Αν και θεσμοθετήθηκε το 1977 όταν ο ΟΗΕ κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, η Παγκόσμια αυτή ημέρα ξεκίνησε ως ένας εορτασμός στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του πρώην σοβιετικού μπλοκ.

Στις ημέρες μας, σε πολλές περιοχές, η ημέρα αυτή, δυστυχώς, έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες, όπως συμβαίνει και με τη γιορτή της Μητέρας και την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Υπάρχουν όμως περιοχές που δεν διακρίνονται από βραχύχρονη μνήμη και η πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητας των γυναικών, διατηρείται αναλλοίωτη.

Και μπορεί στο σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, η γυναίκα αναμφιβόλως να έχει κατακτήσει διαφορετική θέση στην κοινωνική ζωή, όμως αυτό δε σημαίνει ότι οι αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών πρέπει να κοπάσουν, καθώς η βία και η κακοποίηση σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, παρουσιάζουν δραματικά ποσοστά.

Η βία που υφίστανται οι γυναίκες στον κόσμο κάθε μέρα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους και την υγεία τους. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ σε ορισμένες χώρες όπως η Ζάμπια το 59% των γυναικών θα βιώσουν σωματική βία στη ζωή τους. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μέχρι και το 50% των σεξουαλικών επιθέσεων συμβαίνουν σε κορίτσια που είναι κάτω των 16 ετών.

Υπολογίζεται ότι μόνο το 2002, 150 εκατομμύρια κορίτσια υπέστησαν σεξουαλική βία, ενώ 100 με 140 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων σε ολόκληρο τον κόσμο και κάθε χρόνο 3 εκατομμύρια κορίτσια κινδυνεύουν να τον υποστούν στην Αφρική μόνο.

Συνολικά τριακόσιοι μετανάστες έχασαν τη ζωή τους ανοιχτά της Λαμπεντούζα στην προσπάθειά τους να φθάσουν στην Ιταλία από τη Λιβύη πάνω σε τρεις βάρκες, όπως δήλωσε εκπρόσωπος του ΟΗΕ, ύστερα από συνομιλίες που είχε την Τετάρτη με ανθρώπους που διασώθηκαν από την ιταλική ακτοφυλακή τις τελευταίες ημέρες.Νωρίτερα είχε γίνει γνωστό πως οι αγνοούμενοι είναι πάνω από 300.



«Τρεις βάρκες που μετέφεραν περίπου 100 ανθρώπους η κάθε μια, αγνοούνται, σύμφωνα με επιζώντες» δήλωσε η Μπάρμπαρα Μολινάριο, εκπρόσωπος της υπηρεσίας προσφύγων του ΟΗΕ.



Οι τρεις βάρκες αναχώρησαν από τη Λιβύη μαζί με ακόμα μία από την οποία η Ιταλική ακτοφυλακή περισυνέλεξε 105 ανθρώπους υπό ακραίες συνθήκες στη θάλασσα και με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται μόλις μερικούς βαθμούς πάνω από το μηδέν.Σημειώνεται ότι οι 21 εξ αυτών πέθαναν από υποθερμία κατά τη διάρκεια της 18ωρης μεταφοράς τους στην Ιταλία. 



Αεροσκάφη της ιταλικής πολεμικής αεροπορίας πετούν, από χθες, πάνω από την θαλάσσια περιοχή στην οποία σημειώθηκε το ναυάγιο, αλλά, όπως υπογραμμίζουν τα μέσα ενημέρωσης στην Ρώμη, δεν υπάρχουν πλέον ελπίδες να βρεθούν διασωθέντες.


(Οι νεκροί μετανάστες σκεπασμένοι)



(Νεκροφόρες έξω από λιμάνι της Λαμπεντούζα για να παραλάβουν τους νεκρούς)

Όπως μεταδίδει η Rai, οι μετανάστες ήταν από την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Σενεγάλη και τη Νιγηρία.Μεταξύ των νεκρών υπάρχουν και παιδιά, αφού οι Ιταλικές Αρχές κατάφεραν να σώσουν μόνο τρία (το ένα ηλικίας 12 ετών).

Πολλοί σχολιαστές σημειώνουν ότι η κινητοποίηση της Ευρώπης για την διάσωση των μεταναστών είναι εμφανώς ελλιπής, και ότι η μετά την ολοκλήρωση της ιταλικής ανθρωπιστικής αποστολής Μάρε Νόστρουμ, τον περασμένο Νοέμβριο, η ευρωπαϊκή αποστολή Τρίτων, που έπρεπε να την αντικαταστήσει, αποδείχθηκε, σαφώς, ανεπαρκής. 


(Οι διασωθέντες μεταφέρονται με πούλμαν για εξετάσεις)





  To πρωτοσέλιδο της RAI: «Τραγικό ναυάγιο- 300 νεκροί»


To πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Λα Ρεπούμπλικα έχει τίτλο:« Λεμπεντούζα οι επιζήσαντες, πάνω από 300 νεκροί, δύο βάρκες βρέθηκαν άδειες, άλλες δύο έχουν εξαφανιστεί»

Το 2014 σημειώθηκε ρεκόρ αφίξεων μεταναστών στη γειτονική χώρα αφού έφτασαν στην Ιταλία περισσότεροι από 170.000 άνθρωποι.Μόνο τον Ιανουάριο φέτος, σύμφωνα με στοιχεία του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών, σ' αυτούς προστέθηκαν άλλοι 3.528 μετανάστες. 
zougla.gr
Σήμερα, παγκόσμια ημέρα υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εορτάζουμε την υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης  από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948.

Οι εμπνευστές της Διακήρυξης οραματίστηκαν έναν κόσμο απαλλαγμένο από διακρίσεις κάθε είδους, θεμελιωμένο στην αρχή της ισότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ωστόσο σήμερα, διαπιστώνουμε πως τα αίτια εκείνα τα οποία οδήγησαν στη σύνταξη αυτού του κειμένου, δυστυχώς υπάρχουν ακόμα.
Η γενικευμένη κρίση ανθρωπιστικών αξιών, οι πολεμικές συρράξεις, η ανθρώπινη εκμετάλλευση, η εμπορία ανθρώπων, τα βασανιστήρια είναι φαινόμενα που δεν έχουν πάψει να απαντώνται στο σύγχρονο κόσμο.

Η Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής, στα πλαίσια μιας συντονισμένης προσπάθειας για την οικοδόμηση ενός αξιόπιστου πλαισίου υποστήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των υπηκόων τρίτων χωρών, που περνούν τα σύνορα της χώρας μας χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις, σε μια ημέρα σαν τη σημερινή, στρέφει το βλέμμα της στην αδήριτη ανάγκη προτεραιοποίησης και υπεράσπισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Δεδομένου δε ότι στοιχεία της ταυτότητας και του έργου της ΥΠΥ είναι η  αποτελεσματική διαχείριση των μικτών μεταναστευτικών ροών με την υπαγωγή των Υπηκόων Τρίτων Χωρών σε διαδικασίες Πρώτης Υποδοχής σε συνθήκες σεβασμού της αξιοπρέπειάς τους, γίνεται αντιληπτός ο άρρηκτος σύνδεσμος μεταξύ της αποστολής της Υπηρεσίας και της προτεραιότητας Υποστήριξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Για την ΥΠΥ,  η σημερινή ημέρα δεν τοποθετείται στον ημερολόγιο  ως ημέρα εορτής, αλλά πολύ περισσότερο ως υπόμνηση μιας ανάγκης διαρκούς επαγρύπνησης.

Υγρός τάφος η Μεσόγειος

Δεκέμβριος 10, 2014
Τουλάχιστον 3.419 μετανάστες έχουν χάσει τη ζωή τους στη Μεσόγειο από τον Ιανουάριο, με τον διάπλου αυτόν να έχει γίνει "η πιο θανάσιμη διαδρομή του κόσμου", ένας απολογισμός ρεκόρ, ανακοίνωσε σήμερα η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCP).
 
Από την αρχή της χρονιάς, περισσότεροι από 207.000 μετανάστες επιχείρησαν να περάσουν τη Μεσόγειο Θάλασσα, αριθμός σχεδόν τριπλάσιος από το προηγούμενο ρεκόρ το 2011, όταν 70.000 μετανάστες είχαν εγκαταλείψει τις χώρες τους στη διάρκεια της εξέγερσης της αραβικής άνοιξης.

Αναλυτικά σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία:
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) προειδοποίησε σήμερα ότι η διεθνής κοινότητα χάνει την προσήλωσή της στη διάσωση ανθρώπινων ζωών, καθώς στις παράκτιες χώρες και τους περιφερειακούς συνασπισμούς κρατών επικρατεί σύγχυση σχετικά με τους τρόπους ανταπόκρισης στον αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων που πραγματοποιούν επικίνδυνα θαλάσσια ταξίδια, για να μεταναστεύσουν ή να ζητήσουν άσυλο.
 
Στη Γενεύη συνεχίζονται οι προετοιμασίες για την έναρξη εντός της ημέρας του «Διάλογου του Ύπατου Αρμοστή για το 2014», ενός άτυπου φόρουμ για θέματα πολιτικής, το οποίο φέτος επικεντρώνεται στην προστασία στη θάλασσα. Εν τω μεταξύ, ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες, τόνισε ότι ορισμένες κυβερνήσεις βλέπουν ολοένα και περισσότερο  την προσπάθεια  να κρατήσουν τους ξένους έξω από τα σύνορά τους, ως μεγαλύτερη προτεραιότητα από την υποχρέωση τήρησης του θεσμού του ασύλου.
 
«Αυτό είναι σφάλμα. Είναι ακριβώς η λανθασμένη αντίδραση σε μια εποχή όπου πρωτοφανής αριθμός ανθρώπων επιχειρεί να ξεφύγει από πολέμους», δήλωσε ο κ. Γκουτέρες. «Η ασφάλεια και η διαχείριση της μετανάστευσης απασχολούν όλα τα κράτη, αλλά οι πολιτικές πρέπει να χαράσσονται με τέτοιο τρόπο ώστε οι ανθρώπινες ζωές να μην καταλήξουν να γίνουν παράπλευρες απώλειες».
 
Η ίδια η φύση της θαλάσσιας διέλευσης καθιστά δύσκολη την αξιόπιστη σύγκριση με τα δεδομένα προηγούμενων χρόνων. Όμως τα διαθέσιμα στοιχεία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το 2014 σημειώθηκε καινοφανής αριθμός θαλάσσιων διελεύσεων. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις λιμενικών αρχών, τις πληροφορίες από επιχειρήσεις αποτροπής και άλλες διαδικασίες επιτήρησης, τουλάχιστον 348.000 άνθρωποι πραγματοποίησαν τέτοια επικίνδυνα ταξίδια από τις αρχές Ιανουαρίου σε ολόκληρο τον κόσμο. Ιστορικά, βασική αιτία των θαλάσσιων διελεύσεων ήταν η μετανάστευση. Όμως το 2014 παρουσιάζει αύξηση ο αριθμός των αιτούντων άσυλο που συμμετέχουν σε αυτά τα ταξίδια.
 
Ο μεγαλύτερος αριθμός αφίξεων δια θαλάσσης σημειώνεται στην Ευρώπη, καθώς συγκρούσεις εκτυλίσσονται στα νότια (Λιβύη), τα ανατολικά (Ουκρανία) και τα νοτιοανατολικά (Συρία / Ιράκ) της Γηραιάς Ηπείρου. Περισσότεροι από 207.000 άνθρωποι, όχι όλοι έχοντες ανάγκη τη διεθνή προστασία, έχουν διασχίσει τη Μεσόγειο από τις αρχές Ιανουαρίου. Ο αριθμός αυτός είναι σχεδόν τριπλάσιος των περίπου 70.000 ανθρώπων (ο μεγαλύτερος μέχρι τότε αριθμός που είχε καταγραφεί), οι οποίοι διέσχισαν τη Μεσόγειο το 2011, όταν ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Για πρώτη φορά, το 2014, σημαντικό τμήμα (σχεδόν 50% του συνόλου) της τραγικής εξόδου ήταν άνθρωποι από τις λεγόμενες «χώρες προέλευσης προσφύγων» (κυρίως από τη Συρία και την Ερυθραία).
 
Εκτός από τη Μεσόγειο, υπάρχουν τουλάχιστον τρεις ακόμη μεγάλες θαλάσσιες οδοί, τις οποίες χρησιμοποιούν τόσο οι μετανάστες όσο και οι άνθρωποι που διαφεύγουν από συγκρούσεις ή διώξεις: Στο Κέρας της Αφρικής 82.680 άνθρωποι διέσχισαν τον Κόλπο του Άντεν και την Ερυθρά Θάλασσα από την 1η Ιανουαρίου μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, οδεύοντας κυρίως από την Αιθιοπία και τη Σομαλία προς την Υεμένη, κι έπειτα τη Σαουδική Αραβία και τις χώρες του Περσικού Κόλπου. Στη Νοτιοανατολική Ασία, υπολογίζεται ότι 54.000 άνθρωποι έχουν πραγματοποιήσει θαλάσσιες διελεύσεις από την αρχή της χρονιάς, αναχωρώντας στην πλειονότητά τους από το Μπαγκλαντές ή τη Μιανμάρ, με κατεύθυνση την Ταϊλάνδη, τη Μαλαισία ή την Ινδονησία. Στην Καραϊβική, τουλάχιστον 4.775 άνθρωποι ταξίδεψαν σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία δια θαλάσσης μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου και της 1ης Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους, με την ελπίδα να ξεφύγουν από τη φτώχεια ή αναζητώντας άσυλο.
 
Κατά τη διάρκεια αυτών των ταξιδιών, πολλοί πεθαίνουν ή πέφτουν θύμα του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος. Η Υ.Α. έχει πληροφορίες για 4.272 καταγεγραμμένους θανάτους παγκοσμίως από την αρχή της χρονιάς. Τουλάχιστον  3.419 από αυτούς σημειώθηκαν στη Μεσόγειο – καθιστώντας τη την πλέον θανατηφόρα θαλάσσια δίοδο. Στη Νοτιοανατολική Ασία, εκτιμάται ότι 540 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους επιχειρώντας να διασχίσουν τον κόλπο της Βεγγάλης. Στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Κόλπο του Άντεν, τουλάχιστον 242 ζωές είχαν χαθεί μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου, ενώ στην Καραϊβική είχαν καταγραφεί 71 νεκροί ή αγνοούμενοι μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου. Εν τω μεταξύ, τα δίκτυα της διακίνησης ανθρώπων αναπτύσσονται ραγδαία, λειτουργώντας με ατιμωρησία σε περιοχές αστάθειας ή σύγκρουσης, μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους που βασίζονται στην ανθρώπινη απελπισία.
 
Σύμφωνα με τον κ. Γκουτέρες, με το να εστιάζουν οι κυβερνήσεις σε μεμονωμένες πλευρές ενός πολυεπίπεδου και διακρατικού προβλήματος (καθώς συχνά αφορά διαδρομές που διασχίζουν πολυάριθμα σύνορα και εκτείνονται σε μήκος χιλιάδων χιλιομέτρων), αντιλαμβάνονται γρήγορα ότι δεν μπορούν να ανακόψουν τη ροή ούτε να κάνουν τους ανθρώπους να σταματήσουν να χάνουν τη ζωή τους  κατά το ταξίδι.
 
«Δεν μπορείς να σταματήσεις μέσω της αποτροπής έναν άνθρωπο που διαφεύγει για να σώσει τη ζωή του, χωρίς να κλιμακώσεις περεταίρω τους κινδύνους», δήλωσε ο κ. Γκουτέρες. «Πρέπει να αντιμετωπιστούν οι πραγματικές αιτίες του προβλήματος. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξετάσουμε γιατί οι άνθρωποι τρέπονται σε φυγή, τι τους εμποδίζει από το να ζητήσουν άσυλο με ασφαλέστερο τρόπο, καθώς και τι μπορεί να γίνει για την πάταξη των εγκληματικών δικτύων που επωφελούνται από την κατάσταση, προστατεύοντας παράλληλα τα  θύματα. Σημαίνει, επίσης, ότι διαθέτουμε κατάλληλα συστήματα για να ανταποκριθούμε στις αφίξεις και να διακρίνουμε τους πραγματικούς πρόσφυγες από εκείνους που δεν είναι πρόσφυγες».
 
Ο φετινός Διάλογος του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ξεκινά την Τετάρτη και θα συνεχιστεί και την Πέμπτη. Πρόκειται να παρευρεθούν εκπρόσωποι κυβερνήσεων, μη κυβερνητικών οργανώσεων και λιμενικών αρχών, μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς και επικεφαλείς και αντιπρόσωποι διεθνών οργανισμών που είναι εταίροι της Υ.Α., όπως ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, το Γραφείο του ΟΗΕ για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός.
news247.gr
Στασιμότητα των μισθών στις ανεπτυγμένες οικονομίες, αργή σύγκλιση των μισθών των φτωχότερων χωρών και δραματικές μειώσεις μισθών στην Ελλάδα καταγράφει έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας του ΟΗΕ.
 
Εξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι μισθοί μόλις και μετά βίας έχουν ξεπεράσει το επίπεδο όπου βρίσκονταν το 2007, σύμφωνα με την έκθεση της ΔΟΕ για τους μισθούς και την ανεργία στον κόσμο. Οι πραγματικοί μισθοί (υπολογίζοντας την επίπτωση του πληθωρισμού) στις πλούσιες χώρες παρέμειναν στάσιμοι το 2012 και το 2013, αφού αυξήθηκαν κατά μέσον όρο μόλις κατά 0,1% και 0,2% αντίστοιχα. Ωστόσο, ξεχωρίζουν οι περιπτώσεις ευρωπαϊκών οικονομιών όπου οι μισθοί συρρικνώθηκαν και ήταν μικρότεροι το 2013 απ’ ό,τι ήταν το 2007.
 
Δυστυχώς, η Ελλάδα αποτελεί και πάλι ειδική περίπτωση. Ο μέσος μισθός στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά 24,2% από το 2007! Πολύ μεγάλη υπήρξε η μείωση μισθών και σε Ιταλία (5,7%), Βρετανία (7,1%) και κάπως μικρότερη σε Ισπανία (3,2%) και Ιρλανδία (2,1%).
Αντιθέτως, στην περίπτωση της Πορτογαλίας οι μισθοί ήταν το 2013 κατά 3,4% υψηλότεροι σε σχέση με το 2007.
 
Η χαώδης διαφορά στη μείωση μισθών μεταξύ της Ελλάδας και των υπολοίπων χωρών που βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα τα προηγούμενα χρόνια πρέπει να είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών που έγιναν σε τοπικό επίπεδο. Αναμφίβολα τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας ήταν πολύ σοβαρότερα απ’ ό,τι των υπολοίπων, ωστόσο η πολύ μεγάλη μείωση μισθών υποδηλώνει ότι στην Ελλάδα ήταν πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων, την οποία αποδέχθηκε η τρόικα, να επιχειρηθεί η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας σχεδόν αποκλειστικά μέσω της μείωσης των μισθών και όχι μέσω μεταρρυθμίσεων που θα αύξαναν την παραγωγικότητα.
 
Πολύ κακές ήταν οι επιδόσεις και άλλων ανεπτυγμένων οικονομιών όσον αφορά την αύξηση των μισθών μετά την κρίση. Σε γενικές γραμμές, μόνο σε οικονομίες που επωφελήθηκαν από την αύξηση των τιμών των εμπορευμάτων παρατηρείται αξιοπρεπής ενίσχυση των μισθών μεταξύ 2007 και 2013, όπως στην Αυστραλία (8,9%) και στον Καναδά (5%).
 
Ανάξιες λόγου αυξήσεις μισθών καταγράφονται σε Γερμανία (2,7%), Γαλλία (2,3%) και ΗΠΑ (1,4%) και μεγάλες μειώσεις σε Ιταλία και Βρετανία. Σύμφωνα με την κ. Σάντρα Πολάσκι, αναπληρώτρια διευθύντρια της ΔΟΕ, η στασιμότητα των μισθών εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και τη στασιμότητα των ανεπτυγμένων οικονομιών και πλέον απειλεί με αποπληθωρισμό την Ευρωζώνη. Κατά τη ΔΟΕ, τα χρόνια πριν από την κρίση στις ανεπτυγμένες οικονομίες η παραγωγικότητα αυξανόταν περισσότερο απ’ όσο οι μισθοί. «Το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ παραγωγικότητας και μισθών μεταφράστηκε σε μείωση του ποσοστού εισοδημάτων που προέρχονται από εργασία στο συνολικό ΑΕΠ».
 
 
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot