Όχι μόνο έφερε πολύ μεγάλα νούμερα στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου που έκανε πρεμιέρα.

Αλλά κατέδειξε και πόσο αξιοπρεπής άνθρωπος και καλλιτέχνης είναι η Μαρία Κίτσου. Δεν υπέκυψε σε ερωτήσεις που γίνονται συνήθως σε άτομα της σόουμπιζ και εισβάλλουν στα προσωπικά τους, ούτε φέρθηκε με αγένεια προς το μέσο, όπως (επίσης είθισται να) γίνεται.

Η πρωταγωνίστρια της σειράς Άγριες Μέλισσες έκανε μια βαθιά εξομολόγηση στην εκπομπή. Η περιγραφή της για την κατάθλιψη που είχε και που δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν έπαψε να την έχει, είναι κάτι που δεν το συζητάς εύκολα.

«Δεν ήθελα να βγω από το σπίτι, δεν μπορούσα να κάνω καμιά θετική σκέψη, τα έβλεπα όλα μαύρα. Η κατάθλιψη είναι κάτι που επανέρχεται, κάτι που φεύγει, το πολεμάς, μαθαίνεις να ζεις τελικά με αυτό. Μίλησα ανοιχτά για την κατάθλιψη για να βοηθήσω και άλλους ανθρώπους. Θέλω να πιαστώ από τη χαρά, γιατί ξέρω πως είναι το σκοτάδι! Εγώ ζητούσα πάντα βοήθεια και αυτό με έσωσε. Οι δυνατοί άνθρωποι είναι αυτοί που ζητάνε βοήθεια. Πάντα το αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις κατάθλιψη, καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά».

Παράλληλα, η Μαρία Κίτσου μίλησε και για την άρρηκτη σχέση που είχε με τον πατέρα της, ο οποίος πέθανε από ασθένεια και δεν πρόλαβε να τη δει στη σκηνή.
«Ο μπαμπάς μου ήταν στρατιωτικός, ήταν αυστηρός. Δεν μου έπαιρνε εξωσχολικά βιβλία, για να μην αποσπάται η προσοχή μου από το διάβασμα. Ήμουν άριστη μαθήτρια. Το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο που μου πήρε ήταν “Ο Ηλίθιος”, επειδή του είπα ψέματα πως μας το ζήτησαν από το φροντιστήριο για την έκθεση. Στην πρώτη μου παράσταση στον «Ηλίθιο», όταν κάναμε πρόβες, ο πατέρας μου αρρώστησε. Ήταν καλπάζουσα η ασθένεια. Δυστυχώς, δεν με είδε ποτέ να παίζω. Η κηδεία του ήταν τη μέρα της πρεμιέρας. Εκείνη τη χρονιά, το 2007, θεσπίστηκε και το βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Μετά από 5 χρόνια, την ίδια ημερομηνία της πρώτης πρεμιέρας, πήρα το βραβείο. Και έλεγα, μου το έκανε δώρο από πάνω».

https://www.eleftherostypos.gr