Ένα από τα πιο νόστιμα και αρωματικά σνακ, η ιταλική μπρουσκέτα έχει τα μυστικά της για να πετύχει και να…μυρίζει Ιταλία. Ας τα γνωρίσουμε.

Τραγανή, γευστική και νόστιμη όσο λίγα σνακ, η μπρουσκέτα είναι ιδανική για να φέρει άρωμα Ιταλίας στις καλοκαιρινές βραδιές μας και να μας χορτάσει με απλά υλικά και αέρα Μεσογείου. Είναι, όμως, τόσο εύκολη να τη φτιάξουμε ή μήπως κάθε φορά το αποτέλεσμα μάς απογοητεύει, τα υλικά δεν «κάθονται» καλά μαζί και δεν θυμίζει σε τίποτα την αυθεντική αυτή ιταλική νοστιμιά; Ας τη γνωρίσουμε λίγο καλύτερα, για να ανακαλύψουμε τα μυστικά της τέλειας μπρουσκέτας.

Η ιστορία της μπρουσκέτας
Γνωστή και ως fettunta (αλειμμένη φέτα) στην Τοσκάνη, η μπρουσκέτα θεωρείται ότι προέρχεται από τους μεσαιωνικούς χρόνους, ενώ η Marcella Hazan, Ιταλίδα συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής αναφέρει ότι οι ρίζες της φτάνουν στους αρχαίους ρωμαϊκούς χρόνους, με την ονομασία της να προέρχεται από το ρωμαϊκό “bruscare” δηλαδή «ψήνω στα κάρβουνα». Αφού σχεδόν όλα τα συστατικά της υπήρχαν από τότε, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τους αρχαίους Ρωμαίους να…καταβροχθίζουν μια μπρουσκέτα στην καθισιά τους.
Παρ’ όλο που το γευστικό αυτό σνακ είναι αγαπητό σε όλη την Ιταλία, το κεντρικό κομμάτι της θεωρείται στην πραγματικότητα η… πνευματική γενέτειρα της μπρουσκέτας.

Δώστε βάση στο ψωμί
Το ψωμί αποτελεί της βάση της μπρουσκέτας κι αυτό σημαίνει ότι είναι ένα από τα πιο βασικά συστατικά. Η παραδοσιακή μπρουσκέτα φτιάχνεται με φρέσκο ψωμί Τοσκάνης, το οποίο για τους άπειρους είναι λίγο απογοητευτικό στην αρχή, καθώς ψήνεται χωρίς αλάτι. Λόγω του ότι τα φαγητά της Τοσκάνης έχουν συνήθως πολύ έντονη γεύση, η απαλλαγμένη από το αλάτι βάση τούς επιτρέπει να αναδείξουν το πλήθος των γεύσεών τους.
Η βάση αυτή μένει περίπου μια μέρα, προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία του «μπαγιατέματος» και να επιτρέψει στις φυσικές γεύσεις να αναδυθούν. Επειδή το ψωμί Τοσκάνης είναι δύσκολο να βρεθεί στους φούρνους της Ελλάδας, πολλοί χρησιμοποιούν χωριάτικο ψωμί με μαγιά, κόβοντάς το σε φέτες 1,5 εκατοστού και φρυγανίζοντάς το. Η καλύτερη μπρουσκέτα, λένε, πρέπει να έχει στο βάθος γεύση καπνού και γραμμές σχάρας αποτυπωμένες πάνω στο ψωμί.

Προσοχή με το σκόρδο
Αφού το ψωμί ψηθεί ελαφρώς, χρειάζεται λίγη γεύση σκόρδου, η οποία προκύπτει με το τρίψιμο μιας σκελίδας πάνω στη σκληρή επιφάνεια. Το πόσο εξαρτάται βέβαια και από τις προτιμήσεις του καθενός, καθώς κάποιοι το τρίβουν μέχρι να εξαφανιστεί η σκελίδα, ενώ οι περισσότεροι συστήνουν μισή σκελίδα ανά ψωμάκι, έτσι ώστε να δώσει ένταση στις υπόλοιπες γεύσεις, χωρίς να τις καλύπτει.

Ντομάτα, η δύσκολη πρωταγωνίστρια
Αν πάρουμε με τη σειρά τις διάφορες περιοχές της Ιταλίας, θα δούμε ότι ο τρόπος που σερβίρουν την μπρουσκέτα διαφέρει αρκετά. Στη Ρώμη, για παράδειγμα, προτιμούν τις αντσούγιες και τη μοτσαρέλα, στην Πούλια τις ντομάτες, στη Σικελία τη ρίγανη και στην Καλάμπρια το δενδρολίβανο και τις αντσούγιες. Οι περισσότεροι άνθρωποι παγκοσμίως, βέβαια, συνδέουν αυτόματα την μπρουσκέτα με την ντομάτα κι, ενώ το σκόρδο, ο βασιλικός, το θαλασσινό αλάτι και το αρωματικό ελαιόλαδο δεν είναι δυσεύρετα στις περισσότερες χώρες, η ντομάτα είναι. Στις πιο κρύες και βόρειες χώρες, η κόκκινη, φρέσκια και γευστική ντομάτα είναι δυσεύρετο είδος, στη χώρα μας, όμως, ευτυχώς, δεν λείπει εύκολα.

Όσοι δεν βρίσκουν τις κατάλληλες ντομάτες, προτιμούν να σερβίρουν τη μπρουσκέτα τους «γυμνή», όπως στην Τοσκάνη, με σκόρδο, αλάτι και το καλύτερο, φρουτώδες ελαιόλαδο της αγοράς. Το αλάτι πρέπει να μην είναι πολύ ραφιναρισμένο και να αφήνει μεγάλους και τραγανούς κόκκους στο στόμα.
Όσοι δεν μπορούν να αποχωριστούν την ντομάτα, πρέπει να εξασφαλίσουν ότι χρησιμοποιούν τις καλύτερες της αγοράς: μεγάλες και βαθυκόκκινες, οι οποίες ξεφλουδισμένες κάνουν ακόμη πιο ζουμερή την μπρουσκέτα (για καλύτερα αποτελέσματα, μάλιστα, τις κόβουν στα 4 και τις βάζουν για λίγο σε νερό που βράζει, έτσι ώστε η φλούδα τους να φύγει εύκολα).

Για όσους δεν βρίσκουν μεγάλες και ζουμερές ντομάτες, υπάρχει και η εναλλακτική που προσφέρουν τα ντοματίνια, τα οποία απλώς κόβονται στη μέση χωρίς ξεφλούδισμα.
Η ολοκλήρωση της διαδικασίας γίνεται με το κόψιμο της ντομάτας, το μαρινάρισμά της για 10 λεπτά σε ελαιόλαδο με βασιλικό και καρυκεύματα και την τοποθέτησή της επάνω στη…σκορδάτη φέτα ψωμιού, με την προσθήκη λίγου αλατιού και ελαιόλαδου.

Κι αν θέλετε να τη συνοδεύσετε με το κατάλληλο κρασί, επιλέξτε ελαφριά λευκά, φρέσκα και φρουτώδη. Τα ροζέ και τα ελαφριά κόκκινα επίσης ταιριάζουν, αλλά γενικότερα μην το ψάχνετε πολύ. Η μπρουσκέτα δεν είναι ιδιότροπο πιάτο, γι’ αυτό συνδυάστε τη με ό,τι σας αρέσει. Και μην ξεχνάτε το τρίπτυχο της επιτυχίας: ψωμί μιας ημέρας-ελαιόλαδο ενός μήνα-κρασί ενός χρόνου.

Τραγική είναι η κατάσταση για πολλές οικογένειες στην Ελλάδα. Μία από αυτές είναι στην Πάτρα, όπου ένα 6χρονο παιδί αναγκάζεται να σιτίζεται κάθε δύο ημέρες με μόλις ένα αυγό και μία φέτα ψωμί, λόγω έλλειψης φαγητού στο σπίτι του. Το άλλο παιδί της οικογένειας συντηρείται με ζάχαρη για αν μην καταρρεύσει!

Την καταγγελία αυτή έκανε στο patrastimes.gr. ο πρόεδρος από το “Φωτεινό Αστέρι” Χρήστος Σπηλιόπουλος, απορώντας για το που “πρέπει να οδηγηθεί η εξαθλίωση των παιδιών, για να αναγκαστεί το κράτος να ξυπνήσει και να μεριμνήσει για αυτά”.

Την ίδια ώρα ο Σύλλογος παρακαλεί όσους έχουν ξενοίκιαστα σπίτια, για μικρό χρονικό διάστημα να τα διαθέσουν τον σύλλογο για την στέγαση οικογενειών με παιδιά που μένουν καθημερινά στο δρόμο, ώστε να μετριάσουν κάπως τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης τους σε τόσο τρυφερή ηλικία, αφού όλα είναι από 6 μηνών μέχρι και 11 ετών!

Είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης, ότι στην συγκέντρωση ειδών φαγητού έχει συμπεριληφθεί και η συγκέντρωση απορρυπαντικών και ειδών υγιεινής για παιδιά, αφού υπάρχουν μητέρες που πλένουν τα ρούχα μόνο με νερό όπως και τα παιδάκια τους, με τον κίνδυνο μολύνσεων να ελλοχεύει…

Ο σύλλογος “Φωτεινό Αστέρι”, κάθε Πέμπτη απόγευμα, θα βρίσκεται στην πλατεία Γεωργίου, δίπλα στο Δημοτικό Θέατρο, ώστε όσοι μπορούν να τους βοηθήσουν με ένα κουτί γάλα ή ότι άλλο μπορούν.

Όταν το 1990 ο νεαρός Γιώργος Μαίρης ξεκινούσε δειλά, δειλά την δημιουργία του ζαχαροπλαστείου "Κως" στον μικρό δρόμο της οδού Ηροδότου σίγουρα δεν είχε φανταστεί την πορεία που θα διαγραφόταν 25 χρόνια μετά...

Το ζαχαροπλαστείο "ΚΩΣ" συμπληρώνει φέτος 25 χρόνια παρουσίας στην τοπική μας κοινωνία προσφέροντας ποικιλία προϊόντων, σφολιατοειδών και εξαιρετικών γλυκών, κάνοντας το ευρέως γνωστό όχι μόνο στο νησί μας, αλλά σε ολόκληρη την χώρα και όχι μόνο... Ο Γιώργος Μαίρης αδιάκοπα όλα αυτά τα χρόνια προσπαθεί να εκσυγχρονίσει σύμφωνα πάντα με τους κανόνες υγιεινής την επιχείρηση του, να δοκιμάσει νέες τεχνικές με τους συνεργάτες του, έχοντας απώτερο σκοπό να προσφέρει στο καταναλωτικό κοινό την καλύτερη ποιότητα και την μέγιστη απόλαυση. Σεμινάρια, συνεχής εκπαίδευση, αναζήτηση πρώτων νέων υλών και ενίσχυση της τοπικής αγοράς είναι μερικά από τα ζητήματα που απασχολούν τον δημιουργό του "ΚΩΣ". Με την συμπλήρωση των 25 ετών έγινε μια γενναία προσπάθεια ανακαίνισης περισσότερο για την εύρυθμη και καλύτερη λειτουργία του ζαχαροπλαστείου αφού προστέθηκαν και νέα πράγματα...
Πλέον το "ΚΩΣ" προσφέρει από το πρωί με εξειδικευμένο μπαρίστα μυρωδάτο καφέ, συνοδεία μικρών γλυκών προσφοράς του καταστήματος. Το μοναδικό παγωτό του "ΚΩΣ" φτιαγμένο από φρέσκο γάλα και αγνές πρώτες ύλες δεσπόζει στο ζαχαροπλαστείο ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες σε μεγάλη ποικιλία γεύσεων και χρωμάτων...

Επιπλέον σημαντικός τομέας του εργαστηρίου είναι και αυτός του άρτου, φρεσκοψημένα ψωμιά πολλών διαφορετικών τύπων από νωρίς το πρωί μοσχομυρίζουν, ενώ πλέον το ψωμί τύπου τοστ από τα νέα προϊόντα του "ΚΩΣ" θα σας εκπλήξει ευχάριστα.

Πέραν της φιλοσοφίας της επιχείρησης για καλή ποιότητα προϊόντων, πάντα με την χρήση εκλεκτών πρώτων υλών, ο Γιώργος Μαίρης ενδιαφέρεται και συνδράμει με τον τρόπο του και στην κοινωνία....το ζαχαροπλαστείο "ΚΩΣ" δηλώνει παρών σε πολλά κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα με γλυκές και αλμυρές επιλογές, γιατί πέραν του καταναλωτή ιδιαίτερη σημασία υπάρχει για τον συνάνθρωπο και πολύ περισσότερο για τα παιδιά του τόπου μας...
Ευχόμαστε το "ΚΩΣ" να διπλασιάσει και να τριπλασιάσει τα χρόνια λειτουργίας του, προσφέροντας μοναδικές επιλογές συνεχίζοντας την παράδοση και δίνοντας την σκυτάλη, στην επόμενη γενιά της οικογένειας Μαίρη, τον Αντρέα και τον Μιχάλη...