Το σοβαρότατο ζήτημα του καθεστώτος ΦΠΑ των νησιών του Αιγαίου η Κυβέρνηση το έχει μέχρι σήμερα χειριστεί με το χειρότερο τρόπο.

Μετά από δεσμεύσεις και παλινωδίες του προηγούμενου Υπουργού Οικονομικών ότι δε θα εξισωθεί ο ΦΠΑ των νησιών με τον ΦΠΑ της υπόλοιπης Ελλάδας, η Κυβέρνηση κατέληξε να προτείνει η ίδια την εξίσωσή του κατά τη διαπραγμάτευση.

Με την τακτική της αυτοαναίρεσης και του αιφνιδιασμού, η Κυβέρνηση διαπράττει θανάσιμο λάθος. Στο σχέδιο νόμου της συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας έφερε στην αρμόδια Επιτροπή διάταξη στην οποία ρητά αναφέρεται ότι θα εξαιρεθούν από την εξίσωση του ΦΠΑ τα απομακρυσμένα νησιά και θα παραμείνουν στο σημερινό καθεστώς. Την τελευταία στιγμή, και μετά το πέρας της Επιτροπής, με χειρόγραφη διόρθωση του Υπουργού Οικονομικών πάνω στο κείμενο του νόμου προστέθηκε ότι η προστασία των απομακρυσμένων νησιών θα ισχύσει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2016!

Το θέμα για τα νησιά της παραμεθορίου δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι κυρίως εθνικό, για δύο λόγους. Αφενός, γιατί η οικονομική συρρίκνωση των νησιών θα οδηγήσει σε μετανάστευση του πληθυσμού τους και αλλοίωση της σύνθεσής τους, ιδιαίτερα τώρα που είναι υπαρκτό το μεταναστευτικό πρόβλημα. Αφετέρου, γιατί θα πλήξει την εθνική οικονομία με το να εκτρέψει τους ξένους επισκέπτες προς τη φθηνότερη γείτονα χώρα, δίνοντας τη χαριστική βολή στον τουρισμό, ο οποίος ακόμα και σήμερα αποτελεί την ατμομηχανή ανάπτυξης της χώρας.

Κατόπιν των ανωτέρω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Θα εμμείνει στην τελευταία άποψή του κατά τη διαπραγμάτευση ή θα επανέλθει στο αρχικό κείμενο του νομοσχεδίου που κατετέθη στην αρμόδια Επιτροπή;

Ο ερωτών βουλευτής
Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός

Η πρόσφατη συμφωνία με τους δανειστές, αποτελεί ένα οικονομικό πραξικόπημα σε βάρος του λαού μας. Ο αναγκαστικός συμβιβασμός στον οποίο οδηγήθηκε ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο, συντελέστηκε κάτω από τον ασφυκτικό οικονομικό στραγγαλισμό μίας συμμορίας αδίστακτων εκβιαστών που θεωρούν ως πρώτο εχθρό τους την ίδια την Δημοκρατία.

Η συμφωνία όπως διαμορφώθηκε, μετά από έξι μήνες διαπραγμάτευσης, αποτελεί ένα νέο σκληρό μνημόνιο. H διαπραγμάτευση δεν έφερε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση πρέπει να βρει τα κοινωνικά ισοδύναμα για να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις της συμφωνίας, αλλά και να ξεμπερδέψει το συντομότερο με την διαπλοκή, το μαύρο χρήμα, τους διεφθαρμένους μιντιάρχες και τα μεγάλα συμφέροντα.
Είναι ανάγκη να αναλογιστούμε πως η πιθανότητα μίας οριστικής «ρήξης», ενός grexit, δηλαδή μίας άτακτης χρεοκοπίας, είναι ένα υπαρκτό σενάριο που ήταν προσυμφωνημένο στους Ευρωπαϊκούς κύκλους των Δανειστών και απεφεύχθη την τελευταία στιγμή. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν καταστροφικό για τον λαό μας, με χειρότερα και ίσως μη αναστρέψιμα αποτελέσματα για την κοινωνία. Η επιλογή μίας άτακτης χρεοκοπίας, όσο κι αν πρόσκαιρα θα έφερνε ανάταση στο λαϊκό αίσθημα, θα μας έφερνε όλους αντιμέτωπους με εικόνες ανθρωπιστικής καταστροφής.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Χάσαμε μια σημαντική μάχη. Αλλά όχι τον πόλεμο. Είναι χρέος μας να ξανασηκωθούμε και να ανασυνταχθούμε.
Η άποψη πως υπάρχει «ενδιάμεσος δρόμος» μέσα στην σφηκοφωλιά της Ευρωζώνης, ή ότι μπορεί να υπάρξουν ακόμη και μνημόνια με ανθρώπινο πρόσωπο, αποδείχτηκαν όνειρα θερινής νυκτός. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να επεξεργαστεί σχέδιο απεγκλωβισμού της χώρας από τη μέγγενη που ονομάζεται Ευρωζώνη. Και αυτό θα πρέπει να είναι το άμεσο καθήκον του κόμματός μας. Ο «ιστορικός συμβιβασμός» με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και ο μετασχηματισμός της Αριστεράς σε «καθεστωτική δύναμη» δεν μπορεί να αποτελεί στρατηγική υπεράσπισης της εργασίας και αναδιανομής του πλούτου. Η χάραξη των πολιτικών μας γραμμών και της στρατηγικής μας θα πρέπει άμεσα να επανεξεταστούν σε έκτακτο συνέδριο του κόμματος.

Η ενότητα του κόμματός μας και η πίστη μας στις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ όπως διαμορφώθηκαν στις καταστατικές και συνεδριακές, προγραμματικές του θέσεις, θα πρέπει να είναι ο οδηγός μας στο άμεσο μέλλον. Η ευθύνη είναι συνολική και δεν βαραίνει περισσότερο ή λιγότερο κανέναν σύντροφο, καμία ιδιαίτερη άποψη, καμία τάση στο κόμμα. Έχουμε χρέος, νέο καθήκον, να εκπονήσουμε ένα σχέδιο ανάκαμψης, με βάση τις απαιτήσεις των καιρών και τις περιστάσεις.
Με παρακαταθήκη το μεγάλο ΟΧΙ, να κτίσουμε δομές αλληλεγγύης και κοινωνικής οικονομίας. Να βαθύνουμε το ταξικό-κοινωνικό περιεχόμενο του ΟΧΙ ! Να αποδείξουμε πως καλώς απετράπη η αριστερή παρένθεση, να αποκτήσουμε ξανά την αξιοπιστία μας στον κόσμο της εργασίας.

Είναι η ώρα το κόμμα στο σύνολό του, να περιφρουρήσει το ριζοσπαστικό και ενωτικό χαρακτήρα του, τις συνεδριακές του αποφάσεις και τις δεσμεύσεις του απέναντι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται συσπείρωση όλων των δυνάμεων που πάλεψαν τα δύσκολα χρόνια της κρίσης , εντός και εκτός του κόμματος. Όχι με ανάθεση αλλά με συμμετοχή! Και με πρώτο γνώμονα την Δημοκρατία και την ιστορία μας.
Ο αγώνας συνεχίζεται!

Το Γραφείο Τύπου.-

Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η συμφωνία που έφερε προς ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση, ήταν μια κακή και επώδυνη συμφωνία.
Αναγκαστήκαμε να την στηρίξουμε γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα επιλέγαμε την έξοδο από το ευρώ, την άτακτη χρεοκοπία και το κούρεμα ή την οριστική απώλεια των καταθέσεων των πολιτών.
Στηρίξαμε την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και αποτρέψαμε την άτακτη χρεοκοπία. Αυτό που προέχει τώρα είναι να διασφαλιστεί η επιστροφή της χώρας στην ομαλότητα.
Η συναίνεση που δώσαμε για την αποφυγή της χρεοκοπίας, δεν σημαίνει συνενοχή ούτε οδηγεί στην παραγραφή ευθυνών.
Αν η κυβέρνηση είχε κλείσει τη συμφωνία στις αρχές Φεβρουαρίου, όλα θα ήταν διαφορετικά. Τα μέτρα δεν θα ήταν 13,5 δις ευρώ, θα είχε διασφαλιστεί η χρηματοδότηση της χώρας, δεν θα είχαν κλείσει οι τράπεζες και θα είχαν διασωθεί οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ.
Η ίδια η κυβέρνηση άνοιξε το θέμα του ΦΠΑ, ο ίδιος ο κ. Βαροφάκης άνοιξε το θέμα της κατάργησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στη Βουλή, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση που είχα καταθέσει.
Το μείγμα των μέτρων που προτείνει η κυβέρνηση έχει τη σφραγίδα της κυβέρνησης Σύριζα-ΑΝΕΛ. Πλήττει όλους τους πολίτες και επιλέγει να επιβαρύνει τη μικρή και μεσαία επιχείρηση γιατί δεν θέλει να αγγίξει το Βαθύ Κράτος.

Υπάρχουν αμείλικτα ερωτήματα, όπως:
-Που οδήγησαν οι αυτοσχεδιασμοί και η «δήθεν» διαπραγμάτευση του κ. Βαρουφάκη και κυρίως που αποσκοπούσαν; Μήπως να φέρουν τη χώρα σε αυτή τη δεινή θέση και να την οδηγήσουν στη δραχμή;
-Για ποιο λόγο έγινε το δημοψήφισμα και τι προσέφερε στη χώρα, πέρα από μια ακόμα πιο επαχθή συμφωνία;
Αυτό που προέχει τώρα είναι ένα νέο ξεκίνημα.
Να προχωρήσουμε συλλογικά, με ενότητα και συνεννόηση στην εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου αλλαγών και μεταρρυθμίσεων.
Να διαμορφώσουμε ένα τοπικό σχέδιο ανάπτυξης για να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες από την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ.
Εμείς εδώ στο Αιγαίο πρέπει να διεκδικήσουμε μια ολοκληρωμένη περιφερειακή νησιωτική πολιτική από την Ε.Ε.
Να αναπληρώσουμε τις απώλειες στην ανταγωνιστικότητά μας και να ενισχύσουμε τις δομές της νησιωτικής οικονομίας και της τοπικής επιχειρηματικότητας».