Κυβερνητικό αντάρτικο για την τροπολογία Μουζάλα - Απειλούν με καταψήφιση οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
Ιούνιος 16, 2016Μίνι κυβερνητική κρίση λίγα λεπτά πριν από την ψήφιση της τροπολογία Μουζάλα για το μεταναστευτικό χτυπά την κυβέρνηση με πέντε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να απειλούν ανοικτά να καταψηφίσουν την τροπολογία διαφωνώντας με τη ρύθμιση για τη σύνθεση των επιτροπών ασύλου.
Πριν από λίγη ώρα κυκλοφόρησε εσωτερική επιστολή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ η οποία υπογράφηκε από τους κ.κ Καραγιαννίδη, Καββαδία, Πάλλη, Ψυχογιό και Χρ.Παπαδόπουλο με την οποία ζητείται η απόσυρση της τροπολογίας για την οποία αναφέρεται ότι είναι στα όρια της συνταγματικότητας. Από το περιεχόμενο της επιστολής προκύπτει ότι οι πέντε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως συμμερίζονται το επιχείρημα της αντιπολίτευσης πως η διαδικασία χορήγησης ασύλου είναι μια καθαρά διοικητική πράξη εξ ου και η προωθούμενη από τον κ. Μουζάλα συμμετοχή δικαστικών στις επιτροπές είναι αντισυνταγματική. Οι πέντε βουλευτές ζητούν από όσους συμφωνούν να υπογράψουν προκειμένου να πιεστεί ο κ. Μουζάλας να την αποσύρει ειδάλλως απειλούν ανοικτά να καταψηφίσουν.
Mένει να δούμες αν η αντιπολίτευτση και ειδικότερα η Νέα Δημοκρατία θα θελήσει να δοκιμάσει την αντοχή και τη συνοχή της κυβέρνησης ζητώντας ονομαστική ψηφοφορία.
Αναλυτικά η επιστολή των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ:
Θέμα: Τροπολογία Μουζάλα
Σ/φοι, σ/φισσες,
στο νομοσχέδιο για τον αναπτυξιακό νόμο ο σ. Μουζάλας έφερε μία τροπολογία χωρίς καμία προήγουμενη συνεννόηση με την κοινοβουλευτική ομάδα και την αντίστοιχη ΕΠΕΚΕ μεταναστευτικού, τροπολογία που αφορά την σύνθεση των επιτροπών ασύλου. Η τροπολογία είναι στα όρια της συνταγματικότητας, αλλά και της κοινής μας θέσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η τροπολογία αυτή δεν έχει την υποστήριξη μας γιατί αντιβαίνει σε ταυτοτικές μας θέσεις και δεν υπαγορεύεται καν απο το πρόσφατο Νομοσχέδιο του Υπουργείου που ψηφίσαμε.
Ζητούμε από τον σ. Μουζάλα να αποσύρει την συγκεκριμένη τροπολογία ώστε να υπάρξει περιθώριο χρόνου για συζήτηση, ενημέρωση και διατύπωση θέσεων τόσο από πλευράς ΚΟ, όσο και από το Κόμμα για να μπορέσουμε συντεταγμένα να αποφασίσουμε το τι πρέπει να γίνει και ποιά είναι η πολιτική του κόμματος μας στο μεταναστευτικό.
Σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή στο βαθμό που ο συντρ. Μουζάλας επιμένει στην κατάθεση της τροπολογίας, σε βάρος της πολιτικής και της εσωκομματικής δημοκρατίας είμαστε υποχρεωμενοι-ες να γνωστοποιήσουμε την διαφωνία μας. Στο βαθμό μάλιστα που θα γίνει ονομαστική ψηφοφορία για την συγκεκριμένη τροπολογία, θα εκφράσουμε τη διαφωνία μας εμπράκτως και σε κάθε περίπτωση δημόσια. Αν μάλιστα εγκριθεί θα γίνει από την αντιπολίτευση και όχι από το σύνολο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.
Υ.Γ. Παρακαλούμε όσοι-ες βουλευτές, βουλεύτριες συμμερίζονται την διαφωνία μας να το δηλώσουν στη λίστα.
Καραγιαννίδης Χρήστος
Καββαδία Αννέτα
Ψυχογιός Γιώργος
Πάλλης Γιώργος
Παπαδόπουλος Χριστόφορος
parapolitika.gr
Το σχέδιο του Μαξίμου για το νέο εκλογικό νόμο - Σκέψεις ακόμη και για 200 βουλευτές
Ιούνιος 12, 2016Μπορεί η πρωτοβουλία για Συνταγματική Αναθεώρηση και αλλαγή του εκλογικού νόμου να ανακοινώθηκαν από το Μαξίμου θορυβωδώς και εν είδει «πακέτου», ωστόσο όπως φάνηκε μέσω και των «διευκρινιστικών» δηλώσεων κορυφαίων στελεχών που ακολούθησαν, βασική προτεραιότητα για την κυβέρνηση είναι η άμεση αλλαγή -και αν καταστεί εφικτό και εφαρμογή- ενός νέου εκλογικού συστήματος.
Συγκεκριμένα -και με βάση τον προγραμματισμό που υπάρχει- η πρόταση για το νέο εκλογικό νόμο φαίνεται πως βρίσκεται στην τελική ευθεία προκειμένου να παρουσιαστεί και να ψηφιστεί τον επόμενο μήνα από τη Βουλή, ενώ αντιθέτως η διαδικασία για Συνταγματική Αναθεώρηση αναμένεται να εκκινήσει το Φθινόπωρο. Σκοπός του Μαξίμου είναι η εξασφάλιση αυξημένης πλειοψηφίας 200 ψήφων, προκειμένου ο νέος εκλογικός νόμος να τεθεί σε ισχύ από την επόμενη κιόλας εκλογική αναμέτρηση, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρξουν τα κατάλληλα «κίνητρα» προς τα μικρότερα κόμματα, προκειμένου να προσφέρουν στήριξη.
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, αν και στο κυβερνητικό στρατόπεδο διατυπώνονται αρκετές διαφορετικές απόψεις, ωστόσο θεωρείται ειλημμένη απόφαση ο νέος νόμος να είναι «αναλογικότερος». Μεταξύ των σκέψεων που διατυπώνονται είναι η μείωση σε περίπου 30, του μπόνους εδρών που λαμβάνει το πρώτο κόμμα (υπό την προϋπόθεση ότι θα συγκεντρώσει αυξημένο ποσοστό της τάξης του 40%), ενώ κάποιοι εντός ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν ακόμη και για κατάργηση του μπόνους. Μια τέτοια επιλογή μπορεί να οδηγήσει στο λεγόμενο πορτογαλικό μοντέλο, όπου πρακτικά δεν απαιτείται η συμμετοχή του πρώτου κόμματος στον σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας. Παράλληλα, από ορισμένους προτείνεται, η μείωση του πλαφόν 3% για είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή, ακόμη και η μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200. Βέβαιο πρέπει να θεωρείται και το «σπάσιμο» των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, όπως της Β’ Αθηνών, σε μία προσπάθεια να περιοριστούν τα φαινόμενα διαφθοράς και συναλλαγής. Τις τελικές αποφάσεις, βέβαια, θα τις λάβει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Παρά την επιθυμία της κυβέρνησης ο νέος νόμος να εξασφαλίσει αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή προκειμένου να εφαρμοστεί άμεσα, ωστόσο ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος για τη στάση που θα κρατήσουν τελικώς τα άλλα κόμματα. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο πάντως, υπάρχουν ήδη εισηγήσεις περί διενέργειας δημοψηφίσματος για το ζήτημα του εκλογικού νόμου, πρόταση ωστόσο που ενδέχεται να οδηγήσει σε νέο γύρο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Αναδίπλωση
Η άρον άρον αναδίπλωση εξάλλου, γύρω από το ενδεχόμενο διεξαγωγής δημοψηφίσματος για τη Συνταγματική Αναθεώρηση αποτελεί ακόμη μία περίπτωση πρόχειρου και ατυχούς σχεδιασμού, κάτι που η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να επαναληφθεί και για το ζήτημα του εκλογικού νόμου.
Πολλώ δε μάλλον που στην περίπτωση αυτή, πέραν των άλλων αντιδράσεων, υπήρξε και η «κόκκινη κάρτα» από το Προεδρικό Μέγαρο για ενδεχόμενη διασύνδεση της αναθεώρησης του Συντάγματος με μια δημοψηφισματική διαδικασία. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Παυλόπουλος είχε τοποθετηθεί με άρθρο του όταν διεξαγόταν ανάλογη συζήτηση επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου, χαρακτηρίζοντας ένα τέτοιο ενδεχόμενο ως «εξαιρετικά επικίνδυνο» και «στα όρια της κατάλυσης του Συντάγματος».
Σε κάθε περίπτωση η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος προβλέπεται ρητά από το άρθρο 110 του Συντάγματος, καθώς σε αυτό γίνεται σαφής αναφορά στο καθ ύλην αρμόδιο όργανο που είναι η Βουλή. Συγκεκριμένα, το άρθρο προβλέπει την κατάθεση σχετικής πρότασης από 50 τουλάχιστον βουλευτές, η οποία και πρέπει να εγκριθεί από πλειοψηφία τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών (δηλαδή 180), σε δύο ψηφοφορίες που απέχουν μεταξύ τους τουλάχιστον ένα μήνα.
Με την απόφαση αυτή καθορίζονται ειδικά οι διατάξεις που πρέπει να αναθεωρηθούν. Αφού η Αναθεώρηση αποφασιστεί από τη Βουλή, η επόμενη Βουλή κατά την πρώτη σύνοδό της θα αποφασίσει με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των μελών της (δηλαδή 151), σχετικά με τις αναθεωρητέες διατάξεις. Δύναται να συμβεί και το αντίστροφο σε περίπτωση που κατά την πρώτη ψηφοφορία η πρόταση για Αναθεώρηση λάβει την πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, όχι όμως και των τριών πέμπτων. Σε αυτή την περίπτωση η επόμενη Βουλή, αποφασίζει με πλειοψηφία τριών πέμπτων.
Επιπλέον, το άρθρο 44 ορίζει, αναφορικά με τον θεσμό του δημοψηφίσματος, δεσμευτικά τις δύο περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορεί να λάβει χώρα. Η πρώτη αφορά «κρίσιμο εθνικό θέμα», και η δεύτερη «ψηφισμένο νομοσχέδιο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα εκτός από τα δημοσιονομικά». Η ρητή πρόβλεψη του Συντάγματος αποκλείει την Αναθεώρηση μέσω δημοψηφίσματος, αφού όπως είναι λογικό δεν εμπίπτει σε καμία από τις δύο κατηγορίες.
Ηχηρή επανεμφάνιση της εσωκομματικής ομάδας «53+» του ΣΥΡΙΖΑ: «άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε»
Ιούνιος 11, 2016Ηχηρή επανεμφάνιση στο προσκήνιο της εσωκομματικής ομάδας «53+» του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με τον βουλευτή της Β΄ Αθηνών Γιώργο Κυρίτση, ο οποίος διαπιστώνει ότι η αξιοπιστία της κυβέρνησης έχει μειωθεί, προσδιορίζοντας ως έναν από τους λόγους την απουσία αφήγησης που να αφορά τις κοινωνικές της αναφορές και της αντικατάσταση της ανάλυσης με τα εργαλεία της Αριστεράς από μια θολή αναπτυξολογία που συγκινεί μόνον όσους εκ των αντιπάλων της έχουν πειστεί ότι η παρούσα κυβέρνηση θα παραμείνει επί μακρόν.
Υπό τον τίτλο: «For the worker is working when the fat cat’s about» από το Worker’s Song των Dropkick Murphys, ο κ. Κυρίτσης, με άρθρο του στην ιστοσελίδα της κίνησης των «53+» commonality.gr, αμφισβητεί ζωηρά τις πρωθυπουργικές προτεραιότητες περί τα θεσμικά τις οποίες χαρακτηρίζει «άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε», υποστηρίζοντας εν πολλοίς ότι αφήνουν αδιάφορους τους πολίτες. Στο μήκος αυτό, επισημαίνει: «Το είδος της ανάπτυξης που υποχρεώνεται σήμερα η κυβέρνηση να επιδιώξει, εάν δεν συνοδευτεί από παράπλευρα άμεσα οφέλη για τα λαϊκά στρώματα, είναι δώρον άδωρο. Η αφήγηση πρώτα να μεγαλώσει η πίττα και μετά να διανεμηθεί είναι τόσο νεοφιλελεύθερη αντίληψη –τρικλ ντάουν εκονομικς‒ που έχει καταγγελθεί ακόμα και από το ΔΝΤ.
Το αίτημα της αναδιανομής σε μια χώρα με τόσο μαύρο συσσωρευμένο πλούτο, δεν μπορεί παρά να είναι σημαία για μια κυβέρνηση της Αριστεράς». Ενώ σπεύδει να προσθέσει «Τα προβλήματα της καθημερινότητας είναι τόσο μεγάλα που καμία θεσμική τομή, ιδίως στη σφαίρα της «υψηλής πολιτικής», δεν μπορεί να τα επηρεάσει ή έστω να τα διασκεδάσει. Πρωτοβουλίες όπως η συνταγματική αναθεώρηση είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Μια χαρούλα είναι το Σύνταγμα, τηρουμένων των αναλογιών και συσχετισμό για προοδευτική αναθεώρηση δεν έχουμε, κινδυνεύουμε να πάμε προς τα πίσω και μάλιστα σε καταστάσεις προ του 1986 ή να κληθούμε να συνταγματοποιήσουμε νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Αν ρωτήσει κανείς έναν εργαζόμενο στη σημερινή εργασιακή ζούγκλα αν θέλει αναθεώρηση του Συντάγματος θα σου πει «νταξει, οκ, αλλά προτιμάω να λειτουργήσει αποτελεσματικά η Επιθεώρηση Εργασίας».
Ολόκληρο το άρθρο έχει ως εξής:
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κατορθώσει να παραμείνει στην εξουσία, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα και για τις λαϊκές τάξεις στην Ελλάδα και για τις δυνάμεις της Αριστεράς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά ή τουλάχιστον όσο καλά θα μπορούσαν να πηγαίνουν. Υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες, αλλά υπάρχουν και υποκειμενικές αδυναμίες τις οποίες δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε. Η Ελλάδα είναι χώρα με μικρό στρατηγικό βάθος, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να παραχωρεί έδαφος επί μακρόν για να κερδίσει χρόνο – δεν είναι Ρωσία με Ναπολέοντα ούτε ΕΣΣΔ στον Β΄ ΠΠ. Αυτό η κυβέρνηση πρέπει να το έχει στο μυαλό της. Η συγκυρία του 2015 δεν έχει καμία σχέση με αυτή του 2016. Επιγραμματικά και ενδεικτικά μπορεί να αναφέρει κανείς ότι: Ενώ πέρυσι η διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών για καθαρά πολιτικούς λόγους επιδιωκόταν από τους δανειστές να αποτύχει, φέτος ήδη εδώ και δύο μήνες, ο πιο «σκληρός παίκτης» δηλ. ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει καθησυχάσει δημοσίως ότι «δεν προβλέπεται ελληνική κρίση».
Η αλλαγή στάσης έχει να κάνει με το ότι, ενώ πέρυσι έπρεπε «να γδάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ και να ανεμίζουν το τομάρι του στους Podemos», φέτος οι ίδιοι έκριναν ότι δεν υπάρχει περιθώριο αποσταθεροποίησης στην ευρωζώνη. Το προσφυγικό, το Brexit, η κατάσταση στη Γαλλία, οι ισπανικές εκλογές, η διάσταση με το ΔΝΤ δημιούργησαν μια νέα συνθήκη, έστω προσωρινή, την οποία η Αθήνα θα μπορούσε να έχει διαβάσει πιο δυναμικά και να μη σκέφτεται υπό το σοκ της περυσινής εξέλιξης. Παραδείγματος χάριν, η ιταμή απαίτηση των δανειστών για αμνήστευση των μη Ελλήνων στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ έπρεπε να έχει καταγγελθεί με έμφαση και σε υψηλό επίπεδο ως αποικιακού τύπου επιβολή ετεροδικίας σε κράτος-μέλος. Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε την απάντηση των θεσμών, λίγες εβδομάδες πριν το βρετανικό δημοψήφισμα.
Επίσης, ενώ πέρυσι η νέα τότε κυβέρνηση είχε μια πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη, φέτος η αξιοπιστία της έχει τρωθεί με αποτέλεσμα ακόμα και οι επιτυχίες της – που αναμφισβήτητα υπάρχουν‒ να μην αναγνωρίζονται ως τέτοιες, ιδίως από τις κοινωνικές τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα που θέλει να εκφράσει. Οι λόγοι για τους οποίους η αξιοπιστία της κυβέρνησης έχει μειωθεί είναι η αποτυχία της να αντισταθεί στην επικοινωνιακή υπεροπλία του αντίπαλου μπλοκ, η ενοχική στάση και συμπεριφορά των στελεχών της αλλά και του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ, η απουσία αφήγησης που να αφορά τις κοινωνικές της αναφορές και η αντικατάσταση της ανάλυσης με τα εργαλεία της Αριστεράς από μια θολή αναπτυξολογία που συγκινεί μόνον όσους εκ των αντιπάλων της έχουν πειστεί ότι η παρούσα κυβέρνηση θα παραμείνει επί μακρόν. Το είδος της ανάπτυξης που υποχρεώνεται σήμερα η κυβέρνηση να επιδιώξει, εάν δεν συνοδευτεί από παράπλευρα άμεσα οφέλη για τα λαϊκά στρώματα, είναι δώρον άδωρο. Η αφήγηση πρώτα να μεγαλώσει η πίττα και μετά να διανεμηθεί είναι τόσο νεοφιλελεύθερη αντίληψη –τρικλ ντάουν εκονομικς‒ που έχει καταγγελθεί ακόμα και από το ΔΝΤ. Το αίτημα της αναδιανομής σε μια χώρα με τόσο μαύρο συσσωρευμένο πλούτο, δεν μπορεί παρά να είναι σημαία για μια κυβέρνηση της Αριστεράς Τα προβλήματα της καθημερινότητας είναι τόσο μεγάλα που καμία θεσμική τομή, ιδίως στη σφαίρα της «υψηλής πολιτικής», δεν μπορεί να τα επηρεάσει ή έστω να τα διασκεδάσει. Πρωτοβουλίες όπως η συνταγματική αναθεώρηση είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Μια χαρούλα είναι το Σύνταγμα, τηρουμένων των αναλογιών και συσχετισμό για προοδευτική αναθεώρηση δεν έχουμε, κινδυνεύουμε να πάμε προς τα πίσω και μάλιστα σε καταστάσεις προ του 1986 ή να κληθούμε να συνταγματοποιήσουμε νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Αν ρωτήσει κανείς έναν εργαζόμενο στη σημερινή εργασιακή ζούγκλα αν θέλει αναθεώρηση του Συντάγματος θα σου πει «νταξει, οκ, αλλά προτιμάω να λειτουργήσει αποτελεσματικά η Επιθεώρηση Εργασίας».
Επί χρόνια ο συριζαϊκός διάλογος περιστρεφόταν γύρω από την εμπειρία της Λατινικής Αμερικής με την ιδιαιτερότητα μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολίτευση να αντλεί έμπνευση από αριστερές δυνάμεις που ήταν στην κυβέρνηση. Σήμερα που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση δεν φαίνεται να βγάζει τα δύο βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την κυβερνητική εμπειρία στη Βενεζουέλα, τη Βραζιλία και την Αργεντινή, κυρίως τις δύο πρώτες:
1. Οι κυβερνήσεις της Αριστεράς πολεμιούνται από το σύστημα αστική αντιπολίτευση-coprorate media, με το πρόσχημα της διαφθοράς και με όχημα τη μεσαία τάξη, αφού η υποστήριξη από λαϊκά στρώματα αδρανοποιηθεί λόγω πολιτικών λιτότητας.
2. Οι αριστερές κυβερνήσεις συγκροτούν από τις λαϊκές τάξεις ένα «στρατό φτωχών» έτοιμο να υπερασπιστεί τις κατακτήσεις του και την κυβέρνηση που τους βοήθησε να τις επιτύχουν έναντι των ελίτ. Να μην υποτιμάμε, λοιπόν, τις δυνατότητες του αστικού μπλοκ. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πού μπορεί να φτάσει μια διαχρονική ελίτ όταν έχει μείνει ενάμιση χρόνο με την κουτάλα στο χέρι. Να τα σκεφτόμαστε αυτά, καθώς η ανηφόρα είναι μπροστά μας και όχι πίσω μας».
www.dikaiologitika.gr
Από σήμερα οι εργαζόμενοι,συνταξιούχοι,αυτοαπασχολούμενοι ,αγρότες,άνεργοι ,γυναίκες με τους κουτσουρεμένους έως ανύπαρκτους μισθούς και συντάξεις ,με την ανεργία να μαστίζει πάνω από 1,5 εκ θα δουν τα ήδη πανάκριβα προϊόντα πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης ,να ακριβαίνουν περισσότερο.
Θα μειωθούν ακόμη περισσότερο οι μισθοί και οι συντάξεις λόγω της αυξημένης φορολογίας που προβλέπει ο νέος νόμος για το Ασφαλιστικό που ψήφισε η κυβέρνηση το Σαββατοκύριακο μετά το Πάσχα.
Αυτά έχουν τα μνημόνια που ψηφίζουν εναλλάξ όλες οι πολιτικές δυνάμεις που υμνούν την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα, το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλων των μηχανισμών που δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετούν τους σκοπούς των μεγαλοεπιχειρηματικών ομίλων.
Ας αφήσουν λοιπόν στην άκρη οι τοπικοί βουλευτές τις μεγαλοστομίες και τους λεονταρισμούς για τα All inclusive ,για την σταθερότητα της κυβέρνησης και άλλα φαιδρά.
Είναι αυτοί που χθες έταζαν χαμηλούς συντελεστές ΦΠΑ ,προστασία και επαναφορά συλλογικών συμβάσεων και συντάξεων, ανάπτυξη και προστασία των αδυνάτων και τελικά ψήφισαν μνημόνια.
Όλοι οι μεγαλοξενοδόχοι της περιοχής ξέρουν πια καλά πως στην κυβέρνηση θα βρούν τους καλύτερους συνεταίρους.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ-ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣΤο ΔΣ
Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ έρχονται αντιμέτωποι με κατοίκους της Καρπάθου στο μνημόσυνο του Κώστα Ηλιάκη.
Οι κάτοικοι κατά την κατάθεση στεφάνου τους αποδοκιμάζουν έντονα με εκφράσεις όπως «ψεύτες» και «κλέφτες». Χρειάστηκε η παρέμβαση του αδελφού του αδικοχαμένου αεροπόρου μας για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Δείτε το βίντεο του Star
enikos.gr
RSS