Νέες διαβουλεύσεις με τους «θεσμούς» αναμένεται να προκαλέσει η αποτύπωση επιπλέον 2,2 δις. ευρώ στο «καλάθι» των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου.
Συσσωρευμένες υποχρεώσεις από συντάξεις που δεν έχουν ακόμη υπολογιστεί αλλά και πρόσθετες οφειλές από επιστροφές φόρων που δεν έχουν ακόμη εκκαθαριστεί, ήρθαν να προστεθούν στις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του δημοσίου ανεβάζοντας τον συνολικό λογαριασμό στα 8 δις. ευρώ. Πίσω από το ξαφνικό «φούσκωμα» που φέρεται να έγινε κατόπιν πιέσεων των θεσμών και ειδικά του νομισματικού ταμείου, κρύβεται έντονο παρασκήνιο διαβουλεύσεων του οικονομικού επιτελείου με τους θεσμούς.
Το ζητούμενο είναι να διατεθούν πρόσθετοι πόροι από την δανειακή σύμβαση των 83 δις. ευρώ για να «καθαρίσει» το δημόσιο με τις υποχρεώσεις του, εκκαθαρισμένες και μη. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, συνεπάγεται και αύξηση της ρευστότητας στην αγορά καθώς θα επιταχυνθεί η επιστροφή οφειλών της εφορίας προς τους ιδιώτες.
Με βάση το αναθεωρημένο μνημόνιο, το δημόσιο θα πρέπει να έχει εξοφλήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του μέχρι το τέλος του α’ εξαμήνου του 2017. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί μετά την ενσωμάτωση στο «καλάθι» των υποχρεώσεων επιπλέον 2,2 δις. ευρώ συγκριτικά με τα όσα χρέη εμφανίζονται στα στοιχεία της Γενικής Κυβέρνησης. Εκτός και αν συναποφασιστεί με τους θεσμούς να διατεθούν επιπλέον κονδύλια της δανειακής σύμβασης.
Άλλωστε, δεδομένου ότι οι τράπεζες δεν θα απορροφήσουν το σύνολο των 25 δις. ευρώ που εξαρχής προορίζονταν για την ανακεφαλαιοποίησή τους, υπάρχουν «αδιάθετα» αυτή τη στιγμή από τα εγκεκριμένο ύψος του δανείου ύψους 83 δις. ευρώ.
Το επόμενο διάστημα, θα φανεί –ενδεχομένως μέχρι το τέλος της β’ αξιολόγησης- αν θα τροποποιηθεί το ύψος των κεφαλαίων που προορίζονται για την αποπληρωμή των οφειλών. Μόνο με την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης, θα πρέπει κανονικά να εκταμιευτούν 1,8 δις. ευρώ για τα χρέη, πέραν των 1,7 δις. ευρώ που εγκρίθηκαν την Τρίτη στη συνεδρίαση του ESM.
Όπως προέκυψε από το κείμενο των θεσμών, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές εκτιμώνται πλέον στα 8,045 δις. ευρώ. Το ποσό αυτό, το οποίο αποτυπώνει την κατάσταση στο τέλος Σεπτεμβρίου, είναι κατά τουλάχιστον 2 δις. ευρώ μεγαλύτερο σε σχέση με τις λήξιπρόθεσμες οφειλές που εμφανίζει το υπουργείο Οικονομικών μέσα από τα στοιχεία της Γενικής Κυβέρνησης.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία του Αυγούστου για τα οποία είναι εφικτή και η άμεση σύγκριση:
1. Με βάση τα στοιχεία της Γενικής Κυβέρνησης, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου έφταναν στο τέλος Αυγούστου στα 4,921 δις. ευρώ ή στα 6,262 δις. ευρώ αν προστεθούν και οι επιστροφές φόρου σε εκκρεμότητα.
2. Με βάση τα στοιχεία των θεσμών για τον Αύγουστο, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές συμπεριλαμβανομένων των επιστροφών φόρων, έφταναν στα 8,439 δις. ευρώ τον Αύγουστο.
Για πρώτη φορά σε επίσημο έγγραφο των θεσμών, συμπεριλαμβάνονται στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου και οι οφειλές που προκύπτουν από συντάξεις οι οποίες δεν έχουν ακόμη απονεμηθεί ή υπολογιστεί. Πρόκειται για το γνωστό πρόβλημα με τις εκκρεμείς συνταξιοδοτήσεις ακόμη και για χρονικό διάστημα άνω των 2 ετών σε ορισμένα ταμεία. Για να προκύψει το ποσό των 8,045 δις. ευρώ, οι θεσμοί προσθέτουν τα ακόλουθα ποσά:
1. Τις ληξιπρόθεσμες οφειλές φορέων της γενικής κυβέρνησης οι οποίες στο τέλος Σεπτεμβρίου ανέρχονταν στα 3,615 δις. ευρώ (από 3,907 δις. ευρώ τον Αύγουστο και 5,039 δις. ευρώ τον Ιούνιο).
2. Τις επιστροφές φόρου που δεν έχουν ακόμη καταβληθεί στους δικαιούχους και οι οποίες αυξήθηκαν τον Σεπτέμβριο έναντι του Αυγούστου, από τα 1,341 δις. ευρώ, στα 1,439 δις. ευρώ.
3. Τις επιστροφές φόρου οι οποίες βρίσκονται υπό επεξεργασία. Αυτό το κονδύλι, το εκτιμούν στα 1,4521 δις. ευρώ έναντι 1,439 δις. ευρώ που ήταν τον Ιούνιο αλλά και στο τέλος Αυγούστου.
4. Τις συντάξεις στους νέους συνταξιούχους που δεν έχουν ακόμη καταβληθεί και οι οποίες υπολογίζονται στα 1,412 δις. ευρώ.
thetoc.gr
Στην πραγματικότητα «προσγείωσε» ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζος Έρνεστ, το Μέγαρο Μαξίμου, που τις προηγούμενες μέρες διατυμπάνιζε πως στην κορυφή της ατζέντας της επίσκεψης Ομπάμα στην Αθήνα, το διήμερο 15-16 Νοεμβρίου, θα είναι το ζήτημα του χρέους.
Σε χθεσινό non paper κυβερνητικές πηγές υπογράμμιζαν πως η «βούληση των ΗΠΑ είναι η διευθέτηση του ελληνικού χρέους πριν το τέλος της θητείας Ομπάμα», μια άποψη που φυσικά δεν υιοθετείται από τον Λευκό Οίκο.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τζος Έρνεστ, ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν θα μεσολαβήσει για κανένα νέο οικονομικό διακανονισμό μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξεκαθαρίζοντας πως ο Μπάρακ Ομπάμα θα ζητήσει τη συνέχιση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων που είναι καλές για την μακροπρόθεσμη οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα.
Ολόκληρη η δήλωση του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου:
«Μπορώ να σας πω ότι ο Πρόεδρος δεν θα ταξιδέψει στην Ελλάδα για να διαπραγματευτεί έναν κάποιου είδους νέο διακανονισμό ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα περίμενα ότι ο Πρόεδρος θα περάσει κάποια ώρα από το ταξίδι του προκειμένου να συγχαρεί την ελληνική κυβέρνηση για την επιτυχία που έχει κάνει στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για τις οποίες δεσμεύτηκε. Θα την ενθαρρύνει επίσης για να συνεχίσουν στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων που είναι καλές για την μακροπρόθεσμη οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Οπότε αυτό θα είναι σίγουρα ένα σημαντικό κομμάτι των συζητήσεων που ο Πρόεδρος θα έχει εκεί.
Όταν μιλάμε για τις μακρόχρονες σχέσεις των ΗΠΑ με την Ελλάδα, προφανώς υπάρχουν - υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός Ελληνοαμερικανών εδώ στις ΗΠΑ και ενδιαφέρονται αρκετά προκειμένου να διασφαλίσουν ότι θα συνεχίσει να υπάρχει μια στενή σχέση ανάμεσα στις δύο χώρες. Πολλοί Αμερικανοί ταξιδεύουν στην Ελλάδα για διακοπές και απολαμβάνουν την ευκαιρία να επισκεφθούν τη χώρα. Πιστεύω ότι είναι μια ένδειξη του βάθους των πολιτισμών δεσμών των δύο χωρών.
Και υπάρχει μια σημαντική οικονομική σχέση επίσης. Και ο Πρόεδρος ενδιαφέρεται να υπογραμμίσει όλα αυτά καθώς κάνει αυτό το ιστορικό ταξίδι στην Ελλάδα για πρώτη φορά ως Πρόεδρος των ΗΠΑ».
Σχέδιο με το οποίο θα «κλειδώσει» χρέος, τουλάχιστον 25 δισ. ευρώ, σε επιτόκιο της τάξης του 1% για πολλά χρόνια επεξεργάζονται οι τεχνοκράτες στο παρασκήνιο.
Στο «μικροσκόπιο» βρίσκονται, ομόλογα του EFSF που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες, ύψους 25 - 30 δισ. ευρώ και σύμφωνα με πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ένα από τα εναλλακτικά σχέδια που εξετάζονται είναι να ανταλλαγούν με μακροχρόνια ομόλογα, διάρκειας 20 - 30 ετών, σταθερού επιτοκίου, της τάξης του 1,1% - 1,2%, που θα εκδώσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης.
Η κίνηση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο των λύσεων που επεξεργάζονται οι τεχνοκράτες στην Αθήνα αλλά και στον ESM, για τον περιορισμό του επιτοκιακού κινδύνου, στο πλαίσιο των βραχυπρόθεσμων μέτρων αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, που αναμένεται να πέσουν στο τραπέζι, αφού ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση.
Αξιολόγηση
Εφόσον ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, θα ακολουθήσει πολιτική διαπραγμάτευση μεταξύ των πιστωτών, ώστε να καταστεί δυνατή μια πολιτική συμφωνία για το χρέος, που θα μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον Β. Σόιμπλε, αλλά να μην προκαλέσει ρήξη με το Διεθνές Νομοσματικό Ταμείο. Για το σχέδιο, ειδικά όσον αφορά στο κομμάτι των τραπεζών, οι όποιες προεργασίες γίνονται σε συνεννόηση με τις διοικήσεις των τραπεζών, του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους και του ESM.
Στο επίκεντρο των σεναρίων που επεξεργάζονται οι τεχνοκράτες, είναι, όπως έχει γράψει η «Η» να περιοριστεί το εύρος της διακύμανσης του επιτοκίου, σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, πέριξ του 1,5%.
Με το να «κλειδώσει» το επιτόκιο σε μια σταθερή βάση, από το κυμαινόμενο που βρίσκεται σήμερα, οι αγορές θα εκλάβουν την κίνηση αυτή ως μία ουσιαστική παρέμβαση στο χρέος, αφού σημαντικό μέρος αυτού θα προστατεύεται από την άνοδο των επιτοκίων που αναμένεται τα επόμενα χρόνια.
Συμβιβασμός
Σύμφωνα με πηγές κοντά στις διαπραγματεύσεις, αυτό που θα αποτελέσει προϊόν συμβιβασμού, είναι το ύψος του χρέους επί του οποίου θα γίνει η μετατροπή του επιτοκίου σε σταθερό από κυμαινόμενο, το εύρος της διακύμανσης του επιτοκίου ανά κατηγορία ομολόγων που θα ενταχθούν στο σχέδιο και ο τρόπος με τον οποίο αυτό θα μεθοδευθεί, κάνοντας χρήση και εργαλείων από την αγορά.
Την όλη διαδικασία θα τρέξει ο ESM, εξέλιξη που διευκολύνει τον χειρισμό του θέματος από τον Β. Σόιμπλε, αφού θα θεωρείται πως η διαχείριση του ρίσκου της αναδιάρθρωσης θα ανήκει στον Μηχανισμό και όχι απευθείας στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών.
imerisia.gr
Ευνοήθηκε τελικά από την απόφαση του Εφετείου Λάρισας γνωστός επιχειρηματίας των Τρικάλων, ο οποίος είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο ύψους 3.538.000 ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το trikalanews.gr, ο επιχειρηματίας κατόρθωσε να μετατρέψει το υπέρογκο χρέος του μαζί με τις προσαυξήσεις σε μόλις 10.000 ευρώ.
Σημειώνεται ότι πρωτόδικα ο κατηγορούμενος είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης δύο ετών προς 20 ευρώ την ημέρα και στο Εφετείο Λάρισας, η ποινή μετατράπηκε σε 18 μήνες προς 10 ευρώ ημερησίως.
Μετά και την εξέλιξη αυτή, ο επιχειρηματίας καλείται να αποπληρώσει την «κουρεμένη» πλέον οφειλή του μέσα σε έξι δόσεις, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του 2017.
Με το φόβο για φέσια… της διπλανής πόρτας θα κοιμούνται χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες, εφόσον ψηφισθεί, ως έχει, το προσχέδιο του νόμου για την εξωδικαστική διευθέτηση χρέους του υπουργείου Οικονομίας.
Σύμφωνα με το draft, που έχει δοθεί σε φορείς για την υποβολή παρατηρήσεων, αν μια -μικρή ή μεγάλη- επιχείρηση ή ελεύθερος επαγγελματίας κριθεί βιώσιμη με διαγραφή χρεών και υπάρξει συναίνεση τουλάχιστον του 60% των πιστωτών της, «κουρεύονται», ισόποσα, όλες οι οφειλές της.
Θεωρητικά, πρόκειται για σωστό μέτρο. Η ζημιά μοιράζεται σε όλους τους πιστωτές, οι οποίοι πληρώνουν τον κίνδυνο που είχαν αναλάβει, στην πράξη, όμως, πρόκειται για ρύθμιση, που ενδέχεται να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιχειρεί να αντιμετωπίσει.
Αυτή τη στιγμή, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και μπορούν να κάνουν χρήση της εξωδικαστικής διευθέτησης υπολογίζονται σε περίπου 200 χιλιάδες.
Ο αριθμός των επιχειρήσεων, ελεύθερων επαγγελματιών και ιδιοκτητών επαγγελματικών ακινήτων που συναλλάσσονται μαζί τους, είναι πολλαπλάσιος. Όλοι αυτοί κινδυνεύουν να δουν απαιτήσεις τους να διαγράφονται, εγγράφοντας ζημιές αν η διάταξη ψηφιστεί ως έχει.
Ζημιές που ενδέχεται να αποδειχθούν καταλυτικές για το κεφάλαιο κίνησής τους και επομένως τη δυνατότητα απρόσκοπτης λειτουργίας τους.
Το θέμα προκαλεί, ήδη, την αντίδραση της αγοράς που ζητά να καταργηθεί η παραπάνω διάταξη και να επανέλθει ο νομοθέτης στη λογική του νόμου Δένδια για την εξωδικαστική διευθέτηση χρέους.
Ο νόμος Δένδια προβλέπει ότι η διαγραφή χρεών βαρύνει μόνο τους πιστωτές που συναινούν σε αυτή, εξαιρώντας έτσι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν προμηθευτές προβληματικών επιχειρήσεων.
Άλλωστε, για τις περισσότερες εταιρείες με τζίρο ως 2,5 εκατ. ευρώ οι οφειλές προς τράπεζες και Δημόσιο (ταμεία, εφορία) αποτελούν, συνήθως, πάνω από το 40% των συνολικών τους χρεών.
Αντιδράσεις προκαλούν και άλλες διατάξεις του draft. Η αγορά θεωρεί δυσλειτουργική την ανάθεση σχεδόν του συνόλου της διαδικασίας της εξωδικαστικής διευθέτησης στο θεσμό του διαμεσολαβητή.
Πρόκειται για θεσμό, που έχει δοκιμασθεί στο πρόσφατο παρελθόν (σ.σ καταργήθηκε το 2013) με πενιχρά ως απογοητευτικά αποτελέσματα, σύμφωνα με μεγάλα δικηγορικά γραφεία και ελεγκτικές εταιρείες.
Το draft του σχεδίου νόμου, που δόθηκε σε φορείς, προβλέπει ότι ο διαμεσολαβητής θα αξιολογεί τη βιωσιμότητα της εταιρείας ( σ.σ ανεξαρτήτως μεγέθους) ή του ελεύθερου επαγγελματία και θα εισηγείται το ποσοστό της διαγραφής χρέους, προκειμένου να καταστεί βιώσιμη.
Πρόκειται για μια χρονοβόρο διαδικασία καθώς η επιχείρηση θα πρέπει να καταθέτει στο διαμεσολαβητή λεπτομερή στοιχεία και αυτός βάσει τυποποιημένης φόρμας με στοιχεία όπως τα κέρδη προ φόρων τόκων και αποσβέσεων και η συσχέτισή τους με το καθαρό δανεισμό ή με τα ίδια κεφάλαια να κρίνει αν είναι βιώσιμη.
Αν κριθεί βιώσιμη θα κατατίθεται σχέδιο εξυγίανσης, το οποίο θα πρέπει να έχει τη συναίνεση του 60% των πιστωτών της εταιρείας ή του ελεύθερου επαγγελματία, ενώ αν επιτευχθεί η αναγκαία συναίνεση, οι όποιες αποφάσεις διαγραφής θα βαρύνουν, όπως προαναφέρθηκε το σύνολο των πιστωτών της.
Με δεδομένο ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις μπορούν να κάνουν χρήση του άρθρου 106 του πτωχευτικού κώδικα, η ρύθμιση αφορά, στην πράξη, μόνο στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις καθώς και ελεύθερους επαγγελματίες, που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
Πρόκειται για περιπτώσεις που είναι πολύ πιθανόν, σύμφωνα με ελεγκτικές εταιρείες να μην υπάρχουν δημοσιευμένοι ισολογισμοί ή να διαπιστώνεται ακόμη και προβληματική τήρηση βιβλίων. Αν συνυπολογισθεί ότι ακόμη και προβληματικοί όμιλοι, με τζίρο άνω του 1 δισ., δεν δημοσίευαν ισολογισμούς, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του πραγματικού προβλήματος που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οι διαμεσολαβητές.
Σύμφωνα με την αγορά, πρέπει να αλλάξει η φιλοσοφία του νόμου και να δοθούν απλοποιημένες λύσεις που να λειτουργούν ως δέλεαρ για όσες μικρές επιχειρήσεις επιδιώκουν να ρυθμίσουν τα χρέη τους και να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.
Στην παραπάνω λογική, δικηγορικά γραφεία, ελεγκτικές εταιρείες αλλά και επιχειρήσεις, σημειώνουν ότι το υπουργείο Οικονομίας πρέπει να επιστρέψει στη φιλοσοφία του Νόμου Δένδια.
Ο νόμος προβλέπει ότι η επιχείρηση με τζίρο κάτω από 2,5 εκατ. ευρώ, που επιθυμεί να κάνει εξωδικαστική διευθέτηση χρέους απευθύνεται στην τράπεζα στην οποία χρωστά το μεγαλύτερο ποσό.
Η επιχείρηση καλείται να καταθέσει στοιχεία οικονομικής θέσης και περιουσιακής κατάστασης, βάσει των οποίων η τράπεζα κρίνει τη βιωσιμότητά της.
Εφόσον στη συμφωνία εξυγίανσης συναινέσει το 40% των πιστωτών και ο οφειλέτης είναι συνεπής με την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών του μετά τη ρύθμιση, το Δημόσιο μπορεί να διαγράψει ως και το 100% των προστίμων και προσαυξήσεων που έχουν επιβληθεί επί της αρχικής οφειλής.