Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι έτοιμη να ξεκινήσει εκ νέου να αποδέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο στις πράξεις αναχρηματόδοτησης των ελληνικών τραπεζών. Αυτό ανέφεραν πηγές της ΕΚΤ μετά την συμφωνία για την τετράμηνη παράταση του ελληνικού προγράμματος.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ θα επαναφέρει την εξαίρεση που ίσχυε μέχρι πρότινος (waver) στην αποδοχή των ελληνικών ομολόγων ως ενέχυρο, όταν θα γίνουν τα απαραίτητα εκείνα βήματα τα οποία θα καθιστούν πιθανή την επιτυχή ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος. Η εξέλιξη αυτή εφόσον υλοποιηθεί θα επιτρέψει στις ελληνικές τράπεζες να απεξαρτηθούν από την χορήγηση ρευστότητας μέσω του ΕLA.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, εκτιμά ότι μετά τη συμφωνία δεν υπάρχει πλέον καμία πιθανότητα να επιβληθούν περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων.

Αναφορικά με τα 10 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας η ΕΚΤ θεωρεί ως θετική εξέλιξη ότι τα κεφάλαια αυτά παραμένουν διαθέσιμα για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, παρόλο που αυτές είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες. Ωστόσο σύμφωνα με την ΕΚΤ είναι σημαντικό ότι τα κεφάλαια αυτά είναι διαθέσιμα για τα πιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδος ακόμη και στην περίπτωση ατυχήματος.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Ορισμένα εξ αυτών δεν επιδέχονται συζήτηση. Το ΑΕΠ είναι πολύ χαμηλό, η ανεργία υπερβολικά υψηλή και η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δοκιμαστεί ξανά. Το ερώτημα αν είναι υπερβολικό το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι άλλο ζήτημα.
 
Η συζήτηση έχει ανάψει, αλλά χαρακτηρίζεται από την άρνηση να αναγνωριστούν τέσσερις αλήθειες.

Το πρώτο στοιχείο που παραβλέπεται είναι ότι η καθαρή παρούσα αξία (NPV) είναι ο μοναδικός δίκαιος τρόπος ώστε να αποτιμηθεί ένα ομόλογο. Δηλαδή όσο χαμηλότερο είναι το επιτόκιο δανεισμού, τόσο χαμηλότερη είναι η πραγματική του αξία. Οταν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί διακηρύττουν ότι ποτέ δεν θα δεχθούν μείωση του ελληνικού χρέους που κατέχουν, δεν λένε την αλήθεια: Εχουν ήδη δεχθεί σημαντική απομείωση της καθαρής παρούσας αξίας και είναι μάλλον πρόθυμοι να δεχτούν και νέα.

Το δεύτερο ψέμα είναι ότι από το ξέσπασμα της κρίσης οι πιστωτές έχουν δώσει στην Ελλάδα τεράστια χρηματικά ποσά. Πράγματι το νούμερο φαντάζει μεγάλο. Ομως η ιστοσελίδα οικονομικής ανάλυσης Macropolis υπολογίζει ότι τα χρήματα που έχουν δοθεί στην Ελλάδα το διάστημα 2010-2014 ανέρχονται σε 254 δισ. ευρώ ή σχεδόν 25% του ΑΕΠ. Ομως η συντριπτική πλειονότητα των χρημάτων επιστράφηκε κατευθείαν στους πιστωτές και ορισμένα χρησιμοποιήθηκαν για την υποστήριξη των ελληνικών τραπεζών. Αν υπολογιστούν όλα αυτά, τότε η πραγματική μεταφορά πόρων ανέρχεται σε 3%-7% του ελληνικού ΑΕΠ.
 
Η συνεισφορά των πιστωτών είναι αρκετά μεγάλη ώστε να δικαιολογεί την επιρροή που ασκούν οι πιστωτές στην ελληνική πολιτική. Ωστόσο, μια πιο ειλικρινής ανάλυση δικαιώνει το παράπονο των Ελλήνων ότι οι δανειστές το έχουν παρακάνει και ότι αδιαφορούν. Οι πιστωτές έχουν δείξει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον σχετικά με την επιστροφή των χρημάτων τους παρά για να χρηματοδοτήσουν και να επιβλέψουν τη θεσμική επανάσταση που δικαίως διακηρύττει ο κ. Γ. Βαρουφάκης. Τα επιχειρήματα για το πόση βοήθεια έχει σπαταλήσει η Ελλάδα και πόση αξίζει να λάβει θα ήταν περισσότερο παραγωγική αν βασίζονταν σε ρεαλιστικούς υπολογισμούς για το πόσα χρήματα έλαβε όντως η Ελλάδα.

Η ιδέα ότι δεν υπάρχει μεταφορά δημοσιονομικών πόρων στην Ε.Ε. αποτελεί την τρίτη απάτη. Η Ε.Ε. αποτελεί μια ομάδα με μεγάλες κυβερνήσεις και ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, κεφαλαίων και αγαθών. Το χρήμα ρέει από το ένα κράτος στους πολίτες ενός άλλου. Το καθαρό κέρδος ή ζημία της Ελλάδας από αυτή την κατά κάποιο τρόπο μεταφορά δημοσιονομικών πόρων θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο γόνιμης συζήτησης, αλλά το να υποκρίνεται κανείς ότι δεν υπάρχει καμία μεταφορά πόρων υπονομεύει την ουσία της Ε.Ε. Πράγματι έχουμε μια ένωση στην οποία μοιράζονται πολλά κέρδη και ζημίες.
 
Οι πλούσιοι και ισχυροί υποτίθεται ότι υποστηρίζουν τους φτωχούς και αδύναμους με χρήματα στον βαθμό που χρειάζεται. Αν λάμβανε κανείς υπόψη του στις διαπραγματεύσεις για το χρέος τις πραγματικές και δυνητικές επιπτώσεις των διασυνοριακών συναλλαγών, τότε η διαδικασία θα ήταν αναμφίβολα πιο ειλικρινής, πιθανώς και πιο επιτυχής.

Το τελευταίο ψέμα είναι ηθικής τάξεως. Η μη αποπληρωμή του χρέους δεν αποτελεί αναγκαστικά αμαρτία, όπως υποστηρίζουν οι πιστωτές της Ελλάδας. Ούτε αποτελεί πράξη καταπίεσης, όπως φαίνεται να πιστεύει ορισμένες φορές ο κ. Βαρουφάκης, η απαίτηση να ξεπληρώσει η ελληνική κυβέρνηση τα χρέη της. Στην πραγματικότητα και οι δύο πλευρές έχουν διαπράξει υπερβολικά πολλά λάθη ώστε να είναι κάποιος απόλυτος σε ζητήματα ηθικής.
 
Για να προχωρήσουμε θα πρέπει κανείς να συγχωρήσει λίγο, να ξεχάσει λίγο και να συνεργαστεί. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Γερμανία θα είναι σε καλύτερη θέση αν παραμείνουν εταίροι στο ευρωπαϊκό εγχείρημα παρά ως φαρισαίοι υπερασπιστές αδύναμων ηθικών θέσεων. Κάθε ένα από τα τέσσερα ψέματα πιθανότατα εξυπηρέτησε έναν σημαντικό πολιτικό στόχο κάποια στιγμή. Ωστόσο, στο τέλος ακόμη και χρήσιμα ψέματα, κάποια στιγμή παύουν να είναι τέτοια. Η Ελλάδα και η υπόλοιπη Ευρώπη δικαιούνται μια πλήρη, ειλικρινή και τίμια συζήτηση.
 
kathimerini.gr

Ηχηρό μήνυμα της Φρανκφούρτης στην ελληνική κυβέρνηση να καταθέσει τώρα τις προτάσεις της, για να υπάρξει συζήτηση και συμφωνία επί ενός προγράμματος οικονομικής βοήθειας - Υποχωρεί το ευρώ, εκτινάσσονται τα spreads - Η απόφαση θα τεθεί σε ισχύ από τις 11 Φεβρουαρίου 

Με μια αιφνιδιαστική απόφαση, αργά το βράδυ της Τετάρτης, η ΕΚΤ ανακοίνωσε ότι, αρχής γενομένης από τις 11 Φεβρουαρίου, δεν θα δέχεται ως ενέχυρα (collateral) ελληνικά ομόλογα.

Η χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, μέσω ενεχύρων, θα συνεχιστεί κανονικά, αλλά μέσω του μηχανισμού ELA, δηλαδή από την Τράπεζα της Ελλάδος, με την έγκριση της EKT.

Η απόφαση αυτή της ΕΚΤ σημαίνει πως η Φρανκφούρτη εκτιμά ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν είναι εφικτό να ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση.

Πρακτικά, από τις 11 Φεβρουαρίου, η ΕΚΤ σταματάει να παίρνει τα ομόλογα των ελληνικών τραπεζών και οποιοδήποτε ομόλογο έχει εκδωθεί από το ελληνικό Δημόσιο ή έχει την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.

Η απόφαση αυτή επρόκειτο να τεθεί σε ισχύ από την 1η Μαρτίου, δηλαδή μετά το τέλος της δίμηνης παράτασης του υφιστάμενου μνημονίου. Η αιφνιδιαστική απόφαση της ΕΚΤ, που σταματά να δέχεται τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου από τις 11 Φεβρουαρίου, είναι ένα ηχηρό μήνυμα της Φρανκφούρτης στην ελληνική κυβέρνηση να καταθέσει τώρα τις προτάσεις της, για να υπάρξει συζήτηση και συμφωνία επί ενός προγράμματος οικονομικής βοήθειας.

Όπως αναφέρεται στην επίσημη ανακοίνωση της ΕΚΤ, «η αναστολή αποδοχής των ελληνικών ομολόγων είναι σύμφωνη με τους κανόνες του ευρωσυστήματος, επειδή σε αυτή τη συγκυρία δεν είναι δυνατόν να υποτεθεί ότι θα υπάρξει επιτυχής ολοκλήρωση και αναθεώρηση του προγράμματος».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η η Ελλάδα είναι σε πρόγραμμα μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου, συνεπώς δεν υπήρχε -προφανής- λόγος να τεθούν οι ελληνικές τράπεζες, εκτός των πράξεων χρηματοδότησης της ΕΚΤ, 17 μέρες νωρίτερα από τη λήξη του προγράμματος.

Τι σημαίνει η απόφαση Ντράγκι - Το παρασκήνιο και οι ερμηνείες

- Η ανακοίνωση έγινε την ίδια ημέρα και ενώ έχει προηγηθεί η συνάντηση του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη, με τον Μάριο Ντράγκι.

Το γεγονός ότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε επίσημη αντίδραση, ανακοίνωση κ.τ.λ μετά τη συνάντηση και λίγες ώρες μετά ακολούθησε ο αποκλεισμός των ελληνικών τραπεζών από τις τακτικές πράξεις ρευστότητας της ΕΚΤ, αποτελεί προφανή έκφραση δυσαρέσκειας και αποδοκιμασίας των όσων είπε ο κ. Βαρουφάκης στον κεντρικό τραπεζίτη, Μάριο Ντράγκι.

- Έχει ενδιαφέρον, επίσης, η χρονική σύμπτωση ότι ο συγκεκριμένος αποκλεισμός των ελληνικών τραπεζών ξεκινά στις 11 Φεβρουαρίου, ημέρα που είναι προγραμματισμένο το έκτακτο Eurogroup για την Ελλάδα. Δηλαδή, την ημέρα που η ευρωζώνη συγκεντρώνεται για να συζητήσει εκτάκτως ειδικά για την Ελλάδα, ταυτόχρονα οι ελληνικές τράπεζες τίθενται εκτός χρηματοδότησης.

- Οι ελληνικες τράπεζες, από τις 11 Φεβρουαρίου, βρίσκονται πλέον στο έλεος του Μάριο Ντράγκι, καθώς η χρηματοδότησή τους εξαρτάται πλέον αποκλειστικά από την έγκριση του ELA, που θα δίνει η ΕΚΤ.

- Να σημειωθεί ότι, στις 13 Φεβρουαρίου, υπάρχει έκδοσης εντόκων 1,4 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ζητήσει και έκτακτη χρηματοδότηση, για να καλύψει το μέρος των εντόκων που θα ζητήσουν να πληρωθούν στη λήξη τους, οι ξένοι επενδυτές.

Αυτή τη στιγμή ο ELA θα πάρει όλα τα ελληνικά χαρτιά ως ενέχυρα, εκτός από τα ομόλογα του EFSF που έχουν οι ελληνικές τράπεζες. Η διαφορά του κόστους χρηματοδότης δεν είναι μεγάλη, καθώς το συνολικό κόστος με τα ενέχυρα της ΕΚΤ επιβαρύνεται από προμήθεια με αποτέλεσμα να ανεβαίνει υψηλότερα του 1%, ενώ το κόστος στον ELA είναι 1,5%, σύμφωνα με τραπεζικές πηγές.

Σύμφωνα με άλλες τραπεζικές πηγές. το κόστος θα επιβαρυνθεί περαιτέρω και μπορεί να φτάσει και 2% λόγω και άλλων παραγόντων.

Το παρασκήνιο της απόφασης

Καθαρά πολιτικές εκτιμήσεις οδήγησαν στην αιφνιδιαστική απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να σταματήσει να δέχεται ως ενέχυρο τα ελληνικά ομόλογα από την επόμενη Τετάρτη.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, η απόφαση ελήφθη από το δ.σ. της ΕΚΤ επειδή κατέληξε στη διαπίστωση ότι η Ελλάδα βρίσκεται εκτός του προγράμματος στήριξης, στο πλαίσιο του οποίου είχε αποφασιστεί η αποδοχή των ελληνικών ομολόγων, παρότι χαρακτηρίζονται με χαμηλή διαβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις. Η απόφαση αυτή ελήφθη 17 ημέρες νωρίτερα από το αναμενόμενο, αφού το πρόγραμμα στήριξης ισχύσει μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου.

Είναι αξιοσημείωτο, μάλιστα, ότι η απόφαση αυτή ελήφθη με βάση δηλώσεις υπουργών της ελληνικής κυβέρνησης, οι οποίες έγιναν από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων τους με τις οποίες ανακοίνωναν αποφάσεις περί αναίρεσης μνημονιακών μέτρων. Οι δηλώσεις αυτές παρουσιάστηκαν στο δ.σ. της ΕΚΤ και αποτέλεσαν τη βάση της απόφασης.

Η απόφαση δεν δημιουργεί πρόβλημα ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες, αφού αυτές θα μπορούν να καταθέτουν τα ομόλογα και άλλους τίτλους ως ενέχυρα στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία θα τους χορηγεί ρευστότητα, στο πλαίσιο του μηχανισμού Επείγουσας Παροχής Ρευστότητας, γνωστού και ως E.LA. (Emergency Liquidity Assistance). Η προσφυγή στον E.L.A. δεν μπορεί, όμως, να είναι μόνιμη λύση.

Η παραπομπή στον E.L.A. αποτελεί πολιτική πίεση προς την ελληνική κυβέρνηση να καταλήξει σε συμφωνία με τους εταίρους. Κατά την εκτίμηση του υπ. Οικονομικών η πίεση απευθύνεται και στο Eurogroup για να καταλήξει σε συμφωνία το ταχύτερο.

Στο μεταξύ, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) αποφάσισε το βράδυ της Τετάρτης να άρει της εγγυήσεις (collateral) των ελληνικών ομολόγων που έχει στην κατοχή της.

Oι εγγυήσεις αυτές επέτρεπαν στα ελληνικά ομόλογα να γίνονται δεκτά εντός της νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος, παρά το γεγονός ότι δεν πληρούσαν τις ελάχιστες απαιτήσεις αξιολόγησης.

Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου βασίζεται στο γεγονός ότι δεν είναι δυνατό ολοκληρωθεί με επιτυχία, στην παρούσα φάση η ολοκλήρωση της επανεξέτασης του ελληνικού προγράμματος, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες του Ευρωσυστήματος.

Οι ανάγκες ρευστότητας για τις τράπεζες, που δεν έχουν επαρκή collateral, μπορούν να ικανοποιηθούν από την αντίστοιχη εθνική κεντρική τράπεζα, μέσω του ELA εντός των προβλεπόμενων κανονισμών του ευρωσυστήματος.

Τα ελληνικά ομόλογα θα πάψουν να είναι αποδεκτά ως εγγύηση στις 11, Φεβρουαρίου, αναφέρεται.

Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν δώσει ως ενέχυρο στην ΕΚΤ ομόλογα με εγγύηση Δημοσίου με αντάλλαγμα ρευστότητα. Τώρα αυτή η ρευστότητα θα εξασφαλιστεί από τον ELA.

Ενημέρωση στον Έλληνα πρωθυπουργό παρείχε ο κεντρικός τραπεζίτης, Μάριο Ντράγκι, για την απόφαση της ΕΚΤ να μην δέχεται πλέον (από τις 11 Φεβρουαρίου) ως ενέχυρο τα ελληνικά ομόλογα, τονίζοντάς του ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών αφού μπορούν να καταφύγουν στον ELA.

To Yπουργείο Οικονομικών, με ανακοίνωσή του χαρακτήρισε το τραπεζικό σύστημα, «πλήρως προστατευμένο», ενώ σημείωσε ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη αποτελεί πίεση της ΕΚΤ στο Eurogroup.

Η ανακοίνωση της ΕΚΤ στα ελληνικά
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ αποφάσισε σήμερα να άρει την εξαίρεση για τα αξιόγραφα που εκδίδονται ή έχουν την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.

Η εξαίρεση επέτρεπε στα χρεόγραφα αυτά να χρησιμοποιούνται στις πράξεις νομισματικής πολιτικής του ευρωσυστήματος παρά το γεγονός ότι δεν πληρούσαν τις ελάχιστες απαιτήσεις πιστοληπτικής αξιολόγησης.

Η απόφαση του Δ.Σ. βασίζεται στο γεγονός ότι δεν είναι αυτήν την στιγμή δυνατό να προβλεφθεί μια επιτυχημένη ολοκλήρωση της αξιολόγησης του προγράμματος και ευθυγραμμίζεται με τους υφιστάμενους κανόνες του ευρωσυστήματος.

Η απόφαση δεν έχει επιπτώσεις για την συμμετοχή των ελληνικών τραπεζών στις πράξεις νομισματικής πολιτικής. Οι ανάγκες ρευστότητας για τις τράπεζες, για τις τράπεζες που δεν έχουν επαρκή collateral, μπορούν να ικανοποιηθούν από την αντίστοιχη εθνική κεντρική τράπεζα, μέσω του ELA εντός των προβλεπόμενων κανονισμών του ευρωσυστήματος.

Τα εν λόγω αξιόγραφα θα πάψουν να γίνεται αποδεκτά ως collateral με την λήξη της τρέχουσας πράξης αναχρηματοδότησης (11 Φεβρουαρίου 2015).

newmoney.gr

Για μέτρο πολιτικής πίεσης έκανε λόγο ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης σχολιάζοντας την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μην δέχεται από 11 Φεβρουαρίου τα ελληνικά ομόλογα, στον τηλεοπτικό σταθμό Mega.

«Ένα πράγμα που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και νομίζω ότι γίνεται σαφές από το πρωί και στον κόσμο είναι ότι το τραπεζικό σύστημα είναι εξασφαλισμένο όσον αφορά τη ρευστότητά του και τη χρηματοδότησή του. Υπάρχει αυτή τη στιγμή χρηματοδότηση από τον ELA οπότε δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ο κ. Σακελλαρίδης σημείωσε πως η απόφαση της ΕΚΤ χθες βράδυ στην ουσία είναι ένα μέτρο πολιτικής πίεσης τη στιγμή που βρίσκεται εν εξελίξει μία ουσιαστική διαβούλευση, διαπραγμάτευση που εξελίσσεται σε όλα τα επίπεδα.

«Δεν έχουμε αφήσει εμείς ως κυβέρνηση κάποιον, είτε είναι ευρωπαίος αξιωματούχος, είτε είναι αρχηγός κυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση που να μην έχουμε έρθει σε επαφή μαζί του μέσα σε αυτές τις 10 ημέρες που είμαστε κυβέρνηση. Και μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία διαβούλευσης έχουμε βρει ότι υπάρχουν πολλά κοινά σημεία, πολύ καλή διάθεση, έτσι ώστε να βρεθεί μια αμοιβαία επωφελής λύση, στη βάση της εντολής την οποία έλαβε η κυβέρνηση, η οποία σίγουρα δεν είναι το e-mail Χαρδούβελη», υπογράμμισε.

Δείτε το βίντεο του Mega:

enikos.gr

Ο όρος perpetual bond είναι για την πλειοψηφία του κοινού άγνωστη, παρά το γεγονός ότι τα εν λόγω ομόλογα πρωτοεμφανίστηκαν πολύ παλιά και συγκεκριμένα το 1752 στη Μεγάλη Βρετανία, ως μορφή κρατικής χρηματοδότησης με στόχο τη μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους.

Τα επανέφερε στην επικαιρότητα ο Γιάνης Βαρουφάκης, έκανε λόγo γι' αυτά πριν υπουργοποιηθεί σε διάφορα διεθνή ΜΜΕ, όπως το Bloomberg και τα πρότεινε και χθες κατά τις συνομιλίες που είχε με τον Βρετανό ομόλογό του, George Osborne.

Σύμφωνα με την Investopedia πρόκειται για ένα ομόλογο χωρίς ημερομηνία λήξης και επί το ελληνικότερον ονομάζονται "ομόλογα στο διηνεκές". Τα perpetual bonds δεν είναι εξαγοράσιμα, αλλά πληρώνουν ένα σταθερό επιτόκιο για πάντα. Δηλαδή, το βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι επειδή είναι στο διηνεκές δεν υπάρχει αποπληρωμή κεφαλαίου, αλλά μόνο καταβολή τόκων. Επίσης, όπως εξηγεί σε άρθρο του στο 7imeres.gr, ο οικονομολόγος Δημήτρης Σαντιξής, ο δανειζόμενος έχει τη δυνατότητα να ανακαλέσει το ομόλογο μετά από συγκεκριμένη περίοδο (ιδιαίτερα σε φάσεις μείωσης των επιτοκίων διεθνώς), ενώ προβλέπεται συμβατικά περαιτέρω αύξηση του επιτοκίου μετά από συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.

Το βρετανικό υπουργείο Οικονομικών είχε εκδώσει τέτοια ομόλογα με στόχο να αποπληρώσει μικρότερες εκδόσεις ομολόγων που είχαν χρησιμοποιηθεί για να χρηματοδοτήσουν τους Ναπολεόντειους Πολέμους το 1814. Ορισμένοι οικονομικοί κύκλοι θεωρούν ότι τα perpetuals μπορεί να αποδειχθούν αποτελεσματικά όπλα για τις κυβερνήσεις που θέλουν αν αποφύγουν τα κόστη αναχρηματοδότησης που σχετίζονται με την έκδοση ομολόγων με ημερομηνία λήξης.
Από τα παραπάνω, γίνεται κατανοητό ότι οι πληρωμές των perpetual bond είναι ανάλογες με τις πληρωμές των μερισμάτων των μετοχών, καθώς και τα δύο προσφέρουν κάποιας μορφής απόδοση για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, άρα, εξηγεί η Investοpedia, είναι λογικό να αποτιμώνται με τον ίδιο τρόπο.

Η τιμή ενός ομολόγου perpetual είναι άρα η πάγια πληρωμή τόκων ή το ποσό του κουπονιού, που διαιρείται με κάποιο σταθερό προεξοφλητικό επιτόκιο που αντιπροσωπέυει την ταχύτητα με την οποία χάνει την αξία του το χρήμα με το πέρασμα του χρόνου (μερικώς λόγω του πληθωρισμού). Ο παρονομαστής του προεξοφλητικού επιτοκίου μειώνει την πραγματική αξία των σταθερών ονομαστικών κουπονιών με την πάροδο του χρόνου. Τελικά η αξία τους μηδενίζεται. Με δεδομένο αυτό, τα perpetual bonds, ακόμα κι αν πληρώνουν επιτόκιο στο διηνεκές, μπορεί να οριστεί μια πεπερασμένη τιμή που με τη σειρά της αντιπροσωπεύει την αξία των perpetuals.

Όπως εξηγεί, πάντως , ο κ. Σαντιξής, η χρηματοδότηση αυτή έχει συγκριτικά υψηλό επιτόκιο, καθώς η έλλειψη χρονικής διάρκειας και οι κίνδυνοι που σχετίζονται με αυτήν, απαιτούν από την πλευρά των επενδυτών πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο. Έτσι αυτό που φαίνεται αρχικά και επιφανειακά πιο βολικό, στην πραγματικότητα, είναι ένας ακριβός τρόπος χρηματοδότησης. Σιγά – σιγά, έπαψαν ουσιαστικά να χρησιμοποιούνται από κράτη, καθώς ήταν φθηνότερο να χρηματοδοτούνται σε συντομότερες περιόδους.
Παράλληλα, οι επενδυτές απέφευγαν μια σειρά από άλλους σοβαρούς κινδύνους π.χ. η πιθανότητα ένα κράτος να μην υπάρχει στο μέλλον. Έτσι, στις πιο προηγμένες και ασφαλείς οικονομίες, επικράτησαν τα ομόλογα συντομότερης διάρκειας, δηλαδή τα τριετή, τα πενταετή, τα δεκαετή και τα τριακονταετή ομόλογα.

Πιο πρόσφατες περίοδοι όπου υιοθετήθηκε η λύση των perpetual bonds ήταν στον Καναδά το 1936 κι ένα επίσης μικρό, 100 χρόνων ομόλογο από το Μεξικό, ύψους μόνο 1,6 δισ. δολαρίων το 2014.

Αντιθέτως, τα perpetuals, συνεχίζουν να υπάρχουν ως τρόπος χρηματοδότησης εταιρειών χρησιμοποιούνται σε μέτριες έως δύσκολες οικονομικές συνθήκες, συνήθως σε Ινδία, Ινδονήσια και Κίνα, είναι για ποσά μικρότερα του ενός δισ. δολαρίων και έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό το πολύ υψηλό επιτόκιο, συνήθως άνω του 10%.

Με αυτόν τον τρόπο, και οι επενδυτές έχουν μεγαλύτερες αποδόσεις και οι εταιρείες αποφεύγουν να αποπληρώνουν κεφάλαιο για κάποια δύσκολα για αυτές χρόνια, ευελπιστώντας, και οι δυο πλευρές, ότι σε μερικά χρόνια οι εταιρείες θα ανακαλέσουν τα ομόλογα, κάνοντας αναχρηματοδότηση, σε μια περίοδο μείωσης επιτοκίων στις αγορές. Τότε οι μεν εταιρείες θα πάψουν να πληρώνουν τα υψηλά επιτόκια και θα αποφύγουν την περαιτέρω συμβατική αύξησή τους, ενώ οι επενδυτές από την πλευρά τους, αφού έχουν καρπωθεί τα υψηλά επιτόκια για μια περίοδο, θα αποφύγουν τους διαφόρους κίνδυνους που αυξάνονται συνήθως σε βάθος χρόνου, όπως για παράδειγμα είναι οι χρεοκοπίες.

newmoney.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot