«Αυτά τα παιδιά ίσως να είναι αμελητέα ποσότητα για τον Υπουργό και μπορούν να θυσιαστούν στο βωμό των κονδυλίων και των αριθμών», αναφέρει η κυρία Μαλλιωτάκη

Με μία επιστολή προς τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη, μία μητέρα από τη Ιεράπετρα περιγράφει την «Οδύσσεια» που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με αυτισμό, όπως το δικό της.

Η σχολική χρονιά ξεκίνησε και ο 6χρονος γιος της κυρίας Εύης Μαλλιωτάκη βρίσκεται σε μία σχολική τάξη με 24 παιδιά, χωρίς της δυνατότητα παράλληλης στήριξης και χωρίς κανείς να ξέρει να της απαντήσει πότε θα γίνουν οι σχετικές προσλήψεις.

Στη σχετική επιστολή που δημοσιεύεται στο ekriti.gr, η κυρία Μαλλιωτάκη αναφέρει ότι αυτά τα παιδιά ίσως να είναι αμελητέα ποσότητα για τον Υπουργό και μπορούν να θυσιαστούν στο βωμό των κονδυλίων και των αριθμών.

Αναλυτικά η επιστολή

Κύριε Υπουργέ Παιδείας, Τις τελευταίες μέρες παρακολουθώ το μπαράζ δηλώσεων, συνεντεύξεων και ομιλιών σας με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς, με μεγάλο ενδιαφέρον και συνάμα τεράστια έκπληξη. Παραθέτω ένα απόσπασμα από το μήνυμά σας για την έναρξη του σχολικού έτους, για να σας αποδείξω ή ότι ψεύδεστε ή ότι είστε ανενημέρωτος. Αν ισχύει το πρώτο παρακαλώ να ανακαλέσετε και να παραιτηθείτε, αν ισχύει το δεύτερο παρακαλώ απλά παραιτηθείτε.

Αν πάλι θεωρείτε ότι είστε ένας μεταρρυθμιστής με «Όραμα ένα σχολείο όπου θα πνέει άνεμος δημοκρατίας και δημιουργίας, που θα τονώνει την πρωτοβουλία και το μεράκι των εκπαιδευτικών, ένα σχολείο που δε θα είναι εξεταστικό κέντρο, δε θα υπηρετεί τον άκρατο ανταγωνισμό αλλά θα είναι ένα σχολείο ποιότητας και ισότητας, συμμετοχής και συνεργασίας, ένα σχολείο που θα οικοδομεί στερεή και βαθιά γνώση, εξάπτοντας την περιέργεια και τη φαντασία των παιδιών και καλλιεργώντας την κριτική τους σκέψη» όπως αναφέρετε, σας ικετεύω ως μάνα να δώσετε μια ευκαιρία και σε εκείνα, τα άλλα παιδιά που χρειάζονται την λεγόμενη ειδική αγωγή... Απευθύνομαι σε σας προσωπικά έχοντας πρώτα ενοχλήσει όλη την ιεραρχία του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Άρχισα με τη νηπιαγωγό, την διευθύντρια του σχολείου, τον προϊστάμενο πρωτοβάθμιας του νομού, τον περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης του νησιού και όλοι μου έλεγαν το ίδιο: «Είναι θέμα Υπουργείου». Λοιπόν κύριε Υπουργέ, ο γιος μου είναι 6 ετών και φοιτά σε νηπιαγωγείο της επαρχίας. Ο Γολγοθάς ΤΟΥ (και όχι ο δικό μας, σαν γονείς μόνο αρωγοί μπορεί να είμαστε) απέναντι στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του στην εκπαίδευση άρχισε όταν διαγνώστηκε αυτιστικός πριν από περίπου δυο χρόνια.

Οι γιατροί μας τόνισαν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ζωτική σημασία για την εξέλιξη του παιδιού έχει η πρώιμη παρέμβαση. Ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες τους, απευθυνθήκαμε στους ειδικούς (λογοθεραπευτές, ψυχολόγους, εργοθεραπευτές, αναπτυξιολόγους, παιδίατρους) πάντα ιδιωτικά αφού αυτές οι δημόσιες δομές στην περιφέρεια είναι ανύπαρκτες. Και κατόπιν έφτασε η ώρα του νηπιαγωγείου.

Τον Σεπτέμβριο του 2015 μας παρέπεμψαν στο ΚΕΔΔΥ του νομού μας για να γνωματεύσει τί χρειάζεται το παιδί αλλά δυστυχώς ήταν ΥΠΟστελεχωμένο και δεν μπορούσαμε να περάσουμε από την σχετική επιτροπή πριν το Νοέμβριο. Αυτό όμως σήμαινε ότι ταυτόχρονα το παιδί έχανε το δικαίωμα παράλληλης στήριξης ειδικής αγωγής αφού, έτσι και αλλιώς, οι προσλήψεις για αυτό τον τομέα γίνονται μέχρι τις 20 Οκτώβρη. Πρώτη απογοήτευση αλλά δεν το βάλαμε κάτω...Πιέζαμε και παρακαλούσαμε και διαμαρτυρηθήκαμε και καταφέραμε- άτυπα ομολογώ- να έρθει μια νηπιαγωγός ως παράλληλη στήριξη στην τάξη του. Βέβαια μας τόνισαν ότι αυτό ήταν μια εξυπηρέτησή αφού τα προνήπια δεν δικαιούνται παράλληλη στήριξη ειδικής αγωγής βάση νόμου(!)

Δεύτερη απογοήτευση, μάλλον αυτός που όρισε πότε έχεις δικαίωμα ειδικής αγωγής δεν έχει πληροφορηθεί αυτό που όλοι οι γιατροί λένε πως είναι απαραίτητο για αυτά τα παιδιά: «ΠΡΩΙΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ». Έστω και με ημίμετρα και με πολλή προσωπική δουλειά και υποστήριξη από τις 2 νηπιαγωγούς του σχολείου του -τους χρωστάμε ένα τεράστιο ευχαριστώ- ο μικρός μας κατάφερε να προσαρμοστεί και κυρίως να εκπαιδευτεί όπως του άξιζε και του αρμόζει. Πλέον είχαμε και το πολυπόθητο χαρτί από το ΚΕΔΔΥ και ήμασταν σίγουροι πως η επόμενη χρονιά θα ήταν ακόμα πιο εποικοδομητική για το μικρό μας. Φτάσαμε λοιπό στο σήμερα. Με τυμπανοκρουσίες για κανονικότητα και κυρίως χωρίς κενά εκπαιδευτικών... Ο γιος μου βρέθηκε σε μια τάξη με 24 άλλα νήπια και δυστυχώς χωρίς νηπιαγωγό ειδικής αγωγής. Πλέον την απογοήτευση τη διαδέχτηκε η οργή..... Γιατί κύριε Υπουργέ οργή νιώθομε ως γονείς όταν διαβάζουμε το μήνυμα σας: «Από μεριάς μας έχει καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια για να είναι καλή αυτή η χρονιά. Τα ωρολόγια προγράμματα, το πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου και η διδακτέα ύλη έχουν ανανεωθεί, τα βιβλία σάς περιμένουν από το καλοκαίρι και τα έξοδα των σχολικών επιτροπών έχουν ήδη καλυφθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών. Τέλος, φέτος δεν λείπουν από τα σχολεία εκπαιδευτικοί, χάρη αφενός σε ένα επιτυχή σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας, ώστε, να ολοκληρωθούν όλες οι αναγκαίες διαδικασίες ταχύτατα και άρα έγκαιρα, αφετέρου χάρη στη συνδρομή του Υπουργείου Οικονομικών που εξασφάλισε τα απαραίτητα κονδύλια». Ξεχάσατε τα κονδύλια για την ειδική αγωγή. Σε καμία τάξη με 24 νήπια ένα παιδί με ειδικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες δεν μπορεί να θεωρείται καλυμμένο. ΚΕΝΟ είναι. Και το νησί μου όπως πληροφορήθηκα μετά από έρευνα, έχει περίπου 450 ΚΕΝΑ. Και πανελλαδικά πόσα; Τα 450 παιδιά για σας ίσως να είναι αμελητέα ποσότητα κύριε Υπουργέ και μπορούν να θυσιαστούν στο βωμό των κονδυλίων και των αριθμών αλλά ως μάνα και ως πολίτης σας δηλώνω ότι δεν μπορείτε να αφαιρείτε το δικαίωμα της μόρφωσης από το γιο μου και να του στερείτε το δικαίωμα της εκπαίδευσης. Δεν θα πετάξετε το παιδί μου στον Καιάδα για να σας βγουν οι αριθμοί και δεν σας ζητώ να λύσετε το πρόβλημα γιατί απλά δεν είναι πρόβλημα. Είναι το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του στην δημόσια υποχρεωτική εκπαίδευση και απαιτώ να του την παρέχετε.

Η υπομονή τελείωσε.

Ώρα για δράση κύριε Υπουργέ».