Κατάργηση της παρακράτησης για 2 εκατ. συνταξιούχους του Δημοσίου και των ειδικών μισθολογίων (δικαστές, γιατρούς του ΕΣΥ, καθηγητές πανεπιστημίων, ένστολους όλων των Σωμάτων) αποφάσισε η Ολομέλεια του δικαστηρίου

Παρελθόν είναι πλέον η εισφορά αλληλεγγύης για 2 εκατομμύρια και πλέον συνταξιούχους του δημόσιου τομέα και για όλους τους συνταξιούχους των ειδικών μισθολογίων, όπως είναι οι δικαστές, οι γιατροί του ΕΣΥ, οι καθηγητές πανεπιστημίων, οι ένστολοι όλων των Σωμάτων (Ατρατού, Αεροπορίας, Ναυτικού, Πυροσβεστικής, Αστυνομίας, Λιμενικού κ.λπ.).

Η απόφαση της Ολομέλειας του Ανώτατου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου έκρινε οριστικά και αμετάκλητα με ισχυρότατη πλειοψηφία (25 υπέρ έναντι 9 κατά) ότι η εισφορά αλληλεγγύης είναι αντισυνταγματική, καθώς προσκρούει σε μια πλειάδα διατάξεων του Συντάγματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αποτελεί «δημοσιονομική βόμβα ανυπολόγιστης ισχύος», αφού σηματοδοτεί την άμεση κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και την αυτόματη αύξηση των συντάξεων. Οπως επίσης επιβάλλει την αναδρομική επιστροφή της εισφοράς αλληλεγγύης με τόκο υπερημερίας σε όσους έχουν προσφύγει στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Ακόμη, η επίμαχη απόφαση που δημοσιεύτηκε είναι πιλοτική (νόμος 4055/2012 περί πρότυπης δίκης) και εξασφαλίζει αυτόματα τη δικαίωση των 1.000 και πλέον συνταξιούχων οι υποθέσεις των οποίων εκκρεμούν στη Δικαιοσύνη. Από την εφαρμογή της επίμαχης απόφασης δημιουργούνται τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, καθώς άμεσα σταματούν να εισρέουν στον κρατικό κορβανά τα ποσά της εισφοράς αλληλεγγύης των 2 και πλέον εκατομμυρίων συνταξιούχων του Δημοσίου και των ειδικών μισθολογίων.

Το Ελεγκτικό Συνέδριο το απασχόλησε το νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε υπό το φως των μνημονίων, όπως είναι οι νόμοι: α) 3865/2010 για τις μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα του Δημοσίου, β) 3986/2011 για τα επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 και γ) 4002/2011 με τον οποίο τροποποιήθηκε η συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου κ.λπ. Ομως, όπως έχει διατυπωθεί το σκεπτικό (περιεχόμενο) της απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου, διαχρονικά περιλαμβάνει και το έως σήμερα ισχύον νομοθετικό πλαίσιο εφαρμογής της εισφοράς αλληλεγγύης επί υπουργίας του Γιώργου Κατρούγκαλου, ενώ παράλληλα προλαμβάνει και δεσμεύει ακόμη και την περίπτωση εκείνη που η κυβέρνηση θα επιχειρήσει είτε να διατηρήσει την επίμαχη εισφορά με άλλη ονομασία (μεταβάπτιση), είτε θα νομοθετήσει ανάλογα μέτρα.

Οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποφάνθηκαν ότι οι διατάξεις των νόμων 3863/2010, 3865/2010, 3986/2011 και 4002/2011, με τους οποίους επιβλήθηκε η εισφορά αλληλεγγύης στις συντάξεις, είναι «αντίθετες προς τις ρυθμίσεις των άρθρων 4 παρ.1 και 5, 22 παρ. 5 και 25 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος». Δηλαδή, είναι αντίθετη στις συνταγματικές αρχές: 1) της ισότητας ενώπιον του νόμου και της ισότητας στα δημόσια βάρη, 2) της αναλογικότητας, 3) της μέριμνας του κράτους για κοινωνική ασφάλιση και 4) της ασφάλειας δικαίου. H απόφαση της ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου που συνήλθε υπό την προεδρία του κ. Νικολάου Αγγελάρα δεν θα έχει αναδρομική ισχύ για όσους δεν προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, αλλά οι συνέπειές της ισχύουν (κατάργηση εισφοράς αλληλεγγύης) από την ημέρα δημοσίευσής της, που ήταν η περασμένη Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017.

Εξάλλου, υπογραμμίζεται και ότι εφόσον η εισφορά αλληλεγγύης «δεν αποτελεί έκτακτο δημοσιονομικό μέτρο προς ελάφρυνση του προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης, αλλά διαρθρωτικού χαρακτήρα παρέμβαση, υπό μορφή πάγιου μηχανισμού χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης».Κατά συνέπεια, έπρεπε να υπάρχει, σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές, «ώριμη, πλήρως και επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη», από την οποία να προκύπτει «το αναγκαίο και πρόσφορο τόσο της επιβολής της εισφοράς στην κατηγορία των συνταξιούχων όσο και του ύψους της για τη βιωσιμότητα του συστήματος».
Ωστόσο, η ανυπαρξία της επίμαχης μελέτης «συνιστά παραβίαση της απορρέουσας από το άρθρο 22 παρ. 5 του Συντάγματος σχετικής υποχρέωσης του νομοθέτη, για τη διασφάλιση της αναλογιστικής και οικονομικής βιωσιμότητας του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος αλλά και της συνταγματικής αρχής της ασφάλειας δικαίου». Σε άλλο σημείο οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου σημειώνουν ότι η επίμαχη εισφορά «αντίκειται στην αρχή της ισότητας ενώπιον του νόμου και της ισότητας στα δημόσια βάρη». Και αυτό «διότι οι δημόσιοι λειτουργοί, υπάλληλοι και στρατιωτικοί, όταν συνταξιοδοτούνται, συνιστούν ιδιαίτερη κατηγορία που δεν μετέχει στους κινδύνους του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος υπό την ιδιότητα του ασφαλισμένου και ευθέως ωφελουμένου από την ύπαρξή του, η όποια δε επιβάρυνσή τους με σκοπό τη χρηματική ενίσχυση του συγκεκριμένου τομέα της κρατικής δράσης και την κάλυψη των ελλειμμάτων αυτού του σκέλους του προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης ή για την καταβολή μελλοντικών συντάξεων στο πλαίσιο του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, πρέπει να γίνεται, όπως για κάθε πολίτη, στο πλαίσιο της εθνικής-κοινωνικής αλληλεγγύης και με βάση την αρχή της ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών».

Οπως είναι γνωστό, η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε αρχικά στα εισοδήματα του 2010.Με την πρώτη εφαρμογή της παρακρατήθηκε από τις συντάξεις με συντελεστή 1%-4% σε κλιμακούμενο ποσοστό ανάλογα με το ύψος των συντάξεων και ανά κατηγορία συνταξιούχων, καθώς και ανάλογα με το φορέα όπου εργαζόντουσαν πριν από τη συνταξιοδότηση οι απόμαχοι της εργασίας. Στη συνέχεια, με την πάροδο των ετών, άλλαξε ο τρόπος παρακράτησης.

protothema.gr

Καταρρέει οριστικά ως αντισυνταγματική η Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ), καθώς δημοσιεύθηκε επίσημα η απόφαση-βόμβα της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που λύνει το νομικό ζήτημα σε «πιλοτική δίκη», ανοίγοντας τον δρόμο σε μεγάλες ανατροπές και δημοσιονομικούς «πονοκεφάλους».

Στις 26-5-15, η Ολομέλεια ΕΣ έκρινε αντίθετη στο Σύνταγμα την ΕΑΣ που επιβλήθηκε με σειρά μνημονιακών νόμων στους συνταξιούχους του δημόσιου τομέα και των «ειδικών μισθολογίων», δηλαδή σε δικαστικούς λειτουργούς, ενστόλους (στρατιωτικούς, αστυνομικούς, λιμενικούς, πυροσβέστες), διπλωμάτες, πανεπιστημιακούς, ιατρούς ΕΣΥ κ.λπ.
Με τη δημοσίευση της απόφασης, η πολιτεία οφείλει να σταματήσει την είσπραξή της από τον επόμενο μήνα, κάτι που θα επέφερε έμμεση αύξηση συντάξεων, αν και είχε υποστηριχθεί τότε (περίπου προ 2ετίας) η άποψη ότι ίσως προωθηθεί νομοθετική ρύθμιση για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα που θα προέκυπτε μελλοντικά.

Πάντως, το Δημόσιο γλιτώνει εν μέρει το δημοσιονομικό «σοκ» των αναδρομικών που θα κατέβαλλε σε βάθος 5ετίας, καθώς οι τυχεροί που θα τα εισπράξουν είναι -όπως είχαμε γράψει- μόνο όσοι είχαν την πρόνοια να προσφύγουν στα δικαστήρια, περιμένοντας την «πιλοτική» απόφαση, που ανάβει «πράσινο φως» σε συνταξιούχους τουλάχιστον 1.000 εκκρεμών δικών.
Μεγάλη πλειοψηφία
Η Ολομέλεια ΕΣ υπό την προεδρία του Νικ. Αγγελάρα είχε δεχθεί με μεγάλη πλειοψηφία (25-9 ψήφοι) την αντισυνταγματικότητα των νόμων που έφεραν την ΕΑΣ και πρόβλεψαν την αύξησή της αργότερα (ν. 3863/10, 3865/10, 3896/11, 4002/11), ενώ σε νεότερη διάσκεψη δέχθηκε λίγο αργότερα, με οριακή πλειοψηφία (15-12 ψήφοι), ότι η αντισυνταγματικότητα για όσους δεν προσέφυγαν δικαστικά θα ίσχυε από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης του ΕΣ (δηλαδή από τώρα) και δεν θα είχε αναδρομική εφαρμογή.

Κι αυτό για εξαιρετικά σοβαρούς δημοσιονομικούς λόγους, καθώς τυχόν αναδρομικότητα θα τίναζε τα ασφαλιστικά ταμεία στον αέρα, γιατί θα σήμαινε επιστροφή τουλάχιστον 1-2 δισ. ευρώ, αφού η παρακράτηση «έτρεχε» από το 2010-11.
Ομοια τακτική ακολούθησαν ανώτατα δικαστήρια και σε άλλες περιπτώσεις αναδρομικών (αντισυνταγματικές περικοπές μισθών - συντάξεων, «φουσκωμένες» αντικειμενικές αξίες ακινήτων που διογκώνουν τον ΕΝΦΙΑ κ.λπ.), αφού «το ταμείον είναι μείον» και το κράτος αδυνατεί να επιστρέψει ακόμα και τα αναδρομικά που επιδικάστηκαν προ 3-4 ετών, αλλά οι αποφάσεις διατηρούν πλέον «διακοσμητικό» χαρακτήρα...
Στην πιλοτική απόφαση, άνω των 150 σελίδων, που αφορά τη συνέχιση της παρακράτησης μέχρι τις μέρες μας με νεότερες πράξεις, το ΕΣ δέχεται ότι οι νόμοι που επέβαλαν την ΕΑΣ και την αύξησαν θίγουν συνταγματικές αρχές που αφορούν την ισότητα στα δημόσια βάρη, την αναλογικότητα, την προστατευόμενη εμπιστοσύνη προς το κράτος, την κοινωνική ασφάλιση κ.λπ.

Η απόφαση τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι η ΕΑΣ ως αμιγές μέτρο διαταμειακής - διαγενεακής αλληλεγγύης, ανεξάρτητο της νομοθετικής στόχευσης για εν ευρεία εννοία ανταποδοτικότητα, αντιβαίνει στις συνταγματικές αρχές της ισότητας στα δημόσια βάρη και της αναλογικότητας, καθώς δεν αιτιολογείται επαρκώς η επιβολή καθ’ εαυτήν του επίμαχου βάρους αποκλειστικά στους συνταξιούχους της παρούσας γενεάς τόσο του Δημοσίου όσο και των λοιπών ΦΚΑ (Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης) ως ενιαίας κατηγορίας, εν όψει του ότι το μέτρο υπερβαίνει τα όρια του συνταξιοδοτικού σχήματος και των κατ’ ιδίαν ασφαλιστικών κοινοτήτων, στις οποίες ανήκουν οι βαρυνόμενοι.

Επίσης δεν αιτιολογείται επαρκώς ούτε η εσωτερική διαρρύθμιση της οικείας εισφοράς, σχετικά με τον καθορισμό του ύψους και των συντελεστών της ΕΑΣ, καθιστώντας έτσι μη εφικτό και τον σχετικό δικαστικό έλεγχο.
Κατά το ΕΣ, οι δυσμενείς ασφαλιστικοί δείκτες (που παρουσιάζονται στις αιτιολογικές εκθέσεις των νόμων) και η διατάραξη της ασφαλιστικής ισορροπίας και μάλιστα της αναλογίας ανάμεσα σε ενεργούς ασφαλισμένους-συνταξιού­χους αποτελούν λόγους που μπορούν να δικαιολογήσουν μόνο κατ’ αρχήν την αναγκαιότητα λήψης μέτρων (περικοπή συνταξιοδοτικών δαπανών, αύξηση εσόδων του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος).
Δεν μπορούν, όμως, να δικαιολογήσουν την επίρριψη του σχετικού γενικευμένου κοινωνικοασφαλιστικού βάρους στην κατηγορία των συνταξιούχων, που εμφανίζουν και εγγενή δυσχέρεια αναπλήρωσης του εισοδήματός τους σε σχέση με τους ενεργούς.
Πάγια χρηματοδότηση
Επίσης, το ΕΣ παρατηρεί ότι η ΕΑΣ δεν αποτελεί έκτακτο δημοσιονομικό μέτρο προς ελάφρυνση του προϋπολογισμού, αλλά παρέμβαση διαρθρωτικού χαρακτήρα υπό τη μορφή πάγιου μηχανισμού χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης, στο πλαίσιο της κοινωνικοασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων των ν. 3863 και 3865/10.

Ωστόσο, η έλλειψη ώριμης, πλήρους και επιστημονικά τεκμηριωμένης μελέτης, από την οποία να προκύπτει το αναγκαίο και πρόσφορο τόσο της επιβολής της ΕΑΣ όσο και του ύψους της για τη βιωσιμότητα του συστήματος, παραβιάζει τη συνταγματική υποχρέωση για διασφάλιση της αναλογιστικής και οικονομικής βιωσιμότητας του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, αλλά και τη συνταγματική αρχή της ασφάλειας δικαίου.
Το ΕΣ τονίζει ακόμα ότι παραβιάζει την αρχή της ισότητας στα δημόσια βάρη η ομοιόμορφη μεταχείριση αφενός των συνταξιούχων του Δημοσίου, πρώην δημοσίων λειτουργών, υπαλλήλων, στρατιωτικών και όσων λαμβάνουν σύνταξη με αυτό το σύστημα συνταξιοδότησης και αφετέρου των κοινών ασφαλισμένων των ΦΚΑ, αλλά και η θεσμοθέτηση υποχρέωσης για την πρώτη κατηγορία να συμβάλει με το επίμαχο διαταμειακό βάρος στη βιωσιμότητα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

Κι αυτό γιατί οι δημόσιοι λειτουργοί, υ­πάλληλοι, στρατιωτικοί κλπ., όταν συνταξιοδοτούνται συνιστούν ιδιαίτερη κατηγορία, που δεν μετέχει στους κινδύνους του κοινωνικοασφαλιστικού συ­στήματος υπό την ιδιότητα του ασφαλισμένου και ευθέως ωφελουμένου από την ύπαρξή του, η όποια δε επιβάρυνσή τους με σκοπό τη χρηματική ενίσχυση του συγκεκριμένου τομέα της κρατικής δράσης και την κάλυψη των ελλειμμάτων του ή για την καταβολή μελλοντικών συντάξεων, πρέπει να γίνεται στο πλαίσιο εθνι­κής-κοι­νωνικής αλληλεγγύης και με βάση την ισότητα ενώπιον των δη­μοσίων βαρών.
Πηγή: Εθνος

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική την απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης που επέτρεπε τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, σε τρεις περιοχές (και σε οκτώ υποπεριοχές) της χώρας.

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ, με την υπ’ αριθμ. 100/2017 απόφασή της, έκανε δεκτή την αίτηση επαγγελματικών Ενώσεων, κλπ, που ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, η από 7.7.2014 υπουργική απόφαση, που επέτρεπε δοκιμαστικά τη λειτουργία των εμπορικών κλπ καταστημάτων σε τρεις περιοχές (και σε οκτώ υποπεριοχές) της χώρας.

Υπενθυμίζεται ότι τον Σεπτέμβριο του 2014, η Ολομέλεια του ΣτΕ, με πρόεδρο τον Σωτήρη Ρίζο (στο μεσοδιάστημα συνταξιοδοτήθηκε) και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας, Μαρία Καρακανώφ (στο μεταξύ προήχθη σε αντιπρόεδρο του ΣτΕ), με απόφαση του Τμήματος Αναστολών είχε «παγώσει» προσωρινά την επίμαχη υπουργική απόφαση, μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση της Ολομέλειας, η οποία εκδόθηκε τώρα.

Εξάλλου, να σημειωθεί ότι το 1909 με νόμο καθιερώθηκε, για πρώτη φορά, η Κυριακή ως ημέρα αργίας των καταστημάτων, εκτός από ορισμένες κατηγορίες (καταστημάτων), όπως είναι κέντρα διασκεδάσεως, εστιατόρια, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία, καφενεία, τουριστικών ειδών κλπ.

Αναλυτικότερα, με τους νόμους 4177/2013, 4208/2013 και 4254/2014, προβλέφθηκε ότι με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης, θα ορίζονται τρεις τουριστικές περιοχές της χώρας, που θα επιτρέπεται πιλοτικά για ένα χρόνο η προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, χωρίς να απαιτείται για αυτό η έκδοση απόφασης του αντιπεριφερειάρχη.
Κατόπιν αυτών, εκδόθηκε η από 7.7.2014 απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης, με την οποία επιτράπηκε πιλοτικά για ένα χρόνο η προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, στις νομαρχίες:

1) Αττικής: α) Ιστορικό κέντρο Αθηνών και β) Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου,

2) Κεντρική Μακεδονία: α) Ιστορικό κέντρο Θεσσαλονίκης και β) Χαλκιδική και 3) Νότιο Αιγαίο: Οι δήμοι: α) Ρόδου, β) Κω, γ) Σύρου Ερμούπολης, δ) Μυκόνου και ε) Θήρας.

Στη συνέχεια προσέφυγαν στο ΣτΕ η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών- Βιοτεχνών- Εμπόρων Ελλάδος, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης και 20 καταστηματάρχες και έμποροι και ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η επίμαχη υπουργική απόφαση.

Παράλληλα, παρέμβαση υπέρ της εφαρμογής της υπουργικής απόφασης, έκαναν στο ΣτΕ οι: 1) Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) 2) Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων 3) Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδος και 4) Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Μετά απ’ όλα αυτά, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση στον υπουργό Ανάπτυξης να εκδίδει απόφαση για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές σε τρεις τουριστικές περιοχές, «χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό» είναι αντίθετη στο άρθρο 43 του Συντάγματος, που επιτάσσει για παρόμοια θέματα να εκδίδονται Προεδρικά Διατάγματα και όχι υπουργικές αποφάσεις.
Και αυτό, σημειώνεται στην δικαστική απόφαση, ανεξαρτήτως των λόγων οι οποίοι αναφέρονται στο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας των χριστιανών.

Στη συνέχεια κρίθηκε μη νόμιμη και ακυρώθηκε η επίμαχη υπουργική απόφαση.

Παράλληλα, στη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ καταγράφονται τα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων και των πολιτών, σε σχέση με την αργία της Κυριακής.
Συγκεκριμένα αναφέρεται:

«Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους (ελεύθερους επαγγελματίες, κλπ) το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και του από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας.

Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος).

Συναφώς, προσφέρει και την δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του, θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21).
Περαιτέρω το ως άνω δικαίωμα προσλαμβάνει πρακτική αξία για τους εργαζόμενους όταν αυτοί δύνανται μόνοι ή από κοινού με την οικογένειά τους να μετέχουν στην συλλογική ανάπαυλα μιας κοινής αργίας ανά εβδομάδα, ως τέτοια ημέρα έχει επιλεγεί κατά μακρά παράδοση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα λοιπά κράτη της Ευρώπης, η σχετιζόμενη με την Χριστιανική θρησκεία».

Οι πρώτες αντιδράσεις
«Η απόφαση του ΣτΕ μίλησε στην ψυχή την αγοράς και δικαίωσε τις θέσεις της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας για τη μικρομεσαία εμπορική επιχείρηση». Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης για την απόφαση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματική η υπουργική απόφαση (7.7.2014), που επέτρεπε δοκιμαστικά τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, σε τρεις περιοχές της χώρας.
Πηγές του υπουργείου Οικονομίας, σχολίασαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι θα εξεταστεί αναλυτικά το σκεπτικό της απόφασης, αλλά υπογράμμισαν πως η θέση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου στην απαίτηση του ΔΝΤ για πλήρη απελευθέρωση της Κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων είναι αρνητική. «Το υπουργείο πάντως - όπως σχολίασαν στο ΑΠΕ οι ίδιες πηγές - προτίθεται να αναλάβει πρωτοβουλία για την τροποποίηση της νομοθεσίας προκειμένου να θεσπιστούν γενικά κριτήρια, βάσει των οποίων θα προσδιορίζονται οι τουριστικές περιοχές. Γι' αυτές, οι αντιπεριφερειάρχες θα αποφασίζουν σε συνεννόηση με τους εμπορικούς φορείς την επέκταση της λειτουργίας των καταστημάτων και επιπλέον Κυριακές από αυτές που ισχύουν στην υπάρχουσα νομοθεσία (οκτώ ετησίως)».

Υπενθυμίζεται δε, ότι πρόσφατα, η γενική γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή του υπουργείου Οικονομίας, διευκρίνισε σχετικά με την προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, ότι τα εμπορικά καταστήματα μπορούν να λειτουργούν οκτώ Κυριακές. Όμως, όπως συνεχίζει, «με την ψήφιση του άρθρου 114 του νόμου 4446/2016 ... τις υπόλοιπες Κυριακές του έτους, η προαιρετική λειτουργία επιτρέπεται μετά από απόφαση αντιπεριφερειάρχη, μόνο για τα καταστήματα που πληρούν τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 16 του νόμου 4177/2013 και συγκεκριμένα:

α) τα εμπορικά καταστήματα με συνολική επιφάνεια εμβαδού, όπως αυτό αναγράφεται στο λογαριασμό παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, μέχρι διακόσια πενήντα (250) τετραγωνικά μέτραβ) τα εμπορικά καταστήματα που δεν ανήκουν υπό οποιαδήποτε νομική σχέση σε αλυσίδα καταστημάτων, εξαιρουμένων των περιπτώσεων συμβάσεων δικαιόχρησης (franchise)γ) τα εμπορικά καταστήματα που δεν λειτουργούν με συμφωνίες συνεργασίας τύπου «κατάστημα εντός καταστήματος» ("shops-in-a-shop") και να μην βρίσκονται σε εκπτωτικά καταστήματα ("outlet"), εμπορικά κέντρα ή εκπτωτικά χωριά.
Σημειώνεται ότι οι αντιπεριφερειάρχες έχουν αυτή τη διακριτική ευχέρεια από το 2013».

imerisia.gr

Αντισυνταγματικός κρίθηκε από το ΣτΕ ο νόμος Παππά με ψήφους 14-11.

Νωρίτερα, πληροφορίες αναφέρουν ότι γίνεται σκληρή μάχη με επιχειρήματα ανάμεσα στους ανώτατους δικαστές, που έχουν μπει στο θέμα της συνταγματικότητας του νόμου Παππά.

Στη διάσκεψη, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει διαμορφωθεί ήδη πλειοψηφία υπέρ της αντισυνταγματικότητας του νόμου Παππά, που σχετίζεται με τις αρμοδιότητες του ΕΣΡ, με την πλειοψηφία να τάσσεται με την άποψη ότι μόνο το Συμβούλιο είχε αρμοδιότητα να αδειοδοτήσει τα κανάλια.

Υπάρχουν δύο τάσεις, σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ. Ομάδα δικαστικών αναφέρουν ότι μετά από την αντισυνταγματικότητα για τις αρμοδιότητες του ΕΣΡ, το δικαστήριο κάνοντας χρήση ευχέρειας του κανονισμού πρέπει να ορίσει προθεσμία για συγκρότηση του ΕΣΡ και εκείνο με τη σειρά του να κρίνει τι από όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα και να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις.

Όμως, υπάρχουν και δικαστές που θεωρούν ότι από τη στιγμή που ο νόμος Παππά κρίνεται αντισυνταγματικός και οι αρμοδιότητες πάνε στο ΕΣΡ, τότε το Συμβούλιο πρέπει από την αρχή να κανονίσει την αδειοδότηση των καναλιών, δηλαδή να ξεκινήσουν όλα από το μηδέν. Σε περίπτωση που ισχύσει αυτό, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τότε οι άδειες που έχουν δοθεί δεν ισχύουν και δεν υπάρχει «μαύρο» για τα κανάλια που δεν πήραν άδεια.

Αν δοθεί προθεσμία και δυνατότητα διορθωτικών κινήσεων, τότε οι άδειες που έχουν δοθεί δεν ακυρώνονται με τη μία, και το ΕΣΡ θα κληθεί να αποφανθεί για θέματα όπως ο αριθμός των αδειών και πολλά άλλα, αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες.

Αν κριθεί αντισυνταγματικός ο νόμος Παππά χωρίς να υπάρξουν ευχέρειες διορθωτικών κινήσεων τότε τίποτα δεν ισχύει απ΄ όσα η διαγωνιστική διαδικασία έχει προκαλέσει και όλα θα πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ, δεν φαίνεται ότι η πλειοψηφία υπέρ της αντισυνταγματικότητας μπορεί να αλλάξει, ενώ οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει μικρή πιθανότητα να μην οδηγηθούν σε ψηφοφορία σήμερα οι ανώτατοι δικαστές και να οριστεί νέα διάσκεψη.

Την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός βρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου με τους στενούς του συνεργάτες, περιμένοντας την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις πολιτικές προεκτάσεις της απόφασης του ΣτΕ να είναι καθοριστικές για το μέλλον της κυβέρνησης.

fimes.gr

Με τρείς αποφάσεις που εξέδωσε το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου ανεστάλησαν ισάριθμες ταμιακές βεβαιώσεις οφειλών γνωστής εταιρείας του νησιού, που αφορούν τέλη και πρόστιμα για μη καταβολή του ΔΗΦΟΔΩ, αφού ορθώς κρίθηκε ότι κακώς είχαν εκδοθεί εξαιτίας της αντισυνταγματικότητας του φόρου.

Στις αποφάσεις τονίζεται ότι η ατομική ειδοποίηση αποτελεί πράξη έναρξης της αναγκαστικής εκτέλεσης, η οποία ακολουθεί τη νομότυπη ταμιακή βεβαίωση του χρέους του οφειλέτη του Δημοσίου και αποσκοπεί στο να γνωστοποιηθεί στον οφειλέτη το χρέος και η αιτία του, ούτως ώστε αυτός να μπορεί να στραφεί με τα ένδικα βοηθήματα που προβλέπει ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας (ανακοπή, αναστολή εκτελέσεως) κατά της πράξης ταμιακής βεβαίωσης, η οποία, σε περίπτωση προσβολής της ατομικής ειδοποίησης, θεωρείται ως συμπροσβαλλόμενη, ή να προβεί σε ρύθμιση του χρέους του. (ΣτΕ 2104/2014, 2999/2013, 1566/2012

Επισημαίνεται παραπέρα ότι η νέα ρύθμιση της παραγράφου 2 του άρθρου 202 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας εισάγει, προκειμένου περί φορολογικών διαφορών, περιορισμούς στην εξουσία του δικαστηρίου της αναστολής, ως προς τον τρόπο, με τον οποίο αυτό μπορεί να χορηγήσει προσωρινή δικαστική προστασία στον αιτούντα. Ειδικότερα, σε περίπτωση αποδοχής του σχετικού αιτήματος, δεν αναστέλλεται η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης καθ’ εαυτή, αλλά απαγορεύεται η λήψη από την Διοίκηση αναγκαστικών μέτρων είσπραξης ή διοικητικών μέτρων για τον εξαναγκασμό ή την διασφάλιση της είσπραξης της οφειλής. Τούτο δε ισχύει όταν ο αιτών επικαλείται ως λόγο αναστολής ανεπανόρθωτη βλάβη από την λήψη των συγκεκριμένων μέτρων.

Στην περίπτωση, επομένως, αυτή είναι δυνατή η αναστολή μόνον ως προς τα συγκεκριμένα μέτρα. Απεναντίας, είναι δυνατή η αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξης καθ’ εαυτή, ήτοι η καθ’ ολοκληρίαν αποδοχή της αίτησης αναστολής, εάν το Δικαστήριο εκτιμά ότι το κύριο ένδικο βοήθημα είναι προδήλως βάσιμο. Περίπτωση, δε, πρόδηλης βασιμότητας του κυρίου ενδίκου βοηθήματος συντρέχει, ιδίως, όταν αυτό βασίζεται σε πάγια νομολογία ή νομολογία της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας και πάντως όχι όταν πιθανολογείται απλώς η ευδοκίμηση του (ΣτΕ ΕΑ 496/2011).
Ως προς την ουσία της υπόθεσης η αιτούσα εδρεύουσα στην Ρόδο έχει ως αντικείμενο εργασιών την παροχή επενδυτικών, εμπορικών, τουριστικών και ξενοδοχειακών υπηρεσιών. Με τις προσβαλλόμενες ατομικές ειδοποιήσεις της ταμιακής υπηρεσίας του Δήμου Ρόδου ενημερώθηκε ότι σε βάρος της βεβαιώθηκαν οφειλές από πρόστιμα και μη καταβολή του αναλογούντος Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου (ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.).
Ζήτησε την αναστολή εκτέλεσης τους, προβάλλοντας ότι η ασκηθείσες προσφυγές είναι προδήλως βάσιμες, μεταξύ άλλων και για τον λόγο ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις ταμιακής βεβαίωσης εξεδόθησαν για μη καταβολή τελών και προστίμων ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ., η επιβολη του οποίου αντίκειται στο άρθρο 4 του Συντάγματος.

Το δικαστήριο επισημαίνει ότι με την 4504/2014 απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίθηκε ότι η επιβολή του προβλεπόμενου υπό του άρθρου 60 του ν 2214/1994 «Αντικειμενικό σύστημα φορολογίας εισοδήματος και άλλες διατάξεις (Α’ 75)» Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου, και μάλιστα πάγια, σε μόνους όσους ασκούν οικονομική δραστηριότητα στην Δωδεκάνησο υπερ των OTA αυτής αντίκειται, στην αρχή της φορολογικής ισότητας και της καθολικότητας του φόρου και καθιστά εκ του λόγου τούτου ανίσχυρη τη σχετική ρύθμιση.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι η έκδοση των πράξεων, με τις οποίες βεβαιώθηκαν ταμιακές οφειλές της αιτούσας προς τον Δήμο Ρόδου, που αφορούν τέλη και πρόστιμα για μη καταβολή του ΔΗΦΟΔΩ, ήταν μη νόμιμη λόγω της αντίθεσης της επιβολής αυτού στην αρχή της φορολογικής ισότητας και της καθολικότητας του φόρου. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι οι προσφυγές της αιτούσας είναι προδήλως βάσιμες και επομένως συντρέχει νόμιμος λόγος χορήγησης της αιτούμενης αναστολής (άρθρο 202 παρ. 2 του Κ. Διοικ. Δικ., όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 του Ν. 3659/2008), ανεξαρτήτως του αν η προκαλούμενη στην αιτούσα βλάβη από την άμεση εκτέλεση των προσβαλλόμενων πράξεων είναι ανεπαπόρθωτη.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Αγγελος Μπόνης.

Πηγή:www.dimokratiki.gr