Επειδή τελευταία τα πιο πολλά trends αφορούν τα διαζύγια και όχι το γάμο, εμφανίστηκε άλλο ένα που αφορά στους χωρισμένους γονείς, το birdnesting.

Αν είσαι και εσύ χωρισμένη μαμά, ξέρεις πώς είναι: το παιδί μένει μαζί σου και κάποια σαββατοκύριακα του μήνα πηγαίνει στο σπίτι του μπαμπά του. Πώς θα σου φαινόταν αν το παιδί είχε μια σταθερή βάση, δεν έφτιαχνε σακ βουαγιάζ και δεν κουβαλούσε πέρα δώθε τα παιχνιδάκια του; Ωραίο ακούγεται.

Πώς θα σου φαινόταν τώρα να έμενες εσύ λίγες μέρες στο σπίτι και τις υπόλοιπες να έφευγες και να ερχόταν στο σπίτι ο μπαμπάς και πρώην σύζυγός σου; Λίγο...τρομακτικό;

Κι όμως αυτή είναι η τελευταία τάση στο διαζύγιο των χωρισμένων γονιών όπως αναφέρει το faysbook.gr! Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το παιδί έχει ανάγκη από σταθερότητα και εφόσον έχει ήδη διαταραχθεί η οικογενειακή ισορροπία, ας έχει τουλάχιστον μια σταθερή βάση. Σαν μια φωλίτσα πουλιού όπου θα νιώθει ασφαλές.

Τώρα κατά πόσο μπορεί να λειτουργήσει κάτι τέτοιο με τους γονείς να πηγαινοέρχονται (και πού να πάνε αλήθεια φεύγοντας;) με τις βαλίτσες στο χέρι, είναι κάτι που μας βάζει σε σοβαρές σκέψεις. Εσένα πώς σου φαίνεται η ιδέα;

Επειδή τελευταία τα πιο πολλά trends αφορούν τα διαζύγια και όχι το γάμο, εμφανίστηκε άλλο ένα που αφορά στους χωρισμένους γονείς, το birdnesting.

Αν είσαι και εσύ χωρισμένη μαμά, ξέρεις πώς είναι: το παιδί μένει μαζί σου και κάποια σαββατοκύριακα του μήνα πηγαίνει στο σπίτι του μπαμπά του. Πώς θα σου φαινόταν αν το παιδί είχε μια σταθερή βάση, δεν έφτιαχνε σακ βουαγιάζ και δεν κουβαλούσε πέρα δώθε τα παιχνιδάκια του; Ωραίο ακούγεται.

Πώς θα σου φαινόταν τώρα να έμενες εσύ λίγες μέρες στο σπίτι και τις υπόλοιπες να έφευγες και να ερχόταν στο σπίτι ο μπαμπάς και πρώην σύζυγός σου; Λίγο...τρομακτικό;

Κι όμως αυτή είναι η τελευταία τάση στο διαζύγιο των χωρισμένων γονιών σύμφωνα με το faysbook.gr! Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το παιδί έχει ανάγκη από σταθερότητα και εφόσον έχει ήδη διαταραχθεί η οικογενειακή ισορροπία, ας έχει τουλάχιστον μια σταθερή βάση. Σαν μια φωλίτσα πουλιού όπου θα νιώθει ασφαλές.

Τώρα κατά πόσο μπορεί να λειτουργήσει κάτι τέτοιο με τους γονείς να πηγαινοέρχονται (και πού να πάνε αλήθεια φεύγοντας;) με τις βαλίτσες στο χέρι, είναι κάτι που μας βάζει σε σοβαρές σκέψεις. Εσένα πώς σου φαίνεται η ιδέα;

Ύστερα από τέσσερις δεκαετίες ερευνών ο σύμβουλος γάμου Dr. John Gottman παρατήρησε πως τα ζευγάρια που χωρίζουν έχουν ένα κοινό στοιχείο.

Ο Dr. John Gottman, ένας από τους μεγαλύτερους συμβούλους σχέσεων και γάμου και συγγραφέας του βιβλίου "The Seven Principles for Making Marriage Work: A Practical Guide from the Country's Foremost Relationship Expert", δαπάνησε τέσσερις δεκαετίες για να λύσει τον γρίφο των γάμων που έχουν άδοξο τέλος, τι πραγματικά δημιουργεί ένα ρήγμα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους και κατά πόσο αυτό μπορεί να διορθωθεί. Έπειτα από μια τεράστια έρευνα γύρω από τα θέματα αυτά ο Dr. Gottman παρατήρησε πως τα ζευγάρια που χωρίζουν έχουν ένα κοινό μοτίβο, προσδιορίζοντας πως αυτό είναι και ο #1 προγνωστικός δείκτης του διαζυγίου. Είστε έτοιμοι για την μεγάλη αποκάλυψη;

Είναι η περιφρόνηση.
Η κάθε είδους περιφρόνηση, αυτή που ο άλλος αντιδρά όταν του λες κάτι και γυρίζει τα μάτια προς τα πάνω, που δείχνει έντονα ότι αισθάνεται αηδία με κάτι που κάνεις, η περιφρόνηση που έρχεται επίσης με αρνητικές σκέψεις. Πολλοί από εμάς την έχουμε νιώσει για κάποιον σύντροφο μας (και δείξει), αλλά ακόμα κι αν την αισθάνεστε και τώρα για τον σύντροφο σας δεν σημαίνει πως είστε καταραμένες να χωρίσετε.
Ο Mike McNulty του Gottman Institute διασαφηνίζει όλα όσα πρέπει να ξέρει ένα ζευγάρι, συμπεριλαμβανομένων γιατί η περιφρόνηση είναι τόσο επιζήμια σε μια σχέση, πώς να την αντιμετωπίσετε και, το πιο σημαντικό, πώς να την σταματήσετε.

Πως προκύπτει η περιφρόνηση
Είναι φυσιολογικό να αισθανόμαστε ενοχλημένες κάποιες φορές με διάφορα πράγματα που σχετίζονται με τον σύντροφο μας, ή να διαφωνούμε, αλλά όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να φτάνει στο σημείο της περιφρόνησης, αυτό είναι ανθυγιεινό, λέει ο McNulty. Όλα τα ζευγάρια έχουν προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζονται, επανεμφανίζονται ή την θέση τους παίρνουν άλλα. Το θέμα είναι πως επιλέγουμε να τα χειριστούμε: με ευγένεια ή με περιφρόνηση; Αυτό είναι και που θα καθορίσει αν θα συνεχίσουμε να είμαστε ένα υγιές ζευγάρι ή αν έχουμε υπογράψει την ημερομηνία λήξης μας. Τα ζευγάρια που δεν συζητούν τα προβλήματα τους είναι και αυτά με τον μεγαλύτερο βαθμό κινδύνου για ένα διαζύγιο. Τα ζευγάρια που βαίνουν προς τον χωρισμό έχουν τις χαρακτηριστικές τάσεις: θυμώνουν εύκολα μεταξύ τους. Παράλληλα χρησιμοποιούν αυτό που λέμε «οι τέσσερις καβαλάρηδες της Αποκάλυψης»: κριτική, περιφρόνηση, κωλυσιεργία και αμυντική στάση. Αυτό οδηγεί και σε σωματικές εκρήξεις, μεγαλύτερη ποσότητα ορμονών απελευθερώνεται, η παλμοί της καρδιάς πολλαπλασιάζονται, οι μύες βρίσκονται σε ένταση, το δέρμα ζεσταίνεται και ιδρώνει. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Αν έχετε έρθει αντιμέτωπη με μια τέτοια κατάσταση, τότε σίγουρα θα ξέρετε πως οι ψυχικοί λόγοι που σας οδήγησαν εκεί δεν σας διευκόλυναν για να κάνετε μια πολιτισμένη συζήτηση. Σε αυτή τη φάση, όταν τα πράγματα έχουν ξεφύγει τόσο, το ζευγάρι δεν μπορεί να λάβει νέες πληροφορίες και χάνει την αίσθηση του χιούμορ και της δημιουργικότητας του διαλόγου. Με άλλα λόγια, θα ήταν προτιμότερο το ζευγάρι να μιλήσει κάποιες στιγμές αργότερα, όταν και οι δύο θα αισθάνονται πιο ήρεμοι.

Τα καλά νέα για τον θυμό
Ακόμη κι αν εσείς και ο σύντροφός σας βρεθήκατε σε μια έντονη διαφωνία τελευταία, αυτό δεν σημαίνει πως οδεύετε προς την καταστροφή. «Οι σχέσεις πεθαίνουν από τον πάγο, όχι από την φωτιά», υποστηρίζει ο McNulty. Κάποια ζευγάρια καταλήγουν να μην πιστεύουν καθόλου στον διάλογο. Θεωρούν τις διενέξεις και τις διαφωνίες κάτι τρομερά δύσκολο και επίπονο κι έτσι, παραιτούνται. Μεγαλώνουν την απόσταση μεταξύ τους και καταλήγουν να είναι περισσότερο σαν συγκάτοικοι, παρά σαν σύζυγοι. Στο τέλος, η συναισθηματική αποδέσμευση είναι η απόλυτη ένδειξη πως ένα ζευγάρι κατευθύνεται προς το διαζύγιο. «Αν ακόμη διαφωνείτε μεταξύ σας, καβγαδίζετε και θυμώνετε, τότε δεν έχετε φτάσει ακόμα στο σημείο της παράδοσης», λέει ο McNulty.

Τι να προσέξετε
Το γύρισμα των βολβών των ματιών προς τα πάνω είναι η πιο συνηθισμένη αντίδραση περιφρόνησης. Εκτός από αυτή την αντίδραση, το ανασήκωμα του άνω χείλους που δημιουργεί μια χλεύη, είναι άλλο ένα σημάδι περιφρόνησης. Αυτές οι κινήσεις αποτελούν συνολικές στάσεις απέχθειας προς τον σύντροφο σας και ενδεχομένως ένας τρόπος να νιώσετε εσείς ανωτερότητα. Κάποιες φορές η περιφρόνηση έρχεται και λεκτικά. Για παράδειγμα, ένα ζευγάρι συζητά για τις δουλειές του σπιτιού και λέει ο ένας «στην οικογένεια μου, νοιαζόμασταν περισσότερο για την καθαριότητα του σπιτιού». Η σιωπηλή κατάληξη της πρότασης αυτής είναι «…στην δική σου μάλλον όχι». Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι «η οικογένεια μου είναι ανώτερη από τη δική σου». Η περιφρόνηση χωρίς τις εκφράσεις του προσώπου μπορεί να είναι το ίδιο ή και περισσότερο σκληρή.

Διώχνοντας την περιφρόνηση από τη ζωή μας

Τώρα που ξέρετε πόσο επιβλαβής είναι η περιφρόνηση, εδώ είναι τα πέντε πράγματα που μπορείτε να κάνετε στη σχέση σας για να χειριστεί τις συγκρούσεις καλύτερα:
1. Να είστε σε επιφυλακή για τις δικές σας κακές αντιδράσεις (μάτια που ανεβοκατεβαίνουν, στόματα που στραβώνουν, παθητικά σχόλια που στόχο τους έχουν την επίθεση).

2. Δώστε στις προσδοκίες σας έναν έλεγχο της πραγματικότητας. «Τα ζευγάρια συχνά εξιδανικεύουν ο ένας τον άλλο και στο τέλος περιμένουν τόσα πολλά», εξηγεί ο McNulty. Ο ίδιος προτείνει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως ο σύντροφος μας είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος από εμάς, με διαφορετικές απόψεις και ένα διαφορετικό σύνολο των θεμελιωδών αναγκών του. Δεν γίνουμε να συμφωνούμε σε όλα μαζί του και πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό, προκειμένου να διατηρήσουμε τη σχέση μας σε μια αρμονία. Η πλειονότητα των προβλημάτων μεταξύ ενός ζευγαριού τους ακολουθεί συνέχεια (όπου το 69% των προβλημάτων είναι καθημερινότητας και μόλις το 31% επιλύονται με απλές διαδικασίες). Οπότε πρέπει να μάθουμε να συμβιβαζόμαστε.

3. Γυρίστε το θέμα γύρω από τον εαυτό σας. Όταν πρόκειται για κάτι που σας τσιγκλάει πολύ, αναρωτηθείτε «γιατί με ενοχλεί τόσο αυτή η συμπεριφορά; Μπορώ να μάθω να ζω με αυτή;». Αν όχι, δοκιμάστε να βρείτε τον τρόπο ή ζητήστε συμβουλές για να μάθετε κάποιους μηχανισμούς αντιμετώπισης των προστριβών με τον σύντροφο σας. Αλλά όπως επισημαίνει ο McNulty «στον γάμο πρέπει να μάθουμε να επιλέγουμε τις μάχες μας».

4. Αντί να νιώσετε θυμό για τον σύντροφο σας όταν εκείνος εκφράζει τις θέσεις του που σας βρίσκουν αντίθετες, προκαλέστε τον εαυτό σας με το να προσπαθήσετε να εισχωρήσετε σε αυτό που σας λέει εκείνος. Αυτό θα σας κάνει να εξασκήσετε την υπομονή σας στον διάλογο.

5. Όταν έρθει η ώρα να δώσετε φωνή στα συναισθήματα και τις σκέψεις σας, θυμηθείτε να διαμαρτυρηθείτε απαλά και με ευγένεια, αποφεύγοντας να κατηγορήσετε το άλλο πρόσωπο. Μιλήστε για τα συναισθήματα σας και για το πώς αισθάνεστε χωρίς να επιρρίψετε ευθύνες και να ασκήσετε κριτική στον σύζυγο σας. Αυτές οι μικρές αλλαγές στη συμπεριφορά μας είναι αρκετά απλές και κάνουν πραγματικά τη διαφορά.

marrieclaire.gr

Αποτελέσματα ερευνών για τις δυτικές κοινωνίες, δείχνουν ότι εκείνοι που χωρίζουν νωρίτερα είναι γυναίκες οι οποίες εργάζονται έξω από το σπίτι,

έχουν πιο αξιόλογες θέσεις εργασίας με την προοπτική να εργάζονται καθόλη τη διάρκεια του έγγαμου βίου, και των οποίων ο πατέρας είχε ένα υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο. Ωστόσο, υπάρχουν και έρευνες οι οποίες υποστηρίζουν ότι οι ευνοϊκές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες μειώνουν την πιθανότητα του διαζυγίου. Φαίνεται επίσης, ότι η χρονική στιγμή του διαζυγίου επηρεάζεται από την παρουσία παιδιών. Όσοι παντρεύτηκαν σε νεαρότερες ηλικίες χώρισαν νωρίτερα, ενώ τα ζευγάρια με παιδιά καθυστέρησαν το διαζύγιο περισσότερο από τα ζευγάρια που δεν είχαν παιδιά. Σχετικά με το θρησκευτικό προσανατολισμό, φάνηκε ότι καθολικές γυναίκες καθυστερούν περισσότερο το διαζύγιο από τις μη-καθολικές συζύγους. Όσον αφορά τη σεξουαλική ικανοποίηση, οι άνδρες με χαμηλότερα ποσοστά ικανοποίησης, χωρίζουν νωρίτερα. Επιπλέον, το διαζύγιο αναβάλλεται για περισσότερο χρόνο από άνδρες συζύγους με παραδοσιακές αξίες και από γυναίκες που έχουν υψηλότερα σκορ στην ισότητα. Αντίθετα, γυναίκες που υιοθετούν πιο μοντέρνες αντιλήψεις, φαίνεται να χωρίζουν νωρίτερα από ό, τι οι γυναίκες με χαμηλότερο σκορ στις ίδιες αντιλήψεις.

Στην Ελλάδα, οι πιο πιθανές ηλικίες για διαζύγιο είναι μεταξύ 45-65 έτη και εμφανίζονται σε γάμους με διάρκεια πάνω από τα δέκα έτη. Επίσης, περίπου το 20% των διαζευγμένων ανδρών, προχωρά σε νέο γάμο και στη δημιουργία νέας οικογένειας. Οι κύριοι λόγοι που οδηγούν τα ζευγάρια στο διαζύγιο περιλαμβάνουν τη διάψευση των προσδοκιών από το έτερον ήμισυ, την ανδρική απιστία, την ανία και τη ζήλια.

Οι επιπτώσεις του διαζυγίου

Μία έρευνα στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 6,5 εκατομμύρια άνθρωποι, από 11 διαφορετικές χώρες και πάνω από 755.000 διαζύγια, αποκάλυψε σημαντική αύξηση του κινδύνου για πρόωρο θάνατο μεταξύ χωρισμένων / διαζευγμένων ενηλίκων σε σχέση με παντρεμένους ενήλικες. Οι άνδρες και οι νεότεροι ενήλικες αποδεικνύεται ότι έχουν σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο για πρόωρο θάνατο μετά από χωρισμό/ διαζύγιο από ό, τι οι γυναίκες και ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Η συγκεκριμένη μελέτη επιχειρεί να αιτιολογήσει τα αποτελέσματα μέσω τεσσάρων πιθανών μηχανισμών δράσης: την κοινωνική επιλογή, τη διατάραξη των πόρων, τις αλλαγές στις συμπεριφορές υγείας, και το χρόνιο και ψυχολογικό distress.

Επιπλέον, το διαζύγιο μπορεί να αυξήσει τη μοναξιά και να μειώσει την ψυχολογική ευεξία. Και τα δύο αυτά, μπορεί να παίξουν ένα ρόλο διαμεσολαβητή που συνδέει το διαζύγιο με ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.

Όσον αφορά στις μελλοντικές επιδράσεις του διαζυγίου στα παιδιά, τα δεδομένα δείχνουν ότι οι γυναίκες και οι άνδρες που προέρχονται από διαζευγμένες οικογένειες είναι πιο συχνά διαζευγμένοι οι ίδιοι ή σε διάσταση κατά την ηλικία των 32 ετών από ό, τι εκείνοι που προέρχονται από μη διαζευγμένες οικογένειες. Ωστόσο, το διαζύγιο γονέων σχετίζεται με φτωχότερη ποιότητα στενού δεσμού μόνο για τις γυναίκες. Οι γυναίκες από διαζευγμένες οικογένειες εμφανίζουν επίσης φτωχότερες σχέσεις με τον πατέρα και τη μητέρα τους κατά την εφηβεία, και χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και ικανοποίηση από την κοινωνική υποστήριξη κατά την ενήλικη ζωή από ό, τι οι γυναίκες που προέρχονταν από μη χωρισμένους γονείς. Ωστόσο, αυτές οι διαφορές δεν φαίνεται να υπάρχουν στους άνδρες. Ο αντίκτυπος του γονικού διαζυγίου στην ποιότητα του μελλοντικού στενού δεσμού και στην ανάπτυξη των ψυχοκοινωνικών δεξιοτήτων για τις γυναίκες, εν μέρει σχετίζεται με τη σχέση μητέρας-κόρης, την αυτοεκτίμηση, και την ικανοποίηση από την κοινωνική υποστήριξη.

Φαίνεται επίσης, ότι ο πρόσφατος χωρισμός/διαζύγιο συνδέεται και με αυξημένο κίνδυνο τροχαίου ατυχήματος. Έχει παρατηρηθεί ότι τα τελευταία χρόνια, τα τροχαία ατυχήματα αυξάνονται σταδιακά, ιδιαίτερα εκείνα που προκαλούνται από την καθημερινή, συναισθηματική αναστάτωση των οδηγών, τα οποία σχετίζονται κυρίως με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ως μέσο ψυχολογικής αποφόρτισης.

boro.gr

Ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά του χωρισμού για έναν άντρα;

Κάθε χωρισμός έχει τα θετικά και τα αρνητικά του, όμως κατά μέσο όρο –και πάντα σύμφωνα με έρευνες- φαίνεται πως το καλό για τους χωρισμένους άντρες είναι ότι κερδίζουν περισσότερα χρήματα από τις διαζευγμένες γυναίκες, αλλά ταυτόχρονα γκρινιάζουν πολύ περισσότερο μετά το χωρισμό!

Αυτό υποστηρίζει έρευνα του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Οικογενειακών Σπουδών, που μελέτησε την οικονομική κατάσταση 14.000 διαζευγμένων ανδρών και γυναικών το διάστημα 2001-2006 και το αναφέρει το faysbook.gr.

Σύμφωνα με τη μελέτη το εισόδημα των χωρισμένων ανδρών αυξήθηκε κατά μέσο όρο κατά 24% σε διάστημα πέντε ετών από το διαζύγιο ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τις χωρισμένες γυναίκες είναι μόλις 1,8%. Την ίδια στιγμή το 10 % των ανδρών έκανε παράπονα για την οικονομική του κατάσταση μετά το διαζύγιο και μόνο το 4% των διαζευγμένων γυναικών.

"Συνήθως οι άνδρες έχουν την τάση μετά από ένα διαζύγιο να γκρινιάζουν γενικώς και όχι μόνο για τα οικονομικά", δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, Μάθιου Γκρέι και συμπλήρωσε: "αν σκεφτεί βέβαια κανείς ότι στο 88% των διαζυγίων η μητέρα είναι αυτή που αναλαμβάνει την κηδεμονία των παιδιών, είναι λογικό οι χωρισμένοι πατεράδες να νιώθουν άσχημα και να παραπονιούνται".