Δεκατέσσερα χρόνια μετά τον αλησμόνητο τελικό της Πόλης, η Λίβερπουλ ανέβηκε και πάλι στον ευρωπαϊκό θρόνο. Για 6η φορά στην Ιστορία της η ομάδα του Μερσεϊσάιντ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, καθώς επικράτησε με 2-0 της Τότεναμ στον τελικό που διεξήχθη στο «Wanda Metropolitano» της Μαδρίτης.

Στη δεύτερη σερί παρουσία της στον καταληκτικό αγώνα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της «Γηραιάς Ηπείρου», η ομάδα του Κλοπ κατάφερε να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο, πραγματοποιώντας μία άκρως επαγγελματική εμφάνιση και με σύμμαχο την τύχη (ευτύχησε να προηγηθεί με γκολ από τα αποδυτήρια), αλλά και τον Άλισον όσες φορές χρειάστηκε στο β΄ μέρος να κρατά ανέπαφη την εστία του, αυτή την φορά έφτασε στην πηγή και ήπιε νερό.

Ο τρίτος ευρωπαϊκός τελικός του Κλοπ ως προπονητής της Λίβερπουλ στέφθηκε με επιτυχία. Στους δύο προηγούμενους ο Γερμανός είδε την ομάδα του να χάνει ισάριθμες φορές, από την Σεβίλη το 2016 στον τελικό του Europa League (1-3) και πέρυσι από την Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Champions League (0-3). Απόψε του πιστώνεται μεγάλο μερίδιο στην κατάκτηση του τροπαίου, καθώς έστησε άψογα την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο, γνωρίζοντας ότι αυτό που μετρά περισσότερο σε τέτοια ματς είναι η ουσία και όχι οι εντυπώσεις.

Η «παρθενική» συμμετοχή της Τότεναμ σε τελικό Champions League δεν έφερε στην ομάδα του Λονδίνου το κύπελλο, κυρίως λόγω του αιφνιδιασμού που δέχτηκε στο 2ο λεπτό, αλλά και λόγω του ότι οι παίκτες-κλειδιά της δεν βρέθηκαν σε καλή βραδιά, σε συνδυασμό με το ότι δεν βρήκαν διαδρόμους για να απειλήσουν.

Καλύτερο ξεκίνημα δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς στον τελικό. Ιδιαίτερα οι φίλαθλοι της Λίβερπουλ, που είδαν την ομάδα τους να κερδίζει πέναλτι στο 22ο δευτερόλεπτο του αγώνα, σε χέρι του Σισοκό στην προσπάθεια του Μανέ να βρει συμπαίκτη του στην περιοχή.

Ο Σαλάχ εκτέλεσε άψογα και προν συμπληρωθούν δύο λεπτά αγώνα (1:49΄΄) άνοιξε το σκορ για τους «κόκκινους» (1-0). Το γκολ του Αιγύπτιου ήταν το δεύτερο πιο γρήγορο σε τελικό Champions League, μετά από αυτό του Πάολο Μαλντίνι της Μίλαν στο 51ο δευτερόλεπτο του τελικού του 2005 (Μίλαν-Λίβερπουλ).

Όταν μία ομάδα σε τελικό Champions League δέχεται τόσο γρήγορα γκολ, είναι λογικό τα σχέδιά της να ανατρέπονται πλήρως. Αυτό ακριβώς συνέβη και απόψε, με την Τότεναμ να βρίσκεται από πολύ νωρίς να «κυνηγά» το σκορ και να μην μπορεί να αντιδράσει. Όχι γιατί δεν το επεδίωξε, αλλά κυρίως λόγω του τρόπου που αντιμετώπισε το ματς η ομάδα του Κλοπ.

Το γκολ του Σαλάχ έδωσε «φτερά» στους «κόκινους», που μπορεί να μην εντυπωσίασαν με το παιχνίδι τους, δεν ρίσκαραν για να πετύχουν και δεύτερο, αλλά, με μία άκρως επαγγελματική εμφάνιση δεν επέτρεψαν ούτε μία φορά στους Λονδρέζους να απειλήσουν την εστία του Άλισον.

Ο Κλοπ έστησε άψογα την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο. Προσπάθησε από το πρώτο λεπτό, με διαρκές πρέσινγκ από ψηλά να μην επιτρέψει στα ατού του αντιπάλου να βρουν διαδρόμους για να απειλήσουν και η τακτική του απέδωσε 100%.

Από τη στιγμή που η μπάλα έφυγε από τα πόδια του Λιορίς οι «κόκκινοι» δεν επέτρεπαν στους Λονδρέζους να ξεμαρκαριστούν κι αυτό είχε ως συνέπεια να μην μπορούν οι Ντέλε Άλι και Έρικσεν να οργανώσουν το παιχνίδι της ομάδας τους. Κέιν και Σον δεν τροφοδοτήθηκαν σωστά, με τον αρχηγό να είναι «εξαφανισμένος» και τον Κορεάτη… χαμένο ανάμεσα σε δύο και τρεις αμυντικούς της Λίβερπουλ.

Ο ρυθμός του αγώνα ήταν πιο γρήγορος στην επανάληψη, με την Τότεναμ να ρισκάρει περισσότερο και την Λίβερπουλ να προσπαθεί να «χτυπήσει» στην κόντρα. Οι «κόκκινοι» έχασαν μεγάλή ευκαιρία στο 68΄ με τον Μίλνερ, που σούταρε από τη μεγάλη περιοχή κι έστειλε τη μπάλα σύριζα άουτ. Όπως και στο πρώτο μέρος έτσι και στο δεύτερο οι «πετεινοί» δεν είχαν τη μεγάλη ευκαιρία, παρά τη διάθεση που έδειξαν.

Η είσοδος του Λούκας Μόουρα δεν άλλαξε κάτι ιδιαίτερα στην επίθεση, αν και ο Βραζιλιάνος νικήθηκε στο 80΄ από το συμπατριώτη του, Άλισον, στη μεγαλύτερη φάση της Τότεναμ στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Άλισον στο 84΄ είπε και πάλι «όχι» στον Έρικσεν, που εκτέλεσε απευθείας το φάουλ που κέρδισαν οι «πετεινοί» στη γραμμή της μεγάλης περιοχής.

Τελικά, ο Οριγκί, όπως έκανε και με την Μπαρτσελόνα (2 γκολ), έτσι και σήμερα σχεδόν μισή ώρα μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο (87΄) με δυνατό σουτ «κλείδωσε» τη νίκη (2-0) και ταυτόχρονα το τρόπαιο για την ομάδα του Μερσεϊσάιντ.

Έξι τρόπαια σε 9 τελικούς η Λίβερπουλ

Η Λίβερπουλ κατάφερε στη Μαδρίτη να «σκαρφαλώσει» στην τρίτη θέση του πίνακα κατακτήσεων Κυπέλλου Πρωταθλητριών/UEFA Champions League. Οι «κόκκινοι» πανηγύρισαν την κατάκτηση του 6ου ευρωπαϊκού τους τίτλουάγερν Μονάχου και Μπαρτσελόνα, ενώ κάνουν την ένατη εμφάνισή σε τελικό, ξεπερνώντας τους «μπλαουγκράνα».

Η κατάταξη:

13 τίτλοι: Ρεάλ Μαδρίτης (16 εμφανίσεις σε τελικό)

7 τίτλοι: Μίλαν (11 εμφανίσεις σε τελικό)

6 τίτλοι: Λίβερπουλ (9 εμφανίσεις σε τελικό)

5 τίτλοι: Μπαρτσελόνα (8 εμφανίσεις σε τελικό)

5 τίτλοι: Μπάγερν (10 εμφανίσεις σε τελικό)

Οι πέντε νικηφόροι τελικοί της Λίβερπουλ:

1976/77-Ρώμη : Λίβερπουλ-Γκλάντμπαχ 3-1

1977/78-Λονδίνο : Λίβερπουλ-Μπριζ 1-0

1980/81-Παρίσι : Λίβερπουλ-Ρεάλ Μαδρίτης 1-0

1983/84-Ρώμη : Λίβερπουλ-Ρόμα 4-2 στα πέναλτι (1-1)

2004/05-Κωνσταντινούπολη: Λίβερπουλ-Μίλαν 3-2 στα πέναλτι (3-3)

2018/19-Μαδρίτη : Λίβερπουλ-Τότεναμ 2-0

Οι τρεις χαμένοι τελικοί της Λίβερπουλ:

1984/85-Βρυξέλλες: Γιουβέντους-Λίβερπουλ 1-0

2006/07-Αθήνα : Μίλαν-Λίβερπουλ 2-1

2017/18-Κίεβο : Ρεάλ Μαδρίτης-Λίβερπουλ 3-1

ΤΡΟΠΑΙΟΥΧΟΙ

13 Κύπελλα: Ρεάλ Μαδρίτης

7 Κύπελλα: Μίλαν

6 Κύπελλα: Λίβερπουλ

5 Κύπελλα: Μπάγερν, Μπαρτσελόνα

4 Κύπελλα: Αγιαξ

3 Κύπελλα: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ιντερ

2 Κύπελλα: Πόρτο, Μπενφίκα, Γιουβέντους, Νότιγχαμ

1 Κύπελλο: Αστον Βίλα, Ντόρτμουντ, Σέλτικ, Ερυθρός Αστέρας, Φέγενορντ, Αμβούργο, Μαρσέιγ, PSV Αϊντχόφεν, Τσέλσι, Στεάουα Βουκουρεστίου