Στο σχέδιο της δημοτικής αρχής υπάρχουν τρία βασικά σενάρια αξιοποίησης βασιζόμενα τόσο στις ανάγκες της πόλης, όπως και στο πιθανό επιχειρηματικό ενδιαφέρον.
Τόνοι σκυροδέρματος καλυμμένοι με μαύρα τζάμια και μεταλλικά ελάσματα. Η πρώτη εικόνα που βλέπει κανείς όταν το πλοίο φτάνει ξανά στον Πειραιά από τα αιγαιοπελαγίτικα νησιά σηματοδοτώντας το τέλος της θερινής ραστώνης.
Για 45 χρόνια ο ανολοκλήρωτος Πύργος του Πειραιά είναι το σήμα κατατεθέν της φθινοπωρινής μελαγχολίας αντί του πραγματικού του στόχου: της μεγάλης ναυτιλιακής οικονομικής ανάπτυξης της πόλης, ένα παγκόσμιο σύμβολο της ναυτιλιακής κυριαρχίας των Ελλήνων εφοπλιστών και ναυτικών. Οι εργασίες κατασκευής του ξεκίνησαν το 1972, όμως σταμάτησαν με την πτώση της χούντας και από τότε παραμένει ένα γιαπί που περιβάλλεται από μία τεράστια τζαμαρία.
Ομόφωνα το βράδυ της Τετάρτης το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά υπερψήφισε την πρόταση του δημάρχου Γιάννη Μώραλη για αξιοποίηση του «Κοιμισμένου Γίγαντα», όπως τον ονομάζουν οι Πειραιώτες. Συγκεκριμένα αποφασίστηκε διενέργεια διεθνούς πλειοδοτικού διαγωνισμού για την ανάδειξη αναδόχου της σύμβασης παραχώρησης της αξιοποίησης και διαχείρισης εκμετάλλευσής του.
Στη δημαρχική πρόταση γίνεται λόγος για αξιοποίηση και διαχείριση του ακινήτου «Εμποροναυτιλιακό Κέντρο Πειραιά» (Πύργος Πειραιά) για 99 έτη, αφού προηγηθούν ο ανασχεδιασμός, η κατασκευή και η πλήρης αποπεράτωση του κτιρίου και του περιβάλλοντος χώρου, καθώς και η χρηματοδότηση, η διαχείριση και η εκμετάλλευση της λειτουργίας του -εκτός της λειτουργίας οργανωμένου εμπορικού κέντρου, τύπου Mall- έναντι οικονομικού ανταλλάγματος τουλάχιστον 900.000 ευρώ ετησίως.
Παρά τα δημοσιεύματα του Τύπου της δεκαετίας του 1970, ο Πύργος δεν έχει κανένα στατικό πρόβλημα και για πολλούς η κατασκευή του αποτελούσε απόρροια και της γνωστής κόντρας Αθηνών-Πειραιά, με το μεγάλο λιμάνι να κατασκευάζει τον Πύργο ως αντίπαλον δέος του Πύργου Αθηνών.
Αν και λόγω κρίσης η αγορά του real estate ήταν βυθισμένη, ωστόσο η συγκυρία για την αξιοποίηση του Πύργου θεωρείται ιδανική κυρίως λόγω της έλευσης της Cosco και του επενδυτικού της σχεδίου με τη δημιουργία ξενοδοχείων και συνεδριακών κέντρων όπως και της ανάπτυξης της κρουαζιέρας που έχουν κατεβάσει στο λιμάνι του Πειραιά μεγάλα διεθνή ονόματα όπως και ελληνικά, τα οποία δραστηριοποιούνται στο χώρο του τουρισμού και της διαχείρισης ξενοδοχειακών μονάδων.
Στο σχέδιο της δημοτικής αρχής υπάρχουν τρία βασικά σενάρια αξιοποίησης βασιζόμενα τόσο στις ανάγκες της πόλης, όπως και στο πιθανό επιχειρηματικό ενδιαφέρον.
Με βάση τη μελέτη που συνάχθηκε μετά από αίτημα της δημοτικής αρχής, προκύπτει ότι εξετάζονται και αναλύονται τα εξής:
α) Η ένταξη χρήσης γραφείων σε όλες τις επιφάνειες των ορόφων.
β) Η χρήση αμιγώς ξενοδοχειακής μονάδας.
γ) Η μικτή χρήση γραφείων και ξενοδοχειακής μονάδας με εγκατάσταση εστιατορίου – μπαρ στον 19ο όροφο.
Οι τρεις προτεινόμενες χρήσεις υποδεικνύεται να υιοθετηθούν επωφελώς από το δήμο και να εφαρμοστούν:
α) Σε πλαίσιο μακροχρόνιας μίσθωσης.
β) Σε πλαίσιο μακροχρόνιας παραχώρησης.
Ως «σύμβολο στασιμότητας» χαρακτήρισε ο δήμαρχος Πειραιά, Γιάννης Μώραλης, τον Πύργο και συνέχισε λέγοντας: «Είναι κοινή αντίληψη ότι ο Πειραιάς κινείται σε μια τροχιά ανάπτυξης, είναι στο επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος και έχει μια δυναμική, τόσο με τις επενδύσεις από πλευράς δήμου, με τα έργα του μετρό, με τις επενδύσεις στο λιμάνι και με τις ιδιωτικές επενδύσεις. Είμαι αισιόδοξος ότι ο διαγωνισμός δεν θα κηρυχθεί άγονος.
Είναι πολύ σημαντικό ότι θα αυξηθούν με τον τρόπο αυτό τα έσοδα του δήμου τα οποία θα διοχετευτούν στη βελτίωση της καθημερινότητας, θα “πάρει ζωή” το κτίριο και θα αναβαθμιστεί η γύρω περιοχή, καθώς θα δημιουργηθεί μια μικροοικονομία, με νέες θέσεις εργασίας. Ο Πειραιάς με μια τέτοια επένδυση αλλάζει ριζικά προς το καλύτερο. Η αξιοποίηση του Πύργου αποτελεί ορόσημο ότι η πόλη αλλάζει, όπως υποσχεθήκαμε».
Η εκτιμώμενη αγοραία αξία του ακινήτου στην κατάσταση που ευρίσκεται σήμερα, όπως προκύπτει από τη μελέτη, ανέρχεται σε 15.700.000 ευρώ περίπου, ενώ η αντικειμενική αξία αυτού, που προκύπτει από το Taxis, ανέρχεται σε 50.000.000 ευρώ περίπου.
Το κόστος αποπεράτωσης όπως προϋπολογίζεται από την ως άνω σχετική μελέτη ανέρχεται ανάλογα τη χρήση (γραφεία, ξενοδοχείο κ.λπ.) από 29.000.000 ευρώ έως 50.000.000 ευρώ περίπου.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου