Ν.Μυλωνάς: «ΟΧΙ! στην ιδιωτικοποίηση των ΔΕΥΑ από το Συμβούλιο Επικρατείας!» Νίκη του κοινωνικού κινήματος!

Αντισυνταγματική κρίθηκε με απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1906/2014) η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, (εταιρεία ύδρευσης αποχέτευσης Αθηνών-Πειραιώς). Η απόφαση αναμένεται να λειτουργήσει ως «πιλότος» και για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, παρά το γεγονός ότι απορρίφθηκαν για τυπικούς λόγους αντίστοιχες προσφυγές των εργαζομένων της. Στην Ολομέλεια του ΣτΕ προσέφυγαν κάτοικοι της Αθήνας που ζητούσαν να ακυρωθεί απόφαση (25/4/2012) της διυπουργικής επιτροπής αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων, με την οποία μεταβιβάστηκε χωρίς αντάλλαγμα από το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ το 34,033% του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΔΑΠ. Στο σκεπτικό της απόφασης με την οποία έκαναν δεκτή την προσφυγή, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε ιδιωτική επιχείρηση αντίκειται στο Σύνταγμα -άρθρα 5 και 21- που επιβάλλει μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών και το δικαίωμα στην προστασία της υγείας. «Η κατ’ ουσίαν μετατροπή της δημόσιας επιχειρήσεως σε ιδιωτική, που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, καθιστά αβέβαιη τη συνέχεια της εκ μέρους της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και δη υψηλής ποιότητας, η οποία δεν εξασφαλίζεται πλήρως με την κρατική εποπτεία», αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης.

Όπως επισημαίνεται, «οι υπηρεσίες της ΕΥΔΑΠ παρέχονται μονοπωλιακώς, σε μεγάλο πληθυσμό διαβιούντα υπό δυσμενείς οικιστικές συνθήκες στον περιορισμένο χώρο της Αττικής, από δίκτυα που είναι μοναδικά στην περιοχή και ανήκουν στα πάγια περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας». Οι σύμβουλοι Επικρατείας διευκρινίζουν περαιτέρω: «Συνίστανται δε οι υπηρεσίες αυτές στην ύδρευση και αποχέτευση που είναι αναγκαίες για την υγιεινή διαβίωση και ιδίως στην παροχή του πόσιμου ύδατος, φυσικού αγαθού απαραίτητου για την επιβίωση, που καθίσταται σπανιότερο συν τω χρόνω».

---Άρα ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΥΑΚ με την μορφή μετατροπής της σε πολυμετοχική επιχείρηση οποιασδήποτε μορφής παραπέμπεται στο απώτερο μέλλον. Αυτό που προέχει είναι η σωστή διαχείριση της με διόρθωση του πελατολογίου της και της βάσης δεδομένων της (πραγματικά μέτρα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων με απαίτηση τεκμαρτού αποζημίωσης για κατανάλωση νερού από τις γεωτρήσεις τους), με ανακοστολόγηση και με λειτουργία στηριγμένη στο σύγχρονο μάνατζμεντ με διαχωρισμό ευθυνών ανάμεσα στο υπαλληλικό της προσωπικό και την πολιτική της διοίκηση.
Ο κίνδυνος της ιδιωτικοποίησης αποτρέπεται οριστικά μόνο αν στην ζωή αποδεικνύεται η υπεροχή του μοντέλου σύγχρονης κοινωνικής διαχείρισης των φυσικών πόρων έναντι του φιλελεύθερου μοντέλου ιδιωτικής επιχειρηματικής εκμετάλλευσης τους!
Και αυτό είναι πολιτικό ζήτημα που το διαχειρίζεται η εκάστοτε δημοτική αρχή.

Ν. Μυλωνάς