Φέτος, η 25η Μαρτίου, αυτή η διπλή γιορτή για τους Έλληνες, είναι ξεχωριστή, καθώς μας βρίσκει στην τελική μάχη με την πανδημία. Μετά από δύο χρόνια, μπορούμε επιτέλους να τιμήσουμε, όπως επιθυμούμε, την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Γιατί αυτό που πέτυχε η Ελληνική Επανάσταση, τη σύσταση του πρώτου ανεξάρτητου κράτους που αποτίναξε τον ζυγό της πανίσχυρης οθωμανικής αυτοκρατορίας, ήταν ένας άθλος της εποχής. Ένας άθλος που δεν ήταν αυτονόητος, αντιθέτως. Εξηγείται όμως για κάποιους λόγους συγκεκριμένους, μερικοί από τους οποίους:

Η πρόοδος και η εξωστρέφεια που χαρακτήριζαν τους Έλληνες έναντι των Οθωμανών, χάρη στην άνθιση του εμπορίου, των γραμμάτων, της τέχνης.

Η συστηματική δουλειά και η μέθοδος με την οποία προσεγγίστηκε το εγχείρημα της Επανάστασης, βάσει ενός στιβαρού σχεδίου.

Η ομοψυχία των αγωνιστών, οι συμμαχίες και η συνεργασία με δυνάμεις, ομάδες, επιφανείς προσωπικότητες.

Η Ελληνική Επανάσταση είχε και τρέλα, όπως αφηγείται ένας εκ των πρωταγωνιστών της. Είχε ψυχή, που δεν λογάριαζε από αντικειμενικές δυσκολίες και εμπόδια. Είχε αυτό το πάθος, που καλύπτει την απόσταση από την «αίσια έκβαση» μέχρι το «όνειρο που γίνεται πραγματικότητα».

Με τη νηφάλια καθαρή ματιά που μας δίνει η απόσταση των 201 ετών, αναγνωρίζουμε ότι τα παραπάνω συστατικά που συνέθεσαν τον άθλο της Ελληνικής Επανάστασης είναι αυτά τα ίδια που μας έχουν εξασφαλίσει στο διάβα μας όλες μας τις νίκες, ιστορικές και σύγχρονες, ως έθνος, ως κοινωνία, ως οικονομία αλλά και ως τόπος, όπως έχει αποδείξει η πρόσφατη ανταπόκριση των νησιών του Νοτίου Αιγαίου στις αλλεπάλληλες προκλήσεις της τελευταίας δεκαετίας.

Εθνική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση. Γι’ αυτά αγωνίστηκαν οι ήρωες του 1821.

Σήμερα, η 25η Μαρτίου είναι μοναδική και για έναν άλλο λόγο, ιδιαιτέρως αρνητικό. Συμπίπτει με τους αγώνες ενός άλλου λαού για αυτοδιάθεση και με έναν πόλεμο, που αριθμεί ήδη μερικές από τις πιο σκοτεινές μέρες στην ευρωπαϊκή ιστορία. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μας επηρεάζει όλους.

Με τον δυτικό κόσμο, μοιραστήκαμε τους τελευταίους αιώνες κοινές παραδοχές, αξιακές πολιτισμικές και πολιτικές. Αυτές οι παραδοχές μας ένωσαν. Στη βάση αυτών στέριωσαν όλες οι μακρές περίοδοι ειρήνης αυτής της ηπείρου. Αυτές οι παραδοχές ας επικρατήσουν και σήμερα για να κλείσουν οι βαθιές πληγές αυτού του πολέμου και να ξημερώσει ένα αύριο με δημοκρατία και ειρήνη για όλους. Ένα αύριο ευαγγελισμού, όπως η σημερινή γιορτή της ορθοδοξίας, με χαρμόσυνες ειδήσεις για όλο τον κόσμο.

Ζήτω η Ελλάδα. Ζήτω η ανεξαρτησία. Ζήτω η ελευθερία.