Βόμβα έτοιμη να εκραγεί για τις Τράπεζες τα "κόκκινα δάνεια" που συνεχίζουν να διογκώνονται. Ο Έλληνας φορολογούμενος μπορεί να κληθεί να συμπληρώσει τα νέα κεφάλαια, λέει ο Δραγασάκης. Καταρρέουν οι μετοχές των Τραπεζών - Έχασαν άλλο ένα 13% της αξίας τους μέσα στον Ιανουάριο!
Δήλωση βόμβα πριν από λίγο στην Βουλή από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη. Ο υπουργός τόνισε ότι «αν δεν γίνει κάτι με τα κόκκινα δάνεια μπορεί να οδηγήσουμε τις τράπεζες να απαιτήσουν νέα κεφάλαια και αυτά να κληθεί να τα βάλει πάλι ο Έλληνες φορολογούμενος».

Η δήλωση του υπουργού σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο για τις τράπεζες πυροδοτεί σειρά σεναρίων για την επόμενη ημέρα στο τραπεζικό σύστημα, την ώρα μάλιστα που οι μετοχές στο Χρηματιστήριο πραγματικά καταρρέουν και οι φήμες για πωλητές ξένους που έχουν συμμετοχή και μάλιστα σημαντική να δίνουν και να παίρνουν.

Αναφορικά με το θέμα της ρύθμισης των κόκκινων δανείων ο υπουργός τόνισε ότι αυτή θα είναι έτοιμη στο τέλος Φεβρουαρίου ή στις αρχές Μαρτίου.

Χωρίς τέλος είναι το μαρτύριο για τις μετοχές των τραπεζών. Έχουν κυριολεκτικά βουλιάξει και πλέον και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες αξίζουν μόλις 3,68 δισ. Η ανησυχία πίσω από τις κλειστές πόρτες των τραπεζικών στελεχών είναι έκδηλη. Κάποιες μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν ότι ορισμένοι από τους ξένους επενδυτές που τοποθετήθηκαν σε τραπεζικές μετοχές, αρχίζουν να ρευστοποιούν τις μετοχές επιτείνοντας την ήδη κακή κατάσταση.

Μόνο τον Ιανουάριο οι μετοχές των τραπεζών υποχώρησαν κατά 13,53%, ενώ η κεφαλαιοποίησή τους έχασε άλλα 570 εκατομμύρια, όσο δηλαδή κοστίζουν δύο τράπεζες Πειραιώς στο χρηματιστηριακό ταμπλό σήμερα. Η συνολική κεφαλαιοποίηση των τεσσάρων ελληνικών τραπεζών φτάνει τα 3,68 δισ.

Προκειμένου να διαπιστώσει κανείς το πόσο χαμηλά είναι οι τράπεζες, αρκεί να σημειώσουμε ότι ο ΟΤΕ έχει κεφαλαιοποίηση 5,3 δισ και η Coca Cola 10,85 δισ.

Τον Ιανουάριο τις περισσότερες απώλειες είχε η μετοχή της Τράπεζας Πειραιώς χάνοντας το 32,15% και την κεφαλαιοποίησή της να υποχωρεί στα μόλις 248 εκατομμύρια, ενώ την ίδια ώρα για παράδειγμα η αξιολογότατη επιχείρηση Πλαστικά Κρήτης αξίζει 303 εκατομμύρια.

Ακολούθησε σε απώλειες η Alpha Bank που έχασε 20,63% και η κεφαλαιοποίησή της υποχώρησε στα 1,347 δισ. παραμένοντας πάντως η τράπεζα που αξίζει περισσότερο.

Η μετοχή της Εθνικής έχασε 11,14% με την κεφαλαιοποίησή της να υποχωρεί στα 894 εκατομμύρια.

Μοναδική τράπεζα που ουσιαστικά παρέμεινε σταθερή ήταν η Eurobank σημειώνοντας μάλιστα και οριακή άνοδο 0,74%. Η κεφαλαιοποίηση της Τράπεζας είναι στα 1,189 δισ.

Όσο και αν θέλουν στην κυβέρνηση να στρογγυλέψουν την κατάσταση να βλέπουν εχθρούς πίσω από την σημερινή τραγική εικόνα των μετοχών, ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης ανήκει στην ίδια. Οι καθυστερήσεις και οι παλινωδίες των πρώτων ετών της διακυβέρνησης, γέννησαν μία νέα γενιά κακοπληρωτών, ενώ «τάισε» τους παλιούς σε βαθμό τέτοιο που το θέμα «κόκκινα δάνεια» τείνει να βγει εκτός ελέγχου. Και αν χαθεί το μέτρο στην διαχείριση των κόκκινων δανείων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κατάσταση μπορεί να μην είναι εσαεί έστω και υπό μερικό έλεγχο.
www.newsit.gr

Αν οι πλειστηριασμοί σύντομα γίνουν καθημερινότητα και αρχίσουν να επηρεάζουν τη συμπεριφορά των στρατηγικών κακοπληρωτών, τότε και ο SSM θα είναι πιο διστακτικός στην απομείωση τη; αξίας των ενεχύρων των τραπεζών, σε αντίθετη περίπτωση θα προκύψουν νέα κεφάλαια, υποστηρίζει ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης. Όσο για τις «λαϊκές» κατοικίες, τονίζει πως όταν ένα νοικοκυριό έχει ήδη πληρώσει τουλάχιστον τα μισά λεφτά από την αξία του σπιτιού, τότε είναι σχετικά άδικο να χάσει το σπίτι του, ωστόσο νομικός όρος δεν υπάρχει.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
1_372.jpg
Σύντομα θα ξεκινήσουν ξανά οι πλειστηριασμοί ακινήτων στα Ειρηνοδικεία, και μαζί τους θα επιστρέψει και ο μεγάλος πονοκέφαλος για την κυβέρνηση. Τι προσδοκίες έχετε από τους πλειστηριασμούς;
Κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Πιστεύω, όμως, ότι η κατάσταση σταδιακά θα ομαλοποιηθεί εφόσον δεν πλειστηριάζονται χαμηλής αξίας κατοικίες.

Λέγεται ότι η απειλή των πλειστηριασμών οδήγησε στις τράπεζες στρατηγικούς κακοπληρωτές που στο παρά πέντε της εκποίησης ακινήτων τους ζήτησαν να υπαχθούν σε ρύθμιση. Επαρκεί αυτή η ανταπόκριση για να επιτευχθούν οι στόχοι;
Η σχέση των τραπεζών με τους οφειλέτες-κακοπληρωτές δύσκολα τυποποιείται. Σίγουρα, όμως, όταν ο στρατηγικός κακοπληρωτής φτάνει στο σημείο να αντιληφθεί ότι η χρηματική απώλειά του γίνεται μεγαλύτερη με το να αρνείται μια ρύθμιση, θα προστρέξει να συμβιβαστεί. Οι πλειστηριασμοί επισείουν τον κίνδυνο αυτό στον κακοπληρωτή, αυξάνοντας την αναμενόμενη απώλειά του. Για να επαρκέσει η ανταπόκριση των κακοκπληρωτών, θα πρέπει ο κίνδυνος να γίνεται άμεσα ορατός σε όλους αυτούς.

Η κυβέρνηση επιμένει ότι δεν πρόκειται να εκπλειστηριαστεί καμία πρώτη κατοικία, ωστόσο οι δανειστές έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο σχετικής νομοθετικής ρύθμισης. Επιπλέον, προστασία πρώτης κατοικίας παρέχει υπό όρους μόνο ο νόμος Κατσέλη, ενώ η άτυπη συμφωνία κυβέρνησης-δανειστών να μη βγαίνουν στο σφυρί ακίνητα αξίας ως 300.000 ευρώ έχει ουσιαστικά λήξει. Το όριο αναμένεται να χαμηλώσει στα 200.000 ευρώ για να σβήσει σταδιακά τους επόμενους μήνες. Είναι επομένως απλά θέμα χρόνου να δούμε και πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας;
Πιστεύω θα γίνει προσπάθεια να αναβληθούν προς το απώτερο μέλλον – τουλάχιστον για μετά τις εκλογές - οι πλειστηριασμοί που θα μπορούσαν να ακουμπήσουν την πλειοψηφία των χαμηλότερων εισοδημάτων. Θα είναι όμως δύσκολο εγχείρημα να επιτευχθεί με επιτυχία 100% διότι την αναβλητικότητα αυτή την έχουν παρακολουθήσει οι δανειστές και στο παρελθόν και μάλιστα ακόμα και για τους μεγαλο-οφειλέτες. Άρα θα επιμείνουν στην άμεση αυστηρή τήρηση του σημερινού Μνημονίου.

Αν φτάσουμε εκεί, στον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, πιστεύετε ότι είναι πολιτικά διαχειρίσιμο από την κυβέρνηση;
Δύσκολη ερώτηση. Βέβαια, η μέχρι τώρα εμπειρία των τριών ετών διακυβέρνησης δείχνει ότι η απάντηση είναι ναι, ότι είναι πολύ συνηθισμένη και διαχειρίσιμη η οποιαδήποτε αποτυχία, αλλά με κόστος που θα φαίνεται στις δημοσκοπήσεις.

Διευκρινίστε μας πάντως αν υπάρχει νομικά ο όρος «λαϊκά σπίτια» ή χρησιμοποιείται μόνο για πολιτική κατανάλωση...
Φυσικά και δεν υπάρχει νομικός όρος. Νομίζω, όμως, ότι μπορούμε να σκεφτούμε έναν πολιτικά «δίκαιο» ορισμό ώστε να ιεραρχήσουμε τους λιγότερο ή περισσότερο αποδεκτούς πλειστηριασμούς. Θα μπορούσαμε, για παράδειγμα να ονομάσουμε «λαϊκό» το σπίτι για το οποίο το εναπομένον δάνειο είναι λιγότερο από το ήμισυ της αξίας του σπιτιού. Το νοικοκυριό έχει βάλει δηλαδή τουλάχιστον τα μισά λεφτά για το σπίτι που διαμένει και είναι σχετικά άδικο να χάσει το σπίτι του. Αν όμως, από την άλλη, όλο σχεδόν το σπίτι είναι με δάνειο που δεν αποπληρώθηκε σχεδόν καθόλου, τότε νομίζω παύει ουσιαστικά το σπίτι να ανήκει στο νοικοκυριό, παύει να είναι και πολιτικά «λαϊκό» το σπίτι. Φυσικά μια τέτοια διαφοροποίηση δεν είναι εύκολο να γίνει στην πράξη. Για παράδειγμα, για ποια αξία σπιτιού μιλάμε; Την αρχική κατά τη στιγμή της αγοράς ή τη σημερινή; Δεν γνωρίζω αν η κυβέρνηση έχει κινηθεί προς μια τέτοια λογική κατεύθυνση. Αν δηλαδή σκέφτεται πρακτικές λύσεις ή απλώς τις επιβάλλονται οι σκέψεις και πρακτικές των – ως επί το πλείστον αδιάφορων - δανειστών για το θέμα. Αν γίνεται προσπάθεια από τη Κυβέρνηση, σίγουρα δεν έχει δημοσιοποιηθεί.

Κρίσιμος παράγοντας για τη μείωση των κόκκινων δανείων είναι οι ρυθμίσεις των επιχειρηματικών δανείων, αφού από τα 40 δισ. ευρώ που θα πρέπει οι ελληνικές τράπεζες να αφαιρέσουν από τα προβληματικά τους χαρτοφυλάκια ως το τέλος του 2019, τα 23 δισ. αφορούν κόκκινα δάνεια επιχειρήσεων. Ποια είναι η ανταπόκριση, πως προχωρούν οι ρυθμίσεις, και τι φοβάστε περισσότερο;
Τα επιχειρηματικά δάνεια απαιτούν την περισσότερη προεργασία από τις τράπεζες διότι το καθένα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και έτσι διαφέρει το ένα από το άλλο. Δεν έχουν την ομοιογένεια των στεγαστικών δανείων. Οι ρυθμίσεις αναγκαστικά διαφέρουν ανά δάνειο και γίνονται στα μέτρα του κάθε δανειζόμενου. Πιθανολογώ ότι για τις τράπεζες η ευκολότερη και γρηγορότερη λύση είναι η πώληση πακέτων τέτοιων δανείων.

Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης; Νομίζετε ότι από το πόσο γρήγορα θα τρέξουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα κριθεί και αν θα χρειαστεί οι τράπεζες να λάβουν αυξημένες προβλέψεις, με βάση τα stress test που ξεκινούν τον Φεβρουάριο;
Ο κίνδυνος ανακεφαλαιοποίησης πάντα υπάρχει και προφανώς σχετίζεται άμεσα με τους πλειστηριασμούς. Είναι το ζητούμενο των επόμενων μηνών. Αν οι πλειστηριασμοί σύντομα γίνουν καθημερινότητα και αρχίσουν να επηρεάζουν τη συμπεριφορά των στρατηγικών κακοπληρωτών, τότε και ο SSM θα είναι πιο διστακτικός στην απομείωση τη αξίας των ενεχύρων των τραπεζών. Αν όμως οι πλειστηριασμοί δεν ευδοκιμήσουν, τότε και ο SSM θα είναι περισσότερο αυστηρός στην αξιολόγησή του – αφού θα θεωρεί ότι η αξία του ενέχυρου των τραπεζών αναγκαστικά μειώνεται - και έτσι θα σχεδιάσει τα stress tests με τρόπο που να επιφέρουν επιπλέον προβλέψεις και νέα απαιτούμενα κεφάλαια.

Μήπως είναι πολιτική απόφαση της ΕΚΤ και του SSM, σε αυτή τη φάση, να μην τραβηχτεί το χαλί κάτω από τα πόδια των ελληνικών τραπεζών, προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα κρίση, και άρα η αντιμετώπισή τους στα stress test θα είναι ήπια;
Τείνω να πιστεύω την ήπια εκδοχή που αναφέρατε. Έχει μαλακώσει ο SSM σε σχέση με το παρελθόν. Τον καιρό της δικής μου υπουργικής θητείας, όταν θυμίζω καταφέραμε να θωρακίσουμε τις τράπεζες και έτσι να πραγματοποιηθούν τα μόνα stress tests των τελευταίων ετών έπειτα από τα οποία δεν απαιτήθηκαν νέα κεφάλαια, διασώζοντας τη μετοχική αξία που κατείχε το ελληνικό Δημόσιο και οι υπόλοιποι επενδυτές, τότε ο SSM δεν σκέφτονταν με αυτό τον μακρο-οικονομικό τρόπο που αναφέρατε.
Τότε ο SSM ήταν φρέσκος οργανισμός (ξεκίνησε να λειτουργεί τον Νοέμβριο του 2014) και δεν καταλάβαινε ότι η αυστηρότητα προς τις τράπεζες μπορούσε να επιφέρει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αν τελικά με την αυστηρότητα των stress tests επηρεάζονταν αρνητικά και η συνολική οικονομία. Τώρα πιστεύω ο SSM έχει ωριμάσει και σκέφτεται σοβαρά και τον συστημικό κίνδυνο της δικής του αυστηρότητας. Μπορεί να θέλει να αποφύγει να επηρεάσει αρνητικά την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι όμως σίγουρο.

Τι φοβάστε; Γιατί δεν είναι σίγουρη μια επιεικής αντιμετώπιση των τραπεζών από τον SSM;
Ο κίνδυνος είναι ορισμένοι στον SSM να υιοθετήσουν την εκφρασθείσα λογική του ΔΝΤ. Θυμίζω το ΔΝΤ έχει μιλήσει για κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών ύψους έως €10 δις. Η λογική είναι να υποθέσουν το χειρότερο αρνητικό σενάριο τα επόμενα τρία χρόνια και με βάση αυτό να ενισχυθούν κεφαλαιακά οι τράπεζες τώρα που υπάρχουν τα ευρωπαϊκά χρήματα, δηλαδή πριν λήξει το Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018.
Αυτή η οπτική γωνία δεν είναι παράλογη. Είναι απλώς συντηρητική διότι δεν εμπιστεύεται την προοπτική ότι ήρθε η ανάκαμψη στην Ελλάδα για να παραμείνει. Δεν εμπιστεύεται τη θετική προοπτική της ελληνικής οικονομίας. Πολλοί – και ιδιαίτερα το ΔΝΤ - θεωρούν ότι μελλοντικά η οικονομία μπορεί να ξαναγυρίσει σε ύφεση με μεγάλη πιθανότητα, οπότε καλό είναι να ενισχυθούν εκ των προτέρων οι τράπεζες τώρα που «λεφτά υπάρχουν». Διότι διαφορετικά, αν το κακό σενάριο γίνει πραγματικότητα το 2019 ή το 2020, τότε δεν θα υπάρχουν ευρωπαϊκά λεφτά και το bail-in θα αποτελέσει πιθανό μονόδρομο, με πολύ μεγαλύτερες αρνητικές συνέπειες για την οικονομία και τις τράπεζες από τις όποιες αρνητικές βραχυπρόθεσμες συνέπειες που πιθανόν να είχε μια σημερινή – εντός του 2018 - ανακεφαλαιοποίηση.

Ακόμη και αν δεν προκύψει η ανάγκη άμεσης ανακεφαλαιοποίησης από τα stress tests, αποκλείετε να απαιτηθεί το ενδεχόμενο διαμόρφωσης ενός μαξιλαριού ασφαλείας λόγω των νέων λογιστικών προτύπων και των νέων αυστηρών κανονισμών της ΕΚΤ; Και αν ναι, πώς θα βρουν οι τράπεζες αυτά τα κεφάλαια;
Το αποκλείω στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Σίγουρα τα νέα λογιστικά πρότυπα IFRS-9, σύμφωνα με τα οποία οι τράπεζες πρέπει να κάνουν προβλέψεις και για τα εξυπηρετούμενα δάνεια, καθώς και οι αναμενόμενοι αυστηρότερο νέοι κανόνες για τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια, επιβαρύνουν τις τράπεζες με μεγαλύτερες κεφαλαιακές απαιτήσεις. Δεν αποτελούν όμως πρόβλημα. Οι τράπεζες διαθέτουν ισχυρό κεφαλαιακό μαξιλάρι, αφού ο συντελεστής κεφαλαιακής επάρκειας των 4 συστημικών τραπεζών (Βασικά ίδια κεφάλαια προς σταθμισμένο ενεργητικό περίπου €180 δις) ήταν τον Ιούνιο του 2017 στο 17%, πολύ υψηλότερος του απαιτούμενου από τους επόπτες 10,5%. Η διαφορά αυτή, δηλαδή το μαξιλάρι ανάμεσα στα υπάρχοντα και στα απαιτούμενα ελάχιστα κεφάλαια, είναι υψηλότερη των €11 δις. Το πρόβλημα για τις τράπεζες βρίσκεται αλλού. Εντοπίζεται στις πιθανές αρνητικές εκπλήξεις που μπορεί να τους επιφέρει η οικονομία. Άλλωστε αυτές τις αρνητικές εκπλήξεις προσπαθούν να ποσοτικοποιήσουν και τα stress tests.

Είναι όμως «πραγματικά» τα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών ή υπάρχουν ελέω «Αναβαλλόμενου Φόρου»;
Θίγετε ένα άκρως τεχνικό θέμα, στο οποίο μάλιστα συνέβαλα ως υπουργός να γίνει πραγματικότητα το 2014 και να αποφευχθεί μια καταστροφική ανακεφαλαιοποίηση. Δύο φορές πήγα στη Βουλή με νομοσχέδια για αυτό το θέμα. Τότε υπήρχε εντονότατη ευρωπαϊκή πολιτική πίεση να δοθεί «κόκκινη κάρτα κεφαλαιακών απαιτήσεων» όχι μόνο σε μη-ελληνικές ευρωπαϊκές – που δόθηκε - αλλά και σε ελληνικές τράπεζες. Σε αντίθεση με αυτό που δυστυχώς έγινε το Νοέμβριο του 2015, αντισταθήκαμε στην ευρωπαϊκή πίεση και νικήσαμε. Οι ελληνικές τράπεζες δεν χρειάστηκαν νέα κεφάλαια. Ο Αναβαλλόμενος Φόρος με τη μορφή του «Αναβαλλόμενου Φορολογικού Δανεισμού» είναι με απλά λόγια κάτι που έχει δοθεί ως «εποπτικό κεφάλαιο» και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές τράπεζες, όχι μόνο στις ελληνικές, ώστε να ξεπεράσουν τα απόνερα της κρίσης. Ο Αναβαλλόμενος Φόρος θα σβήνει σταδιακά στο μέλλον όταν αρχίσει να επανέρχεται η κερδοφορία στις τράπεζες. Τότε θα αντικαθίσταται με εσωτερικά κεφάλαια των τραπεζών, που θα προέρχονται από την ετήσια κερδοφορία τους.

Στο σενάριο που η κυβέρνηση συνεχίζει μέσα στο 2018 την παροχολογία και οι συνθήκες στην οικονομία χειροτερεύσουν λόγω των επιλογών της (π.χ. φρένο σε μεταρρυθμίσεις-ιδιωτικοποιήσεις), μήπως οι τράπεζες θα είναι εκείνες που θα κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να ακούσουν το καμπανάκι της Φραγκφούρτης;

Δεν βλέπω καμπανάκι Φρανκφούρτης στους πρώτους εννέα μήνες. Η παροχολογία αποτελεί διαρκή κίνδυνο για την οικονομία και τις τράπεζες διότι κανιβαλίζει τις κρατικές επενδυτικές δαπάνες και κρατάει τη φορολογία σε μη βιώσιμα υψηλά επίπεδα. Αναμένεται όμως να επιταθεί ενόψει μελλοντικών εκλογών, λίγο μετά την πιθανή έξοδο από το Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018, όταν το ζήτημα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών θα έχει ήδη τακτοποιηθεί. Δεν θα είναι το άμεσο πρόβλημα των πρώτων εννέα μηνών. Πάντως, έχει ενδιαφέρον να δούμε τους όρους της εξόδου από το τρίτο Μνημόνιο και αν και πόσο αυτοί οι όροι περιορίζουν την παροχολογία από την τρέχουσα αλλά και τις μελλοντικές κυβερνήσεις.
liberal.gr

Να συμβάλουν άμεσα στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για το “μέγα σκάνδαλο της πρόσφατης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών”, με το οποίο το Δημόσιο απώλεσε περίπου 40 δισ., καλεί τα κόμματα της Βουλής ο Παναγ. Λαφαζάνης, με ανοικτή επιστολή του εκ μέρους της Λαϊκής Ενότητας.

Στην ίδια επιστολή τονίζεται ότι στην υπόθεση αυτή υπάρχουν “σκοτεινές μεθοδεύσεις, δόλιες πράξεις, εσκεμμένες παραλείψεις”, ενώ γίνεται λόγος για “πιθανές πολιτικές και ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες”.

Ο Παναγ. Λαφαζάνης τονίζει τέλος “τη βαρύτατη ευθύνη που αναλαμβάνουν απέναντι στον τόπο και τον χειμαζόμενο λαό τα κόμματα και οι επικεφαλής τους, αν αγνοήσουν το αίτημα διερεύνη­σης του μείζονος σκανδάλου διασπάθισης δημοσίου χρήματος”.

Ολόκληρη η ανοικτή επιστολή της ΛΑ.Ε προς τα κόμματα έχει ως εξής:

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ,

ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΘΕΜΑ : Η ΑΝΑΓΚΗ ΑΜΕΣΗΣ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΑΤΗΣ, ΤΡΙΤΗΣ, ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Αξιότιμοι/ες κύριοι/ες

Όπως με πλήθος παρεμβάσεις μας έχουμε εξηγήσει αλλά και με αναλυτικό κείμενο της Θεματικής Οικονομίας της Λαϊκής Ενότητας έχουμε τεκμηριώσει, η υπόθεση της πρόσφατης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών συνιστά μέγα σκάνδαλο και κατά τη γνώμη μας το μεγαλύτερο ή από τα μεγαλύτερα της Ελληνικής Ιστορίας.

Σύμφωνα με αδιάσειστα στοιχεία, εξαιτίας των σκοτεινών μεθοδεύσεων, των δόλιων πράξεων αλλά και των εσκεμμένων παραλείψεων στη διαδικασία της λεγόμενης ανακεφαλαιοποίησης, το Δημόσιο απώλεσε πρωτοφανή σε ύψος ποσά, που σύμφω­να με τους υπολογισμούς μας αγγίζουν τα 40 δισ. ευρώ. Επιπλέον, αρκετά δισ. έχασαν τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν επενδύσει στις τράπεζες, ενώ πολλά ήταν τα χαμένα δισ. από τους μικροεπενδυτές των τραπεζών και τους ομολογιούχους τους, οι οποίοι είδαν να «κουρεύονται» αναγκαστικά τα ομόλογά τους μέχρι 90%.

Το αποτέλεσμα αυτών των σκανδαλωδών μεθοδεύσεων με τις ως άνω συγκλονι­στικές απώλειες του Δημοσίου, ασφαλιστικών ταμείων αλλά και μικρομεσαίων πολιτών που είχαν επενδύσει τις οικονομίες τους στις τράπεζες, υπήρξε να περάσει η μεγάλη πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου και των τεσσάρων, λεγόμενων, συστημικών τραπεζών στον έλεγχο ιδιωτικών συμφερόντων, κυρίως ξένων κερδοσκοπικών funds κι αυτό παρά το γεγονός ότι το Δημόσιο τοποθέτησε στη νέα ανακεφαλαιοποίηση νέα ποσά ύψους, περί­που, έξι δισ.

Κατόπιν τούτων το Πολιτικό Συμβούλιο της ΛΑ.Ε προτείνει στα κόμματα και τους εκπροσώπους τους την ανάγκη να συσταθεί Εξεταστική των πραγμάτων Επιτρο­πή της Βουλής με βάση το άρθρο 68 του Συντάγματος και τα άρθρα 144-149 του Κα­νονισμού της Βουλής, προκειμένου να ρίξει φως και να εξετάσει σε βάθος όλες τις καταγ­γελίες και τις πτυχές της πρόσφατης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, και να διερευνή­σει τις πιθανές πολιτικές και ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες σε αυτήν την υπόθεση.

Σε μια περίοδο που συνεχίζονται στη βάση των μνημονίων να εφαρμόζονται πολιτι­κές εξουθενωτικής λιτότητας, ενώ η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν έχουν λεφτά τα ασφαλιστικά ταμεία, προτείνοντας νέο πετσόκομμα των ήδη πενιχρών συντάξεων, είναι αδιανόητο να «χάνονται» με σκανδαλώδη τρόπο δεκάδες δισ. του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων στις «μαύρες τρύπες» των τραπεζών και οι τελευταίες να χαρίζονται κυριολεκτικά στα ιδιωτικά εγχώρια και κυρίως ξένα συμφέροντα.

Η μη ανάληψη πρωτοβουλίας από τα κόμματα της Βουλής, συμπολίτευσης και αντι­πολίτευσης, για τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής, θα τα καταστήσει υπεύθυνα και συνυπεύθυνα για την αγνόηση εμπεριστατωμένων καταγγελιών και τη συγκάλυψη εν­δεχόμενου, για μας βέβαιου, μείζονος σκανδάλου διασπάθισης δημοσίου χρήματος και επομένως υπόλογα για τούτο στον χειμαζόμενο ελληνικό λαό.

Αναμένοντας τις ενέργειες σας.

Μετά τιμής,

Για το Πολιτικό Συμβούλιο της ΛΑ.Ε

Ο επικεφαλής της ΛΑ.Ε

Παναγιώτης Λαφαζάνης

Την αποδέσμευση 2,72 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Πειραιώς ενέκρινε το Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM), κατά τη διάρκεια της σημερινής του συνεδρίασης.

Το ποσό αυτό θα αντληθεί από τα 10 δισ. που βρίσκονται σε ειδικό λογαριασμό του ESM για να καλύψουν τις ενδεχόμενες ανάγκες εξυγίανσης του τραπεζικού τομέα της Ελλάδας και αποτελούν μέρος της οικονομικής βοήθειας του ESM προς τη χώρα μας, που αποφασίστηκε τον περασμένο Αύγουστο.

«H ενίσχυση της σταθερότητας του τραπεζικού τομέα αποτελεί βασικό στόχο του τρίτου προγράμματος στήριξης της Ελλάδας. Η χώρα απέφυγε ένα σημαντικό εμπόδιο εξασφαλίζοντας το μεγάλο ενδιαφέρον των ιδιωτών επενδυτών για την άσκηση ανακεφαλαιοποίησης. Οι πιο υγιείς τράπεζες θα είναι σε θέση να ξεκινήσουν και πάλι τη χορήγηση δανείων σε ελληνικές επιχειρήσεις και να υποστηρίξουν την οικονομική ανάκαμψη» δήλωσε ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις προεκλογικές... κορώνες του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου για τις τράπεζες, που θα περνούσαν υπό τον πλήρη κρατικό έλεγχο, λόγω των δισεκατομμυρίων που χρεώθηκε ο ελληνικός λαός για την ανακεφαλαιοποίησή τους επί ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας;

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις προεκλογικές... υστερίες των δύο συγκυβερνητών αυτής της χώρας, που με μια... φωνή καθιστούσαν σαφείς τις δεσμευτικές προθέσεις τους απέναντι στο λαό, πως κανένα σπίτι δεν θα κατέληγε σε χέρια τραπεζίτη;

Τελικά, με μια κίνηση - ματ, η πρώτη φορά... Αριστερά, η πρώτη αριστερή διακυβέρνηση της Ελλάδας, κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Και τις διοικήσεις των τραπεζών να μην αλλάξει και τις μετοχές του κράτους στα πιστωτικά ιδρύματα να εκμηδενίσει και οι τράπεζες -τελικά- να καταλήξουν στα ξένα funds, που κατά κύριο λόγο έλαβαν μέρος στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση.

Ως εκ τούτου, το αποτέλεσμα είναι κάτι που πραγματικά για τον ελληνικό λαό, τον Ελληνα πολίτη, τον μικρομεσαίο επιχειρηματία και όλους όσοι σήμερα, εν καιρώ μνημονίων και ανελέητης κρίσης, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, θα αποτελέσει την ταφόπλακα στα όνειρά του για ένα καλύτερο αύριο. Ενα αύριο αμιγώς ελληνικό, πατριωτικό...

Οι τράπεζες, λοιπόν, αλλάζουν χέρια με τέτοιο τρόπο που και ο πλέον αδαής μπορεί να αντιληφθεί πως κρύβει μια απίστευτη επινόηση των δανειστών, κατ' επέκταση των ξένων Funds που βρήκαν άλλους τρόπους να μπουν μέσα στη χώρα, με κάθε νομιμότητα αυτή τη φορά και έτσι να αποκτήσουν πρόσβαση στις περιουσίες των Ελλήνων.
Το μεγάλο παιχνίδι, πια, θα παιχθεί στο πώς θα καταλήξουν σε ξένα χέρια οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, ακόμα και ορισμένες εκ των κορυφαίων και πιο αποδοτικών, που όμως τυγχάνει να έχουν δανειστεί μεγάλα ποσά από τα τραπεζικά πιστωτικά ιδρύματα της χώρας.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, αν προλάβει βέβαια, προετοιμάζεται να φέρει νόμο προς ψήφιση στη Βουλή, σύμφωνα με τον οποίο θα δρομολογηθούν υποχρεωτικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου στις επιχειρήσεις εκείνες που έχουν δάνεια σε εκκρεμότητα, ίσες με το ύψος των κεφαλαίων που έχουν δανειστεί.

Θα ζητήσουν, δηλαδή, μέσα στο αποκορύφωμα της κρίσης από τους καταχρεωμένους επιχειρηματίες να αυξήσουν το μετοχικό τους κεφάλαιο και να το καλύψουν με ρευστό που αν είχαν, θα φρόντιζαν κατά κάποιο ποσοστό να ήταν και συνεπείς ως προς τις τράπεζες.

Επειδή, λοιπόν, αυτά τα πράγματα γίνονται μόνο στην Ουγκάντα, οι επιχειρηματίες που δεν θα έχουν ρευστό και δεν θα μπορούν να καλύψουν την υποχρεωτική αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, θα δουν μέσα σε μια νύχτα την επιχείρησή τους να καταλήγει στα χέρια της τράπεζας, αφού έτσι θα «αποπληρώνουν» το σύνολο του δανείου που είχαν λάβει. Και ουσιαστικά, ή θα μείνουν ως διαχειριστές της ίδιας τους της εταιρείας ή θα υποχρεωθούν να φύγουν οριστικά από αυτή, μέσω μεταβίβασης των μετοχών τους στην τράπεζα, δηλαδή στους ξένους ιδιοκτήτες της και τα Funds που αυτοί εκπροσωπούν.

Αυτο θα πει αριστερή διακυβέρνηση μιας χώρας... Αυτοί είναι που προεκλογικά δήλωναν πως θα στείλουν τον Στουρνάρα στο σπίτι του και όχι μόνο, αφού θα τον... έσερναν στα δικαστήρια για να απολογηθεί για τα δικά του «όργια», ενώ τώρα κάθονται στο ίδιο τραπέζι, τρώνε και πίνουν μαζί του και σχεδιάζουν τον τρόπο που θα ρίξουν τη χαριστική βολή στους επιχειρηματίες και τους πολίτες που έχουν δανειστεί από τις τράπεζες χρήματα.

Αυτή είναι η αριστερή... Σεισάχθεια που με τόσο μεγάλη άνεση υποσχόταν ο Αλέξης Τσίπρας στον ελληνικό λαό.
Ιχνος ντροπής πια δεν υπάρχει, γι' αυτό και οι πολίτες δεν συγχωρούν και προετοιμάζονται για τη δική τους δυναμική απάντηση...


newsbomb.gr

Σελίδα 1 από 6

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot