Θεμελιωμένα δικαιώματα στο Δημόσιο καταργούνται μέσω κοινής υπουργικής απόφασης των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας που δημοσιεύθηκε χθες στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, σύμφωνα με τα όσα είπε ο Γιώργος Κουτρουμάνης.

Όπως δήλωσε ο πρώην υπουργός Εργασίας στο Μega, καταργούνται τα τριάντα πέντε χρόνια για σύνταξη, ενώ εξήγησε πως όσοι είχαν 35 έτη υπηρεσίας έως τον Αύγουστο και δεν έφυγαν, τώρα θα πρέπει, για να φύγουν, να συμπληρώσουν ηλικιακό όριο από 58,5 και άνω.

Συγκεκριμένα, όσοι εργαζόμενοι στο Δημόσιο έχουν προσληφθεί πριν από το 1983, είχαν τη δυνατότητα συνταξιοδότησης,με τη συμπλήρωση 35ετίας, ανεξαρτήτου ορίου ηλικίας.

Σύμφωνα με το μέχρι σήμερα ισχύον πλαίσιο, όσοι δεν είχαν συμπληρώσει 35ετία μέχρι 18 Αυγούστου 2015, θα έπρεπε να συμπληρώσουν το ηλικιακό όριο των 58 ετών και έξι μηνών, μετά τις 19 Αυγούστου του 2015.

Το καινούργιο στοιχείο που ανατρέπει τα θεμελιωμένα δικαιώματα είναι ότι ακόμη κι αυτοί που είχαν συμπληρώσει την 35ετία έως τις 18 Αυγούστου και δεν αποχώρησαν τώρα θα χρειαστεί να συμπληρώσουν και τα αντίστοιχα ηλικιακά όρια που ξεκινούν από τα 58,5 και φθάνουν μέχρι τα 62.

Παράλληλα, για όσους δεν συμπληρώσουν τα 35 χρόνια μέχρι 31 Δεκεμβρίου του 2021 προβλέπεται αύξηση των ετών ασφάλισης από τα 35 στα 40 χρόνια.

Συνταξιούχος αναγνώστης της «Εφημερίδας των Συντακτών» έγραψε μια ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, την οποία δεν του την έστειλε, αλλά παρακάλεσε να τη δημοσιεύσω,

για να διαβαστεί από όλη την κυβέρνηση, τους βουλευτές και τους εκατοντάδες χιλιάδες αδικημένους και εξαθλιωμένους συνταξιούχους, οι οποίοι πληρώνουν την κρίση με συνεχείς άγριες περικοπές των συντάξεών τους. Γράφει ο φίλος συνταξιούχος αναγνώστης και αντιγράφω:

«Κύριε πρωθυπουργέ, είχατε την τύχη να γεννηθείτε το 1974, τη χρονιά που κατέρρευσε η επτάχρονη τυραννία της στρατιωτικής χούντας και ο ελληνικός λαός με ένα καθαρό, ελεύθερο δημοψήφισμα έλυσε οριστικά το πρόβλημα της διακυβέρνησής του με την εγκαθίδρυση της Προεδρευομένης Δημοκρατίας και την κατάργηση της μοναρχίας.

» Είχατε την τύχη, λοιπόν, να μεγαλώσετε σε ένα ελεύθερο καθεστώς, να σπουδάσετε χωρίς να σας ζητήσουν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, να πολιτικοποιηθείτε και να επιλέξετε από τα μαθητικά σας χρόνια τον δρόμο της πολιτικής, προφανώς με τη φιλοδοξία μια μέρα να κυβερνήσετε τη χώρα. Τα καταφέρατε.

»Τεθήκατε επικεφαλής κόμματος της Αριστεράς, αυξήσατε τη δύναμή του, το οδηγήσατε στην εκλογική νίκη και σχηματίσατε κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015. Προεκλογικά υποσχεθήκατε πολλά και σε εμάς τους συνταξιούχους, οι οποίοι περιμέναμε δικαίωση από μια αριστερή κυβέρνηση.

»Από τη θέση της εξουσίας, όμως, βρεθήκατε αντιμέτωπος με την αλήθεια και την πραγματικότητα, δηλαδή με τεράστια προβλήματα, μεταξύ των οποίων και το ασφαλιστικό, οπότε αναγκαστήκατε να εγκαταλείψετε τις προεκλογικές υποσχέσεις. Παραπέμψατε το ασφαλιστικό σε επιτροπή «σοφών», το πόρισμα της οποίας ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, με αποτέλεσμα να μην το υιοθετήσει η κυβέρνηση, η οποία, όμως, δεν έχει έτοιμο δικό της ολοκληρωμένο σχέδιο, αλλά σκόρπιες σκέψεις.

»Και όμως, κύριε πρωθυπουργέ, υπάρχουν λύσεις σε όλα τα προβλήματα, αρκεί να τολμήσετε να πάρετε σωστές πολιτικές αποφάσεις, όπως πήρε, όταν χρειάστηκε, η δική μου γενιά, που αντιμετώπισε πολύ σοβαρότερες καταστάσεις, αντιστάθηκε, δεν γονάτισε, ξεπέρασε τη μιζέρια και παρέδωσε στις νεότερες γενιές μια άλλη Ελλάδα, την οποία δυστυχώς οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική κρίση δημιουργώντας ένα τεράστιο δημόσιο χρέος.

»Οι πάνω των 70 χρόνων σημερινοί συνταξιούχοι, αλλά και πιο νέοι, δεν φανταζόμαστε ποτέ, μετά όσα φοβερά πέρασαν οι γονείς μας, ότι θα φτάναμε προς το τέλος της ζωής μας σε κατάσταση εξαθλίωσης, κατάθλιψης και απελπισίας, με πολλούς από εμάς να έχουν καταλήξει στις ουρές των συσσιτίων για ένα πιάτο φαγητό.

»Οσοι γεννηθήκαμε πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γνωρίσαμε τη φρίκη της ξένης κατοχής, την πείνα, την ανέχεια, τον θάνατο, τους χιλιάδες νεκρούς και σακατεμένους, την προσφυγιά από τα καμένα χωριά στις μεγάλες πόλεις. Πριν πάρουμε μια ανάσα ελευθερίας με το τέλος του πολέμου, βυθίστηκε η χώρα στην αιματοχυσία του εμφύλιου σπαραγμού.

»Στον Πόλεμο, στην Κατοχή και στον Εμφύλιο έχασε η χώρα τα πιο άξια παιδιά της. Οσα απόμειναν πήραν τον δρόμο της μετανάστευσης στην Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, ακόμη και στη Γερμανία, τη χώρα των ηττημένων, που πρόσφερε στους νικητές του πολέμου δουλειά!

»Με νέους αγώνες και θυσίες, ιδίως της νεολαίας, στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 άνοιξε ο δρόμος για τη δημοκρατία και μια ανθρώπινη ζωή για τους εργαζόμενους, τον οποίο έκλεισε η απριλιανή δικτατορία. Και πάλι αγώνες και θυσίες δικαίωσαν τις γενιές του «1-1-4″» και του «15% προίκα στην Παιδεία». Οι κύριες και επικουρικές συντάξεις στις δικές μου γενιές δεν χαρίστηκαν από κανέναν. Καλύφθηκαν με εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών και τα ασφαλιστικά ταμεία απέκτησαν σοβαρά αποθεματικά, τα οποία καταλήστευσε συστηματικά το κράτος, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε κατάρρευση το ασφαλιστικό σύστημα. Δεν ήταν μόνο η ληστεία, αλλά στα Ταμεία φόρτωνε το κράτος και δικές του υποχρεώσεις.

»Εχω κρατήσει ένα φυλλάδιο με τίτλο «Οδηγός του ασφαλισμένου» (έκδοση της διοικήσεως του ΙΚΑ, Φεβρουάριος 1976) στο οποίο αναφέρεται ότι το ΙΚΑ βοηθά το κράτος σε ορισμένους τομείς της δραστηριότητάς του. Και τους απαριθμεί:

α) Για την προώθηση των εξαγωγών επιστρέφει τις εργοδοτικές εισφορές για ορισμένα εξαγόμενα προϊόντα.
β) Για την ανάπτυξη της επαρχίας εισπράττει μειωμένες εισφορές από τις επαρχιακές βιομηχανίες
γ) Για την ανάπτυξη του τουρισμού επιστρέφει τμήμα των εισφορών στα ξενοδοχεία όπου διαμένουν ξένοι τουρίστες.
δ) Δίνει συντάξεις στους πρόσφυγες ομογενείς από Τουρκία, Αίγυπτο, Ρουμανία, Αλβανία. Επίσης το ΙΚΑ ανέλαβε τις υποχρεώσεις πολλών Ταμείων που είχαν χρεοκοπήσει (καπνεργατών, τροχιοδρομικών κ.ά.).
»Σημείωνε η τότε διοίκηση του ΙΚΑ: «Πάνω στο τεράστιο αυτό έργο, που αθόρυβα επιτελεί το ΙΚΑ, στηρίζει και την αξίωσή του να έλθη αρωγός το κράτος με ετήσιες επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό και είναι ευτύχημα για τους ασφαλισμένους ότι το κράτος άρχισε να το ενισχύει οικονομικά».

»Η ενίσχυση, όμως, δεν κάλυψε όσα έχασε το ΙΚΑ και όλο το ασφαλιστικό σύστημα από τις συνεχείς κρατικές αφαιμάξεις. Τώρα ήρθε η ώρα της αλήθειας και εσείς θα πρέπει να επιλέξετε μία από τις δύο λύσεις: α) Θα συνεχίσετε τις περικοπές των συντάξεων, όπως τις ανήγγειλε ο υπουργός Εργασίας κ. Κατρούγκαλος. β) Θα δημιουργήσετε ένα ταμείο στήριξης του ασφαλιστικού συστήματος, στο οποίο θα μεταβιβαστεί κρατική περιουσία, που είναι περιουσία του λαού. Την απόφασή σας θα κρίνει η Ιστορία».