Γιατί σας περνάμε και ένα άτυπο casting να ξέρετε…

Η Εππιλογή ενός συντρόφου για έναν άντρα δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν είναι «σε είδαμε, σε παίρνουμε». Όχι κορίτσια. Σας περνάμε από casting, κοιτάζουμε συγκεκριμένα πραγματάκια και πράττουμε αναλόγως. Οπότε για προσέξτε τι πρέπει να έχετε για να γίνεται μέλλουσες κυρίες Κοκοβίκου. Με δόξα και τιμή…

Και μιας και το καλοκαίρι ήρθε και καμιά δεν θέλει να κάνει διακοπές μόνη της με την φίλη της στην Φολέγανδρο, κοιτάξτε τι ζητάμε για να σας κάνουμε συντρόφους μας. Το τι ζητάτε εσείς δεν τολμώ να το σκεφτώ. Ούτε και άλλα 2 δις αντρών γιατί πραγματικά… κανείς δεν ξέρει! Ούτε εσείς!

-Εξωτερική εμφάνιση
Όπως λέει και ένας φίλος μου «το περιτύλιγμα παίζει ρόλο πάντα στα δώρο». Αλλά επειδή είναι λίγο μπάκουρος, τον παρακάμπτω. Όσο και να το κάνουμε όμως, η εμφάνιση μετράει. Δεν εννοώ να είσαστε σαν την Jessica Alba (αν είστε μπράβο σας) αλλά θα κοιτάξουμε την ομορφιά. Ομορφιά δεν σημαίνει απαραίτητα Star Ελλάς. Καμία γυναίκα δεν είναι άσχημη. Και ποτέ δεν θα είναι. Απλά πρέπει να «βγάζει» ομορφιά και αυτό μας καθηλώνει. Και μην έρθετε βαμμένες σαν κλόουν! Please!

-Χόμπι και ενδιαφέροντα
Εκεί θα κοιτάξουμε τα πολύ απλά. Χορός… 12 points. Kick Boxing… 10 points. Κανένα χόμπι… θα πάρετε ότι πήρε και η Ελλάδα από 37 χώρες στην Eurovision: Μηδέν. Με το χόμπι δείχνετε πάθος, προσήλωση σε κάτι. Και ετούτο το γνώρισμα αμέσως σας δίνει bonus στην εκτίμηση μας.

-Σεμνότητα
Δεν εννοώ να είστε σαν καλόγρια από την μονή του Οσίου Παταπίου (μεγάλη η χάρη του) αλλά όχι και σαν να περιμένετε την σειρά σας να βγείτε στο Μoulin Rouge! Μια γυναίκα που δεν «παίζει» είναι η γυναίκα που θέλουμε δίπλα μας. Μια που τα μάτια της θα είναι μέσα στα μάτια μας και τούμπαλιν. Γιατί και εμείς θέλουμε μάτια που να μας αιχμαλωτίζουν. Και αυτά τα μάτια είναι εκείνα που δείχνουν ενδιαφέρον.

-Ανεξαρτησία και δυναμισμό
Ναι, σε όλα. Όχι τόσο οικονομική. Εμείς οι άντρες είμαστε ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ (εσύ που πας να πληρώσεις όποτε βγαίνουμε να το δεις αυτό) να καλύπτουμε τα έξοδα της συντρόφου του στο 95% των περιπτώσεων. Ανεξαρτησία του στυλ «Μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου όλα, χωρίς να χρειάζομαι κανέναν». Δυναμισμό στα επαγγελματικά, να μην το βάζει κάτω. Να «ψάχνεται» για το καλύτερο. Πώς να μην θέλει κανείς δίπλα του μια τέτοια γυναίκα; Γιατί το εξαρτημένο πρότυπο γυναίκας υποτακτικής στον άντρα πέθανε πολλά πολλά πολλά χρόνια πριν. Και καλό θα είναι να το καταλάβουν όλοι…

-Όχι γκρίνια
Ναι, ξέρω. Είναι μέρος της γοητείας σας. Και δεν είναι άδικο. Αν υπάρχει γκρίνια υπάρχει ενδιαφέρον. Γυναίκα που δεν γκρινιάζει έχει φύγει. Το μοτό «όχι γκρίνια» αντικατοπτρίζει την συχνότητα. Εντάξει, το κάθε μέρα γκρίνια είναι αυτό που μας σκοτώνει. Αλλά χρειαζόμαστε λίγο cool. Ναι να γκρινιάζετε. Αλλά όχι για το παραμικρό. Η γυναίκα που δείχνει κατανόηση και γκρινιάζει στην σωστή συχνότητα, κερδίζει! Win-Win σαν να λέμε.

-Χιούμορ
Γυναίκα που γελάει με τα κρυόπλαστα που λέμε; Φοβερή! Γυναίκα που λέει αστεία και γελάμε; Ακόμη καλύτερη! Και γυναίκα που λέει και αστεία για γυναίκες είναι ακομπλεξάριστη. Αποτέλεσμα: Αλυσόδεμα και πάντρεμα!

-Sex on Fire
Μια υπερσεξουαλική γυναίκα είναι για έναν «ρηχό» άντρα η τέλεια. Όχι, δεν είναι αυτό προσόν. Για σύντροφο θα επιλέξουμε μια γυναίκα που θα είναι «ανοιχτή» σε παιχνίδια. Μαζί μας. Μόνο. Η πουριτανή γυναίκα, παίρνει τον φίλο παραπάνω που λέει εξυπνάδες.

ΥΓ:

Και για να λυθούν και μερικές παρανοήσεις διαβάστε αυτό:

ΔΕΝ θέλουμε μια γυναίκα που να μαγειρεύει ή να ξέρει να μαγειρεύει. Αν θέλουμε κλώνο της μαμάς μας, κρατάμε (ω, ναι) την μαμά μας. Ένας άντρας ΠΡΕΠΕΙ να ξέρει να μαγειρεύει ΜΟΝΟΣ του. Γιατί όπως θέλει μια γυναίκα ανεξάρτητη έτσι πρέπει να είναι και εκείνος.

ΔΕΝ θέλουμε γυναίκα επειδή είναι πλούσια. Άντρας που κοιτάζει τσέπη γυναικός ονομάζεται και προικοθήρ. Εμείς βγάζουμε 100 ευρώ; 100. Βγάζουμε 2000; Βγάζουμε. Βγάζετε εσείς παραπάνω από εμάς; Είμαστε ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ. Αλλά σας θέλουμε επειδή σας αγαπάμε.

ΔΕΝ θέλουμε γυναίκα για «σκλάβα». Ούτε να μας πλένει και να μας σιδερώνει. Χεράκια έχουμε, ποδαράκια έχουμε. Αν δεν μπορούμε τα πάμε στο καθαριστήριο. Δεν λέω να μην βοηθάει ο ένας τον άλλον. Αλλά ΟΧΙ γυναίκες και να μας μαντάρετε τις κάλτσες. Η Μάρω Κοντού τα έκανε αυτά στον Γιώργο Κωνσταντίνου στο «Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα».

Τα παραπάνω ανήκουν στο 1950 και… βγάλε.

ΥΓ1: Αν ξέρετε πως παίζεται και το pick n' roll ή το pick n' pop... ΦΥΓΑΜΕ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!