Η έκκεντρη…επικέντρωση μιας αντιπαράθεσης !

Προβληματισμός σχετικά με την δυνατότητα εγκατάστασης

ακτινοθεραπευτικού μηχανήματος στην Κω

της Ελλης Καρανίκα

Συντονίστρια Διευθύντρια Αναισθησιολογικού τμημ. & Ιατρείου Πόνου ΓΝΚΩ

Οι έντονες αντιπαραθέσεις στα τοπικά ΜΜΕ, μετά την γνωστή πρόταση του κ.Δημάρχου για χρηματοτοδότηση της μελέτης προκειμένου να εγκατασταθεί ακτινοθεραπευτικό μηχάνημα στην Κω, επικεντρώθηκε σε περιφερικά και όχι στα κεντρικά σημεία της πρότασης:Σχολιάστηκε το ποιος είπε τι, υπό ποια αρμοδιότητα, ποια…δικαιοδοσία(!), με ποιες προθέσεις, ποιους στόχους κλπ.Το δικαίωμα λόγου, όμως, το έχουν όλοι σε μια δημοκρατία, όπως και το δικαίωμα κριτικής σε λεχθέντα. Κατά την γνώμη μου, ο δημόσιος διάλογος ή και αντιπαράθεση έχει κοινωνικοπολιτικό όφελος αν επικεντρώνεται στο πόσο εφικτή είναι μια πρόταση, πέρα απο την προφανή χρησιμότητά της. Είναι αναμενόμενο, οι δημόσιες τοποθετήσεις να αξιολογούνται με μεγεθυντικό φακό, ιδιαίτερα όταν αφορούν σημαντικά κοινωνικά και προέρχονται από υπηρεσιακούς ή πολιτικούς παράγοντες. Επειδή η ελπίδα είναι αυτοσχέδιο σωσίβιο επιβίωσης των ασθενών, γενικότερα, μέσα στην φουρτούνα της νόσου, χρειάζεται προσοχή σε δημόσιες ελπιδοφόρες εξαγγελίες , ώστε να αποφεύγεται ο κίνδυνος για μεγάλες προσδοκίες που κινδυνεύουν από μεγάλες διαψεύσεις, συνεπάγονται μεγάλες απογοητεύσεις και καταποντίζουν στο βυθό της απελπισίας τους ευάλωτους ασθενείς.

Θεωρώ αναμφισβήτητη την ευαισθησία όλων μας για τους καρκινοπαθείς ασθενείς που χρειάζονται ακτινοθεραπειί και λόγω πολύμηνων αναμονών στο δημόσιο σύστημα υγείας καταφεύγουν -όσοι μπορούν- σε ιδιωτικά κέντρα εκτός Κω, καταβάλοντας υπέρογκα έξοδα και υποβάλοντας εαυτούς και οικογένεια σε ψυχοφθόρα ταλαιπωρία. Λόγω προσωπικής εθελοντικής ενασχόλησής με την διαχείριση του χρόνιου καρκινικού πόνου και γνωρίζοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καρκινοπαθείς, όταν χρειάζονται ακτινοθεραπεία, θεωρώ υποχρέωσή μου απέναντί τους να συμβάλω στην δημόσια συζήτηση με στοιχεία από τις καθ΄ύλην αρμόδιες πηγές: την αρμόδια Επιστημονική Εταιρεία και το σχετικό ΦΕΚ ώστε να προκύψει από τα στοιχεία η εκτίμηση της δυνατότητας υλοποίησης, αναφερόμενη μόνο στο βασικό δίπολο προμήθεια-λειτουργία. .

1.Προβληματισμος για την δυσκολία αγοράς της ακτινοθεραπευτικής μονάδας.

Πάνω από το 60% των καρκινοπαθών θα χρειαστούν ακτινοθεραπεία κατά την διάρκεια της θεραπείας τους. Από τους 46.000 καρκινοπαθείς ετησίως ,περίπου οι 30.000 χρειάζονται ακτινοθεραπεία, αλλά λόγω της έλλειψης μηχανημάτων και των μεγάλων χρόνων αναμονής τελικά λαμβάνουν ακτινοθεραπεία περίπου 24.000.Η αναμονή για ακτινοθεραπεία στα δημόσια νοσοκομεία είναι από 2 έως 6 μήνες..Στη χώρα μας, αναλογούν 3,8 ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα ανά εκατομμύριο πληθυσμού, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι περίπου 6. Έχουν χαθεί υπέρογκα ποσά από προγράμματα ΕΣΠΑ διότι δεν τηρούνταν οι προθεσμίες. Το 2010 είχε ανακοινωθεί η προμήθεια 8 γραμμικών επιταχυντών μέσω ΕΣΠΑ, αποκτήσαμε 4 και στο διάστημα της δεκαετίας μόνο ένας γραμμικός επιταχυντής εγκαταστάθηκε, το 2012, με κρατικά κονδύλια, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας κ.Πισσάκα. Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος έκανε δωρεά στο κράτος 10 υπερσύγχρονα ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα για τα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, συνολικής αξίας €20 εκατ. ευρώ για αντικατάσταση των παλαιών ακτινοθεραπευτικών μηχανημάτων.Η ποιότητα της θεραπείας ναι μεν βελτιώνεται, οι λίστες αναμονής όμως παραμένουν καθώς υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε εξιδεικευμένο προσωπικό, ιδιαίτερα τεχνολόγους: Τα μεγάλα αντικαρκινικά νοσοκομεία (Αγιος Σάββας, Θεαγένειο κ.α.) περιμένουν να αλλάξουν ολα τα μηχανήματα παλιάς τεχνολογίας. Το κόστος είναι υπέρογκο και καθόλου εύκολο να καλυφθούν οι ανάγκες ανανέωσης και αύξησης του αριθμού των ακτινοθεραπευτικών μηχανημάτωνα από κρατικά χρήματα.Η ιδιωτική πρωτοβουλία αποδεικνύεται σωτήρια πχ. στην “Μοναδα Η.Ν. Ν.Κούρκουλος”, δωρεάς Μ.Λάτση που είχε αγοραστεί για το Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισίας, αλλά δεν υπήρχαν υποδομές και προσωπικό. Δεδομένου ότι το Γ.Ν.Ρόδου, το Γ.Ν.Τρίπολης κ.α. διεκδικούν ακτινοθεραπευτικό μηχάνημα (δικαίως) επί σειρά ετών και καλύπτουν βασικά ορθολογικά κριτήρια (:αφορούν πρωτεύουσα νομού, μεγάλα νοσοκομεία, πολλές ιατρικές ειδικότητες, ΜΕΘ κλπ.), διαφαίνεται η δυσκολία υλοποίησης τέτοιων μαξιμαλιστικών προτάσεων.΄Εχουμε εμπειρία αντίστοιχων προτάσεων.

2.Δυσκολίες λειτουργίας

Αν υποθέσουμε ότι εξασφαλίζεται το απαιτούμενο ποσόν με x τρόπο- μέσω κρατικής προμήθειας ή ιδιωτικής δωρεάς, το Ακτινοθεραπευτικό τμήμα αρχίζει να λειτουργεί; Όταν το μηχάνημα μαστογραφίας δεν λειτούργησε και παραμένει χρόνια στα πακέτα, ξεπερασμένης πλέον τεχνολογίας, πόσο εφικτό είναι να λειτουργήσει … γραμμικός επιταχυντής; Εξάλλου ένα Ακτινοθεραπευτικό Τμήμα εντάσσεται στους χώρους του τοπικού νοσοκομείου παρότι λόγω των υψηλών απαιτήσεων ακτινοπροστασίας μπορεί να αποτελεί χωριστό κτίσμα, τα δε εργαστήρια ακτινοθεραπειας επιτρέπεται να λειτουργούν μόνο σε Νοσοκομεία .Δεν χρειάζετι να εξετάσουμε αν μπορεί στο νυν Νοσοκομείο να γίνει μια τέτοια εγκατάσταση! Πιθανόν σε ένα νέο νοσοκομείο με άλλη υλικοτεχνική υποδομή, επαρκή διατομεακή στελέχωση, δυναμική ανάπτυξης και προοπτική επέκτασης να μπορούσε. Ένα εθνικό σχεδιο ανάπτυξης εξειδικευμένων Μοναδων Υγείας ,όμως, όπως είναι τα Ακτινοθεραπευτικά Τμήματα, τα Κέντρα Τραύματος, οι Μονάδες Εγκαυμάτων κλπ ,οφείλει να αποτελεί μέρος ενός εθνικού σχεδιασμού υπηρεσιών υγείας, με προσεκτικά επιλεγμένες περιοχές ανάπτυξης, αρχικά. Η εγκατάσταση μιας τέτοιας μονάδας σε μια περιοχή, οφείλει να τηρεί τα κριτήρια ενός Εθνικού Σχεδιασμού (αν υπάρχει), ιδιαίτερα όταν αυτά δεν πληρούνται σε ορισμένα φιλολαϊκά αλλά ανεδαφικά αιτήματα της τοπικής κοινωνίας.

Αν διαβάσει δε κάποιος ενδιαφερόμενος το αναλυτικό πλαίσιο λειτουργίας Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος που παρατίθεται στο ΦΕΚ 216/6.3.2001, τεύχος 2 ή έστω επιγραμματικά τις βασικές απαιτήσεις της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας που αφορούν το κτιριακό συγκρότητα, την θωράκιση των θαλάμων θεραπείας, τον εξοπλισμό, τις μονάδες διάλυσης φαρμάκων, την απαραίτητη στελέχωση με ιατρούς Ακτινοθεραπευτές-Ογκολόγους, ακτινοφυσικούς ιατρικής, νοσηλευτές, τεχνολογούς, τεχνικούς, νοσηλευτικό Προσωπικό, την ειδική πολύμηνη εκπαίδευσή του, το χρονοδιάγραμμα μελέτης-κατασκευής-λειτουργίας κ.α., φοβάμαι πώς θα έχει απότομη προσγείωση, επιστρέφοντας στην πραγματικότητα από την χώρα του Πήτερ Π-αν όπου όλα ειναι εφικτά. Δυστυχώς, οι ακάλυπτες μικρές και μεγάλες καθημερινές ανάγκες των Πολιτών σε βασικούς τομείς επιβίωσης υπονομεύουν την παρόρμησή του να προσδοκά την εκπλήρωση των μεγάλων …

3.Η δημιουργία οργανικής θέσης Ογκολόγου στον Παθολογικο τομεα του ΓΝΚΩ

Η προοπτική αυτή μεταφέρθηκε από τον Διοικητή του ΓΝΚΩ στο ίδιο ογκολογικό συνέδριο στο ΔΙΙΚ, όπου όλοι ήθελαν να εξαγγείλουν κάτι ελπιδοφόρο, αφού, ως γνωστόν, στο κλίμα τέτοιων συναντήσεων συγχέονται εκούσια-ακούσια τα όρια μεταξύ επιθυμίας και δυνατότητας, ιδίως σε ορισμένες περιόδους της πολιτικής ζωής, όπως η παρούσα. Η συγκεκριμένη πρόταση έχει, βέβαια, μικρότερο βαθμό δυσκολίας αν υπάρχει πολιτική βούληση και θα ήταν ευχής έργο να υποστηριχθεί. (Αντίθετα, δημιουργία π.χ τμήματος κλινικής ογκολογίας θα άγγιζε τα όρια του ανέφικτου). Απαιτείται αλλαγή Οργανισμού του Νοσοκομείου με ένταξη πρόσθετης δομής και προσθήκη ιατρικών θέσεων με ειδικά τυπικά και ουσιαστικά προσόντα .Αν κρίνω από αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν, ούτε η αλλαγή στον Οργανισμό αποδείχθηκε εύκολη ,πραγματοποιήσιμη. Π.χ. Η παρατυπία στον Οργανισμό που αφορά την στελέχωση της ΜΑΦ παραμένει χωρίς αλλαγή από το 1997 (!), παρά τα επανειλημμένα διαβήματα των Ιατρικών Οργάνων. Ο ήδη ισχύων Οργανισμός παραμένει με γκρίζες, ασαφείς περιοχές που δημιουργούν συχνά δυσλειτουργία. Ακόμη και να γίνει επιλεκτικά η συγκεκριμένη αλλαγή, λόγω ευνοϊκών συγκυριών, φοβάμαι ότι απέχει πολύ από την υλοποίηση. Οι πολλαπλές προκηρύξεις Παιδιάτρου ή Καρδιολόγου τόσα χρόνια, μας κάνουν επιφυλακτικούς για την προοπτική υπηρέτησης στο Νοσοκομείο μας εξειδικευμένου Ογκολόγου σε μόνιμη κι αποκλειστική εργασία στο ΕΣΥ. Η διάψευση των επιφυλάξεων, εκτός από καλοδεχούμενη έκπληξη θα ήταν έμπρακτη απόδειξη της πολιτικής βούλησης και ανεκτίμητη προσφορά στην τοπική κοινωνία στον τομέα των δημόσιων υπηρεσιών υγείας που δικαιούται .

Το πρόβλημα σκολίωσης, που αντιμετώπιζε ο ίδιος, και η ιδέα του πατέρα του, αποτέλεσε έμπνευση για τον Κωνσταντίνο Γκατζώνη.

Ο μαθητής της Α' Λυκείου του 1ου Πειραματικού Λυκείου Θεσσαλονίκης δημιούργησε συσκευή που επιτρέπει την κατ' οίκον μέτρηση της σκολίωσης, χωρίς τη χρήση ακτινογραφίας.

Το κηδεmanager version2, όπως ονομάζεται, σύντομα αναμένεται να εφαρμοστεί πρακτικά σε ασθενείς και εφόσον τα αποτελέσματα των μετρήσεων είναι ακριβή υπάρχει η σκέψη να κυκλοφορήσει στο εμπόριο, ενώ θα παρουσιαστεί στο 9ο Μαθητικό Συνέδριο Πληροφορικής, που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη (ΝΟΗΣΙΣ), στις 25-28 Απριλίου.

Ο Κωνσταντίνος ανακάλυψε πριν από περίπου ένα χρόνο ότι είχε σκολίωση. Τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται με τη ρομποτική και μία ημέρα ο πατέρας του του πρότεινε να κάνει κάτι με θέμα τη σκολίωση.

«Η ιδέα μου άρεσε πάρα πολύ διότι δεν υπάρχει τίποτα το οποίο να ενώνει την τεχνολογία με τη σκολίωση, που να είναι εύκολα προσβάσιμο οικονομικά (σημαντικός παράγοντας για την εποχή μας). Όσον αφορά τις γνώσεις που χρειάζονται, πέρα από γνώσεις προγραμματισμού και κατασκευής κυκλωμάτων χρειάζονται και κάποιες βασικές γνώσεις για το πώς γίνεται μια μέτρηση σκολίωσης σε μία ακτινογραφία καθώς και κάποιες βασικές γνώσης της ανατομίας της σπονδυλικής στήλης. Εδώ έρχεται στο project ο διευθυντής του κέντρου Scoliosis SBPRS, Νίκος Τουρναβίτης, ο οποίος αφιέρωσε πολύ από τον χρόνο του για να μού αναλύσει αυτές τις πληροφορίες», είπε ο μαθητής, μιλώντας στο ΑΠΕ.

Οσο για το πώς λειτουργεί η συσκευή, εξήγησε:

«Αφού ο ένας γιατρός ανιχνεύσει την ύπαρξη σκολίωσης υποδεικνύει τους σπονδύλους πάνω στους οποίους πρέπει να τοποθετηθεί η συσκευή και ένα άλλο άτομο τοποθετεί τα τρία μέρη της συσκευής πάνω τους. Μία σκολίωση έχει δύο τιμές, οι οποίες πρέπει να μετρηθούν. Την κλίση (την καμπύλη που σχηματίζουν οι σπόνδυλοι) και τη στρέψη (τη στροφή που σχηματίζει ο πιο απομακρυσμένος σπόνδυλος από την ευθεία της σπονδυλικής στήλης γύρω από τον άξονά του). Η συσκευή χρησιμοποιεί δύο αισθητήρες για να υπολογίσει τη στρέψη και την κλίση της σκολίωσης. Αποτελείται από τρία μέρη. Ένα όπου βρίσκεται ο επεξεργαστής, ένα που περιέχει τον αισθητήρα που μετράει τη στρέψη και ένα που στηρίζει τον σωλήνα που περιέχει τον αισθητήρα κλίσης. Αυτοί είναι συνδεδεμένοι σε έναν μικροεπεξεργαστή, ο οποίος με το πάτημα ενός κουμπιού διαβάζει τις τιμές τους και αφού τις μετατρέψει σε μοίρες τις καταγράφει σε ένα αρχείο κειμένου, που αποθηκεύεται σε μια micro sd κάρτα, που ο χρήστης τοποθετεί στην συσκευή. Η συσκευή δίνει τη δυνατότητα στον γιατρό να έχει μια συνεχή παρακολούθηση».

Σύντομα, μέσω του κέντρου Scoliosis, θα ξεκινήσει η πρακτική εφαρμογή της συσκευής σε ασθενείς και αν τα αποτελέσματα είναι τα προσδοκώμενα, τότε θα αρχίσει η κατ' οίκον δοκιμή. «Μετά από μερικούς μήνες και αν τα αποτελέσματα των μετρήσεων είναι ακριβή θα σκεφτούμε την παραγωγή του, με σκοπό την πώληση. Αν σε οποιοδήποτε μέρος της διαδικασίας παρουσιαστούν προβλήματα θα γίνουν βελτιώσεις είτε στον κώδικα, είτε στο ίδιο το μηχάνημα», δήλωσε ο Κωνσταντίνος Γκατζώνης.

Οσο για την τιμή του, αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να την υπολογίσει. «Ο προϋπολογισμός του πρότζεκτ ήταν 200 ευρώ, τα οποία ήταν μια ευγενική χορηγία του κυρίου Νίκου Τουρναβίτη. Το ποσό όμως είναι τόσο υψηλό γιατί αγοράστηκαν παραπάνω υλικά για την περίπτωση ατυχημάτων. Η τιμή του στην περίπτωση που γίνει προϊόν είναι άγνωστη αυτή τη στιγμή», εξήγησε.

Φωτογραφία: ΑΠΕ

«Τη χημειοθεραπεία μπορείς να την κάνεις και στην καρέκλα. Και όρθιος, αν χρειαστεί. Πώς θα γίνει, όμως, η ακτινοβολία όταν δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι και το αναγκαίο προσωπικό;»

Το ερώτημα αυτό απευθύνει η πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών ΚΕΦΙ, Ζωή Γραμματόγλου, περιγράφοντας την κατάσταση που βιώνουν καθημερινά οι ασθενείς στα ογκολογικά νοσοκομεία.

Οι αναμονές στον «Αγιο Σάββα» ?εξηγεί? ξεκινούν από 10 έως 15 μέρες για επέμβαση εντέρου και φτάνουν τις 20 έως 25 μέρες για επέμβαση μαστού. Για να υποβληθείς, όμως, σε ακτινοθεραπεία, πρέπει να περιμένεις από τρεις έως έξι μήνες.

Οι περικοπές στους προϋπολογισμούς έχουν κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα: «Κάναμε πρόσφατα παραστάσεις διαμαρτυρίας, επειδή το μηχάνημα ακτινοβολίας στο νοσοκομείο «Αττικόν» έκλεινε στις 2.30 το μεσημέρι, όταν ο ιδιωτικός τομέας λειτουργεί έως τις 11 το βράδυ», τονίζει η κ. Γραμματόγλου, για να επισημάνει: «Το δημόσιο νοσοκομείο σταματούσε το μεσημέρι, επειδή δεν είχε προσωπικό».

Τα ογκολογικά νοσοκομεία βρίσκονται σε αδυναμία να καλύψουν τις ανάγκες των ασθενών, εκτιμά η πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων Ασθενών, Καίτη Αποστολίδου: «Οι καρκινοπαθείς περιμένουν επί μήνες για ραντεβού και, όταν χρειαστούν νοσηλεία, έρχονται αντιμέτωποι με τις σοβαρές αδυναμίες του ΕΣΥ».

Τα προβλήματα των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων στέλνουν χιλιάδες καρκινοπαθείς στον ιδιωτικό τομέα. Μικρές ιδιωτικές κλινικές είναι ασφυκτικά γεμάτες με ασθενείς που αναζητούν τη θεραπεία τους. Λόγω της κρίσης, ωστόσο, ελάχιστοι μπορούν να πληρώνουν για μεγάλο διάστημα. Ποια εικόνα παρουσιάζουν σήμερα τα τέσσερα δημόσια ογκολογικά νοσοκομεία, τα οποία σηκώνουν το κύριο βάρος της θεραπείας χιλιάδων καρκινοπαθών;

Το νοσοκομείο «Αγιος Σάββας» έχει τεράστιες λίστες αναμονής σε ειδικές εξετάσεις (190 μέρες στην κλινική μαστού και 160 μέρες στη γαστρεντερολογική). Η κτιριολογική του υποδομή έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής, ενώ το ίδιο ισχύει με πολλά μηχανήματα. Λείπουν 365 γιατροί και νοσηλευτές, ενώ κρίσιμα τμήματα, όπως το κυτταρολογικό, είναι υποστελεχωμένα. Για να βγει μία βιοψία χρειάζονται έως τρεις μήνες και μπορεί κανείς να αντιληφθεί εύκολα τι σημαίνει αυτή η καθυστέρηση σε ογκολογικά περιστατικά.

Τον «κώδωνα του κινδύνου» κρούουν και οι γιατροί του ογκολογικού νοσοκομείου «Μεταξά». Πριν από μία διετία -εξηγούν- τα δύο ογκολογικά του τμήματα συγχωνεύτηκαν. Ογκολόγοι αποχώρησαν, με αποτέλεσμα να υπηρετούν σήμερα μόλις τέσσερις (δύο διευθυντές και δύο επιμελητές), από τους 13 που προβλέπει ο οργανισμός του νοσοκομείου. Οι τέσσερις αυτοί ογκολόγοι καλούνται να σηκώσουν το βάρος περίπου 80 νοσηλευόμενων, 50 χημειοθεραπειών την ημέρα και μίας 24ωρης γενικής εφημερίας κάθε τέσσερις μέρες. Καλούνται, επίσης, να καλύψουν καθημερινά τα εξωτερικά ιατρεία και τις ανάγκες των τμημάτων. Το ογκολογικό νοσοκομείο «Αγιοι Ανάργυροι» μπαίνει προοδευτικά σε πλήρεις ρυθμούς, καλύπτοντας ένα σημαντικό μέρος της τεράστιας ζήτησης. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού, ωστόσο, οι υποδομές και η στελέχωσή του δεν δίνουν τη δυνατότητα για τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες.

Το «Θεαγένειο» Θεσσαλονίκης είναι ένα αξιόμαχο νοσηλευτικό ίδρυμα, με ιστορία 270 χρόνων! Είναι το μοναδικό ογκολογικό νοσοκομείο της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδας το οποίο εξυπηρετεί ασθενείς από τον Βόλο μέχρι την Ορεστιάδα.

Η προσέλευση ασθενών αυξάνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, αλλά ο προϋπολογισμός έχει μειωθεί από τα 50 εκατομμύρια ευρώ στα 33 εκατομμύρια. «Εξυπηρετούμε ασθενείς από τα δύο τρίτα της χώρας. Είμαστε ένα σύνθετο νοσοκομείο με ισχυρό κύρος», αναφέρει η διοικήτρια του νοσοκομείου, Ευαγγελία Ξουρή - Κουρτέλη.

Η κάθετη υποχρηματοδότηση ?εξηγεί? είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: «Αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες και να δεχτούμε όλους τους ασθενείς, γιατί εμείς είμαστε ένα ιδιαίτερο νοσοκομείο. Δεν έχουμε σχέση με τα γενικού τύπου, για παράδειγμα εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε μειώσεις στο κονδύλι για τα φάρμακα».

Αναφορικά με τις ελλείψεις στο προσωπικό, οι εργαζόμενοι υποστηρίζουν ότι λείπουν συνολικά 240 άτομα και από αυτές οι 30 κενές θέσεις αφορούν σε γιατρούς.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ - ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ

Παρέμβαση
Γράφει η Ζωή Γραμματόγλου

Δεν ακούγεται η φωνή τους
Oι καρκινοπαθείς ανεβαίνουν καθημερινά έναν «Γολγοθά». Δεν ακούγονται, επειδή δεν έχουν το κουράγιο να φωνάξουν. Τι να πρωτοαναφέρει κανείς; Τις λίστες αναμονής, οι οποίες μπορούν να φτάσουν έως και έξι μήνες; Τις ελλείψεις των νοσοκομείων σε προσωπικό, υλικά και εξοπλισμό; Ολα αυτά έχουν επίπτωση στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών σε μία ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα ασθενών. Οι ασθενείς αναγκάζονται να καταφύγουν στον ιδιωτικό τομέα. Οι περιορισμένοι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων, τα αποτρέπει από το να προμηθεύονται τα ακριβά φάρμακα για παθήσεις όπως ο καρκίνος. Αναγκαζόμαστε να τα αναζητούμε στα ελάχιστα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.

*Πρόεδρος Συλλόγου Καρκινοπαθών (ΚΕΦΙ)

Παρέμβαση
Γράφει η Καίτη Αποστολίδου

Δεν επαρκεί η αυτοθυσία
Hμεταφορά του λειψάνου της Αγίας Βαρβάρας στο ογκολογικό νοσοκομείο «Αγιος Σάββας» καθιστά επίκαιρη τη φράση των αρχαίων Ελλήνων «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Τι να κάνει η αγία, όταν το νοσοκομείο έχει τόσα πολλά προβλήματα; Χρειάζονται μήνες για ραντεβού. Μηχανήματα είναι χαλασμένα. Η υποδομή των δημόσιων ογκολογικών νοσοκομείων, δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες ενός καρκινοπαθούς τελικού σταδίου. Είναι κοινή διαπίστωση ότι τα δημόσια νοσοκομεία δεν είναι πλέον σε θέση να καλύψουν τις ανάγκες ασθενών με δύσκολες μορφές καρκίνου. Δεν επαρκεί η αυτοθυσία του προσωπικού.

*Πρόεδρος Επιτροπής Δικαιωμάτων Καρκινοπαθών (ΔΕΔΙΔΙΚΑ)

ethnos.gr