ΣΧΟΛΙΚΗ ΚΑΙ (ΕΞΩ ) ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

ΣΧΟΛΙΚΗ ΚΑΙ (ΕΞΩ ) ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

Οκτώβριος 01, 2024

Τις τελευταίες ημέρες οι «τηλεαστέρες» στον τηλεοπτικό βωμό ,για λίγα νούμερα θυσιάζουν τα πάντα και δεν μας λένε την αλήθεια ή μάλλον λένε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε όλοι μας …..

Σχολική και (έξω) σχολική βία ακούμε και αναρωτιέμαι , εμείς που είμαστε ακριβώς εμείς , ποιος ο ρόλος μας μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν ; Έχουμε ευθύνη για όλα αυτά που διαδραματίζονται ή απλά παρακολουθούμε τα γεγονότα , τρώγοντας ποπ κορν ;

Κάθε φορά που οι νέοι εμφανίζουν κάτι αρνητικό στη συμπεριφορά τους, οι περισσότεροι ενήλικοι ορμάμε να τους τσακίσουμε , να στηλιτεύσουμε τον αρνητισμό τους, να χλευάσουμε την έλλειψη αξιών, που τους διακατέχει , να μεγαλουργήσουμε για τα ιδανικά, που δεν έχουν (ενώ εμείς...), να μοιρολογήσουμε το μέλλον...να...να...

Να αναλωθούμε δηλαδή , σ' ένα σωρό ανοησίες , χωρίς ντροπή , χωρίς να κοκκινίζουμε .

Ας μην μελαγχολούμε αγαπητοί μου φίλοι , τάχα για την αποστροφή , δήθεν , των παιδιών προς την ηλικία τους , τις αξίες τους , διότι απλώς στρουθοκαμηλίζουμε .

Αλήθεια, ποιος αδιαφορεί σήμερα;

Ποιος ρεγχάζει στον καναπέ του ;

Ποιος επιτρέπει να τσαλαπατηθούν ανήμποροι άνθρωποι;

Ποιος επιτρέπει στις εξουσίες να κηρύττουν αδυσώπητους πολέμους κατά των ανίσχυρων;

ΟΧΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΒΕΒΑΙΩΣ

Ποιος επιτρέπει να υπάρχει αυτό το άρρωστο πολιτικό σύστημα , που ανήμπορο πια δεν μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών και να χάνονται άδικα τόσες ανθρώπινες ψυχές ; ΟΧΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΒΕΒΑΙΩΣ

Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις και ευτυχώς δεν γίνονται κανόνας, ανοίγουν όμως δρόμους αξιακούς .

Ακόμα και σήμερα αποδεικνύεται η δύναμη των μειοψηφιών (που οι πολλοί -αλλά δεν τολμούν - θα ήθελαν να ανήκουν σ' αυτές). Αισθάνομαι πολύ τυχερός για την επικοινωνία μου με τους μικρούς φίλους του νησιού μας , διότι πολλά μαθαίνω από τον όμορφο κόσμο τους και για τα πράγματα που θέλουν να αλλάξουν, στα πολλά λάθη που κάναμε εμείς οι υποκριτές και το χειρότερο , εξακολουθούμε να κάνουμε.....

Έχουμε βεβαίως την ευκαιρία ακόμα και τώρα, να πλησιάσουμε τον κόσμο των παιδιών, των παιδιών αυτών που αξίζει να γνωρίζουν, για ποιο λόγο δεν προλαβαίνουν να κοιμηθούν , να γευματίσουν , να διασκεδάσουν , να ζήσουν …να επικοινωνήσουν με όλους εμάς τους ενήλικους.

Ηλικίες αγαπητοί συνάνθρωποι, που λυγίζουν από την ανασφάλεια και από το βάρος των ευθυνών τις οποίες επιφορτίζει το οικονομικό σύστημα της αναρρίχησης και της επιτυχίας........ας πλησιάσουμε τα παιδιά μας και να φροντίσουμε να κερδίσουν την ζωή τους!!!!

Μιχάλης Καντζόγλου