα ασχοληθεί με τη Δημόσια Υγεία απ'τη βάση της κοινωνίας. Θα ξεκινήσει απ'τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία κάνοντας απλές μετρήσεις βάρους και ύψους των παιδιών, που όμως είναι υπεραρκετές για τους πατενταρισμένους πίνακες και αλγόριθμους, έτσι ώστε να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα και να προλάβουμε φαινόμενα όπως η παιδική παχυσαρκία κι ο παιδικός διαβήτης, φαινόμενα που δυστυχώς εμφανίζονται σε μεγάλα ποσοστά στη χώρα μας. Στις μεγαλύτερες ηλικίες μπορούν να γίνουν και πιο απλές εξετάσεις κι επί πλέον μετρήσεις. Έτσι θα δημιουργηθεί μια εκπληκτική βάση δεδομένων πολιτών, η οποία όταν θα αναλύθει με τους επιστήμονες της βιοστατιστικής κι επιδημιολογίας, κι αφού περάσει από τα screening tests, θα μπορεί με μεγάλη βεβαιότητα να προβλέψει τα προβλήματα που πιθαμώς θα εμφανιστούν στις ομάδες υψιλού ρίσκου.
Με ένα απλό τηλεφώνημα ή μια απλή ενημέρωση, ο Δήμος θα προτείνει στον πολίτη να κάνει συγκεκριμένες εξετάσεις για συγκεκριμένα προβλήματα. Κι επειδή όπως ξέρουμε “η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη”, με αυτόν τον τρόπο θα εξοικονομηθούν μεγάλα ποσά που θα δαπανηθούν από τα ταμεία, αλλά το κυριότερο θα σωθούν ζωές και θα θωρακιστεί η δημόσια κι η ιδιωτική υγεία.

ΣΤΟΧΟΣ 5ος:

Μικρά αλλά πολύ σημαντικά θέματα Δημόσιας Υγείας που οι περισσότερες δημοτικές αρχές ξεχνάνε είναι κι αυτά που προσδίδουν την ιδιοποιό διαφορά στη #δίεση. Σε όλες τις πολιτισμένες και τουριστικά ανεπτυγμένες πόλεις του κόσμου, υπάρχουν και λειτουργούν δημόσιες τουαλέτες. Στη δικιά μας πόλη απλά υπάρχουν και είτε είναι βρώμικες και παραμελημένες είτε τις καπηλεύονται ιδιώτες και χρεώνουν τον κόσμο για να τις χρησιμοποιήσει. Στόχος του Δήμου είναι να δημιουργήσει στα κομβικά σημεία της πόλης αλλά και των χωριών, δημόσιες τουαλέτες τις οποίες υποχρεούται να κρατάει καθαρές και λειτουργικές. Στις παραλίες υπάρχουν και πρέπει να τοποθετηθούν ειδικές “βιολογικές” τουαλέτες. Στα πάρκα και στους χώρους αναψυχής στην εξοχή (π.χ. Πλάκα, Κονιαριό, Ζιά) επίσης πρέπει να τοποθετηθούν τουαλέτες εναρμονισμένες με το περιβάλλον. Ακόμα θα πρέπει στα κεντρικά πολυσύχναστα σημεία να τοποθετηθούν κρήνες με πόσιμο, ελεγμένο νερό για τους περαστικούς.

Σοβαρό θέμα δημόσιας υγείας αποτελεί η καθαρότητα του πόσιμου νερού στα δίκτυα της ΔΕΥΑΚ. Πρέπει να γίνονται τακτικοί ποιοτικοί έλεγχοι στις δεξαμενές, στις σωληνώσεις, στις γεωτρήσεις κι οπουδόποτε θα μπορούσε να προκύψει εστία μόλυνσης κι επιμόλυνσης του δικτύου.

Ο Δήμος πρέπει να κάνει πιο εντατικούς ελέγχους σε ξενοδοχειακές μονάδες που ρίχνουν τα λύμματά τους παράνομα στη θάλλασα ή σε όμορα κτήματα, κι αν βρεθούν κι αποδειχτούν οι παραβάτες να επιβάλλει αυστηρές κυρώσεις.

Ο Δήμος θα πρέπει να κάνει ειδική μελέτη σε συνεργασία με είδικούς για την αντιμετώπιση της σκνίπας και του κουνουπιού σε περιοχές όπως είναι το Τιγκάκι, Μαρμάρι κ.α.. Για να κατασταλεί ο πληθυσμός των εντόμων ή να εξολοθρευτούν τελείως, πρέπει να γίνουν ειδικοί ψεκασμοί συγκεκριμένες εποχές του χρόνου, όταν ακόμα το έντομο είναι αυγό ή προνύμφη, στις ελώδεις περιοχές.

Τέλος κάποια άλλα πολύ σημαντικά θέματα που πρέπει να υπολογίσει ο Δήμος είναι:
η έγκαιρη περισυλλογή των απορριμάτων απ'τους κάδους, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Οι παράνομες τοποθετήσεις κεραίων κινητής τηλεφωνίας.
Οι ρύποι που εκπέμπονται απο καμινάδες κι εξατμίσεις
Το “κάψιμο” των σκουπιδιών στους ΧΥΤΑ

Κων/νος Π. Καραθωμάς
Υπεύθυνος Κοινωνικής Πολιτικής ‪#‎δίεσης‬