Ενα νέο πλήγμα στους ακρίτες ετοιμάζεται να καταφέρει το Υπουργείο Οικονομικών και μάλιστα σε μια περίοδο εξαιρετικά ευαίσθητη για τα εθνικά μας θέματα.

Αρχής γενομένης από το πολύπαθο Αγαθονήσι, το Υπουργείο Οικονομικών και πιο συγκεκριμένα η Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας και Κοινωφελών Περιουσιών της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας Αιγαίου, έχει κινήσει διαδικασία, που είχε «παγώσει» τα έτη 2012 και 2013, προκειμένου να ανακληθούν τα παραχωρητήρια δημοσίων ακινήτων στους ελάχιστους κατοίκους του νησιού, δυνάμει ευεργετικών διατάξεων του νόμου 719/77 περί εκποίησης δημοσίων κτημάτων!!

H διαδικασία έχει ξεκινήσει πριν από ένα χρόνο περίπου για την καταγραφή των ακινήτων και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μετά από παραγγελία που δόθηκε εγγράφως.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα πάντα με την αλληλογραφία, που έχει στην διάθεση της η «δημοκρατική», σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 5 του ν. 719/1977(ΦΕΚ 301 Α’), όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν με τις διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 35 του ν. 1473/84,(ΦΕΚ 127 Α’) και του άρθρου 17 του ν.2443/96, (ΦΕΚ 265 Α’), παραχωρήθηκαν απευθείας δωρεάν και κατά κυριότητα, στους μόνιμους κατοίκους των νησιών Αγαθονησίου, Αρκιών, Μαράνθης, Σαρίας και Καστελορίζου, οι οποίοι στερούνταν στέγης και είχαν την ελληνική ιθαγένεια, οικόπεδα του δημοσίου προς κάλυψη στεγαστικών τους αναγκών.
Οι παραπάνω παραχωρήσεις τελούν υπό την διαλυτική αίρεση της αυτοδίκαιης ανάκλησης των, στην περίπτωση μη τήρησης των όρων και προϋποθέσεων που τίθενται σε αυτές και προβλέπονται από τις ανωτέρω διατάξεις και της επανόδου της κυριότητας των ακινήτων στο Δημόσιο.
Πιο συγκεκριμένα ο νόμος προβλέπει ότι οι παραχωρησιούχοι οφείλουν να ανεγείρουν οικοδομές στα ακίνητα που τους παραχωρήθηκαν εντός πενταετίας από την σχετική απόφαση και να εγκατασταθούν μόνιμα στα νησιά.

Το θέμα εξετάστηκε αρχικά από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου το έτος 2012 και απεστάλη έγγραφο στον Δήμο Αγαθονησίου προκειμένου να διενεργήσει σχετική έρευνα.
Με βάση την απάντηση του Δήμου Αγαθονησίου από τα 114 συνολικά τεμαχισμένα οικόπεδα στο νησί έχουν παραχωρηθεί τα 90 και έχουν οικοδομηθεί τα 13, ένα ήταν εντός της προθεσμίας, ενώ 76 παραχωρήσεις οφείλουν να ανακληθούν.
24 οικόπεδα παραμένουν αδιάθετα διότι βρίσκονται σε δυσπρόσιτη και μη προσβάσιμη περιοχή.
Η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου είχε αναθέσει μάλιστα στον προϊστάμενο της ΔΟΥ Λέρου να διενεργήσει επιτόπια αυτοψία ενώ συντάχθηκε και σχετική έκθεση ελέγχου.

Σημειώνεται ωστόσο ότι στις αποφάσεις που εκδόθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρ. 5 παρ. 1-4 του Ν. 719/77 κατά το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία έκδοσης του νόμου έως την αντικατάσταση της παρ. 3 αυτού, με τις διατάξεις του άρθρ. 35 παρ. 5 του Ν. 1473/1984, δεν αναγραφόταν ο όρος της ανέγερσης οικοδομής επί των οικοπέδων εντός πενταετίας, καθώς ο συγκεκριμένος όρος δεν προβλεπόταν στις αρχικές διατάξεις και ορίστηκε με νέες!
Το Υπουργείο Οικονομικών ωστόσο έκρινε ότι η διαπίστωση της παράβασης των όρων και των προϋποθέσεων των παραχωρήσεων, όπως αυτοί ρητά ορίζονται, είναι πραγματικό γεγονός και δεν απαιτείται η δική του γνώμη, ισχυριζόμενο ότι έπρεπε να είχαν ελεγχθεί όλα τα παραχωρητήρια και να είχαν ανακληθεί, λόγω της παρέλευσης μεγάλου χρονικού διαστήματος από την ημερομηνία έκδοσης του και συγκεκριμένα όλες οι παραχωρήσεις στο Αγαθονήσι για τις οποίες έχει πληρωθεί αυτοδικαίως η διαλυτική αίρεση, σιωπηρώς εξυπακουόμενη και εάν ακόμη δεν περιλήφθηκε σχετικός όρος στο πωλητήριο!!
Τονίζει μάλιστα ότι η αρμοδιότητα ανάκλησης τους σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 21 του άρθρου 46 του ν. 3220/2005, περιήλθε αρχικά στο Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας και στη συνέχεια με τις διατάξεις του άρθρου 280 του ν. 3852/2010 στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και ζητά να κοινοποιηθούν στον τελευταίο όλα τα στοιχεία για την ανάκληση των παραχωρητηρίων!!
Τα ανωτέρω λαμβάνουν χώρα σε μια περίοδο, που «διαφημίζεται» η επαναφορά σε ισχύ του νόμου 719/77 περί εκποίησης δημοσίων κτημάτων σε καταπατητές στα Δωδεκάνησα με τίμημα το οποίο ωστόσο θα καθοριστεί με βάση τις σημερινές αντικειμενικές αξίες των ακινήτων σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους μετά και από σχετικές εισηγήσεις επιτελών της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου και βουλευτή Δωδεκανήσου.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία στην περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου στα Δωδεκάνησα περιλαμβάνονται 22.870 ακίνητα συνολικού εμβαδού 800.000 στρεμμάτων περίπου.

Οι επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών, όπως ξανάγραψε η «δ», εξετάζουν είτε την πώληση της περιουσίας αυτής, είτε τη διάθεση της με τη μέθοδο του μακροχρόνιου sale and lease back. Στα ίδια πλαίσια τέθηκε πλέον και το ζήτημα εκποίησης της σε εφαρμογή του ν. 719/77 που είχε παγώσει.
Η ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου στα νησιά Ρόδου, Κω και σε τμήμα της Λέρου, σε απόλυτους αριθμούς ανέρχεται σε 26.000 ως 28.000 κτηματομερίδες, καταγεγραμμένες στα οικεία Κτηματολόγια, ενώ για όλα τα νησιά του νομού, αυτή θα πρέπει να υπερβαίνει τα 30.000 ακίνητα.
Η εγγεγραμμένη περιουσία έχει συνολική έκταση 800.000 στρέμματα περίπου, χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτή τα αστικά ακίνητα (εγγεγραμμένα και μη) ανερχόμενα σε 4.000 περίπου, η κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού και παραλίας, καθώς επίσης και τα λοιπά κοινόχρηστα πράγματα ήτοι κοίτες χειμάρρων, δρόμοι, πλατείες, άλση κ.λπ.
Σημειώνεται ότι το 1/3 του νησιού της Ρόδου βρίσκεται στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, ενώ η αντίστοιχη περιουσία στο νησί της Κω ανέρχεται σε 67.000 στρέμματα περίπου και στο νησί της Λέρου σε 1.500 στρέμματα.

Αγνωστη είναι εξάλλου η περιουσία του Δημοσίου στα υπόλοιπα νησιά της Δωδεκανήσου και αυτή εντοπίζεται κατά τεκμήριο, δηλαδή ότι δεν είναι ιδιωτικό είναι του Δημοσίου.
Μέχρι στιγμής στα βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου έχουν καταγραφεί για το νησί της Ρόδου 20.968 περίπου ακίνητα, για το νησί της Κω 1.319 ακίνητα, για το νησί της Καρπάθου 37 ακίνητα και για τα νησιά Καλύμνου-Λέρου 546 ακίνητα.
Το εύρος της δημόσιας περιουσίας στα Δωδεκάνησα είναι τεράστιο σε έκταση και αμύθητο σε οικονομικές αξίες.
Η διαχείριση που μέχρι σήμερα έγινε από το υπουργείο Οικονομικών και στους χρόνους που εκδόθηκαν νομοθετήματα ως προς αυτήν, πιθανά να εξυπηρέτησε σκοπιμότητες και αδικίες προερχόμενες από την περίοδο της Ιταλοκρατίας, αλλά σήμερα θεωρούνται παρωχημένες.
Η Κτηματική Υπηρεσία την τελευταία πενταετία δεν έχει προβεί σε καμία εκποίηση δημοσίων ακινήτων σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (ν. 719/77) διότι θεωρεί ότι η εκποίηση μ’ αυτή τη διαδικασία θα είναι χαριστική και σκανδαλώδης.

Επίσης η προαναφερόμενη νομοθεσία δημιούργησε στο παρελθόν φαινόμενα διαφθοράς τα οποία προκάλεσαν τεράστια ζημιά στο Δημόσιο. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον εντοπισμό προ τετραετίας από την ΚΥΔ παράνομων – ανυπόστατων αποφάσεων του Νομάρχη Δωδεκανήσου, βάσει των οποίων μετεγγράφηκαν δημόσια ακίνητα επ’ ονόματι ιδιωτών στο Κτηματολόγιο της Ρόδου, υπόθεση η οποία ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη αστικά και ποινικά.
Η πρόταση που εξετάζεται πλέον είναι η περιουσία του Δημοσίου στα Δωδεκάνησα να εκποιηθεί σε ιδιώτες ή στους φερόμενους ως καταπατητές με τη διαδικασία των όρων της κτηματαγοράς και με τις εμπορικές αξίες της αγοράς, δεδομένου ότι το πνεύμα του νομοθέτη των προηγούμενων νομοθετημάτων που στόχευε στην αποκατάσταση των αδικιών της Ιταλοκρατίας έχει πλέον εκλείψει, και στους καινούργιους καταπατητές, δεν υπάρχει έρεισμα αποκατάστασης αδικίας παρά μόνο η ιδιοποίηση δημοσίων ακινήτων με σκοπό την προσπόριση της υπεραξίας τους.
Επίσης εξετάζεται το ενδεχόμενο να τεθεί χρονικό περιθώριο π.χ. ένα έτος από την ημερομηνία έκδοσης της σχετικής εγκριτικής απόφασης κατά την οποία ο ιδιώτης – καταπατητής θα πρέπει να καταβάλει το τίμημα, να αποδεχτεί την εκποίηση διαφορετικά αυτοδίκαια θα χάνει το δικαίωμα και θα αποδεσμεύεται το ακίνητο προκειμένου το Δημόσιο να το διαχειριστεί άμεσα.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ακίνητο που εκποιήθηκε με τον νόμο 719/77 σε ιδιώτη το έτος 1995 – 1996 έναντι τμήματος 150.000 δρχ. το έτος 2003 πουλήθηκε από τον ιδιώτη σε τρίτο έναντι τμήματος 800.000 ¤.

Επίσης, σημειώνεται ότι όλα τα ακίνητα του Δημοσίου που θεωρούνται σήμερα «φιλέτα» και για τα οποία υπάρχει τεράστιο επενδυτικό ενδιαφέρον βρίσκονται σε περιοχές των οποίων οι αντικειμενικές αξίες είναι μηδαμινές σε σχέση με την εμπορική αξία των ακινήτων αυτών.

Πηγή:www.dimokratiki.gr