Η υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη έφερε στο προσκήνιο ένα πολύ «καυτό» θέμα όπως είναι ο εκφοβισμός, το γνωστό και ως bullying.

Πέραν, όμως, του εκφοβισμού πρόσωπο με πρόσωπο, τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να αυξάνονται οι περιπτώσεις του διαδικτυακού εκφοβισμού (cyberbullying).

«Πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή Ένωση και βρίσκεται πολύ ψηλά στην ατζέντα της», σημειώνει στην «ΗτΣ» η Βερόνικα Σαμαρά, συντονίστρια του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου (Safer Internet). «Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το cyberbullying είναι πρώτο στη λίστα των καταγγελιών στις γραμμές βοήθειας για θέματα που σχετίζονται με το Διαδίκτυο, ενώ στην Ελλάδα είναι στη δεύτερη».

Τι είναι το cyberbullying
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο, ο διαδικτυακός εκφοβισμός (cyberbullying) είναι η οποιαδήποτε επαναλαμβανόμενη πράξη εκφοβισμού, επιθετικότητας, παρενόχλησης, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς που πραγματοποιείται μέσω του Διαδικτύου, στο οποίο έχουμε πρόσβαση είτε μέσω κινητού τηλεφώνου είτε μέσω υπολογιστή. Ο εκφοβισμός θα μπορούσε να περιλαμβάνει:

Πειράγματα με στόχο τη διασκέδαση σε βάρος του ανηλίκου.
Διάδοση προσβλητικών φημών online.

Δυσφήμιση σε τρίτους μέσω email, SMS, φωτογραφιών ή video που δημοσιεύονται σε ιστοσελίδες ή μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Αποστολή ανεπιθύμητων μηνυμάτων
Η πραγματικότητα είναι πως το cyberbullying δεν είναι νέο φαινόμενο και υπάρχει ουσιαστικά από τα μέσα της δεκαετίας του '90 όταν το Internet είχε μόλις αρχίσει να γίνεται ευρέως γνωστό. Όμως, τα τελευταία χρόνια η αυξημένη δημοτικότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ιδίως του Facebook. σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε ένα απόλυτα ψηφιακό περιβάλλον. έχει οδηγήσει σε αύξηση των περιπτώσεων cyberbullying.

Το πρόβλημα
Με δεδομένο ότι όπως και στις περιπτώσεις εκφοβισμού πρόσωπο με πρόσωπο έτσι και στο cyberbullying, τα παιδιά δεν θέλουν να συζητήσουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, είναι δύσκολο να καθοριστεί το ακριβές μέγεθος του προβλήματος. Το ερευνητικό δίκτυο EU Kids Online (2007-2014) ερεύνησε τις διαδικτυακές εμπειρίες παιδιών 9-16 ετών, ευχάριστες και δυσάρεστες σε 21 ευρωπαϊκές χώρες. Και ανάμεσα σε αυτά για τα οποία μίλησαν τα παιδιά είναι και ο εκφοβισμός (bullying), διαδικτυακός ή μη.

Με βάση τα ευρήματα του δικτύου σε δείγμα 1.000 παιδιών από κάθε χώρα, το bullying δεν συμβαίνει συχνά. Το 5% των παιδιών λέει ότι κάποιος ενεργεί εναντίον τους με κάποιο επιζήμιο τρόπο εβδομαδιαίως, για το 4% αυτό συμβαίνει μια με δυο φορές τον μήνα και για το 10% αυτό συνέβη σπάνια μέσα στον τελευταίο χρόνο.

Ενδιαφέρον έχει ότι το bullying συμβαίνει στην πραγματική ζωή περισσότερο από ό,τι στο διαδίκτυο: 13% των παιδιών λέει ότι κάποιος ενήργησε επιζήμια ή εχθρικά εναντίον τους, σε αντίθεση με το 6% που είχε αντίστοιχη εμπειρία στο Διαδίκτυο και το 3% που το βίωσε μέσω κινητού τηλεφώνου. Επίσης, το 19% των παιδιών αναφέρει ότι αντιμετώπισε τον εκφοβισμό είτε στο Διαδίκτυο είτε εκτός διαδικτύου και το 12% ενήργησε εναντίον κάποιου με αυτόν τον τρόπο είτε στο διαδίκτυο είτε στην πραγματική ζωή.

Στην Ελλάδα έγινε αναφορά σε περιστατικά bullying στο διαδίκτυο από το 4% των νεαρών συμμετεχόντων στην έρευνα, και σε περιστατικά bullying είτε στο διαδίκτυο είτε εκτός, από το 17%.
Όπως αναφέρουν στην «Η», τα μέλη του δικτύου EU Kids Online, τέτοιας φύσης ευρήματα, σκιαγραφούν μια εικόνα και μόνο για το ποια και πόσα μπορεί να είναι τα περιστατικά εκφοβισμού σε ή από παιδιά 9-16 ετών στην Ευρώπη και την Ελλάδα.

Παρόλα αυτά για τους ερευνητές και ειδικά για την ελληνική ομάδα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στο τι ακριβώς τα ίδια τα παιδιά ορίζουν ως εκφοβισμό, και σε ποιο βαθμό η αντίληψη του φαινομένου αυτού είναι μια αντανάκλαση των ενήλικων φόβων και ορισμών ή η αναφορά των πραγματικών καθημερινών τους εμπειριών στη σχολική κοινότητα ή τις κοινότητες συνομηλίκων.

«Επομένως, για να διαμορφωθεί μια ατζέντα με βάση τις φωνές αλλά και τα δικαιώματα των παιδιών ως δυνάμει πολιτών, θεωρούμε πρώτιστης σημασίας την καταγραφή και επεξεργασία των εμπειριών των παιδιών όπως τις αντιλαμβάνονται και τις αξιολογούν τα ίδια και όχι όπως θεωρούμε οι ενήλικες ότι πρέπει να τις αντιμετωπίζουν», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Οι συμπεριφορές που προειδοποιούν
Για τους γονείς αλλά και τους καθηγητές είναι μεγάλο πρόβλημα ότι σε πολλές περιπτώσεις το παιδί δεν μιλάει. Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο, υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές που θα πρέπει να προβληματίσουν τους γονείς σε περίπτωση που τις εμφανίσει το παιδί τους, όχι μόνο επειδή μπορεί να έχει πέσει θύμα cyberbullying, αλλά επειδή μπορεί αυτό να προβαίνει σε κάτι τέτοιο.

Τέτοιες συμπεριφορές είναι:

-Ξαφνικά σταματάει να χρησιμοποιεί τον ηλεκτρονικό υπολογιστή του.
-Φαίνεται νευρικό ή αναστατωμένο όταν εμφανίζεται στην οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού του ένα μήνυμα.
-Φαίνεται να έχει δυσκολία να πάει σχολείο ή να βγει εκτός σπιτιού γενικότερα.
-Φαίνεται να είναι θυμωμένο, θλιμμένο ή απογοητευμένο μετά τη σύνδεση στο Διαδίκτυο.
-Αποφεύγει συζητήσει γύρω από το τι κάνει, ενώ «σερφάρει» στο Internet.
-Αποσύρεται από τις επαφές με μέλη της οικογένειάς του και τους φίλους του.
-Παρουσιάζει ξαφνική μείωση στη σχολική του επίδοση.
-Αλλάζει γρήγορα την οθόνη του ή κλείνει προγράμματα όταν πλησιάζετε τον υπολογιστή.
-Χρησιμοποιεί τον υπολογιστή οποιαδήποτε ώρα τη νύχτα.
-Γίνεται απροσδόκητα αρνητικό, εφόσον δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον υπολογιστή ή το κινητό του.
-Γελάει υπερβολικά, ενώ χρησιμοποιεί το κινητό τηλέφωνο ή/και τον ηλεκτρονικό υπολογιστή.
-Χρησιμοποιεί πολλαπλούς λογαριασμούς αποφεύγοντας με αυτό τον τρόπο να γίνει γνωστή η ταυτότητά -του.
-Εκφράζεται υποτιμητικά για τους συμμαθητές του.

24 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ
Διαφορές στις μορφές εκφοβισμού
Σύμφωνα με την κ. Σαμαρά, το cyberbullying διαφέρει σε σχέση με τις άλλες μορφές εκφοβισμού. Η βασική διαφορά είναι ότι μπορεί να γίνεται 24 ώρες την ημέρα και 7 ημέρες την εβδομάδα ακόμη και μέσα στο σπίτι ή τον προσωπικό χώρο του θύματος. Το κοινό μπορεί να είναι πολύ μεγάλο, ενώ ο θύτης μπορεί να είναι πιο εύκολα ανώνυμος. Επίσης, ο διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να συμβεί μεταξύ συνομηλίκων αλλά και ατόμων διαφορετικών ηλικιών.

Συμβουλές
Ένα θέμα που χρήζει προσοχής στο cyberbullying είναι ότι πολλές φορές μία προσπάθεια διαδικτυακού εκφοβισμού ξεκινά από κάτι που έχει αναρτήσει το ίδιο το θύμα σε κάποιο site, blog ή μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

«Πριν πατήσουμε το πλήκτρο για τη δημοσίευση θα πρέπει να έχουμε καταλάβει τι πρόκειται να δημοσιεύσουμε», είναι η βασική συμβουλή της κ. Σαμαρά, η οποία προσθέτει ότι για τα σημερινά παιδιά που είναι «ψηφιακοί ιθαγενείς» δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του online και του offline κόσμου.
Σύμφωνα με το Safer Internet, η σχολική κοινότητα παίζει ρόλο στη διασφάλιση της διαδικτυακής ασφάλειας. Η κατανόηση των online δραστηριοτήτητων των ανηλίκων μπορεί να βοηθήσει τους ενήλικες να ανταποκριθούν σε καταστάσεις εκφοβισμού κατάλληλα και αποτελεσματικά

imerisia.gr

Διοργανώθηκε από τον πρόεδρο του Δ,Σ, του δήμου Κω κ. Ν.Μυλωνά στην αίθουσα του Δ.Σ. με τη συμμετοχή μαθητριών και μαθητών των γυμνασίων και λυκείων της Κω.

«Φίλες και Φίλοι

Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα και εικόνα από το να βλέπεις νέα παιδιά, νέους και νέες της Κω, να έχουν βήμα και να καταθέτουν τις ιδέες τους.

Η σημερινή εκδήλωση είναι η τρίτη που γίνεται σε αυτό το χώρο με μαθητές.

Είχα πει ότι θα ακολουθήσουν και άλλες.

Και αυτό γίνεται.

Ο ρατσισμός δεν σχετίζεται με φυλετικά και εθνολογικά χαρακτηριστικά.

Έχει πολλαπλές εκφάνσεις.

Εκφράζεται στα άτομα με αναπηρία και ιδιαιτερότητες, στους ηλικιωμένους, στα άτομα που έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.

Όποιος είναι διαφορετικός από εμάς δεν σημαίνει ότι πρέπει να απομονώνεται, να καθίσταται αποσυνάγωγος.

Πριν από μία εβδομάδα είχαμε τον τραγικό επίλογο του θανάτου ενός 20χρονου παιδιού, που όλη η Ελλάδα το αισθάνθηκε σαν δικό της παιδί. Του Βαγγέλη Γιακουμάκη.

Αυτό που συνέβη ήταν μια μορφή ρατσισμού.

Ένα παιδί, οδηγήθηκε σε αυτό το απονενοημένο διάβημα, βίωσε τις επιπτώσεις του bullying (μπούλινγκ) που και αυτό αποτελεί μια μορφή ρατσισμού.

Δεν μου αρέσει να απευθύνω συμβουλές.

Αισθάνομαι εξαιρετικά αδύναμος για αυτό. Ιδιαίτερα όταν έχω απέναντι μου νέα παιδιά με ώριμη σκέψη αλλά και συγκρότηση.

Πιστεύω ότι η ίδια η εκπαιδευτική κοινότητα, μέλος της οποίας αποτελείται και εσείς μαζί με τους δασκάλους σας, πρέπει να είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη και να αντιμετωπίζει, καίρια, αυτά τα περιστατικά.

Θεωρώ ότι εσείς σήμερα πρέπει να στείλετε το δικό σας μήνυμα απέναντι στο ρατσισμό, κάθε μορφής.

Εσείς είστε αυτοί που θα χτίσετε μια κοινωνία ανοιχτή και δημοκρατική, μια κοινωνία ανεκτική στη διαφορετικότητα. Μια κοινωνία αλληλεγγύης.

Η Κως είναι, από τη γεωγραφική θέση και την ιστορία της, σταυροδρόμι συνάντησης πολιτισμών και ανθρώπων.

Ο πολιτισμός συνδέεται με τις ανθρωπιστικές αξίες, βρίσκεται στον αντίποδα των ρατσιστικών αντιλήψεων. Όποτε υποχώρησαν αυτές οι αξίες, ο κόσμος βίωσε πολέμους και καταστροφές.

Θέλω, για μία ακόμα φορά, να εκφράσω τη χαρά και την ικανοποίηση μου που αυτή η αίθουσα, η αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου φωτίζεται από νέα και φωτεινά πρόσωπα.

Από τους νέους και τις νέες της Κω.

Ακούγεται η φωνή τους, οι προβληματισμοί τους, οι ιδέες και οι προτάσεις τους.

Περνάνε κοινωνικά μηνύματα.

Υπάρχει ευαισθητοποίηση απέναντι σε φαινόμενα που απειλούν τον πολιτισμό και την κοινωνία μας.

Γιατί καμία κοινωνία δεν έχει μέλλον, όταν κυριαρχούν η βία, η προκατάληψη και ο φόβος.

Εσείς έχετε τώρα το λόγο και εμείς οφείλουμε να ακούσουμε.

Μαζί με εμάς, να ακούσει και όλη η κοινωνία της Κω.

ΔΗΡΑΣ

Η πρώτη επίσημη καταγγελία για bullying σε σχολικό συγκρότημα της δυτικής πλευράς του νησιού, υποβλήθηκε χθες στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου από έναν κάτοικο της Ιαλυσού.

Ο καταγγέλλων υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι το παιδί του υφίσταται εξακολουθητική αντιπαιδαγωγική και ανάρμοστη συμπεριφορά από μερίδα καθηγητών και από τη διευθύντρια του Γυμνασίου στο οποίο φοιτά, ενώ στρέφεται και κατά μαθητών και των γονέων τους


Ο γονέας διαμαρτυρήθηκε στη διεύθυνση του σχολείου για το ό,τι δεν επέδειξε την ενδεδειγμένη ευαισθησία όταν ο γιός του έπεσε θύμα bullying και ζήτησε να ενημερωθεί για το αν επιβλήθηκαν οι προβλεπόμενες κυρώσεις.

Ενημερώθηκε προφορικά ότι σε έναν μαθητή είχε επιβληθεί ποινή αποβολής μιας ημέρας από το σχολείο και αντέδρασε, διότι, όπως ισχυρίζεται, η ποινή είχε επιβληθεί για επίθεση που είχε δεχτεί το παιδί του το Νοέμβριο του 2014 και όχι πρόσφατα με δράστες 6 παιδιά, που τον έχουν θέσει στο στόχαστρο από την αρχή του τρέχοντος έτους. Ισχυρίζεται ότι τα 6 αυτά παιδιά δεν έχουν τιμωρηθεί παρά τις διαμαρτυρίες του.

Τα 6 αυτά άτομα, όπως διατείνεται, περικυκλώνουν και χτυπούν το παιδί του σε διάφορους χρόνους και τόπους εντός του σχολείου, το απειλούν, διαδίδουν στο σχολείο ότι είναι ομοφυλόφιλος και ότι το ίδιο είπαν και στη σύντροφο του ανήλικου.

Υποστηρίζει ακόμη ότι η διευθύντρια του σχολείου, στην οποία διαμαρτυρήθηκε, όχι μόνο δεν έπραξε τα δέοντα, αλλά περαιτέρω τον αντιμετώπισε με αγένεια.
Ο πατέρας του ανήλικου μαθητή τονίζει ότι επειδή οι ενέργειες των αρμοδίων είναι ανύπαρκτες, αποτέλεσμα είναι οι επιθέσεις σε βάρος του παιδιού του να διογκώνονται λόγω ατιμωρησίας, με συνέπεια εξαιτίας του λεκτικού, κοινωνικού και σωματικού εκφοβισμού του, ο γιός του να έχει περιέλθει σε εξαιρετικά άσχημη ψυχολογική κατάσταση.

Τα τελευταία γεγονότα, όπως διατείνεται, αποτελούν προέκταση προηγούμενων προκλήσεων και άστοχων χειρισμών από τη διεύθυνση του σχολείου.
Τονίζει ότι υφίστανται διάφορες παραβατικές συμπεριφορές τόσο από μαθητές, όσο και από καθηγητές, που αποσιωπούνται ώστε να μην φανεί το πρόβλημα στο σχολείο και κατ’ επέκταση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Δωδεκανήσου.

Ισχυρίζεται, μάλιστα ότι η διεύθυνση και μερίδα των καθηγητών έφτασε στο σημείο να τιμωρεί την αντίδραση των παιδιών και όχι τη δράση διαφόρων αντικοινωνικών μαθητικών ομάδων εις βάρος τους, διότι το ενδιαφέρον τους εστιάζεται στην κατάπνιξη αντιδράσεων πράγμα που μάλλον είναι ευκολότερο από το να νουθετηθεί ο κάθε παραβάτης “νταής” του σχολείου.

Την 13η Μαρτίου 2015 ένας φίλος του γιού του, όπως αναφέρει, διαμαρτυρήθηκε σε καθηγήτρια για το ό,τι κάποιος έγραψε στο βιβλίο του διάφορα υβριστικά σχόλια. Όταν ζητήθηκε από την καθηγήτρια να κατονομάσουν οι συμμαθητές του ποιος το έκανε, δύο παιδιά υπέδειξαν τον γιο του. Ο διαμαρτυρόμενος μαθητής επεσήμανε ότι αυτό αποκλείεται διότι ήταν μαζί στο διάλειμμα και είναι φίλοι. Ο γιος του εκνευρισμένος από τη μεθόδευση ξεστόμισε έναν απρεπή χαρακτηρισμό προς τον μαθητή που τον κατηγορούσε, με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί από τον καθηγητή για να τιμωρηθεί!

«Λόγω της ανικανότητας της διευθύνσεως γι’ άλλη μια φορά εξισώθηκε ο θύτης και το θύμα» τονίζει ο πατέρας και προσθέτει ότι οι καθηγητές περνούν το μήνυμα ότι εάν το θύμα τραμπουκισμών θα διαμαρτυρηθεί, θα τιμωρηθεί κι αυτό!

Υποστηρίζει ότι οι καταγγελλόμενοι καθηγητές τρέφουν τους θύτες και τους εντρυφούν στην παραβατικότητα σε βάρος του παιδιού του, που διαπαιδαγωγείται με αγάπη και στοργή σε υγιή οικογενειακό περιβάλλον με γνώμονα τον σεβασμό στους νόμους, τους θεσμούς και τους συνανθρώπους του.

Γυμνάστρια, όπως καταγγέλλεται, απείλησε τον γιο του ότι θα του βάλει το μπουκάλι του νερού στο στόμα και θα του το ταΐσει διότι δεν φορούσε σε μέρα που έβρεχε φόρμα και όταν της ζητήθηκε να τηλεφωνήσει στον πατέρα του για να της εξηγήσει ότι δεν του επιτρέπει όταν οι καιρικές συνθήκες είναι δυσχερείς να φορά φόρμα, προέβη σε ρατσιστικό σχόλιο σε βάρος του ως γονέα, διότι είναι ανάπηρος, λέγοντας του «τι θα μας κάνει νταντά», ενώπιον των άλλων παιδιών.

Ο ίδιος καταγγέλλων διατείνεται ότι άλλος καθηγητής του σχολείου είναι μέθυσος και εμφανίζεται να τρικλίζει στην τάξη με τους μαθητές να περιγελούν και να σχολιάζουν την εικόνα του, ενώ υπάρχουν, όπως διατείνεται και βιντεοσκοπήσεις στο διαδίκτυο σε διάφορα πάρτι μαθητών στα οποία παρίσταται ανελλιπώς και καταναλώνει αλκοόλ.
Φέρεται μάλιστα να είχε συλληφθεί από τις αστυνομικές αρχές της αλλοδαπής σε εκδρομή του σχολείου.

Τονίζει ότι το παιδί του έχει γίνει φοβικό και παθητικό διακατεχόμενο από αισθήματα ντροπής με γεγεσιουργό αιτία τις απρόκλητες προσβολές που δέχεται ανυπεράσπιστος και που τείνουν να το καταστήσουν αντικοινωνικ, αφού έχει αρχίσει να κλονίζεται το περί δικαίου αίσθημά του και προσπαθεί μάταια επί αδιεξόδου να επιλύει τα προβλήματά του μόνος, ένεκα της απαξίωσης του θεσμού του καθηγητή.

dimokratiki.gr

Το πρόβλημα του bullying έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις ακόμη και στη χώρα μας, ειδικά μετά την συγκλονιστική υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη.

Δυστυχώς όμως, σε χώρες όπως η Αμερική, πρόκειται για μια θλιβερή πραγματικότητα η οποία υφίσταται εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν τα θύματα είναι άτομα με ειδικές ανάγκες ή αναπηρίες.

Το Lincoln Middle School του Ουισκόνσιν όμως, έχει πλέον τους δικούς του ήρωες! Αυτοί οι 3 μαθητές παρατήρησαν πως μια από τις μαζορέτες της ομάδας μπάσκετ στην οποία παίζουν, η Desiree Andrews, έπεφτε θύμα bullying επειδή είχε γεννηθεί με σύνδρομο Down. Πλέον ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν…


fanpage.gr

Tου Χαράλαμπου Κόκκινου.
Χωρικός Αντιπεριφερειάρχης Δωδεκανήσου,
Mέλος ΔΣ, π. Πρόεδρος Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ)

Με αφορμή τον πρόσφατο άδικο χαμό του 20χρονου φοιτητή από την Κρήτη , η ελληνική κοινωνία συγκλονίστηκε από τις διαστάσεις που έχει πάρει το φαινόμενο της σχολικής βίας( bullying). Φαινόμενο που δεν είναι καινούργιο αλλά δυστυχώς βρίσκεται σε έξαρση στις μέρες μας και φυσικά συνδέεται και με τις δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες στην χώρα μας, που γεννάνε παθογένειες όπως η βία και η επιθετικότητα.

Το bullying είναι ο όρος που χρησιµοποιείται κυρίως στις βορειοευρωπαικές χώρες, για όλες τις βαθµίδες της σχολικής εκπαίδευσης .Το φαινόµενο µελετήθηκε πρώτη φορά στη Νορβηγία το 1978, ενώ το 1987 εµφανίζεται ο όρος bullying σε επιστηµονικά περιοδικά, και αφορά περιστατικά που λαµβάνουν χώρα και στα σχολεία(βλ. Γκουντσίδου, Β. 2007 ,Το φαινόµενο bullying και πώς να το αντιµετωπίσετε,www.auth.gr/students/services/spc/resources/Bullying_greyscale.pdf)

Στις περισσότερες χώρες πλέον, ο όρος αφορά τον σχολικό εκφοβισμό και ορίζεται ως η επιθετική πράξη ή συμπεριφορά που εκδηλώνεται διαρκώς και επαναληπτικά από μαθητή ή ομάδα μαθητών, εις βάρος συμμαθητή του (θύμα) που δεν μπορεί να υπερασπιστεί εύκολα τον εαυτό του . Ο σκόπιμος αυτός εκφοβισμός καταλήγει στην πρόκληση φυσικής ή ψυχολογικής βλάβης στο θύμα- καθώς η λεκτική βία μπορεί να προκαλέσει εξ ίσου ανεπανόρθωτες ζημιές στον ψυχισμό - και να το οδηγήσει στην σιωπή, στην ντροπή και στην απομόνωση από το κοινωνικό σύνολο.

Αυτό το φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας και εκφοβισμού στα σχολεία δεν είναι προιόν της εποχής μας. Αποτελούσε ανέκαθεν αναπόσπαστο κομμάτι της βίας και της παραβατικότητας μέσα στην κοινωνία, και φυσικά σχετίζεται με τις συνθήκες του ευρύτερου περιβάλλοντος ,τις κοινωνικές ανισότητες και τις παθογένειες που αυτές γεννούν στο κοινωνικό σύνολο.

Στην εποχή μας, θεσμοί όπως η οικογένεια και το σχολείο, παίζουν σημαντικότατο ρόλο στο να ακουστεί η φωνή των παιδιών που πέφτουν θύματα εκφοβισμού και βίας. Η Πολιτεία όμως είναι αυτή που οφείλει να ενισχύσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα με όλες εκείνες τις αναγκαίες παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν ώστε να ακουστεί η φωνή των μαθητών που ντρέπονται, φοβούνται, ή διστάζουν, λόγω απειλών, να καταγγείλουν αυτούς που τους εκφοβίζουν.

Πρέπει να αναληφθούν άμεσα δράσεις και ουσιαστικές παρεμβάσεις από την πλευρά της Πολιτείας και κυρίως να οργανωθούν συνεχείς ενημερωτικές καμπάνιες στα σχολεία όλης της χώρας, ώστε δάσκαλοι, γονείς και μαθητές να γνωρίζουν τις διαστάσεις του φαινομένου. Οι εκπαιδευτικές κοινότητες, αλλά και η κάθε οικογένεια ξεχωριστά , πρέπει να γίνουν περιβάλλον ασφαλείας για τα ΄΄βουβά ΄΄ θύματα του σχολικού εκφοβισμού.

Είναι χρέος όλων μας να βοηθήσουμε ώστε να ακουστεί η φωνή του θύματος. Να καλλιεργήσουμε γόνιμο έδαφος ώστε ο μαθητής που του ασκείται bullying να μην νιώθει στιγματισμένος, απομονωμένος και απειλούμενος από εκείνους που του ασκούν συναισθηματική ή φυσική βία.

Ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να δημιουργεί δίχτυ προστασίας σε όσους μαθητές εκφοβίζονται.Πρέπει να δίνει μεγάλο βάρος ώστε να διαδοθούν ηθικές αξίες στους μαθητές και να καλλιεργεί ενάρετες συμπεριφορές και κλίμα αλληλοσεβασμού και ισότητας μέσα στις μαθητικές κοινότητες.

Πρέπει να μην υπάρχουν θύματα που δεν ακούγονται, ούτε στιγματισμένοι και ΄΄αδύναμοι΄΄ , και εδώ είναι που καλείται η Πολιτεία να ενημερώσει γονείς, δασκάλους αλλά πρωτίστως τους ίδιους τους μαθητές στο πώς να εκφράζονται, χωρίς φόβο και δισταγμό, για την βία που τους ασκείται και που τους αναγκάζει να σιωπούν και να ανέχονται την κακοποίηση τους.

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot