Μία πρωτοποριακή χειρουργική τεχνική αποκατέστησε σε ικανοποιητικό βαθμό την κίνηση στα χέρια εννέα ασθενών, οι οποίοι ήσαν παράλυτοι από τον λαιμό και κάτω, με αποτέλεσμα σήμερα να μπορούν να τρώνε και να χειρίζονται αντικείμενα μόνοι τους..

Οι εννέα ασθενείς είχαν αναπτύξει τετραπληγία έπειτα από τραυματισμό του νωτιαίου μυελού χαμηλά στον αυχένα.

Οι χειρουργοί από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο Σαίντ Λούις (WUSTL) που τους ανέλαβαν, δημιούργησαν μία «παράκαμψη» στη νεύρωση των χεριών τους, συνδέοντας τα υγιή νεύρα που ξεκινούσαν από το νωτιαίο μυελό πάνω από το σημείο του τραυματισμού, με τα νεύρα των χεριών που είχαν ακινητοποιηθεί εξαιτίας του τραυματισμού.

Αν και οι ασθενείς χρειάσθηκαν στη συνέχεια 6 έως 18 μήνες εντατικής φυσιοθεραπείας για να μάθουν τα νεύρα των χεριών τους να κινούν τους μυς με τη νέα σύνδεση, όλοι τους κατάφεραν να ανακτήσουν κάποιου βαθμού κίνηση στα δάκτυλά τους.

Ο νωτιαίος μυελός είναι μία μακριά δέσμη νευρικών κυττάρων, που αρχίζουν από τον εγκέφαλο και διατρέχουν όλο το κέντρο της σπονδυλικής στήλης, δημιουργώντας στην πορεία «παρακλάδια» (νεύρα) που το καθένα με τη σειρά νευρώνει και κάποιο όργανο ή ιστό του σώματος.

Μοιάζει, δηλαδή, με ένα καλώδιο που αποτελείται από πολλά σύρματα, κάθε ένα από τα οποία προβάλλει από την κατάλληλη θέση προς την κατεύθυνση που πρέπει ώστε να ενωθεί με ένα όργανο ή ιστό.

Όταν κοπεί σε κάποιο σημείο ο νωτιαίος μυελός, παύουν να λειτουργούν όλα τα νεύρα (επομένως, και τα αντίστοιχα όργανα και ιστοί) που «βγαίνουν» από το σημείο αυτό και κάτω, ενώ εκείνα που βρίσκονται από πάνω μένουν υγιή.

Αυτός είναι λ.χ. ο λόγος που εκδηλώνει παραπληγία ένας άνθρωπος ο οποίος τραυματίζει το νωτιαίο μυελό στη μέση, ενώ όταν τραυματίζεται στον αυχένα εκδηλώνει τετραπληγία.

Η εγχείρηση

Στη νέα εγχείρηση, οι λεπτομέρειες της οποίας δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «PlasticandReconstructiveSurgery», η χειρουργική ομάδα του WUSTLκατόρθωσε να δημιουργήσει νέες συνδέσεις, αποκαθιστώντας την επικοινωνία ανάμεσα στον εγκέφαλο και τα νεύρα των χεριών των ασθενών.

Έτσι, τους επέτρεψε να ανακτήσουν αρκετή ανεξαρτησία, αφού μπορούν πλέον να τρώνε μόνοι τους ή να γράφουν με στυλό.

Μάλιστα ο ένας από τους ασθενείς είναι γιατρός στο WUSTL, ο δρ Μίκαελ Μπάβλσικ, ο οποίος είναι ωτολαρυγγολόγος και είχε μείνει τετραπληγικός σε ατύχημα το 2012.

Όπως εξηγούν η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Άιντα Κ. Φοξ, επίκουρη καθηγήτρια Χειρουργικής στο πανεπιστήμιο, και οι συνεργάτες της, η εγχείρηση είναι κατάλληλη για ασθενείς με τραυματισμούς στον έκτο ή τον έβδομο αυχενικούς σπονδύλους (συμβολίζονται C6 και C7 ή A6 και Α7) οι οποίοι, λόγω της θέσης του τραύματος, διατηρούν κάποιου βαθμού νεύρωση προς τους ώμους και τα μπράτσα.

Αντιθέτως, δεν είναι κατάλληλη για όσους είναι τραυματισμένοι από τον πέμπτο αυχενικό σπόνδυλο και πάνω, διότι δεν υπάρχουν υγιή νεύρα για να γίνει η νέα σύνδεση, παρακάμπτοντας το νωτιαίο μυελό.

Τα υγιή νεύρα με τα οποία ενώνονται τα ακινητοποιημένα των χεριών είναι συνήθως εκείνα των ώμων ή και του αγκώνα.

Πηγή: tanea.gr