Άλλο ένα από τα απίστευτα και όμως αληθινά της επιστήμης. Βρετανοί ερευνητές έμαθαν σε μέλισσες να παίζουν ποδόσφαιρο και να βάζουν γκολ. Και επιπλέον, διαπίστωσαν ότι τα έντομα ήσαν τόσο έξυπνα που, βλέποντας τα άλλα να παίζουν μπάλα, καταλάβαιναν γρήγορα κι εκείνα τι έπρεπε να κάνουν.

Αν και οι μέλισσες δεν έκαναν ασφαλώς με την μικροσκοπική μπάλα επίδειξη αλά... Λιονέλ Μέσι, παρόλα αυτά απέδειξαν για μια ακόμη φορά πόσο έξυπνες και κοινωνικές είναι, κάτι που έχει φανεί από πληθώρα προηγούμενων πειραμάτων.

Μολονότι ο εγκέφαλος των μελισσών είναι πολύ μικρός σε σχέση με τον εγκέφαλο των θηλαστικών, αποδεικνύεται χωρίς αμφιβολία μετά και από το νέο πείραμα, ότι τα εν λόγω έντομα είναι ικανά για μια πολύ πιο πολύπλοκη μάθηση από ό,τι είχαν φανταστεί οι επιστήμονες έως τώρα.

Οι ερευνητές της Σχολής Βιολογικών και Χημικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, με επικεφαλής τον συμπεριφοριστή οικολόγο Όλι Λουκόλα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", πειραματίσθηκαν στο εργαστήριό τους με μέλισσες βομβίνους (μπάμπουρες).

Πάνω σε μια πλατφόρμα -το «γήπεδο»- υπήρχε ένα πλαστικό σφαιρίδιο -η μπάλα, που οι μέλισσες έπρεπε να πιάσουν με τα πόδια τους και να τη σπρώξουν μέσα σε μια τρύπα -το «τέρμα». Όποια το κατάφερνε, έπαιρνε ένα γλυκό για ανταμοιβή!

Όχι μόνο η πρώτη ομάδα -μετά την κατάλληλη «προπόνηση»- τα κατάφερε μια χαρά, αλλά και οι άλλοι παίκτες στον «πάγκο», που παρακολουθούσαν, γρήγορα έμαθαν πώς να κάνουν το ίδιο.

«Η μελέτη μας βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της αντίληψης ότι οι μικροί εγκέφαλοι υποχρεώνουν τα έντομα να έχουν περιορισμένη γκάμα συμπεριφορών και μόνο μικρές μαθησιακές ικανότητες», δήλωσε ο καθηγητής βιολογίας Λαρς Τσίτκα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στη χώρα μας επανέρχεται κατά καιρούς στο προσκήνιο η συζήτηση για τη δυνατότητα πρόγνωσης των σεισμών. Παράλληλα, οι επιστήμονες δουλεύουν πάνω σε ερευνητικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης των σεισμών που θα στείλει ακόμη και μηνύματα.

Το σύστημα θα έχει τη δυνατότητα να υπολογίζει το μέγεθος, την απόσταση και τον χρόνο άφιξης ενός σεισμού σε μια θέση, ενώ θα μπορεί άμεσα και σε πραγματικό χρόνο να εκτιμήσει τις αναμενόμενες ζημιές και απώλειες που θα υποστούν κρίσιμες υποδομές και σημαντικά κτίρια. Υπολογίζεται ότι το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης θα μπορεί να προειδοποιήσει για έναν επερχόμενο σεισμό περίπου 10 δευτερόλεπτα νωρίτερα.
«Και ο χρόνος των μερικών δευτερολέπτων είναι ζωτικής σημασίας και μπορεί να σώσει ζωές και περιουσίες» διαβεβαιώνει ο καθηγητής Κυριαζής Πιτιλάκης, διευθυντής της ερευνητικής μονάδας του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ, που συμμετέχει στο πρόγραμμα.
Πηγή: Espresso

Αυτό το παγκάρι έκρυβε κάτι που κανείς δεν μπορούσε να δει με την πρώτη ματιά. Έκπληκτοι ακόμα και οι αστυνομικοί που έσπευσαν στο σημείο...

Ανυποψίαστοι Πατρινοί επισκέφθηκαν το περασμένο Σάββατο το παρεκκλήσι της Αγίας Σοφίας προκειμένου να προσκυνήσουν και να ανάψουν κερί. Όταν όμως έριξαν κέρμα στο παγκάρι δεν άκουσαν το χαρακτηριστικό ήχο που κάνουν τα νομίσματα όταν πέφτουν μέσα σε αυτό. Κάπως έτσι ειδοποίησαν τους υπεύθυνους και λίγο αργότερα όλοι διαπίστωσαν αυτό που έκαναν άγνωστοι δράστες.

Είχαν τοποθετήσει μέσα στη σχισμή ένα μικρό αυτοσχέδιο σακουλάκι, με συνέπεια τα νομίσματα να καταλήγουν μέσα σε αυτό και όχι στο παγκάρι. Οι άγνωστοι δράστες προφανώς θα επέστρεφαν αργότερα προκειμένου να πάρουν τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί. Οι υπεύθυνοι της εκκλησίας ειδοποίησαν την αστυνομία, που πραγματοποιεί έρευνες προκειμένου να εντοπίσει την ταυτότητα των δραστών...

Πηγή: patrastv.gr

Ο αριθμός των αναφορών στις ελληνικές δημοσιεύσεις διατηρεί την αυξητική τάση όλων των προηγούμενων ετών και την πενταετία 2010-2014 φθάνει τις 334.992 αναφορές. Ο δείκτης απήχησης των ελληνικών δημοσιεύσεων, την πενταετία 2010-2014, ξεπερνά τον μέσο όρο των χωρών της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ.

Ηγετική παρουσία έχουν οι Έλληνες επιστήμονες στα διεθνή επιστημονικά περιοδικά, με τις δημοσιεύσεις τους να διακρίνονται για την πρωτοτυπία τους και να έχουν ιδιαίτερα υψηλή απήχηση. Είναι ενδεικτικό ότι, την πενταετία 2010-2014, οι ελληνικές δημοσιεύσεις έλαβαν κατά μέσο όρο 6,13 αναφορές ανά δημοσίευση, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τον μέσο όρο αναφορών στην Ε.Ε. (6,05) και στον ΟΟΣΑ (6,01). Τα επιστημονικά πεδία που κυριαρχούν είναι οι Φυσικές Επιστήμες, η Ιατρική και η Μηχανική & Τεχνολογία.

Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τη νέα μελέτη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ), η οποία αντλεί δεδομένα από τη βάση δεδομένων Web of Science, η διεθνής απήχηση των ελληνικών επιστημονικών δημοσιεύσεων έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης, ο αριθμός των αναφορών στις ελληνικές δημοσιεύσεις διατηρεί την αυξητική τάση όλων των προηγούμενων ετών και την πενταετία 2010-2014 φθάνει τις 334.992 αναφορές. Κατά το ίδιο διάστημα, συνολικά 860 ελληνικές δημοσιεύσεις κατατάχθηκαν παγκοσμίως στο 1% των δημοσιεύσεων με υψηλή απήχηση, 3.488 δημοσιεύσεις στο 5%, 6.375 στο 10%, 14.629 δημοσιεύσεις στο 25% και 27.212 δημοσιεύσεις στο 50%. Μάλιστα, ο δείκτης απήχησης των ελληνικών δημοσιεύσεων, την πενταετία 2010-2014, ξεπερνά τον μέσο όρο των χωρών της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ.

Την ίδια ώρα, ο αριθμός των επιστημονικών δημοσιεύσεων που παράγονται τα τελευταία χρόνια παραμένει σχεδόν σταθερός. Ενδεικτικά, το 2014 καταγράφονται 10.793 ελληνικές επιστημονικές δημοσιεύσεις, σημειώνοντας ελαφρά κάμψη μετά το 2012 που ήταν και το έτος με την παραγωγή του υψηλότερου αριθμού δημοσιεύσεων (11.178 δημοσιεύσεις). Τα τελευταία έτη, ο ρυθμός αύξησης των ελληνικών δημοσιεύσεων είναι μικρότερος από ό,τι στις χώρες του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε.. Ωστόσο, αν ληφθεί υπόψη ο αριθμός των δημοσιεύσεων σε σχέση με την εθνική δαπάνη για Έρευνα & Ανάπτυξη (Ε&Α), η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις σε σχέση με τις χώρες της Ε.Ε.. Έτσι, σε όρους «παραγωγικότητας» του ελληνικού ερευνητικού συστήματος Ε&Α, με βάση τον αριθμό των δημοσιεύσεων ανά εκατομμύριο ευρώ που δαπανάται για Ε&Α στις χώρες της Ε.Ε., η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση, ακολουθώντας τη Ρουμανία και την Κροατία.

«Πρωταθλητές» τα Πανεπιστήμια
Τις περισσότερες δημοσιεύσεις της χώρας παράγουν τα Πανεπιστήμια με ποσοστό 83,5% (47.678 δημοσιεύσεις). Ακολουθούν οι δημοσιεύσεις των Ερευνητικών Κέντρων της ΓΓΕΤ 13,8% (7.788 δημοσιεύσεις), των Δημόσιων Νοσοκομείων 11,2% (6.374 δημοσιεύσεις) και των ΤΕΙ 5,5% (3.132 δημοσιεύσεις), ενώ οι υπόλοιπες κατηγορίες φορέων έχουν μερίδια κάτω από 5%.

Υψηλή απήχηση
Μάλιστα, οι επιστημονικές εργασίες που δημοσιεύθηκαν από τα Πανεπιστήμια την πενταετία 2010-2014 είχαν υψηλή απήχηση, συγκρινόμενες με τις αντίστοιχες δημοσιεύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Ενδεικτικά, Στο κορυφαίο 1% των δημοσιεύσεων με την υψηλότερη απήχηση παγκοσμίως κατατάχθηκαν 285 δημοσιεύσεις του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, 144 του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, 86 του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, 78 του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, 75 του Πανεπιστημίου Κρήτης, 40 του Πανεπιστήμιου Πατρών, 25 του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, 24 του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, 21 του Πανεπιστημίου Αιγαίου, 20 του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, 19 του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, 17 του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, 13 του Πολυτεχνείου Κρήτης, 9 του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, 5 του Πανεπιστήμιου Πειραιώς, 4 του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, 3 του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, και 1 του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Η υψηλότερη απήχηση (σχετικός δείκτης απήχησης: 1,16) καταγράφεται στο πεδίο «Φυσικές Επιστήμες» και ακολουθούν τα πεδία «Ιατρική & Επιστήμες Υγείας» (1,09), «Μηχανική & Τεχνολογία» (1,02), «Γεωργικές Επιστήμες» (0,94), «Ανθρωπιστικές Επιστήμες» (0,90), και «Κοινωνικές Επιστήμες» (0,87).

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η πλειονότητα των ελληνικών δημοσιεύσεων είναι προϊόν συνεργασίας. Το 53,4% των ελληνικών δημοσιεύσεων παράγεται με τη συνεργασία φορέων από το εξωτερικό, ενώ το 38,2% πραγματοποιείται από συνεργασίες μεταξύ ελληνικών φορέων. Οι διεθνείς συνεργασίες καταγράφουν σημαντική αύξηση μετά το 2008, ενώ οι χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό συνεργασιών είναι οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία.

Περίπου 80 χρόνια μετά τη θεωρητική πρόβλεψή του το 1935, επιστήμονες του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ κατάφεραν επιτέλους -εν είδει σύγχρονων αλχημιστών- να κάνουν πραγματικότητα τη δημιουργία μεταλλικού υδρογόνου.

Εφόσον όντως αυτό συνέβη (μερικοί φυσικοί αμφιβάλλουν σοβαρά), θα πρόκειται για ένα από τα πιο πολύτιμα νέα υλικά στον πλανήτη μας με δυνητικές εξωτικές ιδιότητες και ποικίλες χρήσιμες εφαρμογές, ιδίως χάρη στην υπεραγωγιμότητα του ηλεκτρισμού, δηλαδή στη δυνατότητα μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος χωρίς αντίσταση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή φυσικών επιστημών 'Αϊζαακ Σιλβέρα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό "Science", ανέφεραν ότι χρειάζονται περαιτέρω έρευνες, καθώς δεν είναι βέβαιοι αν το μεταλλικό υδρογόνο τους είναι στερεό ή υγρό, αν και κλίνουν υπέρ της στερεάς εκδοχής.

«Πρόκειται για το ιερό δισκοπότηρο της φυσικής υψηλής πιέσεων. Είναι το πρώτο δείγμα μεταλλικού υδρογόνου πάνω στη Γη, έτσι όταν το κοιτά κανείς, βλέπει κάτι που δεν έχει υπάρξει ποτέ πριν», δήλωσε ο ίδιος.

Το υδρογόνο είναι ένα άχρωμο αέριο, που υπό ειδικές συνθήκες μπορεί να μετατραπεί σε μέταλλο. Το μεταλλικό υδρογόνο σε υγρή μορφή αποτελεί βασικό συστατικό των γιγάντιων πλανητών Δία και Κρόνου.

Για να το δημιουργήσουν στη Γη, οι ερευνητές συμπίεσαν ένα μικροσκοπικό δείγμα υδρογόνου, ασκώντας πάνω του -με τη βοήθεια συνθετικών διαμαντιών- τεράστιες πιέσεις της τάξης των 495 γιγαπασκάλ, πολύ μεγαλύτερες από αυτές που ασκούνται στο κέντρο του πλανήτη μας. Σε τόσο ακραίες συνθήκες πίεσης, το στερεό μοριακό υδρογόνο διασπάται και τα μόριά του αποσυντίθενται σε ατομικό υδρογόνο, το οποίο είναι μέταλλο. Ακόμη και όταν η υψηλή πίεση σταματά, το ατομικό υδρογόνο παραμένει μεταλλικό (είναι δηλαδή μετα-σταθερό).

Το επίτευγμα θα βοηθήσει τους επιστήμονες να απαντήσουν θεμελιώδη ερωτήματα για τη φύση της ύλης. Αλλά επίσης θα ανοίξει το δρόμο για μια σειρά από πρακτικές επαναστατικές εφαρμογές, όπως οι υπεραγωγοί ηλεκτρισμού σε συνθήκες θερμοκρασίας δωματίου. Κάτι τέτοιο θα μεταμορφώσει τις μεταφορές, την παραγωγή και αποθήκευση ενέργειας, τη διαστημική εξερεύνηση κ.α.

«Χρειάζεται τρομερή ποσότητα ενέργειας για να δημιουργηθεί το μεταλλικό υδρογόνο. Και αν μετατραπεί ξανά σε μοριακό υδρογόνο, τότε όλη αυτή η ενέργεια απελευθερώνεται, δημιουργώντας το πιο ισχυρό πυραυλικό καύσιμο που είναι γνωστό στον άνθρωπο, φέρνοντας έτσι επανάσταση στην πυραυλική τεχνολογία», δήλωσε ο Σιλβέρα. Αυτό, μεταξύ άλλων, θα διευκολύνει την εξερεύνηση άλλων μακρινών πλανητών.

Όμως στο παρελθόν κατά καιρούς είχαν γίνει ξανά ανακοινώσεις περί δημιουργίας μεταλλικού υδρογόνου, για να διαψευσθούν αργότερα. Και αυτή τη φορά, ουκ ολίγοι φυσικοί σε διάφορες χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία), σύμφωνα με το "Nature", δήλωσαν πως δεν έχουν καθόλου πειστεί ότι όντως δημιουργήθηκε μεταλλικό υδρογόνο και επιφυλάσσονται, μέχρι να γίνουν περισσότερα πειράματα.

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ