Αναμονή τέλος για την Λίβερπουλ που μετά από 30 χρόνια… φαγούρα κατέκτησε ξανά το πρωτάθλημα Αγγλίας, μετά την ήττα της Μάντσεστερ Σίτι από την Τσέλσι, και οι οπαδοί της έχουν κάνει ήδη τη νύχτα… μέρα έξω από το “Άνφιλντ”.
Η νίκη της Τσέλσι με 2-1 επί της Μάντσεστερ Σίτι στο ντέρμπι της 31ης αγωνιστικής της Premier League, έστεψε τους “κόκκινους” πρωταθλητές Αγγλίας, επτά στροφές πριν από το φινάλε της σεζόν (86 βαθμούς έχει η ομάδα του Κλοπ έναντι 63 της δεύτερης Σίτι, διαφορά που δεν καλύπτεται στο υπόλοιπο της περιόδου) και για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια αφού το τελευταίο πρωτάθλημα που κατέκτησε η ομάδα του Μέρσεσαϊντ ήταν τη σεζόν 1989-90.
Τα πανηγύρια των παικτών της Λίβερπουλ στο γκολ της Τσέλσι που τους χάρισε τον τίτλο (video)
Παρ’ όλα αυτά με την επιστροφή της στην κορυφή κατέγραψε και ένα νέο ρεκόρ καθώς γίνεται η πρώτη ομάδα που το καταφέρνει επτά… στροφές πριν το φινάλε, ξεπερνώντας τις Γιουνάιτεντ (2000-2001) και Μάντσεστερ Σίτι (2017-2018), που το είχαν καταφέρει πέντε αγωνιστικές πριν τελειώσει η σεζόν.
Με τη λήξη του ματς στο Λονδίνο επικράτησε ΧΑΜΟΣ έξω από το Άνφιλντ -έδρα της Λίβερπουλ- όπου είχε συγκεντρωθεί ήδη κόσμος, ενώ χιλιάδες οπαδοί της ομάδας κατέβηκαν στο κέντρο της πόλης του Μέρσεσαϊντ για να γιορτάσουν την ιστορική επιτυχία.
Οι «κόκκινοι» επικράτησαν με 1-0 στον τελικό του Παγκoσμίου Κυπέλλου Συλλόγων
ΗΛίβερπουλ έγραψε ιστορία καθώς έγινε μόλις η έβδομη ομάδα από την Ευρώπη που κατακτά το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Η ομάδα του Γιούγκερν Κλοπ επικράτησε στον μεγάλο τελικό της Φλαμέγκο με 1-0 σε ένα παιχνίδι που φιλοξενήθηκε στο Κατάρ και είχε δραματική εξέλιξη καθώς κρίθηκε στην παράταση.
Το νικητήριο γκολ της Λίβερπουλ πέτυχε ο Φιρμίνιο στο 98' μετά από λάθος της άμυνας των Βραζιλιάνων. Οι «κόκκινοι» έγιναν μόλις η δεύτερη αγγλική ομάδα που κατακτά το τρόπαιο καθώς μέχρι πρότινος η μοναδική που τα είχε καταφέρει ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2008.
Η προηγούμενη απόπειρα της Λίβερπουλ να στεφθεί πρωταθλήτρια κόσμου έγινε το 2005 όταν μετά την κατάκτηση του Champions League κλήθηκε να αντιμετωπίσει στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων τη Σάο Πάολο από την οποία είχε χάσει με 1-0 στη Γιοκοχάμα.
Όσο για τον Κλοπ, έγινε ο τρίτος Γερμανός τεχνικός που κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή μετά τους Χίτσφελντ (Μπάγερν) και Κράμερ (Μπάγερν).
Στο παιχνίδι, η Λίβερπουλ έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις της φτάνοντας κοντά στο γκολ τόσο στο 5ο λεπτό όσο και στο 7ο με τους Κειτά και Αλεξάντερ Αρνολντ. Μετά το 20΄ η Φλαμίνγκο άρχισε να κερδίζει χώρο στο γήπεδο και να γίνεται απειλητική.
Ακολούθησε ένα ανοικτό παιχνίδι στο οποίο οι δυο ομάδες δημιούργησαν ευκαιρίες σε ένα παιχνίδι που είχε δύναμη, ένταση και σταδιακά άρχισε να έχει «άγρια ομορφιά». Στο 47΄ η μπάλα βρήκε το αριστερό δοκάρι της Φλαμίνγκο μετά από το σουτ του Φιρμίνιο.
Στο 90΄ έσπασαν… καρδιές όταν ο διαιτητής της αναμέτρησης Αλ Γιασίν έδειξε πέναλτι σε προσπάθεια του Μανέ όμως λίγο αργότερα κι αφού συμβουλεύτηκε το VAR ανακάλεσε την απόφαση του. Στην φάση που τελικά έκρινε το παιχνίδι στο 9ο λεπτό της παράτασης ο Φιρμίνιο εκμεταλλεύτηκε την ασίστ του Μανέ πετυχαίνοντας το μοναδικό γκολ του αγώνα.
Λίβερπουλ (Γιούργκεν Κλοπ): Αλισον, Φαν Ντάικ, Γκόμεζ, Ρόμπερτσον, Αλεξάντερ-Αρνολντ, Χέντερσον, Κεϊτά (100' Μίλνερ), Οξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν (75' Λαλάνα), Φιρμίνο (106' Οριγκί), Σαλάχ (120' Σακίρι), Μανέ
Φλαμένγκο (Ζόρζε Ζέσους): Ντιέγκο Αλβες, Ραφίνια, Μάρι, Φιλίπε Λουίς, Κάιο, Εβέρτον (82' Ντιέγκο), Αράο, Ντε Αρασκαέτα (77' Βιτίνιο), Ζέρσον (102' Λίνκολν), Ενρίκε, Γκάμπριελ.
Η Λίβερπουλ νίκησε την Τσέλσι 5-4 στα πέναλτι (κ.α. 1-1, παράταση 2-2) στην Κωνσταντινούπολη, με τον Αντριάν να αποκρούει το τελευταίο πέναλτι του νεαρού Εϊμπραχαμ
Μετά το Champions League, η Λίβερπουλ κατέκτησε και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ στην Κωνσταντινούπολη.
Η Λίβερπουλ νίκησε την Τσέλσι 5-4 στα πέναλτι (κ.α. 1-1, παράταση 2-2) στην Κωνσταντινούπολη, με τον Αντριάν να αποκρούει το τελευταίο πέναλτι του νεαρού Εϊμπραχαμ, στον 44ο τελικό του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ και κατέκτησε το τρόπαιο για τέταρτη φορά στην ιστορία της, αφήνοντας τους «μπλε» με την επιτυχία του 1998 και τους πρωταθλητές Ευρώπης να κατακτούν το δεύτερο τρόπαιο επί εποχής Γιούργκεν Κλοπ στον πάγκο στον πρώτο αγγλικό «εμφύλιο» του θεσμού.
Οι δύο ομάδες τα έδωσαν όλα, ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο, σκοράροντας από μια φορά σε κανονική διάρκεια και έξτρα ημίωρο, όμως η κούραση τις οδήγησε στη «ρώσικη ρουλέτα», όπου ο Αντριάν έδιωξε το σουτ του νεαρού Εϊμπραχαμ. Ιστορία έγραψε η Γαλλίδα Στεφανί Φραπάρ, αφού έγινε η πρώτη γυναίκα διαιτητής που «σφυρίζει» ευρωπαϊκό τελικό και ήταν σχεδόν άψογη.
Η διαδικασία των πέναλτι:
Φιρμίνο 1-0
Ζορζίνιο 1-1
Φαμπίνιο 2-1
Μπάρκλεϊ 2-2
Οριγκί 3-2
Μάουντ 3-3
Αλεξάντερ-Αρνολντ 4-3
Εμερσον 4-4
Σαλάχ 5-4
Εϊμπραχαμ απέκρουσε ο Αντριαν
Οι ενδεκάδες στο Λίβερπουλ-Τσέλσι
Λίβερπουλ (4-3-3): Αντριάν, Γκόμεζ, Μάτιπ, Φαν Ντάικ, Ρόμπερτσον (91’ Αλεξάντερ-Άρνολντ), Φαμπίνιο, Χέντερσον, Μίλνερ (64’ Βαϊνάλντουμ), Όξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν (46’ Φιρμίνο), Σαλάχ, Μανέ (103′ Οριγκί)
Τσέλσι (4-3-3): Κέπα, Αθπιλικουέτα, Έμερσον, Κρίστενσεν (85’ Τομόρι), Ζούμα, Καντέ, Ζορζίνιο, Κόβατσιτς, Πέδρο, Πούλισικ (74’ Μάουντ), Ζιρού (74’ Εϊμπραχαμ)
Δεκατέσσερα χρόνια μετά τον αλησμόνητο τελικό της Πόλης, η Λίβερπουλ ανέβηκε και πάλι στον ευρωπαϊκό θρόνο. Για 6η φορά στην Ιστορία της η ομάδα του Μερσεϊσάιντ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, καθώς επικράτησε με 2-0 της Τότεναμ στον τελικό που διεξήχθη στο «Wanda Metropolitano» της Μαδρίτης.
Στη δεύτερη σερί παρουσία της στον καταληκτικό αγώνα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της «Γηραιάς Ηπείρου», η ομάδα του Κλοπ κατάφερε να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο, πραγματοποιώντας μία άκρως επαγγελματική εμφάνιση και με σύμμαχο την τύχη (ευτύχησε να προηγηθεί με γκολ από τα αποδυτήρια), αλλά και τον Άλισον όσες φορές χρειάστηκε στο β΄ μέρος να κρατά ανέπαφη την εστία του, αυτή την φορά έφτασε στην πηγή και ήπιε νερό.
Ο τρίτος ευρωπαϊκός τελικός του Κλοπ ως προπονητής της Λίβερπουλ στέφθηκε με επιτυχία. Στους δύο προηγούμενους ο Γερμανός είδε την ομάδα του να χάνει ισάριθμες φορές, από την Σεβίλη το 2016 στον τελικό του Europa League (1-3) και πέρυσι από την Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Champions League (0-3). Απόψε του πιστώνεται μεγάλο μερίδιο στην κατάκτηση του τροπαίου, καθώς έστησε άψογα την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο, γνωρίζοντας ότι αυτό που μετρά περισσότερο σε τέτοια ματς είναι η ουσία και όχι οι εντυπώσεις.
Η «παρθενική» συμμετοχή της Τότεναμ σε τελικό Champions League δεν έφερε στην ομάδα του Λονδίνου το κύπελλο, κυρίως λόγω του αιφνιδιασμού που δέχτηκε στο 2ο λεπτό, αλλά και λόγω του ότι οι παίκτες-κλειδιά της δεν βρέθηκαν σε καλή βραδιά, σε συνδυασμό με το ότι δεν βρήκαν διαδρόμους για να απειλήσουν.
Καλύτερο ξεκίνημα δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς στον τελικό. Ιδιαίτερα οι φίλαθλοι της Λίβερπουλ, που είδαν την ομάδα τους να κερδίζει πέναλτι στο 22ο δευτερόλεπτο του αγώνα, σε χέρι του Σισοκό στην προσπάθεια του Μανέ να βρει συμπαίκτη του στην περιοχή.
Ο Σαλάχ εκτέλεσε άψογα και προν συμπληρωθούν δύο λεπτά αγώνα (1:49΄΄) άνοιξε το σκορ για τους «κόκκινους» (1-0). Το γκολ του Αιγύπτιου ήταν το δεύτερο πιο γρήγορο σε τελικό Champions League, μετά από αυτό του Πάολο Μαλντίνι της Μίλαν στο 51ο δευτερόλεπτο του τελικού του 2005 (Μίλαν-Λίβερπουλ).
Όταν μία ομάδα σε τελικό Champions League δέχεται τόσο γρήγορα γκολ, είναι λογικό τα σχέδιά της να ανατρέπονται πλήρως. Αυτό ακριβώς συνέβη και απόψε, με την Τότεναμ να βρίσκεται από πολύ νωρίς να «κυνηγά» το σκορ και να μην μπορεί να αντιδράσει. Όχι γιατί δεν το επεδίωξε, αλλά κυρίως λόγω του τρόπου που αντιμετώπισε το ματς η ομάδα του Κλοπ.
Το γκολ του Σαλάχ έδωσε «φτερά» στους «κόκινους», που μπορεί να μην εντυπωσίασαν με το παιχνίδι τους, δεν ρίσκαραν για να πετύχουν και δεύτερο, αλλά, με μία άκρως επαγγελματική εμφάνιση δεν επέτρεψαν ούτε μία φορά στους Λονδρέζους να απειλήσουν την εστία του Άλισον.
Ο Κλοπ έστησε άψογα την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο. Προσπάθησε από το πρώτο λεπτό, με διαρκές πρέσινγκ από ψηλά να μην επιτρέψει στα ατού του αντιπάλου να βρουν διαδρόμους για να απειλήσουν και η τακτική του απέδωσε 100%.
Από τη στιγμή που η μπάλα έφυγε από τα πόδια του Λιορίς οι «κόκκινοι» δεν επέτρεπαν στους Λονδρέζους να ξεμαρκαριστούν κι αυτό είχε ως συνέπεια να μην μπορούν οι Ντέλε Άλι και Έρικσεν να οργανώσουν το παιχνίδι της ομάδας τους. Κέιν και Σον δεν τροφοδοτήθηκαν σωστά, με τον αρχηγό να είναι «εξαφανισμένος» και τον Κορεάτη… χαμένο ανάμεσα σε δύο και τρεις αμυντικούς της Λίβερπουλ.
Ο ρυθμός του αγώνα ήταν πιο γρήγορος στην επανάληψη, με την Τότεναμ να ρισκάρει περισσότερο και την Λίβερπουλ να προσπαθεί να «χτυπήσει» στην κόντρα. Οι «κόκκινοι» έχασαν μεγάλή ευκαιρία στο 68΄ με τον Μίλνερ, που σούταρε από τη μεγάλη περιοχή κι έστειλε τη μπάλα σύριζα άουτ. Όπως και στο πρώτο μέρος έτσι και στο δεύτερο οι «πετεινοί» δεν είχαν τη μεγάλη ευκαιρία, παρά τη διάθεση που έδειξαν.
Η είσοδος του Λούκας Μόουρα δεν άλλαξε κάτι ιδιαίτερα στην επίθεση, αν και ο Βραζιλιάνος νικήθηκε στο 80΄ από το συμπατριώτη του, Άλισον, στη μεγαλύτερη φάση της Τότεναμ στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Άλισον στο 84΄ είπε και πάλι «όχι» στον Έρικσεν, που εκτέλεσε απευθείας το φάουλ που κέρδισαν οι «πετεινοί» στη γραμμή της μεγάλης περιοχής.
Τελικά, ο Οριγκί, όπως έκανε και με την Μπαρτσελόνα (2 γκολ), έτσι και σήμερα σχεδόν μισή ώρα μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο (87΄) με δυνατό σουτ «κλείδωσε» τη νίκη (2-0) και ταυτόχρονα το τρόπαιο για την ομάδα του Μερσεϊσάιντ.
Έξι τρόπαια σε 9 τελικούς η Λίβερπουλ
Η Λίβερπουλ κατάφερε στη Μαδρίτη να «σκαρφαλώσει» στην τρίτη θέση του πίνακα κατακτήσεων Κυπέλλου Πρωταθλητριών/UEFA Champions League. Οι «κόκκινοι» πανηγύρισαν την κατάκτηση του 6ου ευρωπαϊκού τους τίτλουάγερν Μονάχου και Μπαρτσελόνα, ενώ κάνουν την ένατη εμφάνισή σε τελικό, ξεπερνώντας τους «μπλαουγκράνα».
Η κατάταξη:
13 τίτλοι: Ρεάλ Μαδρίτης (16 εμφανίσεις σε τελικό)
7 τίτλοι: Μίλαν (11 εμφανίσεις σε τελικό)
6 τίτλοι: Λίβερπουλ (9 εμφανίσεις σε τελικό)
5 τίτλοι: Μπαρτσελόνα (8 εμφανίσεις σε τελικό)
5 τίτλοι: Μπάγερν (10 εμφανίσεις σε τελικό)
Οι πέντε νικηφόροι τελικοί της Λίβερπουλ:
1976/77-Ρώμη : Λίβερπουλ-Γκλάντμπαχ 3-1
1977/78-Λονδίνο : Λίβερπουλ-Μπριζ 1-0
1980/81-Παρίσι : Λίβερπουλ-Ρεάλ Μαδρίτης 1-0
1983/84-Ρώμη : Λίβερπουλ-Ρόμα 4-2 στα πέναλτι (1-1)
2004/05-Κωνσταντινούπολη: Λίβερπουλ-Μίλαν 3-2 στα πέναλτι (3-3)
2018/19-Μαδρίτη : Λίβερπουλ-Τότεναμ 2-0
Οι τρεις χαμένοι τελικοί της Λίβερπουλ:
1984/85-Βρυξέλλες: Γιουβέντους-Λίβερπουλ 1-0
2006/07-Αθήνα : Μίλαν-Λίβερπουλ 2-1
2017/18-Κίεβο : Ρεάλ Μαδρίτης-Λίβερπουλ 3-1
ΤΡΟΠΑΙΟΥΧΟΙ
13 Κύπελλα: Ρεάλ Μαδρίτης
7 Κύπελλα: Μίλαν
6 Κύπελλα: Λίβερπουλ
5 Κύπελλα: Μπάγερν, Μπαρτσελόνα
4 Κύπελλα: Αγιαξ
3 Κύπελλα: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ιντερ
2 Κύπελλα: Πόρτο, Μπενφίκα, Γιουβέντους, Νότιγχαμ
1 Κύπελλο: Αστον Βίλα, Ντόρτμουντ, Σέλτικ, Ερυθρός Αστέρας, Φέγενορντ, Αμβούργο, Μαρσέιγ, PSV Αϊντχόφεν, Τσέλσι, Στεάουα Βουκουρεστίου
Μόνο η Λίβερπουλ γύρισε έτσι έναν τελικό, μόνο η Λίβερπουλ έναν ημιτελικό στο Champions League.
Έπος στο Champions League, αλλά και στα χρονικά του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, έγραψε η Λίβερπουλ. Η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ πέτυχε ίσως τη μεγαλύτερη ανατροπή-πρόκριση στην Ιστορία της και μία από τις μεγαλύτερες στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση της «Γηραιάς Ηπείρου».
Η «ξεγραμμένη» από πολλούς, Λίβερπουλ, μετά τη βαριά ήττα της στο «Νόου Καμπ» με 3-0 την περασμένη Τετάρτη, παρά τις σημαντικές απουσίες της (Σαλάχ, Φιρμίνο), κατάφερε να διαλύσει με 4-0 την Μπαρτσελόνα, η οποία ένα χρόνο μετά τον ντροπιαστικό αποκλεισμό από την Ρόμα στους προημιτελικούς (νίκησε 4-1 στην έδρα της κι έχασε με 3-0 στην Ιταλία) έζησε άλλη μία εφιαλτική βραδιά, που συνοδεύτηκε από έναν ακόμη ταπεινωτικό αποκλεισμό.
Για δεύτερη σερί σεζόν οι «κόκκινοι» του Κλοπ θα έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο του Champions League, όντας η πρώτη φιναλίστ του μεγάλου τελικού της 1ης Ιουνίου στο «Wanda Metropolitano» της Μαδρίτης. Και μπορεί πέρυσι να το έχασαν από τα τραγικά λάθη του Κάριους, ωστόσο, εφέτος έχουν τον Άλισον, που απόψε έδειξε γιατί θεωρείται από τους κορυφαίους στον κόσμο. Άσχετα με το ποια θα είναι η αντίπαλος των «κόκκινων» στον τελικό (Αγιαξ ή, Τότεναμ), μετά από αυτό που έγινε απόψε στο «Άνφιλντ», η Λίβερπουλ δικαιωματικά θεωρείται ως το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.
Ο ενθουσιασμός των παικτών του Κλοπ, αλλά και η «καυτή» ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι φίλαθλοι των «κόκκινων», δεν προδίκαζαν με τίποτα αυτό που επακολούθησε. Το γρήγορο γκολ των γηπεδούχων από τον Οριγκί στο 7΄ (πρώτο του Βέλγου μετά τον Απρίλιο του 2016 και τρίτο ευρωπαϊκό με την φανέλα της Λίβερπουλ) μετά από λάθος του Άλμπα, δεν επηρέασε τους «μπλαουγκράνα», που στη συνέχεια ήταν εκείνοι που έχασαν τις μεγάλες ευκαιρίες για την ισοφάριση με τους Μέσι και Τζόρντι Άλμπα, τα σουτ των οποίων βρήκαν σε ετοιμότητα τον Άλισον.
Η «Μπαρτσα» έδειχνε να ελέγχει το ματς, αλλά η άμυνά της θύμιζε για μία ακόμη φορά…. παιδική χαρά. Όπως έκανε στο ξεκίνημα του ματς, έτσι και στα πρώτα λεπτά του δεύτερου μέρους, η Λίβερπουλ κατάφερε να αιφνιδιάσει την άμυνα των Καταλανών, μόνο που αυτή την φορά δεν πέτυχε ένα, αλλά δύο γκολ, ισοφαρίζοντας το σκορ του πρώτου αγώνα.
«Δράστης» η «χρυσή» αλλαγή του Κλοπ, Τζεορτζίνιο Βαϊνάλντουμ, ο οποίος στο 54΄ «εκτέλεσε» με σουτ στην κίνηση τον Τερ Στέγκεν και δύο λεπτά μετά από σέντρα του Σακίρι με καρφωτή κεφαλιά «έγραψε» το 3-0 μέσα έξαλλους πανηγυρισμούς εντός του αγωνιστικού χώρου, αλλά και στις εξέδρες.
Ο ρυθμός του αγώνα «πάγωσε» για λίγο, ο Άλισον έσωσε για μία ακόμη φορά την Λίβερπουλ σε σουτ των Σουάρες και Μέσι, ωστόσο, στο 79΄ ο Οριγκί «υπέγραψε» την πρόκριση. Το γκολ του Βέλγου από την έξυπνη εκτέλεση κόρνερ του Αλεξάντερ-Αρνολντ, που «έπιασε στον ύπνο» την άμυνα των Καταλανών (κοιταζόντουσαν μεταξύ τους) έμελλε να κρίνει τη ρεβάνς του πρώτου χρονικά ημιτελικού. Μέσι και Σουάρες δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που συνέβαινε, ωστόσο, η Λίβερπουλ απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι για αυτή την ομάδα τίποτα δεν είναι αδύνατο!
Διαιτητής: Τσινεΐτ Τσακίρ (Τουρκία)
Κίτρινες: Φαμπίνιο, Μάτιπ – Μπουσκέτς, Σεμέδο
Οι συνθέσεις των ομάδων
ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ (Γιούργκεν Κλοπ): Άλισον, Φαμπίνιο, Φαν Ντάικ, Μίλνερ, Μανέ, Χέντερσον, Σακίρι, Ρόμπερτσον (46΄ Βαϊνάλντουμ), Οριγκί (85΄ Γκόμεζ), Μάτιπ, Αλεξάντερ-Αρνολντ.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (Ερνέστο Βαλβέρδε): Τερ Στέγκεν, Πικέ, Ράκιτιτς (80΄ Μάλκομ), Μπουσκέτς, Κουτίνιο (60΄ Σεμέδο), Σουάρες, Μέσι, Λανγκλέ, Σέρτζι Ρομπέρτο, Τζόρντι Άλμπα, Βιδάλ (75΄ Αρτούρ).