Ο Κωνσταντίνος Φάμης και η Ζαχαρούλα Κληματσάκη αποκάλυψαν το τραγούδι του με τον πιο αυθεντικό τρόπο

Λίγα λόγια για τα έργα από τον ίδιο το Μάνο Χατζιδάκι:

Κύκλος του C.N.S.

«Τον ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ C.N.S. τον έγραψα το 1952, με αφορμή το θάνατο του φίλου μου Etienne Rohrich Moritz στις 9 Αυγούστου 1951 και τον χάρισα στον άλλο φίλο μου στη Βαρκελώνα, τον Carlo Novi Sanchez. Η ιδέα προϋπήρχε στο τελευταίο κομμάτι των «Έξι λαϊκών ζωγραφιών»- ιδέα που ολοκληρώθηκε μετά από πέντε χρόνια στην «Ερημιά». Τη δοκιμή την είχα κάμει ήδη στα μοιρολόγια για τις «Χοηφόρες» του Αισχύλου. Ξεκίνησα από τον ελεγειακό χαρακτήρα των δημοτικών μας τραγουδιών και σύγχρονα θέλησα να προχωρήσω πιο πέρα, για να δώσω όσο γίνεται περισσότερο το μεσογειακό χαρακτήρα. Τους στίχους τους έγραψα ή με τη μουσική ή πρώτα απ' αυτήν, ακολουθώντας πιστά ή ψάχνοντας πολλές φορές μια φόρμα, ένα σχεδιάγραμμα που να περικλείει με λιτότητα ότι ήθελα να πω. Το κλίμα του λιμανιού, του ερημικού λιμανιού με την απεραντοσύνη της αγριεμένης θάλασσας και με τη λυπητερή έκφραση τ' ουρανού, νομίζω πως ταίριαζε καλύτερα στα τραγούδια μου αυτά, που θρηνολογούν τον άδικο χαμό ενός νέου παιδιού - θέμα παλιό μα πάντα πανίσχυρο και ζωντανό. Τα τραγούδια αυτά - που μ' απασχολήσανε ίσαμ' ένα χρόνο για να τα ολοκληρώσω - τ' αγαπάω ιδιαίτερα, γιατί μου φτιάξανε μερικά χρόνια ζωής απ' τα πιο δικά μου...”

Μεγάλος Ερωτικός

«Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟΣ έγινε από ένα αίσθημα ενοχής κι όχι από ερωτικούς λόγους. Μόνον οι ανόητοι φαντάζονται ότι όταν είσαι ερωτευμένος γράφεις ένα έργο σαν τον «Μεγάλο Ερωτικό». Τον «Μεγάλο Ερωτικό» τον γράφεις όταν δεν ασχολείσαι με το αν είσαι ερωτευμένος ή όχι. Έχεις ξεκαθαρίσει τα θέματα και είσαι ελεύθερος να σκέπτεσαι.
Είχα ένα αίσθημα ενοχής απέναντι σε μια θαυμάσια γυναίκα, τη Μυρτιώτισσα, μητέρα του Γιώργου Παππά, του μεγάλου ηθοποιού, ο οποίος ήταν και πολύ στενός μου φίλος. (...)Όταν πέθανε ο Γιώργος, έχασα τα ίχνη της, δεν είχα επαφή. Μια δεδομένη στιγμή, άρρωστη στο νοσοκομείο, μου στέλνει το Σ΄ αγαπώ, το περίφημο ποίημά της για να κάνω μουσική, μαζί μ' ένα πολύ συγκινητικό γράμμα. Τότες, είπα, θα πάω αμέσως να τη δω, αλλά δεν πήγα, και με την επιπολαιότητα που χαρακτηρίζει τους νέους, το ξέχασα. Βρέθηκα στην Αμερική, όπου διαβάζοντας ότι πέθανε η Μυρτιώτισσα μου ήρθε στο νου η παράλειψή μου, βρήκα το γράμμα της και το ποίημα και αισθάνθηκα όλες τις τύψεις ενός ανθρώπου που σαν νέος, κάνει τέτοιου είδους αστοχίες κι επιπολαιότητες. Θέλησα να γράψω μουσική εκ των υστέρων γι' αυτό το ποίημα της Μυρτιώτισσας το τόσο γνωστό στις παλαιότερες γενιές. Για να το συμπεριλάβω όμως κάπου έπρεπε να κάνω έναν ολόκληρο Ερωτικό. Κι έτσι αποφάσισα να επιλέξω ποιήματα απ' τη Σαπφώ μέχρι τις μέρες μας, για να συμπεριληφθεί και το «Σ' αγαπώ» της Μυρτιώτισσας. Κι έκανα τον «Μεγάλο Ερωτικό». Νομίζω ότι πέτυχα ένα ωραίο έργο και κατά βάθος, της ανήκει εξ' ολοκλήρου. Αν ανήκει σε κάποιον «ο Μεγάλος Ερωτικός», δικαιωματικά ανήκει στη μνήμη της Μυρτιώτισσας.»

Ματωμένος Γάμος

«Ο Νίκος Γκάτσος μες στα χρόνια της κατοχής άρχισε τη μετάφραση του ΜΑΤΩΜΕΝΟΥ ΓΑΜΟΥ, κι όλοι οι φίλοι του ζούσαμε καθημερινά τις δυσκολίες του, τις αμφιβολίες του, για τον κάθε στίχο, την κάθε λέξη χωριστά, μα και τις υπέροχες στιγμές που τελειωμένοι στίχοι ερχόντουσαν στ' αυτιά μας, ήχοι μαγικοί πρωτοφανέρωτοι, πανάκριβα διαμάντια στην καρδιά μας, στολίδια ανεπανάληπτα στον Λόγο τον Ελληνικό, χωρίς να υποψιαζόμαστε κείνα τα χρόνια, πως η δουλειά του φίλου μας θα ξεπερνούσε τα όρια μιας δυνατής στιγμής και θα 'φτιαχνε τη μικρή της ιστορία. (...) Την εποχή που έγραφα τη μουσική του ΜΑΤΩΜΕΝΟΥ ΓΑΜΟΥ, στο ίδιο θέατρο μίλησα πρώτη φορά στους Αθηναίους για το σύγχρονο λαϊκό τραγούδι, το Ρεμπέτικο. Κι όπως ο Γκάτσος θέλησε να μεταφυτέψει τις Ισπανικές προσωδίες στους λαϊκούς ποιητικούς ρυθμούς της γλώσσας μας, έτσι κι εγώ προσπάθησα να προεκτείνω τους ρυθμούς αυτούς στις παντοτινές πηγές της νεοελληνικής ευαισθησίας.»

Και ο Χάρης Μεγαληνός για τον Καπετάν Μιχάλη:

«Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ του Νίκου Καζαντζάκη, κατά θεατρική διασκευή Γεράσιμου Σταύρου και Κώστα Κοτζιά, σίγουρα δεν θα έμενε σαν θεατρική παράσταση να θυμίζει κάτι στους άλλους, αν δεν υπήρχε η μουσική που έφτιαξε ο Μάνος Χατζιδάκις για την παράσταση, μια μουσική που μου φαίνεται ότι πληροί και με το παραπάνω την έννοια «μουσική των αισθήσεων». (Χάρης Μαγαληνός- περιοδικό Οδός Πανός, αρ. 75-76, Σεπτ.-Δεκ. 1994)

Ο γεννηθείς το 2000 σέντερ, που αποτελεί στέλεχος της Εθνικής ομάδας των Παίδων έδωσε τα χέρια με την «Ένωση» και πλέον βλέπει τον κόσμο από τα 2.08!

Η ΑΕΚ πέρασε δύσκολα στη φετινή σεζόν, ωστόσο κατάφερε να τελειώσει την χρονιά με ιδανικό τρόπο, κατακτώντας την τρίτη θέση του ελληνικού πρωταθλήματος. Μετά την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων της, η Ένωση ξεκινάει άμεσα τον σχεδιασμό της εν όψει της νέας σεζόν, έχοντας σαν πρώτο στόχο (όπως και πέρυσι) την ελληνοποίηση. Οι «κιτρινόμαυροι» συνεχίζουν να επενδύουν στο μέλλον, καθώς μετά τους Μωραΐτη, Τσαλμπούρη και Καμαριανό, προχωρούν στην απόκτηση του Διονύση Σκουλίδα και του Μανώλη Χατζηδάκη. Πρόκειται για δύο νεαρούς ταλαντούχους Έλληνες παίκτες, οι οποίοι αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια σε συλλογικό και φυσικά σε εθνικό επίπεδο.

Ο Σκουλίδας είχε έρθει από πέρσι σε συμφωνία με την ΑΕΚ, ωστόσο προτίμησε να αγωνιστεί για ακόμα έναν χρόνο στο Περιστέρι. Ο 19χρονος φόργουορντ ήταν μαζί με τον Παπαγιάννη και τον Χαραλαμπόπουλο του Παναθηναϊκού οι παίκτες που ξεχώρισαν στο Πανευρωπαϊκό Εφήβων το 2015, όπου η ομάδα μας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Διαθέτει εξαιρετικό περιφερειακό σουτ, ενώ είναι τρομερός στα αμυντικά του καθήκοντα. Όσον αφορά για τον Μανώλη Χατζηδάκη, είναι μόλις 16 χρονών. Έχει ύψος 2.08 και αγωνίζεται στη θέση “4-5”. Είναι βασικό στέλεχος της Εθνικής Παίδων και μέχρι πρότινος φορούσε τη φανέλα του Ίκαρου Καλλιθέας. Για την περίπτωσή του ενδιαφέρθηκαν και οι δύο «αιώνιοι», αλλά η ΑΕΚ κέρδισε τη μάχη της απόκτησής του. Ο Μανώλης είναι γιος του προπονητή Γιώργου Χατζηδάκη, έκανε τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ στον Πανιώνιο Λέρου και φέτος θα παίξει ως έφηβος με την Α.Ε.Κ., ενώ θα ακολουθήσει την αποστολή της ανδρικής ομάδας στη Σλοβενία για την προετοιμασία του καλοκαιριού.

dimokratiki.gr