H Mικαέλα Φωτιάδη, είναι η πανέμορφη Ελληνίδα η οποία κατέκτησε το στέμμα της Miss Europe 2016, στην χθεσινή τελετή στο ξενοδοχείο Grand Hills Village Hotel & Spa στο Λίβανο.

Με καταγωγή από την Κρήτη και την Ολλανδία, η Μικαέλα Φωτιάδη ξεχώρισε ανάμεσα στις υπόλοιπες διαγωνιζόμενες και κατέκτησε τον πολυπόθητο τίτλο.

Η νεαρή καλονή ξεκίνησε την καριέρα της από τον Παγκρήτιο Διαγωνισμό Ομορφιάς, το 2011, οπότε αναδείχθηκε Miss Κρήτη Young, ενώ μετά από μονοήμερο casting, αναδείχθηκε Star Ελλάς 2015 και εκπροσώπησε την Ελλάδα στον παγκόσμιο διαγωνισμό ομορφιάς.

thetoc.gr

Δεκάδες χιλιάδες οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που συνωστίζονται στη τουρκική χερσόνησο της Ερυθραίας, απέναντι από τη Χίο, ψάχνοντας τρόπο αγωνιωδώς να περάσουν στα ελληνικά νησιά.

Όπως γράφει σήμερα Κυριακή η Χουριέτ, ο επίσημος αριθμός των καταγεγραμμένων Σύρων σε όλη την Τουρκία ανέρχεται στα 2.587.000 και μαζί με τους Αφγανούς, Ιρακινούς και Πακιστανούς ο αριθμός αυτός φτάνει τα τρία εκατομμύρια.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους είναι, λοιπόν, οι Σύροι, που συνωστίζονται στα παλιά σπίτια της συνοικίας του Μπασμανέ. Πολλοί και οι μετανάστες, Αφγανοί και Πακιστανοί οι περισσότεροι, που ζουν στα παράλια του Τσεσμέ, αυτοί σε παλιά εγκαταλειμμένα συγκροτήματα εξοχικών κατοικιών και ξενοδοχεία.

Όλοι τους περιμένουν τη στιγμή που ο μεταφορέας θα τους ανάψει το πράσινο φως της μετακίνησής τους στα ελληνικά νησιά. Όλοι ξέρουν πως μετά το πέρασμα ο δρόμος για τη Γερμανία είναι ανοικτός. Κι η Γερμανία για αυτούς τους ανθρώπους είναι κάτι σαν τον παράδεισο των μουσουλμάνων με τα ουρί. Παράδεισος με επίδομα 1.000 ευρώ ο καθένας, ακόμα και για κάθε νεογέννητο παιδί… Και… σπίτι δωρεάν, και άλλα πολλά που έντεχνα οι μεταφορείς τούς λένε πως θα βρουν αμέσως μετά το πέρασμα, σε μια διαδικασία λίγων μόλις ημερών μέχρι να πάνε στη Γερμανία. Μια μέρα στη Χίο ή στη Μυτιλήνη, άλλο λίγο, μια δυο μέρες στην Αθήνα και μετά πέρασμα με τραίνο στη Γερμανία.

Σαν τους δείχνεις στο κινητό φωτογραφίες από την κατάσταση στην Ελλάδα ή στην Ειδομένη απαντάνε πως όχι δεν είναι έτσι. Σε βλέπουν και περίεργα. Αυτούς, ο άνθρωπος τους, ο μεταφορέας που εμπιστεύονται και είναι εξαρτημένοι από αυτόν, τους είπε πως όλα είναι εύκολα μετά το ταξίδι. Εξάλλου τόσα λεφτά έχουν δώσει ήδη…

Ο μεταφορέας των προσφύγων, Τούρκος ή ομοεθνής τους που συνεργάζεται με τους αόρατους μεγαλοδουλεμπόρους, είναι κάτι ανάμεσα στον προ 30 ετών πλασιέ βιβλίων και το «βαποράκι» ναρκωτικών. Από σπίτι σε σπίτι, από μαγαζί σε μαγαζί, από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο κι από αλάνα σε αλάνα. Κάθε μέρα περνάν «πουλώντας» ταξίδια στη γη της επαγγελίας. Για πολλούς έχουν ανοίξει και καρτέλα. Πληρώνονται έναντι των ταξιδιών τους σε δόσεις. Πέντε-δέκα ευρώ την εβδομάδα μέχρι να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο ποσό.

Οι παλιές μέρες με τους Σύρους, κυρίως, πρόσφυγες με τα πολλά λεφτά είναι παρελθόν. Στην πλειοψπλειονότητά τους οι άνθρωποι που περιμένουν να περάσουν είναι φτωχοί φυγάδες του πολέμου ή της ανέχειας. Άνθρωποι που θέλουν απλά να ζήσουν καλύτερα.

Δουλεύουν, οι περισσότεροι μαζεύουν χαρτί και μέταλλο από τα σκουπίδια και τα πουλάν σε εταιρείες ανακύκλωσης. Κι ότι κερδίζουν το ακουμπάνε στον μεταφορέα. Εξαρτημένοι από τον μεταφορέα δεν μπορούν και δεν θέλουν να πιστέψουν ότι το όνειρο τους σταματά σε έναν λασπότοπο στην Ειδομένη, στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας.

Η ιεραρχία σήμερα

Στην κορυφή του κυκλώματος της διακίνησης ανθρώπων προς την Ελλάδα, σήμερα και μετά τις αλλαγές που επήλθαν στη διάρκεια των τελευταίων μηνών, αλλά και τα υπέρογκα κέρδη που κάποιοι εξασφάλισαν και που υπολογίζονται σε οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ, είναι οι κορυφαίοι της τουρκικής μαφίας. «Αν η τουρκική κυβέρνηση δεν ήθελε να κάνουμε τη δουλειά που κάνουμε εμείς δεν θα μπορούσαμε να περάσουμε στην Ελλάδα ούτε μύγα», είχε πει ένας από αυτούς στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τον περασμένο Δεκέμβριο, σε ένα άλλο ταξίδι στην τουρκική μεγαλούπολη της Σμύρνης. Οι περισσότεροι από αυτούς τους επικεφαλής, κάνουν αυτή τη δουλειά πάνω από 20 χρόνια.

Στην άλλη άκρη του δικτύου είναι οι τοπικοί παράγοντες. Αυτοί που διαθέτουν χώρους- ασφαλή περάσματα απ’ όπου και ξεκινούν οι βάρκες. Είναι υπεύθυνοι να διατηρούν το πέρασμα καθαρό και ασφαλές και να εξασφαλίζουν είτε την εκπαίδευση κάποιου από τους μεταφερόμενους στον χειρισμό της βάρκας, είτε την εξασφάλιση κάποιου που έναντι καλού μεροκάματου θα μεταφέρει τη βάρκα στο νησί και θα επιστρέψει στη συνέχεια στη βάση.

Στο ενδιάμεσο των κορυφαίων και των τοπικών παραγόντων οι «ντίλερς» που μαζεύουν πελατεία και οι «μπάνκερς» οι οποίοι εισπράττουν τα κόμιστρα. Αυτοί και πληρώνουν όσους έχουν λαμβάνειν. Περίπου το 15-20% πληρώνεται σε όλους τους άλλους συμμετέχοντες στη μεταφορά, ενώ το υπόλοιπο ποσό το παραλαμβάνει ο κορυφαίος του κυκλώματος. Αυτός πληρώνει και τους «μπανκερς». Περίπου 10 με 30 ευρώ για κάθε είσπραξη.

Και οι τιμές

Χαμηλές πλέον είναι οι τιμές για όσους περνάνε στα ελληνικά νησιά. Χαμηλές σε σχέση με αυτές που επικρατούσαν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2015. Το πέρασμα με πλαστική βάρκα κοστίζει 300 με 350 ευρώ ο ενήλικας και 150 με 200 ευρώ το παιδί.

Για τους ελάχιστους έχοντες βέβαια υπάρχουν και οι VIP μεταφορές. Μεταφορά από ξηράς με πλαστά έγραφα κοστίζει περί τα 1.800 ευρώ. Αντίστοιχη μεταφορά με αεροπλάνο φτάνει και τα 10.000 ευρώ. Στα μισά, 5.000 ευρώ πέφτει η τιμή για μεταφορά με εμπορικό πλοίο. Η ίδια τιμή ισχύει και για μεταφορά στα νησιά με ταχύπλοο ή ιστιοφόρο. Τέλος VIP μεταφορά με jet ski είναι στα 8.000 ευρώ με οδηγό και στα 15.000 ευρώ χωρίς οδηγό- μιας και στο jet ski θα κατασχεθεί.

thetoc.gr

«Βαθιά το χέρι στην τσέπη» θα βάζουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί για να καλύπτουν ιατρικές δαπάνες των ασφαλισμένων τους σε Ελλάδα και εξωτερικό,

εφόσον οι ασθενείς αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο υγείας και τα νοσοκομεία ή συμβεβλημένα νοσηλευτικά ιδρύματα - θεραπευτήρια αδυνατούν να ανταποκριθούν στο κατάλληλο επίπεδο της αναγκαίας περίθαλψής τους.

Πρωτοποριακές αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων ανατρέπουν κρίσεις ασφαλιστικών φορέων, υγειονομικών επιτροπών, αλλά και εφετείων, ανάβοντας «πράσινο φως» για κάλυψη νοσηλευτικών δαπανών σε Ελλάδα και εξωτερικό και αναγνωρίζοντας τη χορήγηση επιδόματος πλήρους αναπηρίας, ύστερα από πολύχρονους δικαστικούς αγώνες που ξεπέρασαν τα 16 χρόνια...

Η καθυστερημένη δικαίωση των ασφαλισμένων φέρνει στο φως όχι μόνο την επώδυνη περιπέτεια με την υγεία τους, αλλά κι έναν απίστευτο Γολγοθά που βιώνουν ανάμεσα στις συμπληγάδες γραφειοκρατικών διαδικασιών, με συνεχείς αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις των αρμόδιων ασφαλιστικών οργάνων (που συχνά καταταλαιπωρούν ασθενείς και συγγενείς με πολύπλοκες έως και ανάλγητες κρίσεις), αλλά και των δικαστηρίων.

Υψώνοντας ασπίδα προστασίας για τους ασφαλισμένους - ασθενείς, τα ανώτατα δικαστήρια (Συμβούλιο της Επικρατείας, Αρειος Πάγος) ξεκαθαρίζουν κατ' αρχήν ότι το Σύνταγμα υποχρεώνει το κράτος και τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης να παρέχουν στους ασφαλισμένους υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου, που πρέπει να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες διάγνωσης και θεραπείας των παθήσεών τους, τις χειρουργικές επεμβάσεις (εφόσον απαιτούνται) και γενικά τις ανάγκες νοσηλείας τους. Προσθέτουν ότι τυχόν νομοθετικοί περιορισμοί της υποχρέωσης αυτής, δεν μπορεί να οδηγήσουν ποτέ στην ανατροπή του δικαιώματος προστασίας της υγείας.

Οι πρωτοποριακές δικαστικές αποφάσεις ανοίγουν τον δρόμο για να έχουν κατάλληλη ιατρική φροντίδα και κάλυψη δαπανών οι ασφαλισμένοι, όταν στα νοσοκομεία ή θεραπευτήρια που πηγαίνουν δεν υπάρχει δυνατότητα παροχής κατάλληλων υπηρεσιών υγείας, γιατί π.χ. υστερούν σε σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης - θεραπείας, δεν έχουν κατάλληλα ιατρικά μηχανήματα και υποδομές, ελλείπει το απαραίτητο εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, κ.λπ., οπότε αναγκάζονται να καταφύγουν αλλού για να μην κινδυνεύσει σοβαρά η υγεία τους.

Παράλληλα βάζουν «φρένο» στο συνηθισμένο φαινόμενο των γνωμοδοτήσεων υγειονομικών επιτροπών, που αποκρούουν αιτήματα (π.χ. επιδόματος αναπηρίας, κάλυψης νοσηλείας) με συνεχώς πλημμελείς αιτιολογίες. Επισημαίνουν ότι οι αλλεπάλληλες απορριπτικές κρίσεις με συνεχώς πλημμελείς αιτιολογίες, δεν μπορούν να λειτουργούν σε βάρος των ασφαλισμένων και συνεπώς δεν γίνονται δεκτές.

Κοινός γεωμετρικός τόπος (πέραν των κρίσιμων προβλημάτων υγείας) η άρνηση των ασφαλιστικών τους φορέων να καλύψουν τη νοσηλεία τους σε μη συμβεβλημένα θεραπευτήρια (σε μία περίπτωση και στο εξωτερικό), μολονότι ήταν αδύνατο να αντιμετωπιστεί η κατάστασή τους σε εφημερεύον νοσοκομείο ή σε συμβεβλημένο θεραπευτήριο, κ.λπ., λόγω έλλειψης κρεβατιών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ, κατάλληλου ιατρικού εξοπλισμού) κ.λπ.

Στη μία περίπτωση ασθενής εισήχθη σε νοσοκομείο της Αττικής με βαριά βρογχοπνευμονία. Μη βρίσκοντας κρεβάτι στη ΜΕΘ (ούτε σε άλλα συμβεβλημένα με το ΙΚΑ θεραπευτήρια κατόπιν αναζήτησης του ΕΚΑΒ), οι ιατροί τον έστειλαν λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης σε ΜΕΘ ιδιωτικού θεραπευτηρίου, όπου νοσηλεύτηκε το 2001 για 35 ημέρες, έναντι δαπάνης σχεδόν 50.000 ευρώ.

Υστερα από αλληλοσυγκρουόμενες κρίσεις, αλλεπάλληλες ενστάσεις κ.λπ., ο ασφαλιστικός φορέας κάλυψε ποσό περίπου 5.000€ που αναλογεί στα τιμολόγια κρατικής διατίμησης.

Αδυναμία ΙΚΑ
Το ΣτΕ, ανατρέποντας αντίθετες αποφάσεις του ασφαλιστικού φορέα και διοικητικού δικαστηρίου, έκρινε ότι το Ταμείο πρέπει να καλύψει ολόκληρο το ποσό, καθώς η δαπάνη προκλήθηκε λόγω αδυναμίας του ΙΚΑ να παράσχει περίθαλψη σε δικό του ή σε συμβεβλημένο θεραπευτήριο (και όχι λόγω επιλογής του ασφαλισμένου). Σε άλλη περίπτωση το ΣτΕ, ανατρέποντας αντίθετες αποφάσεις, άνοιξε τον δρόμο για να μπορέσει να εισπράξει μια ασθενής ποσό 28.000 δολ. που κατέβαλε προ 16ετίας στις ΗΠΑ για απολύτως εξειδικευμένη ακτινοθεραπεία (κατόπιν μαστεκτομής λόγω καρκίνου και εμφάνισης μεταστάσεων) που αδυνατούσε να γίνει τότε στην Ελλάδα, σύμφωνα με ιατρικές βεβαιώσεις.

Στην περίπτωση νέου με σοβαρά προβλήματα υγείας από 4 ετών, ο ΟΓΑ αρνιόταν χορήγηση επιδόματος πλήρους αναπηρίας (100%) καθώς υγειονομική επιτροπή την προσδιόριζε 80%. Ακολούθησαν αντικρουόμενες γνωμοδοτήσεις και δικαστικές αποφάσεις για το αν ήταν πλήρης η αναπηρία, λόγω εγκεφαλικού όγκου (και επέμβασης), συχνών επιληπτικών κρίσεων, σπαστικής πάρεσης, διαταραχών βάδισης κ.λπ. Η Δικαιοσύνη, λαμβάνοντας υπόψη τη βαρύτητα της κατάστασης και τις ανύπαρκτες ευκαιρίες απασχόλησης, τον έκρινε ανίκανο για οποιοδήποτε βιοποριστικό επάγγελμα εφ' όρου ζωής.
Παράλληλα δέχθηκε ότι οι αλλεπάλληλες υγειονομικές γνωματεύσεις αποκρούουν το επίδομα αναπηρίας, περιοριζόμενες να αμφισβητήσουν την πλήρη (100%) αναπηρία.

Ομως, δεν απαντούν ούτε αιτιολογούν εάν μπορεί με τόσο σοβαρές παθήσεις να αυτοεξυπηρετείται αντιμετωπίζοντας χωρίς βοήθεια και περιποίηση στοιχειώδεις καθημερινές ανάγκες ή να κυκλοφορεί χωρίς κίνδυνο της ζωής του. Η παράλειψη και πλημμελής αιτιολόγηση για δεύτερη φορά, κρίθηκε ότι δεν μπορεί να αποβαίνει σε βάρος του ασφαλισμένου και γι' αυτό του επιδικάστηκε το επίδομα.
Στις δικαστικές αποφάσεις επισημαίνεται ότι:

• Σε περίπτωση που ασθενείς (των οποίων η δαπάνη νοσηλείας βαρύνει το Δημόσιο και άλλους ασφαλιστικούς φορείς) εισαχθούν αυτοβούλως σε νοσηλευτικά ιδρύματα ή κλινικές μη συμβεβλημένα με τους φορείς αυτούς, γιατί απειλείται η υγεία και η ζωή τους, πρέπει να καταβληθούν από τους φορείς οι δαπάνες, ανάλογα με τα κρατικά τιμολόγια νοσηλίων.

• Αν οι ασθενείς εισέλθουν σε νοσοκομεία ή συμβεβλημένα θεραπευτήρια, που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους (λόγω ανεπαρκούς υποδομής, έλλειψης κρεβατιού, προσωπικού, μηχανημάτων κ.λπ., είτε γιατί υστερούν σε σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης - θεραπείας) και αναγκαστούν να καταφύγουν σε μη συμβεβλημένα για να αποφύγουν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή τους, οι ασφαλιστικοί φορείς οφείλουν να καλύψουν ολόκληρη τη δαπάνη.

Αν οι κλινικές δεν ακολουθήσουν την κρατική διατίμηση, υποχρεώνοντας τον ασφαλισμένο να πληρώσει πολύ περισσότερα, οι φορείς μπορούν να εναγάγουν τις κλινικές (όπως και ο ασθενής) προβάλλοντας αξιώσεις επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων.

Η δικαίωση 4 ασθενών
Στις συγκεκριμένες υποθέσεις δικαιώθηκαν ύστερα από πολυετείς γραφειοκρατικούς αλλά και δικαστικούς αγώνες, 45χρονος με όγκο στο κεφάλι, 37χρονη με καρκίνο στον μαστό και μεταστάσεις, ασθενής που κινδύνεψε από βαρύτατη βρογχοπνευμονία και οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια και άλλος που υπέστη βαριά αναπνευστική λοίμωξη και καρδιακή ανακοπή.