Μέσα στον ανδροκρατούμενο κόσμο της επιστήμης, μία νέα Ελληνίδα κάνει τη θητεία της στο ερευνητικό κομμάτι της NASA, ασχολείται με την βιοτεχνολογία και φιλοδοξεί σύντομα οι μεταμοσχεύσεις να γίνονται με τεχνητά ανθρώπινα όργανα.

Δε χρειάζεται να ανήκεις στον επιστημονικό κλάδο για να γνωρίζεις το ποια είναι η Ελένη Αντωνιάδου. Μπορεί να είναι μόλις 27 ετών, αλλά έχει καταφέρει ήδη να κάνει την διαφορά στον τομέα της Ιατρικής, να εργαστεί στη NASA, να μπει στην λίστα του Forbes «των 30 κάτω των 30» στον τομέα της Υγείας και να ιδρύσει την start up «Μεταμόσχευση χωρίς Δωρητές». Με λίγα λόγια, κατάφερε να ξεχωρίσει με την εξαιρετική δουλειά και το ταλέντο της σε όλον τον κόσμο, κάνοντας την Ελλάδα για μία ακόμα φορά περήφανη.

Η Ελένη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε τις προπτυχιακές της σπουδές στην Ελλάδα, με αντικείμενο την Πληροφορική στη Βιοϊατρική και στη συνέχεια έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη «Βιομηχανική», «Νανοτεχνολογία και Αναγεννητική Ιατρική» και στη «Διοίκηση Επιχειρήσεων για Βιοεπιστήμονες» στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις και το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Το 2012, η NASA επέλεξε την Ελένη μεταξύ 1.200 φοιτητών για να φοιτήσει στη NASA Academy και συγκεκριμένα, στον τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Άρη.

Έναν χρόνο αργότερα, το 2013, ανακηρύχθηκε Γυναίκα της Χρονιάς στα FDM Everywoman Technology Awards και το 2014 βραβεύτηκε με το Cartier Women’s Initiative Award για τη συμβολή της στην επιστήμη της βιοτεχνολογίας.

Αυτό ίσως να ήταν αρκετό για κάποιους, αλλά η Ελένη, δεν σταμάτησε να προσπαθεί και να εξελίσσεται. Σήμερα είναι συν-ιδρύτρια της startup «Μεταμόσχευση χωρίς Δωρητές» (Transplants Without Donors), με στόχο την μεταμόσχευση με τεχνητά όργανα.

Ακόμα και αυτή η πρωτοβουλία δεν ήταν κάτι απλό, αφού η Ελένη προτίμησε να βγει και έξω από το εργαστήριο, να επισκεφτεί χώρες του τρίτου κόσμου και να γνωρίσει από κοντά πρόσωπα που έχουν πέσει θύματα του παραεμπορίου οργάνων σε μία προσπάθεια να επιβιώσουν στον κόσμο ή να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στην οικογένειά τους.

«Οι εμπειρίες μου από τις ανθρωπιστικές αποστολές σε χώρες του τρίτου κόσμου, όπου γνώρισα θύματα του παρεμπορίου οργάνων στην πιο ανηλεή πάλη τους με την επιβίωση, έχουν συντελέσει στο να αποδομήσω ολοσχερώς την έννοια της πρόκλησης σε προσωπικό επίπεδο».

Η Ελένη, σε αντίθεση με την πλειοψηφία του κόσμου, δεν έμεινε παθητική. Πήρε την απόφαση να έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα, να δει από κοντά την «πηγή» του προβλήματος, προκειμένου να προσπαθήσει να βρει την καλύτερη δυνατή λύση. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που την κάνουν ξεχωριστή.

 «Με τις τεχνικές που μελετάμε θα αλλάξει ο τρόπος που γίνονται οι επεμβάσεις όπως τις γνωρίζουμε σήμερα, θα αλλάξει εν γένει η ιατρική.»

Το ενδιαφέρον της για το Διάστημα ξεκίνησε από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Η οικογένειά της και οι φίλοι ακόμη θυμούνται τη μαθήτρια του Δημοτικού να ικετεύει τους δικούς της να της αγοράσουν αποξηραμένη τροφή για αστροναύτες, να φορά μπλουζάκια με το λογότυπο της NASA, να διαβάζει βιβλία αστρονομίας και αεροδιαστημικής και αργότερα να κοιτά με τις ώρες τις ειδήσεις της NASA στο Διαδίκτυο. Στο Γυμνάσιο, αποφάσισε να γίνει μέλος σε λέσχες αεροδιαστημικής όπου είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει μαθήματα για να πιλοτάρει μικρά αεροσκάφη. «Από παιδί μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο ερεθίσματα που τροφοδοτούσαν την περιέργειά μου για τις επιστήμες, τη γνώση και το διάστημα».

Κύριος υπαίτιος, ο πατέρας της. Χημικός μηχανικός στο επάγγελμα, ο οποίος είναι μεγάλος λάτρης της τεχνολογίας και προσπαθούσε πάντα να της διεγείρει το ενδιαφέρον ως παιδί, κυρίως με το να συζητεί περίπλοκα επιστημονικά θέματα μαζί της από την ηλικία των 5 ετών.

«‘Κυνήγησε τα όνειρά σου, διαφορετικά δε θα τα πιάσεις ποτέ’, μου έλεγε ο πατέρας μου από μικρή.»

Οι στόχοι της για τα επόμενα 10 χρόνια, θα είναι η δική μας (καλύτερη) πραγματικότητα: «Ελπίζω να συνεισφέρω στην ανάπτυξη των τεχνητών οργάνων ως μια εναλλακτική θεραπεία για τις μεταμοσχεύσεις και παράλληλα στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για την αποδοχή καινοτόμων τεχνολογιών στην κλινική πράξη και την εξάλειψη στερεοτύπων που ερείδονται στην έλλειψη γνώσης». Η Ελένη, θέλει να κάνει το μέλλον μας καλύτερο. Κι αυτός, είναι ένας ακόμη λόγος για να το περιμένουμε με μια πιο αισιόδοξη ματιά.

Πηγή: news247

Η καθυστέρηση στις διαδικασίες μπορεί να ακυρώσει τη μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας για επιστροφή στην ανάπτυξη και να πάνε χαμένες οι πολυετείς θυσίες του ελληνικού λαού, διαμήνυσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Μιλώντας στη Huffington Post, στο περιθώριο των εργασιών του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στέλνει μήνυμα στους θεσμούς και κυρίως στο ΔΝΤ ότι η καθυστέρηση στις διαδικασίες μπορεί να ακυρώσουν την μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας για επιστροφή στην ανάπτυξη και να πάνε χαμένες οι πολυετείς θυσίες του ελληνικού λαού.

O κ. Τσίπρας εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει, αρκεί η πρώτη αξιολόγηση, την οποία θα ακολουθήσει η συζήτηση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, να κλείσει το γρηγορότερο δυνατό. Στάθηκε δε στην ανάγκη «να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος».
«Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να ανακάμψει. Αρκεί να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη του παρελθόντος», τόνισε ο Έλληνας πρωθυπουργός, προσθέτοντας ότι «η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει το γρηγορότερο δυνατόν».

«Ο χρόνος είναι μέρος της στρατηγικής της επιτυχίας του προγράμματος. Έγκαιρη επιτυχής αξιολόγηση, που θα οδηγήσει γρήγορα σε συμφωνία για το χρέος, θα σημάνει και γρήγορη αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, γρήγορη επιστροφή στην ανάπτυξη και πλήρη αλλαγή ψυχολογίας. Εύχομαι και ελπίζω να μη χάσουμε αυτή την, ίσως τελευταία, ευκαιρία για την Ελλάδα», τόνισε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας.

Αναφερόμενοι στους Ευρωπαίους εταίρους, ο κ. Τσίπρας ανέφερε ότι «δείχνουν να το κατανοούν, έχοντας επιπλέον να αντιμετωπίσουν και μια πρωτοφανή προσφυγική κρίση που ξεσπά και αυτή πάνω στη χώρα μου».

Η συνύπαρξη τριών διαφορετικών θεσμών δεν είναι εύκολη υπόθεση
Για τον Αλέξη Τσίπρα «η συνύπαρξη τριών διαφορετικών θεσμών στο ελληνικό πρόγραμμα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ιδιαίτερα όταν το ΔΝΤ δε φαίνεται να έχει τις ίδιες προσλαμβάνουσες σε σχέση με τις ευρωπαϊκές ιδιαιτερότητες» τόνισε χαρακτηριστικά. «Εύχομαι οι πολλές διαφωνίες και οι αντιθέσεις μεταξύ των θεσμών να μην αποτελέσουν αφορμή για απαράδεκτες καθυστερήσεις που θα ακυρώσουν τη μεγάλη ευκαιρία για Grecovery», επεσήμανε ο Έλληνας πρωθυπουργός.

ethnos.gr

Τέλος στην υποχρέωση της πρώτης χώρας υποδοχής να αποδεχτεί την επιστροφή ενός πρόσφυγα από τις χώρες του Βορρά ετοιμάζεται να βάλει η Κομισιόν. Η de facto κατάλυση του θεσμού από τη Γερμανία και το όφελος για Ελλάδα-Ιταλία. Ποιοι είναι οι νέοι σχεδιασμοί.

Η ΕΕ «ξηλώνει» τη συνθήκη του Δουβλίνου

Οι Βρυξέλλες ετοιμάζονται να διαλύσουν τους κανόνες που ορίζουν ότι η πρώτη χώρα που εισέρχεται ο πρόσφυγας στην Ε.Ε. είναι υπεύθυνη για την αίτηση ασύλου, επαναστατικοποιώντας την πολιτική και μεταφέροντας το βάρος από το Νότιο τμήμα της Ένωσης στο πλουσιότερο Βόρειο.

Οι απαιτήσεις για την «πρώτη χώρα» είναι ο συνδετικός κρίκος του προσφυγικού συστήματος της Ε.Ε. Εγινε όμως πολιτικά τοξικό για τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης καθώς η Γερμανία και άλλες χώρες ασκούν κριτική σε αυτές που βρίσκονται στα σύνορα, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, ότι αποτυγχάνουν να καταχωρίσουν και να δώσουν στέγαση στο 1,1 εκατομμύριο ανθρώπων που έφτασαν στην Ευρώπη από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Η πολιτική ουσιαστικά κατέρρευσε πέρυσι, όταν η Γερμανία παραιτήθηκε από το δικαίωμά της να στείλει εκατοντάδες χιλιάδες αιτούντες ασύλου πίσω στις άλλες χώρες-μέλη, αλλά προέτρεψε άλλα απρόθυμα μέλη να επωμιστούν περισσότερη ευθύνη.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καταλήξει ότι ο κανόνας -που είναι μέρος των ρυθμίσεων της συνθήκης του Δουβλίνου- είναι «ξεπερασμένος» και «άδικος» και θα εγκαταλειφθεί σε πρόταση που θα αποκαλυφθεί τον Μάρτιο, σύμφωνα με αξιωματούχους που έχουν ενημερωθεί για το περιεχόμενο.

Η κίνηση θα αναγκάσει ορισμένα μέλη της Ε.Ε. όπως η Βρετανία να υποδεχτούν πολύ περισσότερους πρόσφυγες, καθώς θα γίνει πιο δύσκολο να τους στείλει πίσω σε γειτονικές χώρες.

Επιπλέον, μπορεί να αυξήσει την πίεση σε μέλη της Ε.Ε. να στηρίξουν ένα επίσημο σύστημα ποσοστώσεων, κοινά δικαιώματα ασύλου και διαδικασίες για τον καταμερισμό των βαρών στην Ένωση.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ προειδοποίησε την Τρίτη ότι η Ε.Ε. «δεν έχει περισσότερους από δύο μήνες για να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση», διαφορετικά θα αντιμετωπίσει «δύσκολες συνέπειες».

Η αλλαγή των κανόνων για το ποιος είναι υπεύθυνος για τους πρόσφυγες θα σηματοδοτήσει μια νίκη για τον Ιταλό πρωθυπουργό Μ. Ρέντσι, ο οποίος έχει κατ' επανάληψη τονίσει ότι ο νόμος είναι άδικος και πως άλλα κράτη-μέλη πρέπει να πράξουν περισσότερα για να βοηθήσουν με την προσφυγική κρίση.

Η αντικατάσταση της αρχής για την «πρώτη χώρα εισόδου» είναι πιθανό να αποδειχθεί δύσκολη τεχνικά αλλά και πολιτικά.

Κράτη της βορείου Ευρώπης όπως η Μεγάλη Βρετανία ευνοούνται ξεκάθαρα από το τρέχον καθεστώς, καθώς μπορούν να στείλουν άτομα που αναζητούν άσυλο πίσω σε άλλα κράτη-μέλη.

Στην πράξη, οι ισχύοντες κανόνες δεν ισχύουν. Το περασμένο Φθινόπωρο η Άνγκελα Μέρκελ παραιτήθηκε από δικαίωμα της Γερμανίας να επιστρέψει Σύρους πρόσφυγες στη χώρα της πρώτης εισόδου, προκαλώντας επαίνους αλλά και κατακραυγή από τους αντιπάλους της. Μετά άλλαξε θέση προκαλώντας μια χαοτική κατάσταση μηνών, με ανοίγματα και κλεισίματα συνόρων, σε κράτη της Ευρώπης.

Οι επιστροφές στην Ελλάδα έχουν διακοπεί από το 2011, μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων που όριζε πως το σύστημα παροχής ασύλου της χώρας ήταν ακατάλληλο ακόμα και πριν την προσφυγική έκρηξη.

Παρά το γεγονός ότι οι κανόνες του Δουβλίνου προβλέπουν ενδο-ευρωπαϊικές απελάσεις, στην πραγματικότητα ελάχιστες τέτοιες μεταφορές εκτελούνται. Για παράδειγμα, το 2013, μόλις 16.000 απελάσεις πραγματοποιήθηκαν από τις 76.000 που είχαν ζητηθεί.

Οι συζητήσεις για το τι θα πρέπει να διαδεχθεί τους τρέχοντες κανόνες δεν θα ολοκληρωθούν έως τον Μάρτιο, σύμφωνα με αξιωματούχους που γνωρίζουν το θέμα.

Πιθανές αντικαταστάσεις στους κανόνες περιλαμβάνουν ένα μόνιμο μηχανισμό μετεγκατάστασης, ο οποίος θα διαιρεί τους αιτούντες άσυλο στις χώρες της Ε.Ε. βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων, όπως το ΑΕΠ και το μέγεθος του πληθυσμού.

Η στήριξη στη μετεγκατάσταση φαίνεται δύσκολο να γίνει αποδεκτή από χώρες-μέλη που εμφανίστηκαν διστακτικές να μοιραστούν 160.000 άτομα σε όλη την Ευρώπη. Έως σήμερα, μόλις 322 έχουν μετεγκατασταθεί.

euro2day.gr