Ζούμε επί ενάμιση χρόνο, το τσίρκο της διακυβέρνησης της χώρας από δύο κόμματα με εκ διαμέτρου αντίθετη ιδεολογία.

Μια διακυβέρνηση, που έχει καταρρακώσει την αξιοπρέπεια και την ελπίδα του ελληνικού λαού. Μια διακυβέρνηση, που διεκδικεί το ρεκόρ Guinness όσον αφορά τα ψέματα και την εξαπάτηση των πολιτών.

Δεν πρόκειται να ισχυριστώ ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έκαναν λάθη. Εξάλλου όλα τα κόμματα που έλαβαν μέρος στη διακυβέρνηση της χώρας έχουν παραδεχθεί το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Προσπάθησαν όμως και με τις θυσίες του ελληνικού λαού άρχισαν να δημιουργούν κάποια ισορροπία και μια μικρή ελπίδα στον κόσμο, ώσπου ήρθε στην εξουσία η αριστερά της διάλυσης, με δεκανίκι ένα κόμμα που οι μόνες του αρχές είναι να έχει τον Πρόεδρό του σε υπουργική θέση.
Και τώρα τι κάνουμε; Υπάρχει ελπίδα ή θα φύγουν όλα τα παιδιά μας στο εξωτερικό και θα αφήσουμε τους ανίκανους να κυβερνούν τους μετανάστες. Φυσικά και όχι. Οι πολίτες άρχισαν να ξυπνούν, η αγανάκτηση άρχισε να φουντώνει, τα ψέματα ξεσκεπάζονται το ένα μετά το άλλο και η ανικανότητά τους είναι προφανής και στα μικρά παιδιά.
Κλείσαμε ένα χρόνο με κλειστές τράπεζες και με την ευκαιρία της θλιβερής αυτής επετείου, όλοι μας κάνουμε ένα απολογισμό του τι έγινε τον ενάμισι αυτό χρόνο.
1. Ένα κόμμα του οποίου τα στελέχη οργάνωναν πορείες, συλλαλητήρια, έκλειναν το κέντρο των μεγαλουπόλεων υποσχόμενοι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αύξηση αφορολογήτου, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ανάκληση των ιδιωτικοποιήσεων, κρατικοποίηση των τραπεζών και πολλές άλλες ανεύθυνες υποσχέσεις, που κατατέθηκαν στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης και έκαναν πολλούς έλληνες υπό την πίεση της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας να τους πιστέψουν. Αυτό το κόμμα κυβερνά τη χώρα επί ενάμισι χρόνο με συνεχείς παλινωδίες.
2. Υπάρχει ελπίδα να ισορροπήσει η Κυβέρνηση υπό το βάρος των ευθυνών που έχει αναλάβει; Δυστυχώς όχι. Μια Κυβέρνηση αποτελούμενη από ένα συνονθύλευμα κομμάτων από την εξτρεμιστική μέχρι την μετριοπαθή αριστερά, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να κυβερνήσουν τη χώρα. Το βέβαιο είναι ότι ο Τσίπρας γνώριζε πολύ καλά ότι αυτά που έλεγε είναι ανεφάρμοστα, δεν πίστευε όμως ότι θα αναλάμβανε την εξουσία. Για κακή τύχη της χώρας, στις 25 Ιανουαρίου 2015, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι όμως δυνατό να κυβερνήσει ο Τσίπρας όταν άλλοι από τους εταίρους του ήθελαν να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες άλλοι να ανακληθούν οι ιδιωτικοποιήσεις άλλοι να πάμε στη δραχμή άλλοι να κτυπήσουν το μεγάλο κεφάλαιο και τις ιδιωτικές εταιρείες και ότι άλλο κατέβαινε στο κεφάλι του καθενός χωρίς κανένα συντονισμό; Κάποια στιγμή είχε επικρατήσει η γραμμή Λαφαζάνη και η Σχολή Βαρουφάκη. Σχεδίαζαν να καταλάβουν το Νομισματοκοπείο και να μας πάνε στη δραχμή. Άραγε ο Πρωθυπουργός δεν γνώριζε τι σχεδίαζαν ή ήταν και αποκλειστικά δικός τους σχεδιασμός; Όποια και να είναι η πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός αποδείχθηκε ανεπαρκής και επικίνδυνος.
3. Ποιος είναι τελικά ο ρόλος του Πρωθυπουργού; Μέχρι την τελευταία στιγμή δήλωνε υποστηρικτής και σύντροφος με όλους όσους τελικά απομάκρυνε από το κόμμα και την Κυβέρνηση. Με τον ένα έτρεχε στη Ρωσία, δήλωνε ότι θα πάρει από τη Γερμανία το κατοχικό δάνειο με τον άλλο κατέστρωνε την περήφανη οικονομική πολιτική με την Πρόεδρο της Βουλής γελοιοποίησαν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Άρχισε να παίζει τα νταούλια όπως είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό, μόνο που αυτή τη φορά χόρευαν οι έλληνες βλέποντας το διεθνή εξευτελισμό της χώρας, το κλείσιμο των τραπεζών, την οικονομία να διαλύεται, τα παιδιά τους να ξενιτεύονται.
4. Συνειδητοποιώντας ο Πρωθυπουργός τους κινδύνους στους οποίους οδήγησε τη χώρα, μάλλον θέλησε να αποδράσει. Προκήρυξε το δημοψήφισμα για να καταψηφιστεί το πρόγραμμα των δανειστών και να διαγράψει το επαχθές δημόσιο χρέος. Έλα όμως, που ο ελληνικός λαός τον πίστεψε για ακόμη μια φορά και ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία το όχι. Μη έχοντας άλλη διέξοδο, εξαπάτησε και τους συντρόφους του και μετέτρεψε το όχι σε ναι, φέρνοντας στη Βουλή το πιο ταπεινωτικό μνημόνιο. Δυστυχώς δεν είχαμε άλλη επιλογή. Η άλλη επιλογή ήταν η Σχολή Λαφαζάνη και Βαρουφάκη, να αρχίσουν να κόβουν δραχμές.
5. Και αφού τον στήριξαν τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου για να σωθεί η χώρα, τότε ο μεγάλος ηγέτης, πριν αρχίσει να εφαρμόζει το μνημόνιο, προκηρύσσει ξανά εκλογές το Σεπτέμβριο του 2015, για να απαλλαγεί από τους επιστήθιους φίλους του, της συνιστώσας της δραχμής. Δεν έλαβε απόλυτη πλειοψηφία αλλά εξαργύρωσε τη στήριξη της Κυβέρνησης του με υπουργείο στον Αρχηγό των ΑΝΕΛ.
6. Άρχισαν μετά οι συνομιλίες με τους Θεσμούς (επειδή υποσχέθηκε να διώξει την Τρόικα, τη βάφτισε «Θεσμούς»), λέγοντας ότι θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση μέχρι το τέλος Οκτωβρίου. Κόκκινες γραμμές και από τους δύο Κυβερνητικούς εταίρους, με υποσχέσεις ότι δε θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Μας έλεγαν ότι παλεύανε να μη μειωθούν ούτε οι επικουρικές. Και όλα αυτά δια στόματος του Υπουργού Εργασίας, ο οποίος πριν γίνει υπουργός διατηρούσε γραφείο και οικονομούσε από μισθωτούς και συνταξιούχους, στους οποίους υποσχόταν να τους δικαιώσει γιατί οι Νόμοι που τους μείωσαν μισθούς και συντάξεις ήταν άδικοι και αντισυνταγματικοί. Αυτές τις ημέρες, όταν οι συνταξιούχοι είδαν τα εκκαθαριστικά τους, θα κατάλαβαν το πόσο αναξιόπιστοι και ανίκανοι μας κυβερνούν.
7. Θα έλεγε κάποιος, -Καλά, λόγω οικονομικής κρίσης μειώθηκαν οι συντάξεις, θα ξανανέβουν μόλις βελτιωθεί η κατάσταση. Πιθανόν, όχι όμως με αυτή την Κυβέρνηση. Μπορεί να έφυγε από το ΣΥΡΙΖΑ η συνιστώσα της δραχμής, υπάρχουν όμως πολλές άλλες συνιστώσες, που κρατούν τα χέρια του Τσίπρα δεμένα. Η μανία κατά των ιδιωτικοποιήσεων, το κυνήγι των επιχειρήσεων και των ελευθέρων επαγγελματιών, το μίσος κατά της ιδιωτικής εκπαίδευσης, κατέστρεψαν την οικονομία και δεν αφήνουν περιθώρια ανάπτυξης. Ας πάνε στην Κύπρο να δουν πόσα ιδιωτικά πανεπιστήμια λειτουργούν και πόσο συνάλλαγμα εισρέει. Γιατί να μην γίνει η Ελλάδα Πανεπιστημιακό κέντρο των Βαλκανίων και όχι μόνο. Αλλά είναι δυνατό ο Υπουργός Παιδείας να στηρίξει τη μόρφωση; Με τι προσόντα; Το όραμά του ήταν η επανεγγραφή των αιώνιων φοιτητών.
8. Τώρα όσον αφορά τα Δωδεκάνησα, που μας ενδιαφέρει άμεσα. Όταν ακουγόταν απλά η φήμη για εξίσωση των συντελεστών ΦΠΑ και οι δύο εταίροι δήλωναν έτοιμοι για ανένδοτο αγώνα. Έβαλαν κόκκινες γραμμές, υποσχέθηκαν τα πάντα και τελικά όχι μόνο εξίσωσαν τους συντελεστές, αλλά και με τη γενικότερη πολιτική τους έπληξαν την τουριστική βιομηχανία, χωρίς ούτε ένας Δωδεκανήσιος βουλευτής του Κυβερνώντος κόμματος να παραιτηθεί για λόγους συνείδησης.
9. Αλλά μπορούμε να ξεχάσουμε τη στάση τους στις Εθνικές Επετείους; Τον προπηλακισμό των επισήμων, ακόμη και του Προέδρου της Δημοκρατίας; Γιατί δεν γίνονται σήμερα αυτά τα έκτροπα. Μήπως επειδή ο εταίρος τους είναι υπέρμαχος των παρελάσεων ή μήπως οι υποκινητές ήταν δικά τους παιδιά;.
10. Παρέμεινα όμως συνεπείς και σε κάτι. Στην κατά πλειοψηφία απέχθεια στη γραβάτα και στον αθεϊσμό.

Αν η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν κυβέρνηση της Ιαπωνίας, οι μισοί υπουργοί και βουλευτές θα είχαν αυτοκτονήσει. Προς θεού δεν το συνιστώ, θα ήθελα όμως κάποιοι βουλευτές για λόγους συνείδησης να παραιτηθούν (ένα – δύο το έκαναν καμουφλαρισμένα). Πως κοιμούνται τα στελέχη του παλαιού ΠΑΣΟΚ, που έγιναν υπέρμαχοι των απόψεων Τσίπρα για να σχίσουν το μνημόνιο, να σταματήσουν τις ιδιωτικοποιήσεις, να καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ και ένα σωρό άλλες εξαγγελίες, που ξέφτισαν στο πέρασμα του χρόνου; Μήπως τα κίνητρα ήταν η διατήρησή τους στην εξουσία; Η ιστορία θα ασχοληθεί με το φαινόμενο.
Όταν κάνεις ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποσχόσουν για να βγεις βουλευτής, πως θα κοιτάξεις στα μάτια τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς τους μικρομεσαίους, τους επιχειρηματίες, που σε ψήφισαν; Τι ήθος θα διδάξεις στα παιδιά σου;
Παραιτηθείτε είστε ανίκανοι.