Στα 321,448 δις ευρώ διαμορφώθηκε το χρέος κεντρικής διοίκησης στις 31 Δεκεμβρίου 2013, ενώ όπως δείχνουν τα στοιχεία, ο χρόνος αποπληρωμής των ελληνικών ομολόγων εκτείνεται μέχρι το 2057!

Το ελληνικό χρέος στις 30 Σεπτεμβρίου του 2013 βρισκόταν στα 321,868 δις ευρώ, ενώ η μέση διάρκεια λήξης νέου δανεισμού είναι τα 11 χρόνια.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΔΔΗΧ, τα ταμειακά διαθέσιμα την τελευταία μέρα του 2013 ήταν στα 4 δις ευρώ έναντι 7,5 δις ευρώ τρεις μήνες νωρίτερα.

Ενδιαφέρον όμως αποκτούν τα στοιχεία που «δικαιολογούν» - εκτός των άλλων - την ανάγκη μιας απομείωσης του χρέους, αλλά και το σενάριο που διέρρευσε ότι θα γίνει νέα επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής στα 50 χρόνια και μείωση των επιτοκίων δανεισμού.

Το χρέος της Ελλάδας κατανέμεται ως εξής:
*Ο μηχανισμός στήριξης διαθέτει το 34,4% του ελληνικού χρέους
*Το ΔΝΤ το 9,1%
*Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων το 0,4% και
*Έντοκα γραμμάτια 56,1%
Από τα συνολικά 321,477 δις ευρώ:
*τα 39,89 δις έχουν διάρκεια έως ένα έτος και αντιστοιχούν στο 12,4% του χρέους.
*τα 34,94 δις ευρώ είναι μεσοπρόθεσμο χρέος (1-5 έτη) και αντιστοιχούν στο 10,9%
*τα 246,64 δις ευρώ είναι μακροπρόθεσμο χρέος (άνω των 5 ετών) και αντιστοιχούν στο 76,7%.

Πηγή: parapolitika.gr

Ακόμα και με το νέο πακέτο διάσωσης - που προβλέπει επιμήκυνση των δανείων και μείωση των επιτοκίων - οι αριθμοί «δεν βγαίνουν», λέει το editorial του Bloomberg. Η Ευρώπη πρέπει να μάθει από τα λάθη της.

Η Ελλάδα και οι πιστωτές της παλεύουν για μια ακόμα φορά με τα χρέη της χώρας. Και πιθανότατα αυτή δεν θα είναι η τελευταία φορά. Όσο συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο λάθος, η επόμενη συμφωνία έχει τις ίδιες πιθανότητες να πετύχει όσο και οι προηγούμενες.

Το 2010, η Ελλάδα έλαβε ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα διάσωσης όλων των εποχών. Πήρε νέα δάνεια με αντάλλαγμα τη δημοσιονομική λιτότητα, όμως τα χρέη της δεν μειώθηκαν: οι πιστωτές γλίτωσαν το όποιο «κούρεμα». Οι ειδικοί ισχυρίστηκαν ότι το πρόγραμμα ρίχνει πολύ μεγάλο βάρος στους Έλληνες φορολογούμενους, πως αυτό δεν είναι βιώσιμο ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά, και πως οι πιστωτές θα πρέπει να αναγκαστούν να υποστούν απώλειες. Είχαν δίκιο τότε και συνεχίζουν να έχουν δίκιο.

Υπήρξε κάποιο περιορισμένο bail-in των πιστωτών έκτοτε, μια παράταση των λήξεων και μια μείωση στα επιτόκια του δανείου, όμως το βασικό σχέδιο δεν έχει αλλάξει. Ως αποτέλεσμα αυτού, το χρέος της Ελλάδας συνεχίζει να αυξάνεται. Πλέον βρίσκεται περίπου στο 180% του ΑΕΠ, ποσοστό που πολύ απλά δεν είναι βιώσιμο.

Ο νέος διακανονισμός που βρίσκεται υπό συζήτηση, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ του Bloomberg, προβλέπει την επιπλέον παράταση των λήξεων των δανείων προς την Ελλάδα στα 50 χρόνια από τα 30 που ισχύει σήμερα, καθώς και την μείωση των επιτοκίων κατά μισή ποσοστιαία μονάδα. Ένα επιπλέον δάνειο διάσωσης ύψους 15 δισ. ευρώ, επίσης φαίνεται πιθανό. Όλα αυτά μπορεί να αφήσουν να συνεχιστεί το σόου και να δώσουν τη δυνατότητα στην τρόικα των δανειστών της Ελλάδας –δηλαδή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ- να πουν πως η χώρα μπορεί να επιτύχει τον στόχο για μείωση του χρέους στο 124% του ΑΕΠ μέχρι το 2020. Βεβαίως, μετά από κάθε προηγούμενη διαπραγμάτευση, έλεγαν πως η Ελλάδα βρίσκεται στον σωστό δρόμο.

Όμως, οι αριθμοί διαρκώς «δεν βγαίνουν» διότι η πολιτική και η οικονομία δεν θέλουν να «συνεργαστούν». Οι Έλληνες κατέληξαν να μισούν την τρόικα (και ιδιαίτερα τη Γερμανία, οι απόψεις της οποίας έχουν μεγάλη βαρύτητα), κατηγορώντας τα μέλη της όσο και τους πολιτικούς ηγέτες της χώρας για την παρατεταμένη ύφεση που έχει αφήσει χωρίς εργασία το 60% των νέων Ελλήνων.

Η ανάπτυξη προβλέπεται ότι θα γυρίσει σε θετικό πεδίο φέτος, για πρώτη φορά από το 2007, όμως με την τρέχουσα προσέγγιση η λιτότητα και η δυστυχία που την συνοδεύει, θα πρέπει να συνεχιστούν για χρόνια. Ο μνημονιακός συνασπισμός που κυβερνά την Ελλάδα είναι εύθραυστος. Χωρίς μείωση του χρέους, το νέο πρόγραμμα έχει τις ίδιες πιθανότητες να πετύχει όσο και τα προηγούμενα.

Η τρόικα, βεβαίως, έχει λόγους να αμφισβητεί την προσήλωση της ελληνικής κυβέρνησης στις μεταρρυθμίσεις. Πολλές από τις αλλαγές που απαιτεί η τρόικα –όπως η κατάργηση νόμων που προστατεύουν επαγγέλματα, στρεβλώνουν τις τιμές και καθιστούν δύσκολη την απόλυση μη παραγωγικών δημοσίων υπαλλήλων- θα έκαναν καλό στη χώρα. Ωστόσο, η λαϊκή εμπιστοσύνη που απαιτείται για να εφαρμοστούν τέτοιες σαρωτικές μεταρρυθμίσεις εξαντλήθηκε προ πολλού. Μια ξεκάθαρη ελάφρυνση του χρέους, ακόμα και τώρα, θα μπορούσε να αλλάξει το κλίμα.

Οι επενδυτές, για την ώρα, δεν ανησυχούν ότι η Ελλάδα μπορεί σύντομα να βγει από την ευρωζώνη και έτσι η πίεση για μια νέα προσέγγιση δεν είναι έντονη. Κατά κάποιο τρόπο, αυτό δεν είναι καλό. Η Ελλάδα εξακολουθεί να χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους –και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δείξει ότι είναι ικανή να μάθει από τα λάθη της.

Πηγή: topontiki.gr

Την άποψη ότι ο ίδιος ουδέποτε ζήτησε τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας επανέλαβε ο κ. Γ. Παπανδρέου το βράδυ της Δευτέρας, σε ομιλία του στο London School of Economics. Ο πρώην πρωθυπουργός επισήμανε πως «η Αγκελα Μέρκελ ήταν κάθετη ότι το Ταμείο έπρεπε να συμμετέχει» και πρόσθεσε πως, κατά τη δική του άποψη, η καγκελάριος της Γερμανίας είχε καταλήξει σε αυτήν την απόφαση για δύο λόγους: Πρώτον, διότι δεν εμπιστευόταν την Κομισιόν και δεύτερον, επειδή πίστευε ότι το ΔΝΤ θα εθεωρείτο πιο ανεξάρτητη γνώμη. Σχολιάζοντας για ποιο λόγο η Ελλάδα προσέφυγε στη λύση της τρόικας, ο κ. Παπανδρέου τόνισε: «Δεν είχα πού να απευθυνθώ» και επισήμανε πως όταν ξέσπασε η κρίση, δεν υπήρχε έτοιμος μηχανισμός.

Στην εκδήλωση, η οποία διοργανώθηκε από τον νομπελίστα οικονομολόγο Αμάρτια Σεν στη μνήμη της συζύγου του Εβα Κολόρνι, ο πρώην πρωθυπουργός απηύθυνε ομιλία με τίτλο «Ενα ευρωπαϊκό όνειρο αναβάλλεται: πώς να αποκατασταθεί η υπόσχεση και η δυναμική της Ευρώπης». Ως προς το δημοψήφισμα που προανήγγειλε τον Οκτώβριο του 2011, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι η κ. Μέρκελ ιδιωτικά δεν φάνηκε να έχει ιδιαίτερες αντιρρήσεις «αλλά δεν το δήλωσε δημοσίως», ενώ ο κ. Σαρκοζί του ανέφερε πως «θα χάσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών».

Ο κ. Παπανδρέου υπερασπίστηκε την επιλογή του δημοψηφίσματος και υπογράμμισε ότι αν τελικώς πραγματοποιούνταν το 2011, σήμερα θα υπήρχε «λιγότερος εξτρεμισμός και λαϊκισμός στην Ελλάδα». Ως προς το λεγόμενο «κούρεμα» του χρέους και τη στάση του έναντι ενός τέτοιου ενδεχομένου, ο κ. Παπανδρέου απάντησε πως τότε δεν υπήρχε ευνοϊκή στάση για κάτι τέτοιο από καμία ευρωπαϊκή χώρα.

Πηγή: kathimerini.gr

Η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρώτο πρόγραμμα «διάσωσης» είχε επιβληθεί από την γερμανίδα καγκελάριο, επανέλαβε ο πρώην πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου, επειδή εκείνη «δεν εμπιστευόταν την Κομισιόν».

Οι αναφορές έγιναν σε ομιλία του πρώην πρωθυπουργού σε συνέδριο στο London School of Economics, σύμφωνα με Τα Νέα.

«Όταν οι αγορές έλεγαν ότι θα πτωχεύσουμε δεν είχα πού να πάω» είπε χαρακτηριστικά ο πρώην πρωθυπουργός.

Σε ερώτηση γιατί δεν έκανε δημοψήφισμα το 2010 αλλά το επιδίωξε το 2011, ο Γ.Παπανδρέου απάντησε ότι δεν υπήρχε σχετική νομοθεσία ενώ η χώρα βρισκόταν σε ανάσα δύο ημερών από τη χρεοκοπία.

Ο πρώην πρωθυπουργός πρότεινε επίσης την άμεση εκλογή του προέδρου της ΕΕ από τους ψηφοφόρους ενώ προέβλεψε πως μέχρι το 2050 καμία ευρωπαική χώρα της ΕΕ δεν θα βρίσκεται στους G20.

Πηγή: left.gr

Το ρόλο που έπαιξαν οι ξένες τράπεζες στην υπόθεση ελληνική κρίση, αποκαλύπτουν εμπιστευτικά έγγραφα του ΔΝΤ τα οποία έφερε στη δημοσιότητα η ισπανική εφημερίδα  El Pais.

Από αυτά προκύπτει ότι η αθέτηση της υπόσχεσης για διακράτηση των ελληνικών ομολόγων από γερμανικές, γαλλικές και ολλανδικές τράπεζες στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα. Πρόκειται για τα πρακτικά της συνεδρίασης με ημεομηνία 9 Μαϊου 2010, όταν και εγκρίθηκε το πρώτο Μνημόνιο. Την ημέρα εκείνη  οι εκπρόσωποι της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας διαμήνυσαν στο συμβούλιο τη δέσμευση των εμπορικών τραπεζών να στηρίξουν την Ελλάδα και να διακρατήσουν σε μεγάλο βαθμό τα ομόλογα που είχαν στο χαρτοφυλάκιό τους.

Κάτι που όμως στην πράξη δεν έγινε ποτέ. Με το που εγκρίθηκε η βοήθεια και άρχισε η εκταμίευση των δανείων προς την Ελλάδα, οι τράπεζες άρχισαν να πουλάνε τα ελληνικά ομόλογα.

Μέχρι το τέλος του 2011, οπότε ανακοινώθηκε το PSI, είχαν ξεφορτωθεί περίπου το μισό ελληνικό χαρτοφυλάκιό τους.

Με τον τρόπο αυτό οι ευρωπαϊκές τράπεζες απέφυγαν ζημίες αρκετών δισ ευρώ. Ζημίες οι οποίες θα προέκυπταν σε περίπτωση που το κούρεμα στο ιδιωτικό χρέος είχε επιβληθεί άμεσα ή αν είχαν διακρατήσει τα ελληνικά ομόλογα.

Από την άλλη η πώληση των ελληνικών ομολόγων είχε ως αποτέλεσμα την εκτίναξη των σπρεντ και την εμβάθυνση της ελληνικής κρίσης, καθώς κλονίστηκε η εμπιστοσύνη στο ελληνικό πρόγραμμα.

Πηγή: koutipandoras.gr