Δεν είναι λίγοι αυτοί που τηρούν το «ας μείνουμε φίλοι» μετά αυλαία της ερωτικής τους σχέσης και συνεχίζουν να κρατούν επαφή σε πλατωνικό επίπεδο αφού σταματήσει το σεξ.

Εξαρτάται από τα κίνητρα που την καθοδηγούν, απαντούν οι επιστήμονες.

Μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Κάνσας που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Συλλόγου Ψυχολογίας (APA) αποκαλύπτει τους τέσσερις βασικούς λόγους που διατηρούμε την επικοινωνία με πρώην ερωτικούς συντρόφους και σε ποιες περιπτώσεις ευδοκιμεί η σχέση ως φιλική πλέον.

Στόχος των ερευνητών ήταν να διαπιστώσουν γιατί δύο πρώην αποφασίζουν να μείνουν φίλοι και πότε η απόφασή τους αυτή συνδέεται με θετικά συναισθήματα (χαρά, ασφάλεια κ.λπ.) και πότε με αρνητικά (π.χ. ζήλεια, θλίψη).

Ο πρώτος λόγος, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι η ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος διατηρεί σχέση με έναν πρώην σύντροφο για να μη χάσει τη συναισθηματική υποστήριξη που του παρέχει, γιατί υπάρχει εμπιστοσύνη και γιατί οι συμβουλές που λαμβάνει είναι χρήσιμες. Το συγκεκριμένο κίνητρο φάνηκε να συνδέεται με θετικές εκβάσεις και ευχάριστα συναισθήματα.

Ο δεύτερος λόγος είναι η πρακτικότητα, δηλαδή τους δύο πρώην «δένουν» ζητήματα όπως τα χρήματα ή τα παιδιά. Όπως επισημαίνει η Ρεμπέκα Γκρίφιθ, επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης, όταν η επικοινωνία γίνεται για πρακτικούς λόγους συνήθως δεν οδηγεί σε προστριβές ή άσχημα συναισθήματα.

Μια τρίτη κατηγορία πρώην-φίλων είναι αυτοί που κρατούν επαφή από ευγένεια. Με άλλα λόγια, ο ένας από τους δύο πρώην επιθυμεί την επαφή και ο άλλος συναινεί για να μην τον πληγώσει ή να μην τον προσβάλει. Το συγκεκριμένο είδος φιλίας, σύμφωνα με τους ερευνητές, δεν έχει μεγάλη «διάρκεια ζωής».

Ο τελευταίος –και πιο προφανής– λόγος είναι ότι (τουλάχιστον) ο ένας εκ των δύο πρώην συντρόφων διατηρεί ερωτικά συναισθήματα για τον άλλο. Αυτό το είδος φιλίας έχει σχεδόν πάντα δυσάρεστη κατάληξη από συναισθηματικής πλευράς, αλλά παραδόξως τα ευρήματα υπέδειξαν ότι έχει αρκετά μεγάλη διάρκεια.