Οι άντρες απωθημένα, όμως, δεν ανήκουν σε αυτές τις περιπτώσεις. Συνήθως, ζουν υπερβολικά πολύ καιρό περισσότερο στη φαντασία μας από όσο θα "ζούσαν" σε μια σχέση που θα καταφέρναμε να έχουμε ή είχαμε μαζί τους. Η διαγραφή τους, επίσης, από τα συναισθηματικά κιτάπια είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία, η οποία έχει μια και μόνο αφετηρία: θέλουμε;

Το λεξικό ορίζει τα απωθημένα, ως τις αναμνήσεις ή τα συναισθήματα που κάποιος έχει απωθήσει στο υποσυνείδητο αλλά εξακολουθούν να τον επηρεάζουν χωρίς να το καταλαβαίνει.

Άρα, είναι σημαντικό, να μη χαρακτηρίζεις απωθημένα, άντρες που από καθαρό εγωισμό θα ήθελες να έχεις ή που έδιωξες από τη ζωή σου και τώρα απλά το ξανασκέφτεσαι. Μιλάμε για εκείνους που θες αλλά δε μπορείς να ξεχάσεις. Που η λογική δε μπορεί να σε πείσει να τους βάλεις στο σεντούκι του "κρίμα, πάμε παρακάτω".

Θα μου πεις, τι στα εξηγώ; Το πιθανότερο είναι ότι έχεις ήδη κάποιον στον μυαλό σου. Είναι αυτός που σε κάνει με τη σκέψη να νιώθεις ένα "κάτι", που μπορεί να λες με απόλυτη σιγουριά ότι θα μπορούσες να τον παντρευτείς και που τρέμεις μην εμφανιστεί ποτέ και σου χαλάσει την ηρεμία σου. Τρέμεις και ίσως ανυπομονείς.

Ο ορισμός της λέξης, το λέει από μόνος του. Αυτοί οι άντρες, αυτός ο άντρας, ασκεί επιρροή πάνω σου. Όσο φυσικά του επιτρέπεις εσύ. Μπορεί να σε ωθήσει να γίνεις καλύτερη, μόνο και μόνο για να νιώσεις ότι αξίζεις την αγάπη του. Μπορεί, ωστόσο, να σε κλείσει για πολύ καιρό, σε ένα κόσμο που κανείς δε χωράει εκτός από εκείνον.

Μπορεί να σε κάνει να περιμένεις πάντα, ακόμα και αν δείχνεις να προχωράς.

Θέλεις; Εδώ είναι το θέμα και αυτός είναι ο σκοπός του άρθρου. Προφανώς, η συντάκτρια έχει πάθει, έχει μάθει και γι' αυτό μοιράζεται σκέψεις (όχι, φυσικά και δεν είμαι ψυχολόγος).

Το να θες να περιμένεις τον έναν, γιατί αξίζει, γιατί μπορεί να είχες φταίξει ή γιατί δεν ήταν σωστός ο χρόνος (δε ξέρω πόσες άλλες δικαιολογίες μπορείς να βρεις) είναι φυσικά επιλογή που έχεις να κάνεις. Πάντα, όμως, στα όρια που δε ζεις δυστυχισμένη και η ζωή περνάει με άλλους ως υποκατάστατα και με συγκρίσεις.

Αν όμως, καταλαβαίνεις πως το να έχεις αυτό το απωθημένο σου μπλοκάρει τη ζωή, εδώ είσαι. Μπορεί να μην υπάρχει ctrl+alt+del στα συναισθήματα, αλλά έχεις τη δύναμη να βάλεις τα απωθημένα στη θέση τους: στο παρελθόν.

Πως να πατήσεις το κουμπάκι