Αλλοι την παρομοιάζουν με νερένια πόλη, άλλοι την αποκαλούν μικρή Βενετία της Ελλάδας.

Στην πραγματικότητα είναι ένα μικρό, πυκνοκατοικημένο νησάκι στη μέση της ήρεμης λιμνοθάλασσας που συνδέεται με τη ξηρά με δύο πέτρινα τοξωτά γεφύρια του 19ου αιώνα μήκους 300 μέτρων.

Αυτή η βγαλμένη από καρτ ποστάλ ομορφιά είναι το Αιτωλικό, το οποίο δικαιολογημένα αποκαλείται «μικρή Βενετία» της Ελλάδας. 

Το Αιτωλικό, είναι δημοτική ενότητα του δήμου Μεσολογγίου, με πληθυσμό 5.349 κατοίκους, και βρίσκεται 10 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μεσολογγίου.

Είναι ένα μικρό, πυκνοκατοικημένο νησάκι στη μέση της ήρεμης λιμνοθάλασσας, που προστατεύεται από τους ορεινούς όγκους της Βαράσοβας και του Ζυγού.

Η ακτογραμμή του είναι ανάγλυφη και εντυπωσιακή. Το σκηνικό συνθέτουν αλμυρόβαλτοι και αμμώδεις περιοχές.

Στα βιβλία της Ιστορίας μνημονεύεται για την ηρωική αντίσταση που πρόβαλε στους Τούρκους, ιδιαίτερα στη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου.

Eίναι μια παλιά ναυτική πολιτεία, με ιδιαίτερο χρώμα και γραφικότητα.

Η λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού είναι τεράστιος βιότοπος και αποτελεί το μεγαλύτερο τμήμα του πολύτιμου οικοσυστήματος που ορίζεται από τις εκβολές του Ευήνου έως τις εκβολές του Αχελώου. 

Αποτελεί φωλιά και καταφύγιο για περισσότερα από 250 διαφορετικά είδη πουλιών, στα οποία περιλαμβάνονται πολλά σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση. Ερωδιοι, φοινικόπτερα, αγριόχηνες, μαυρόκοτες και άλλα θαλασσοπούλια ζουν εκεί μαζί με πέρδικες, τσαλαπετεινούς και κοτσύφια.  

iefimerida.gr