Αυτό δεν το περίμενες, έτσι;
Πόσες φορές έχεις αναρωτηθεί ποιος θα είναι αυτός με τον οποίο θα παντρευτείς (τι εννοείς δεν έχεις αναρωτηθεί ποιος θα είναι αυτός με τον οποίο θα παντρευτείς;); Κι αν μπορεί να είναι κάποιος με τον οποίο έχεις ήδη πει "χάρηκα" καποια στιγμή στη ζωή σου ή ένας από τους δεκάδες άγνωστους που περνάνε από δίπλα σου κάθε μέρα και μετά χάνονται για πάντα;
Φαντάσου -λέει- ο έρωτας της ζωής σου να είναι ο τύπος που λές ένα τυπικό "καλημέρα" στη δουλειά καθώς περνάς από μπροστά του, ο τύπος που συναντάς τυχαία, σχεδόν κάθε μέρα, πηγαίνοτας να πάρεις καφέ ή ο υπάλληλος από τον οποίο αγοράζεις εισιτήρια για τα ΜΜΜ. Σύμφωνα με το cosmpolitan.gr πόσες είναι οι πιθανότητες; Και σύμφωνα με τον Didier Rappaport, ιδρυτή του Happn -ενός νέου dating app στην Αμερική που σε βοηθάει να γνωρίσεις ανθρώπους που πιθανώς πετυχαίνεις κάθε μέρα στο δρόμο (ναι κάτι σαν ένα ακόμα πιο εξειδικευμένο Tinder)-, πολλές. Πάρα πολλές. Είναι ασύλληπτο πόσες μυριάδες πιθανές γνωριμίες και ζωές χάνουμε όταν είμαστε συνεχώς σκυμμένοι πάνω από τις οθόνες μας ή θαμμένοι κάτω από τον όγκο των καθημερινών υποχρεώσεων αφήνοντας τη ζωή να μας συμβαίνει.
Όσο πεζό κι αν ακούγεται, το να βρεις τον "Ένα" είναι θέμα πιθανοτήτων. Το να βρεις κάποιο -ας το ονομάσουμε- τίμιο παιδί για σχέση συμβαίνει όσο συχνά πλησιάζει ο Νιμπίρου τη γη. Υπάρχει λόγος λοιπόν που αποκαλούμε τον ιδανικό "ο Ένας". Δείχνει απλώς πόσο σπάνιο είναι να βρεις την αυθεντική και βαθιά αληθινή αγάπη.
Τώρα σκέψου πόσοι άνθρωποι περνάνε από δίπλα σου κάθε μέρα. Ο αριθμός είναι τεράστιος και ξεπερνάει κατά πολύ τους ανρθώπους με τους οποίους έχεις βγει ή έχεις δει ερωτικά στη μέχρι τώρα ζωή σου.
Αν έχεις βγει με 10-15 ανθρώπους, αλλά καθημερινά περνάς δίπλα από δεκάδες άλλους, ποιο γκρουπ πιστεύεις ότι είναι πιο πιθανό
Ενισχύοντας το παραπάνω παράδειγμα, έρευνες έχουν αποδείξει ότι είμαστε ψυχολογικά προγραμματισμένοι να ερωτευόμαστε τους ανθρώπους που βλέπουμε πιο συχνά. Είναι η επίδραση της έκθεσης και είναι ο λόγος που μερικές φορές άνθρωποι που δουλεύουν στον ίδιο χώρο ερωτεύονται (παρόλο που αυτή η απόφαση δεν φημίζεται για την λαμπρότητα και τα αισιόδοξα αποτελέσματα της).
Για να το πούμε και σε αυστηρή επιστημονική γλώσσα, όσο πιο συχνά βλέπεις έναν άνθρωπο, τόσο πιο ζαχαρένιος σου φαίνεται.
Παράδειγμα: Ρίχνεις ματιές σε έναν τύπο που πετυχαίνεις κάθε μέρα στο μέτρο και σου αρέσει, αλλά κάθε φορά που συνειδητοποιήσεις ότι σε κοιτάει στρέφεις το βλέμμα σου αλλού; Ε, δεν χρειάζεσαι εμάς για να σου πούμε ότι η ατμόσφαιρα στο βαγόνι δεν είναι ηλεκτρισμένη μόνο από εσένα, αλλά και από εκείνον.
Κάτι που σίγουρα δεν μπορούμε να αγνοήσουμε είναι ότι ένα πανίσχυρο κριτήριο για να ερωτευτούμε κάποιον είναι πόσο μοιάζουμε μαζί του. Και δεν εννοούμε ομοιότητες περί κοινών προτιμήσων και στόχων (που αναμφίβολα κι αυτά έχουν σημασία), αλλά να μοιάζουμε εξωτερικά. Μπορείς να το αποκαλέσεις ένα παραμορφωμένο είδος ναρκισσισμού (το να μας έλκει κάποιος που έχει πανομοιότυπα χαρακτηριστικά με εμάς δεν είναι και υπόδειγμα ταπεινοφροσύνης-το αντίθετο μάλιστα), αλλά οι ερευνητές θα προτιμούσαν τον όρο Επίδρασης της Ομοιότητας και, ναι, όπως κατάλαβες στέλνει την θεωρία πέρι έλξης των ετερόνυμων στην αποθήκη με τα άχρηστα.
Κοντολογίς, όσο περισσότερο μοιάζουμε με κάποιον, τόσο πιο ελκυστικό τον βρίσκουμε και τόσο πιο έντονη είναι η επιθυμία μας να έρθουμε πιο κοντά του. Ποιος είπε ότι είναι απίθανο να γνωρίσεις και να δώσεις μία ευκαιρία στον έρωτα της ζωής σου σήμερα κιόλας;